«پارسایان فریاد می‌زنند، خداوند صدای ایشان را می‌شنود و ایشان را از همهٔ تنگی‌هایشان رهایی می‌بخشد.» (مزمور ۳۴:۱۷)
در میان یک زندگی پرشتاب، به‌راحتی می‌توان آنچه واقعاً اهمیت دارد را نادیده گرفت: مشارکت ما با خدا. اما فریب نخورید، برادر یا خواهر عزیز — تقدس بدون وقت با کیفیت با خداوند وجود ندارد. این مشارکت روزانه، امتیازی برای افراد فوق‌العاده روحانی نیست، بلکه نیازی برای همهٔ ماست. در همین مشارکت است که نیرو برای ادامه دادن، حکمت برای تصمیم‌گیری و آرامش برای تحمل یافت می‌شود. و همهٔ این‌ها با یک انتخاب آغاز می‌شود: اطاعت. پیش از آنکه به دنبال واژه‌های زیبا در دعا یا آرامش در مراقبه باشیم، باید آماده باشیم تا به آنچه خدا قبلاً بر ما آشکار کرده است، اطاعت کنیم.
بی‌فایده است که بخواهیم مراحل را نادیده بگیریم. اطاعت از فرامین خداوند زینت ایمان نیست — بلکه خود بنیاد آن است. بسیاری گمان می‌کنند می‌توانند به شیوهٔ خود با خدا رابطه داشته باشند و دستورات او را نادیده بگیرند، گویی او پدری سهل‌گیر است که همه چیز را می‌پذیرد. اما کلام خدا روشن است: خدا خود را به کسانی که اطاعت می‌کنند، آشکار می‌سازد. وقتی با اعمال عینی نشان می‌دهیم که ارادهٔ او را جدی می‌گیریم، او پاسخ می‌دهد. او دل‌های مطیع را نادیده نمی‌گیرد. برعکس، با شتاب عمل می‌کند تا ما را شفا دهد، دگرگون سازد و تا عیسی هدایت کند.
اگر آرزوی زندگی متحول‌شده‌ای دارید، باید با اطاعت آغاز کنید. می‌دانم آسان نیست. گاهی به معنای چشم‌پوشی از چیزی است که دوست داریم یا روبه‌رو شدن با انتقاد دیگران. اما هیچ پاداشی بزرگ‌تر از این نیست که حضور خدا را نزدیک حس کنیم و ببینیم که با قدرت در زندگی ما عمل می‌کند. او در میان سرکشی خود را آشکار نمی‌سازد، بلکه در تسلیم صادقانه. وقتی اطاعت را انتخاب می‌کنیم، حتی اگر همه چیز را درک نکنیم، آسمان به حرکت درمی‌آید. و اینجاست که روند تقدس واقعاً آغاز می‌شود — با اعمال وفاداری که دل پدر را لمس می‌کند. -اقتباس از هنری ادوارد منینگ. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: پدر عزیز، در این جهان پر از حواس‌پرتی و فشارها، اعتراف می‌کنم که باید به مرکز بازگردم: به حضور تو. کمکم کن که اطاعت را نخستین گام سفر روزانه‌ام قرار دهم. مبادا با ظواهر پوچ دینداری خود را فریب دهم، بلکه قلبم همیشه آماده باشد تا با صداقت از فرامین تو پیروی کنم. به من بیاموز که وقت با تو را در اولویت قرار دهم و اراده‌ات را به هیچ قیمتی در این دنیا معامله نکنم.
ای خداوند، مرا تقویت کن تا با وفاداری زندگی کنم، حتی اگر به معنای شنا کردن برخلاف جریان باشد. می‌دانم تو از کسانی که با دل اطاعت می‌کنند خشنود می‌شوی و من نیز می‌خواهم چنین باشم: کسی که با رفتارهایش دل تو را شاد می‌کند، نه فقط با کلمات. مرا شکل بده، دگرگونم کن، از هر سرسختی روحانی رهایم ساز و به مشارکت حقیقی با خودت هدایت کن، همان مشارکتی که جان را تازه و ترمیم می‌کند.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا وفادار، عادل و بردبار هستی. حکمت تو کامل است و راه‌های تو بالاتر از راه‌های من است. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهندهٔ ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون چشمه‌ای از نور در میان تاریکی است که راه زندگی را آشکار می‌سازد. فرامین تو همچون جواهرات گران‌بها هستند که جان را زینت می‌دهند و به صلح حقیقی می‌رسانند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
