«تو را تعلیم خواهم داد و راهی را که باید بروی به تو نشان خواهم داد؛ و زیر نظر خود، به تو مشورت خواهم داد» (مزامیر ۳۲:۸).

یک زندگی روحانی واقعاً سالم فقط زمانی ممکن است که با وفاداری از هدایت روح‌القدس پیروی کنیم، همان که ما را گام به گام و روز به روز راهنمایی می‌کند. او همه چیز را یک‌باره آشکار نمی‌سازد، بلکه با حکمت، ما را از طریق موقعیت‌های ساده و معمول زندگی هدایت می‌کند. تنها چیزی که او از ما می‌خواهد، تسلیم شدن است — تسلیمی صادقانه به راهنمایی او، حتی زمانی که همه چیز را فوراً درک نمی‌کنیم. اگر در هر لحظه احساس بی‌قراری یا تردید کردی، بدان: این می‌تواند صدای خداوند باشد که به آرامی قلبت را لمس می‌کند و تو را دوباره به مسیر درست فرا می‌خواند.

وقتی این لمس را احساس می‌کنیم، بهترین پاسخ اطاعت فوری است. با شادی تسلیم اراده خدا شدن، نشانه‌ای از ایمان زنده و اعتماد واقعی به رهبری اوست. و این هدایت چگونه رخ می‌دهد؟ نه از طریق احساسات گذرا یا هیجانات انسانی، همان‌طور که بسیاری تصور می‌کنند، بلکه از طریق شریعت قدرتمند خدا — که به‌وضوح توسط پیامبران در کتاب‌مقدس آشکار شده و توسط عیسی تأیید گردیده است. کلام خدا معیار و سنجشی است که روح‌القدس با آن عمل می‌کند: او ما را تقویت می‌کند، اصلاح می‌کند و هنگامی که شروع به انحراف می‌کنیم، هشدار می‌دهد و همواره ما را به راه حقیقت بازمی‌گرداند.

اطاعت از احکام مقدس و جاودان خدا تنها راه مطمئن برای حفظ سلامت، پاکی و استواری جان است. جایگزینی برای اطاعت وجود ندارد. آزادی واقعی، آرامش و رشد روحانی تنها زمانی شکوفا می‌شود که انتخاب کنیم در نور شریعت خدا گام برداریم. و هنگامی که در این راه وفادار می‌مانیم، نه تنها در اینجا زندگی کاملی را تجربه می‌کنیم، بلکه با اطمینان به سوی مقصد نهایی خود گام برمی‌داریم: حیات جاودان در کنار پدر، در مسیح عیسی. – اقتباس از هانا وایتال اسمیت. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که راهی روشن و مطمئن برای داشتن یک زندگی روحانی سالم به من عطا می‌کنی. تو مرا سردرگم یا گمراه رها نمی‌کنی، بلکه با صبر، روز به روز، از طریق روح‌القدس خود مرا هدایت می‌کنی. حتی در ساده‌ترین موقعیت‌های زندگی، حضور داری و با حکمت و محبت مرا راهنمایی می‌کنی. سپاسگزارم که به من نشان می‌دهی آنچه از من می‌خواهی، تسلیم شدن است — تسلیمی صادقانه، حتی زمانی که هنوز همه چیز را نمی‌فهمم. وقتی آن لمس آرام را در قلبم احساس می‌کنم، می‌دانم که تو هستی که مرا دوباره به راه درست فرا می‌خوانی.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من حساسیت عطا کنی تا صدای تو را بشنوم و آمادگی برای اطاعت فوری داشته باشم. بگذار به احساسات یا هیجانات انسانی خود تکیه نکنم، بلکه بر شریعت قدرتمند تو که در کتاب‌مقدس آشکار شده و توسط پسر محبوبت تأیید گردیده است، استوار بمانم. مرا تقویت کن، اصلاحم کن و هرگز مگذار از راه حقیقت منحرف شوم. بگذار زندگی من بیانگر ایمانی زنده باشد که با اطاعت شاد و پیوسته از اراده تو مشخص می‌شود.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا به من نشان می‌دهی که آزادی واقعی و رشد روحانی حقیقی فقط زمانی وجود دارد که در نور شریعت تو گام بردارم. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون راهی نورانی است که در هر قدم جانم را پاک و تقویت می‌کند. احکام تو همچون ستون‌های جاودانی‌اند که زندگی مرا در این جهان نگاه می‌دارند و با اطمینان مرا تا خانه آسمانی هدایت می‌کنند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«قوم من در سکونتگاه‌های صلح‌آمیز ساکن خواهند شد، در مکان‌هایی امن و در جاهایی آرام و ساکت» (اشعیا ۳۲:۱۸).

