«خداوندا، تو مرا می‌کاوی و می‌شناسی. می‌دانی کی می‌نشینم و کی برمی‌خیزم؛ از دور افکارم را درمی‌یابی» (مزامیر ۱۳۹:۱-۲).
هیچ جایی وجود ندارد که بتوانیم گناهان خود را پنهان کنیم. هیچ نقابی در برابر چشمان کسی که همه چیز را می‌بیند، کارساز نیست. شاید بتوانیم مردم را فریب دهیم، ظاهری دیندار داشته باشیم، از بیرون درستکار به نظر برسیم — اما خدا دل را می‌شناسد. او آنچه را پنهان است می‌بیند، آنچه را هیچ‌کس دیگر نمی‌بیند. و این باید ما را پر از ترس کند. زیرا هیچ چیز از نگاه او پنهان نمی‌ماند. اما در عین حال، چیزی عمیقاً تسلی‌بخش در این حقیقت وجود دارد: همان خدایی که گناه پنهان را می‌بیند، کوچک‌ترین میل به انجام کار درست را نیز می‌بیند. او آن اشتیاق شکننده به قداست، آن اراده خجالتی برای نزدیک شدن به خود را درک می‌کند.
خدا از طریق همین میل صادقانه، حتی اگر هنوز ناقص باشد، کاری عظیم را آغاز می‌کند. وقتی صدای او را می‌شنویم و با اطاعت پاسخ می‌دهیم، چیزی ماورایی رخ می‌دهد. شریعت قدرتمند خدا، که بسیاری آن را رد می‌کنند، در درون ما با قدرت و دگرگونی شروع به عمل می‌کند. این شریعت انرژی الهی دارد — فقط مطالبه نمی‌کند، بلکه تقویت می‌کند، تسلی می‌دهد، تشویق می‌کند. اطاعت ما را به سوی بار نمی‌برد، بلکه به سوی آزادی می‌برد. جانِ کسی که تصمیم می‌گیرد مطابق با احکام باشکوه خدا زندگی کند، به آرامش، هدف و خودِ خدا دست می‌یابد.
پس سؤال ساده و مستقیم است: چرا به تعویق انداختن؟ چرا همچنان تلاش برای پنهان شدن، تلاش برای کنترل زندگی به شیوه خود؟ خدا همین حالا همه چیز را می‌بیند — هم خطاها و هم میل به درستکاری را. پس اگر او تو را کاملاً می‌شناسد، چرا کاملاً تسلیم نشوی؟ امروز اطاعت را آغاز کن. دیگر منتظر نمان. آرامش و خوشبختی که این‌قدر به دنبالش هستی، در همان جایی است که شاید از آن دوری کرده‌ای: در اطاعت از شریعت قدرتمند و ابدی خدا. -اقتباس از جان جوت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: ای پدر محبوب، در برابر قدوسیت تو اعتراف می‌کنم: جایی برای پنهان شدن ندارم. تو هر گوشه وجودم، هر اندیشه و هر نیت را می‌شناسی. این حقیقت مرا پر از ترس می‌کند، اما همچنین امید می‌بخشد، زیرا می‌دانم که تو نه تنها گناهانم، بلکه میل مرا برای خشنود ساختن تو می‌بینی، حتی زمانی که این میل کوچک و شکننده به نظر می‌رسد.
ای خداوند، از تو می‌خواهم: این میل را در درونم تقویت کن. بگذار رشد کند و بر هر مقاومتی غلبه کند. بگذار نه تنها ندای تو را برای اطاعت بشنوم، بلکه با عمل واقعی و تسلیم حقیقی پاسخ دهم. کمکم کن مطابق شریعت قدرتمندت زندگی کنم، با استواری در مسیر احکام باشکوهت گام بردارم، زیرا می‌دانم که آرامش، شادی و معنای واقعی زندگی در آنجاست.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که با رحمت به ضعیف‌ترین میل به قداست نگاه می‌کنی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمندت همچون بادی آسمانی است که هر دروغی را می‌روبد و حقیقت را در دل مطیعانت برقرار می‌کند. احکام تو همچون ستون‌های ابدی‌اند که جان را در میان طوفان‌ها نگه می‌دارند و با نوری استوار تا قلب تو هدایت می‌کنند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
