«محبت تو از زندگی بهتر است! بنابراین لب‌هایم تو را خواهند ستود» (مزامیر ۶۳:۳).
وقتی دل سنگین است، این نشان می‌دهد که اراده خداوند هنوز شیرین‌ترین چیز برای جان نشده است. این نشان می‌دهد که آزادی حقیقی، آن آزادی که از اطاعت از پدر می‌آید، هنوز به طور کامل درک نشده است. این نشانه آن است که فرزندی الهی — امتیاز فرزند خوانده شدن توسط خدای متعال — هنوز در تمام قدرت و شادی خود تجربه نشده است.
اگر جان با ایمان هر آنچه را که خداوند اجازه می‌دهد بپذیرد، حتی آزمایش‌ها نیز به اعمال اطاعت تبدیل خواهند شد. هیچ چیز بیهوده نخواهد بود. رضایت صادقانه به نقشه خدا، درد را به قربانی، بار را به تسلیم، و مبارزه را به مشارکت تبدیل می‌کند. این تسلیم فقط زمانی ممکن است که جان درون شریعت قدرتمند خداوند گام بردارد و احکام کامل او را نگاه دارد.
فرزند خدا از طریق همین اطاعت عملی، روزانه و محبت‌آمیز است که می‌چشد معنای آزادی حقیقی و خوشبختی واقعی را. وقتی کسی اراده پدر را می‌پذیرد و طبق راه‌های او زندگی می‌کند، حتی لحظات دشوار نیز به فرصت‌هایی برای پرستش تبدیل می‌شوند. اطاعت از اراده خالق، تنها راه تبدیل رنج به برکت و سنگینی به آرامش است. -اقتباس از هنری ادوارد منینگ. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: ای خدای من، اعتراف می‌کنم که بارها دلم غمگین می‌شود زیرا هنوز اراده خودم را بیش از اراده تو دوست دارم. مرا ببخش برای هر بار که در برابر آنچه درست است مقاومت می‌کنم و نمی‌خواهم اراده تو را بزرگ‌ترین خیر ببینم.
ای پدر، به من بیاموز که حتی در آزمایش‌ها نیز از تو اطاعت کنم. می‌خواهم همه چیز را به تو بسپارم، نه فقط لحظات آسان، بلکه همچنین مبارزات و سختی‌ها را. بگذار هر رنجی که با آن روبرو می‌شوم به اطاعت تبدیل شود و تمام زندگی‌ام قربانی زنده‌ای بر مذبح تو باشد. دلی به من عطا کن که با شادی به نقشه تو رضایت دهد.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که مرا فرزند خود خواندی و فرصت زندگی برای تو را به من دادی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو کلید آزادی حقیقی است که زنجیرهایم را می‌شکند و مرا به تو نزدیک‌تر می‌سازد. احکام شگفت‌انگیز تو همچون گام‌هایی مطمئن بر راهی از صلح و جلال هستند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
