«مرا بیازمای، ای خدا، و دل مرا بشناس؛ مرا امتحان کن و افکارم را بدان» (مزامیر ۱۳۹:۲۳).
چقدر زندگی ما متفاوت می‌شد اگر هر روز با صداقت این دعا را می‌کردیم: «مرا بیازمای، ای خداوند.» دعا کردن برای دیگران آسان است، اما اجازه دادن به نور الهی تا آنچه را درون ما پنهان است آشکار کند، دشوار است. بسیاری فعالانه در کار خدا خدمت می‌کنند، اما فراموش می‌کنند که از قلب خود مراقبت کنند. داوود آموخت که دگرگونی واقعی زمانی آغاز می‌شود که به خداوند اجازه دهیم ژرفای جان ما را بررسی کند، جایی که حتی خودمان نیز نمی‌بینیم.
هنگامی که در فرمان‌های باشکوه حضرت اعلی راه می‌رویم، نور خدا حتی عمیق‌تر به درون ما نفوذ می‌کند. شریعت او آنچه را پنهان است آشکار می‌سازد، نیت‌ها را پاک می‌کند و راه را اصلاح می‌نماید. اطاعت، جایی را برای عمل روح‌القدس باز می‌کند تا مانند آتشی پالاینده، هر آنچه ناپاک است را بزداید و قلب را نسبت به صدای آفریننده حساس گرداند.
پس، از خدا بخواهید که شما را با نور خود بیازماید. اجازه دهید او بخش‌هایی را که نیاز به شفا و دگرگونی دارند، نشان دهد. پدر آنچه را که نادرست است آشکار می‌سازد نه برای محکوم کردن، بلکه برای بازسازی — و کسانی را که اجازه می‌دهند شکل بگیرند، به سوی پسر هدایت می‌کند، جایی که بخشش و نوسازی حقیقی وجود دارد. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: ای پدر محبوب، من در حضورت می‌ایستم و از تو می‌خواهم که قلبم را بیازمایی. آنچه را که باید تغییر کند به من نشان بده و مرا با نور خود پاک گردان.
ای خداوند، مرا هدایت کن تا بر طبق فرمان‌های باشکوه تو زندگی کنم و بگذار حقیقت تو هر سایه‌ای را آشکار سازد و مرا به سوی قدوسیت رهنمون شود.
ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که با محبت و بردباری قلبم را می‌آزمایی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو چراغی است که نیت‌های مرا روشن می‌سازد. فرمان‌های تو آینه‌ای پاک است که منِ واقعی‌ام را بازتاب می‌دهد. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