مهم نیست کجا هستیم یا شرایطمان چگونه است — آنچه واقعاً اهمیت دارد وفاداری ما به خالقمان است. کسانی که حوزه نفوذ وسیعی دارند و می‌توانند کارهای بزرگی از شفقت انجام دهند، بی‌تردید برکت یافته‌اند. اما به همان اندازه برکت یافته‌اند کسانی که در مکان‌های ساکت، با انجام وظایف ساده و اغلب نادیده گرفته‌شده، با فروتنی و محبت به خدا خدمت می‌کنند. خداوند ارزش یک زندگی را با موقعیت یا تشویق‌هایی که دریافت می‌کند نمی‌سنجد، بلکه با وفاداری‌ای که آن زندگی در حضور او زیسته می‌شود، می‌سنجد.

مهم نیست که دانا یا ساده باشی، دانش وسیع داشته باشی یا فهمی محدود. مهم نیست که جهان کارهایت را ببیند یا روزهایت بی‌توجه بگذرد. تنها چیزی که واقعاً ارزش ابدی دارد، داشتن مُهر خدای زنده بر زندگی‌ات است — زیستن در اطاعت، با قلبی تسلیم و وفادار. وفاداری به خدا پلی است که هر کسی را به خوشبختی حقیقی می‌رساند، خوشبختی‌ای که وابسته به شرایط بیرونی نیست، بلکه از رفاقت با پدر سرچشمه می‌گیرد.

و این رفاقت فقط از طریق اطاعت از شریعت قدرتمند خدا ممکن است. خارج از اطاعت، چیزی جز توهم و اندوه وجود ندارد، هرچند دنیا تلاش کند آن را با وعده‌های پوچ بزک کند. اما وقتی تصمیم به اطاعت می‌گیریم، حتی اگر در ابتدا با تردید باشد، آسمان بر ما گشوده می‌شود. خدا نزدیک می‌شود، جان از نور پر می‌گردد و قلب به آرامش می‌رسد. چرا بیشتر صبر کنیم؟ همین امروز اطاعت از خدایت را با فروتنی آغاز کن — این نخستین گام به سوی شادی‌ای است که هرگز پایان نمی‌یابد. – اقتباس از هنری ادوارد منینگ. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که به من نشان دادی ارزش زندگی‌ام نه در موقعیتی است که دارم و نه در تشویق‌هایی که دریافت می‌کنم، بلکه در وفاداری‌ای است که با آن به تو خدمت می‌کنم. تو قلب‌ها را می‌بینی و از کسانی که حتی در سکوت با محبت از تو اطاعت می‌کنند، شاد می‌شوی. چه افتخاری است که بدانم هر کجا باشم، اگر با قلبی وفادار زندگی کنم، می‌توانم تو را خشنود سازم. سپاسگزارم که به من یادآوری کردی هیچ چیز از نگاهت پنهان نیست و هر عمل اطاعتی، هرچند کوچک به نظر برسد، در حضور تو ارزش ابدی دارد.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که زندگی‌ام را با حضورت مُهر بزنی و مرا برای زیستن در اطاعت، چه در کارهای ساده و چه در چالش‌های بزرگ‌تر، تقویت کنی. نمی‌خواهم ظاهرسازی کنم یا به دنبال تأیید انسان‌ها باشم — می‌خواهم در نگاه تو وفادار باشم. به من قلبی فروتن، تسلیم و استوار در راه‌هایت عطا کن، حتی اگر قدم‌هایم هنوز کوچک باشد. می‌دانم که خوشبختی حقیقی از رفاقت با تو زاده می‌شود و این رفاقت فقط زمانی ممکن است که مطابق شریعت قدرتمند تو زندگی کنم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم، زیرا به کسانی که با صداقت تصمیم به اطاعت از تو می‌گیرند، نزدیک می‌شوی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون مُهری الهی بر جان من است که مرا در میان دنیایی پر از توهم متمایز و محافظت می‌کند. احکام تو همچون پله‌های نورند که مرا از تاریکی به کمال شادی تو بالا می‌برند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خداوند ساده‌دلان را محافظت می‌کند؛ زمانی که من دیگر ناتوان بودم، او مرا نجات داد» (مزامیر ۱۱۶:۶).

