«شما نیز، مانند سنگ‌های زنده، به عنوان خانه‌ای روحانی بنا می‌شوید تا کاهنی مقدس باشید» (اول پطرس ۲:۵).
زندگی که در اینجا می‌گذرانیم، کارگاهی است برای چیزی بسیار بزرگ‌تر و باشکوه‌تر. هنگامی که در این زمین گام برمی‌داریم، مانند سنگ‌های خام در یک معدن هستیم که با هدفی خاص شکل داده می‌شویم، تراشیده و آماده می‌گردیم. هر ضربه از رنج، هر بی‌عدالتی که متحمل می‌شویم، هر چالشی که با آن روبرو می‌شویم، بخشی از کار الهی است — زیرا جایگاه ما اینجا نیست، بلکه در ساختار عظیم آسمانی است که خداوند آن را برپا می‌کند؛ ساختاری که از نظرها پنهان اما قطعی و جاودان است.
در همین روند آماده‌سازی است که اطاعت از فرامین زیبای خدا اهمیت اساسی پیدا می‌کند. او ما را با دقت، مانند شاقول، اندازه می‌گیرد و می‌خواهد دل ما کاملاً با اراده او هماهنگ شود. آنچه امروز فقط درد یا ناراحتی به نظر می‌رسد، در حقیقت، تنظیمی است که به دست خالق انجام می‌شود تا روزی در هماهنگی کامل معبد ابدی او جای بگیریم. اینجا هنوز جدا و پراکنده‌ایم — اما آنجا، یک بدن خواهیم بود، در وحدتی کامل، هر یک در جایگاه شایسته خود.
خدا فقط نقشه‌های خود را به مطیعان آشکار می‌سازد. باشد که با ایمان، کار پدر را در زندگی‌ات بپذیری و انتخاب کنی که مطابق اراده او شکل بگیری. زیرا آنان که خود را برای آماده شدن می‌سپارند، در زمان مناسب، برای شرکت در معبد آسمانی برده خواهند شد — جایی که کمال خداوند ساکن است. -برگرفته از J. Vaughan. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: ای خداوند پرجلال، حتی زمانی که مقاصد تو را درک نمی‌کنم، به دستان تو که مرا شکل می‌دهند اعتماد دارم. می‌دانم که هر لحظه سخت، ارزشی ابدی دارد، زیرا تو جانم را برای چیزی بسیار بزرگ‌تر از آنچه اکنون می‌بینم آماده می‌کنی.
به من صبر و ایمان عطا کن تا کار روح تو را بپذیرم. بگذار مانند سنگی زنده باشم، آماده برای هماهنگ شدن با طرح تو. به من بیاموز که اطاعت کنم و کاملاً تسلیم اراده تو شوم، حتی زمانی که این اراده پیش از التیام، مرا زخمی می‌کند.
ای خدای محبوب، تو را شکر می‌کنم که مرا در ساخت معبد ابدی‌ات سهیم کردی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت پرقدرت تو معیاری است که مرا با آسمان هماهنگ می‌سازد. فرامین تو ابزارهای وفاداری هستند که مرا با کمال می‌تراشند. من به نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
