«زیرا او را برگزیدم تا به فرزندانش و خاندانش پس از خود فرمان دهد که راه خداوند را نگاه دارند و عدالت و انصاف را به جا آورند» (پیدایش ۱۸:۱۹).
خداوند به دنبال افرادی است که بتواند به آن‌ها اعتماد کند. این همان چیزی است که درباره ابراهیم اعلام کرد: «من او را می‌شناسم» — بیانیه‌ای از اعتماد چنان قوی که باعث شد همه وعده‌هایی که به ابراهیم داده شده بود، تحقق یابد. خدا کاملاً وفادار است و می‌خواهد انسان نیز ثابت‌قدم، پایدار و قابل اعتماد باشد.
این دقیقاً همان چیزی است که ایمان حقیقی نمایانگر آن است: زندگی‌ای بر پایه تصمیم و پایداری. خداوند به دنبال قلب‌هایی است که بتواند وزن محبت، قدرت و وعده‌های وفادار خود را بر آن‌ها بگذارد. اما او فقط برکات خود را به کسانی می‌سپارد که واقعاً از او اطاعت می‌کنند و حتی زمانی که همه چیز را درک نمی‌کنند، استوار می‌مانند.
وفاداری عملی با اطاعت از شریعت قدرتمند خدا و اجرای فرمان‌های شگفت‌انگیز او آغاز می‌شود. وقتی که روحی وفادار یافت شود، خدا هیچ حد و مرزی برای آنچه که حاضر است برای او انجام دهد، قائل نمی‌شود. اعتماد او بر کسی قرار می‌گیرد که با راستی در راه‌هایش گام برمی‌دارد و هیچ وعده‌ای بی‌پاسخ نخواهد ماند. – اقتباس از ای. بی. سیمپسون. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: ای خدای من، تو را شکر می‌کنم که خدایی هستی که می‌خواهی به من اعتماد کنی. تو کاملاً وفادار هستی و انتظار داری من نیز با پایداری و اطاعت در حضورت زندگی کنم.
مرا فردی پایدار، قابل اعتماد و مصمم بساز تا در همه چیز تو را اطاعت کنم. مبادا که تحت تأثیر احساسات یا بی‌ثباتی‌ها قرار گیرم، بلکه زندگی‌ام بر شریعت قدرتمند تو و فرمان‌های شگفت‌انگیزت استوار باشد. می‌خواهم تو بتوانی بگویی: «من او را می‌شناسم»، همان‌گونه که درباره بنده‌ات ابراهیم گفتی.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که خواهان شراکت با من در کار خود هستی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودانی من است. شریعت قدرتمند تو بنیاد محکمی است که بر آن وفاداری‌ام را بنا می‌کنم. فرمان‌هایت همچون ستون‌های حقیقت‌اند که می‌توانم بر آن‌ها با پایداری و آرامش زندگی کنم. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