رهایی جان از تمام نگرانی‌های خودخواهانه، اضطراب‌آور و غیرضروری، چنان آرامش عمیق و آزادی سبکی به ارمغان می‌آورد که توصیف آن دشوار است. این همان سادگی حقیقی روحانی است: زیستن با قلبی پاک، آزاد از پیچیدگی‌هایی که «من» ایجاد می‌کند. هنگامی که خود را کاملاً به اراده خدا تسلیم می‌کنیم و آن را در هر جزئیات زندگی می‌پذیریم، وارد حالتی از آزادی می‌شویم که تنها او می‌تواند عطا کند. و از این آزادی، سادگی خالصی می‌جوشد که به ما اجازه می‌دهد با سبکی و وضوح زندگی کنیم.

جانی که دیگر به دنبال منافع خود نیست، بلکه فقط می‌خواهد خدا را خشنود سازد، شفاف می‌شود — بدون نقاب، بدون کشمکش‌های درونی زندگی می‌کند. او بدون بند و زنجیر گام برمی‌دارد و با هر قدمی که در اطاعت برمی‌دارد، راه پیش رویش روشن‌تر و نورانی‌تر می‌شود. این راه روزانه جان‌هایی است که تصمیم گرفته‌اند از شریعت قدرتمند خدا اطاعت کنند، حتی اگر این امر مستلزم فداکاری باشد. ممکن است در ابتدا شخص احساس ضعف کند، اما به محض آغاز اطاعت، نیرویی ماورایی او را در بر می‌گیرد — و درمی‌یابد که این نیرو از خود خداوند است.

هیچ چیز با آرامش و شادی‌ای که هنگام زندگی در هماهنگی با فرامین آفریدگار پدید می‌آید، قابل مقایسه نیست. جان، بهشت را همین‌جا روی زمین تجربه می‌کند و این رفاقت هر روز عمیق‌تر می‌شود. و مقصد نهایی این راه سادگی، آزادی و اطاعت، باشکوه است: حیات جاودان در مسیح عیسی، جایی که دیگر نه اشکی خواهد بود و نه جنگی، فقط حضور ابدی پدر با کسانی که او را دوست داشتند و شریعتش را نگاه داشتند. -اقتباس از ف. فنلون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا به جان من آزادی‌ای عطا می‌کنی که جهان نمی‌تواند بدهد. وقتی نگرانی‌های خودخواهانه و اضطراب‌آور را کنار می‌گذارم و کاملاً به اراده تو تسلیم می‌شوم، آرامشی چنان عمیق می‌یابم که کلمات قادر به توصیف آن نیستند. این سادگی روحانی — زیستن با قلبی پاک و آزاد از سنگینی «من» — هدیه‌ای از سوی توست و من ارزش عظیم این آزادی سبک و خالص را که فقط از تو می‌آید، درمی‌یابم.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که روحی مطیع و بی‌دلبستگی به من عطا کنی، روحی که به دنبال منافع خود نباشد، بلکه تنها آرزویش خشنود ساختن تو باشد. بگذار بدون نقاب، بدون کشمکش‌های درونی، با قلبی صادق و چشمانی دوخته به نور تو گام بردارم. حتی اگر آغاز اطاعت برایم دشوار باشد، مرا با نیروی ماورایی خودت حمایت کن. بگذار هر قدمی که به سوی تو برمی‌دارم، راه را روشن‌تر کند و مرا به رفاقت کامل با تو نزدیک‌تر سازد.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا هیچ چیز با آرامش و شادی‌ای که از اطاعت اراده مقدس تو می‌جوشد، قابل مقایسه نیست. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون رودی آرام در درون من جاری است که به جان خسته‌ام زندگی و آرامش می‌بخشد. فرامین تو مانند پرتوهای خورشید هستند که گام‌هایم را گرم و روشن می‌کنند و مرا با امنیت تا مقصد باشکوه حیات جاودان با تو هدایت می‌کنند. من به نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«پادشاهی خدا در درون شماست» (لوقا ۱۷:۲۱).

وظیفه‌ای که خدا به هر جان سپرده، این است که زندگی روحانی را در درون خود پرورش دهد، فارغ از شرایط پیرامون. هر محیطی که داشته باشیم، مأموریت ما این است که حوزه شخصی خود را به یک پادشاهی واقعی خدا تبدیل کنیم و اجازه دهیم روح‌القدس بر افکار، احساسات و اعمال ما تسلط کامل داشته باشد. این تعهد باید همیشگی باشد — چه در روزهای شادی و چه در روزهای اندوه — زیرا پایداری واقعی جان به احساسات ما بستگی ندارد، بلکه به پیوند ما با آفریدگار وابسته است.

شادی یا اندوهی که در درون خود حمل می‌کنیم، عمیقاً به کیفیت رابطه ما با خدا مرتبط است. جانی که دستورات خداوند را که توسط پیامبران و عیسی ارائه شده، رد می‌کند، هرگز به آرامش واقعی دست نخواهد یافت. شاید خوشبختی را در امور بیرونی جستجو کند، اما هرگز کامل نخواهد بود. تا زمانی که در برابر اراده خدا مقاومت می‌کنیم، یافتن آرامش غیرممکن است، زیرا ما برای زندگی در مشارکت و اطاعت از او آفریده شده‌ایم.

از سوی دیگر، وقتی اطاعت از شریعت قدرتمند خدا به بخشی طبیعی از زندگی روزمره ما تبدیل می‌شود، اتفاقی باشکوه رخ می‌دهد: به تخت الهی دسترسی پیدا می‌کنیم. و از همین تخت است که آرامش واقعی، رهایی عمیق، وضوح هدف و بالاتر از همه، نجاتی که جان‌های ما مشتاق آن هستند، جاری می‌شود. اطاعت، درهای آسمان را به روی ما می‌گشاید و کسی که در این راه گام برمی‌دارد، دیگر هرگز احساس گم‌گشتگی نمی‌کند — بلکه با نور جاودان محبت پدر هدایت می‌شود. – اقتباس از جان همیلتون تام. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که به من یادآوری می‌کنی مهم‌ترین وظیفه‌ای که به من سپرده‌ای، پرورش یک زندگی روحانی استوار و زنده است، صرف‌نظر از آنچه در اطرافم رخ می‌دهد. تو مرا فرا می‌خوانی تا حوزه شخصی خود را به پادشاهی واقعی تو تبدیل کنم و اجازه دهم روح‌القدس تو بر افکار، احساسات و اعمالم تسلط کامل داشته باشد.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که در من تعهدی صادقانه به اراده‌ات بکاری تا اطاعت از شریعت قدرتمند تو به بخشی طبیعی از زندگی روزمره‌ام تبدیل شود. دیگر نمی‌خواهم شادی را در منابع بیرونی جستجو کنم یا به دعوت تو مقاومت کنم. می‌دانم که آرامش واقعی، رهایی و وضوح هدف فقط از تخت تو جاری می‌شود و تنها راه استواری من، زیستن در مشارکت و اطاعت کامل از توست. ای خداوند، مرا تقویت کن تا نه به راست و نه به چپ منحرف نشوم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا در تو نوری را یافته‌ام که راه مرا هدایت می‌کند و حقیقتی که جانم را استوار می‌سازد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون چشمه‌ای پاک است که بیابان درون را سیراب می‌کند و در جایی که خشکی بود، زندگی می‌رویاند. فرمان‌های تو همچون جویبارهای نورند که مرا گام به گام به سوی آرامش واقعی و شادی جاودان که برای مطیعان تو آماده شده، هدایت می‌کنند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«هر یک از نقشه‌های خداوند استوار است» (ارمیا ۵۱:۲۹).

ما فراخوانده نشده‌ایم که راه‌های خود را انتخاب کنیم، بلکه باید با صبر منتظر راهنمایی‌ای باشیم که از جانب خدا می‌آید. مانند کودکان خردسال، ما از مسیرهایی عبور داده می‌شویم که اغلب به طور کامل آن‌ها را درک نمی‌کنیم. تلاش برای فرار از مأموریتی که خدا به ما داده بیهوده است، با این تصور که اگر خواسته‌های خود را دنبال کنیم، برکات بیشتری خواهیم یافت. این وظیفه ما نیست که تعیین کنیم کجا حضور کامل الهی را خواهیم یافت — این حضور همواره در اطاعت فروتنانه از آنچه خدا قبلاً به ما آشکار کرده، یافت می‌شود.

برکات حقیقی، آرامش واقعی و حضور دائمی خدا زمانی حاصل نمی‌شود که به دنبال آنچه خودمان بهتر می‌دانیم برویم. این‌ها زمانی شکوفا می‌شوند که با وفاداری و سادگی، راهی را که او به ما نشان می‌دهد دنبال کنیم، حتی اگر مسیر به نظر ما دشوار یا بی‌معنا باشد. خوشبختی ثمره اراده ما نیست، بلکه حاصل هماهنگی ما با اراده کامل پدر است. در همان مسیری که او ترسیم کرده است، جان انسان آرامش و هدف را می‌یابد.

و خداوند، در نیکویی خود، ما را در تاریکی نسبت به آنچه از ما انتظار دارد رها نکرده است. او شریعت قدرتمند خود را — روشن، استوار و سرشار از حیات — به ما عطا کرده تا راهنمایی مطمئن برای مسیر زندگی‌مان باشد. کسی که تصمیم به اطاعت از این شریعت می‌گیرد، بی‌خطا راه درست را به سوی خوشبختی حقیقی، آرامش پایدار و در نهایت، حیات جاودان می‌یابد. هیچ راهی مطمئن‌تر، پربرکت‌تر و درست‌تر از راهی که در اطاعت از آفریدگار پیموده می‌شود وجود ندارد. -اقتباس از جورج الیوت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، از تو سپاسگزارم که به من می‌آموزی فراخوانده نشده‌ام تا راه‌های خود را دنبال کنم، بلکه باید با صبر به راهنمایی‌ای که از تو می‌آید اعتماد کنم. مانند کودکی که به دست پدر نیاز دارد، اعتراف می‌کنم که اغلب نقشه تو را به طور کامل درک نمی‌کنم، اما می‌توانم آرام بگیرم چون می‌دانم تو همیشه بهتر می‌دانی.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که قلبی صبور و مطیع به من عطا کنی تا بتوانم بدون اضطراب و سرکشی منتظر هدایت تو باشم. بگذار به دنبال خواسته‌های خود نروم، بلکه با وفاداری راهی را که تو برایم ترسیم کرده‌ای دنبال کنم. مرا تقویت کن تا حتی زمانی که مسیر به نظر من دشوار یا بی‌معناست، استوار بمانم، زیرا می‌دانم که در هماهنگی با شریعت قدرتمند تو، آرامش حقیقی و خوشبختی پایدار شکوفا می‌شود.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا مرا در تاریکی رها نکردی، بلکه احکام شگفت‌انگیزت را به عنوان راهنمایی مطمئن برای هر گامم به من دادی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون مشعلی افروخته در تاریکی است که هر راهی را که باید بروم روشن می‌کند. احکام تو همچون سرودی جاودان از حکمت و حیات است که مرا با محبت و استواری به آرامش جان و وعده حیات جاودان رهبری می‌کند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«بله، ای پدر، این خوشایند تو بود که چنین کنی» (متی ۱۱:۲۶).

اگر به خودخواهی خود گوش فرا دهیم، به سرعت در دام تمرکز بر آنچه نداریم، به جای آنچه که قبلاً دریافت کرده‌ایم، خواهیم افتاد. شروع می‌کنیم به دیدن تنها محدودیت‌ها و نادیده گرفتن پتانسیلی که خدا به ما عطا کرده است، و خود را با زندگی‌های ایده‌آلی مقایسه می‌کنیم که حتی وجود ندارند. به راحتی می‌توانیم در خیال‌پردازی‌های آرامش‌بخش درباره اینکه اگر قدرت بیشتری داشتیم، منابع بیشتری داشتیم یا وسوسه‌های کمتری داشتیم چه می‌کردیم، گم شویم. و به این ترتیب، مشکلات خود را بهانه قرار می‌دهیم و خود را قربانی یک زندگی ناعادلانه می‌بینیم—که این فقط بدبختی درونی ما را تغذیه می‌کند و هیچ تسلی واقعی به همراه ندارد.

اما در برابر این وضعیت چه باید کرد؟ ریشه این طرز فکر تقریباً همیشه در مقاومت نسبت به اطاعت از شریعت قدرتمند خدا نهفته است. وقتی در برابر دستورات روشن خالق مقاومت می‌کنیم، ناگزیر شروع به دیدن زندگی به شکلی تحریف‌شده می‌نماییم. نوعی نابینایی روحانی پدید می‌آید که در آن واقعیت با خیال‌پردازی‌ها و انتظارات غیرواقعی جایگزین می‌شود. و از این توهمات، ناامیدی‌ها، شکست‌ها و احساس دائمی نارضایتی متولد می‌شود.

تنها راه خروج، بازگشت به مسیر اطاعت است. وقتی تصمیم می‌گیریم زندگی خود را با اراده خدا هماهنگ کنیم، چشمان ما باز می‌شود. شروع به دیدن واقعیت با وضوح بیشتر می‌کنیم و هم برکات و هم فرصت‌های رشد را که قبلاً پنهان بودند، می‌شناسیم. جان تقویت می‌شود، شکرگزاری شکوفا می‌گردد و زندگی به شکلی کامل زیسته می‌شود—نه بر اساس توهمات، بلکه بر حقیقت جاودان محبت و وفاداری خدا. -اقتباس از جیمز مارتینو. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا مرا نسبت به خطر تمرکز بر آنچه ندارم، به جای شناخت همه آنچه از دستان تو دریافت کرده‌ام، هشدار می‌دهی. چه بسیار بارها که فریب خودخواهی را خورده‌ام و در مقایسه‌های بیهوده و رؤیاپردازی درباره واقعیت‌هایی که حتی وجود ندارند، افتاده‌ام. اما تو با صبر و مهربانی‌ات مرا به حقیقت بازمی‌خوانی: به واقعیت استوار و مطمئن اراده‌ات.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که مرا یاری کنی تا در برابر وسوسه تغذیه خیال‌پردازی‌ها و بهانه‌ها مقاومت کنم. مبادا در نارضایتی یا نابینایی روحانی که از مقاومت در برابر شریعت قدرتمند تو زاده می‌شود، گم شوم. چشمانم را بگشا تا راه درست را با وضوح ببینم—راه اطاعت و حقیقت. به من شجاعت بده تا کاملاً با اراده تو هماهنگ شوم، تا جانم تقویت شود و شکرگزاری حتی در کوچک‌ترین امور روزمره در قلبم شکوفا گردد.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا حقیقت تو آزاد می‌کند و به زندگی معنا می‌بخشد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون فانوسی در تاریکی است که توهمات را می‌زداید و گام‌هایم را با اطمینان هدایت می‌کند. فرمان‌های تو همچون ریشه‌های عمیقی هستند که مرا در خاک واقعیت جاودان استوار می‌سازند، جایی که جان آرامش، نیرو و شادی حقیقی می‌یابد. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«چرا افسرده‌ای، ای جان من؟ چرا در درونم مضطرب هستی؟ به خدا امید داشته باش، زیرا هنوز او را خواهم ستود، او که نجات‌دهنده و خدای من است» (مزامیر ۴۲:۱۱).

بسیار مراقب باشید که نگرانی‌های روزمره‌تان به اضطراب و اندوه تبدیل نشود، به‌ویژه زمانی که احساس می‌کنید بادها و امواج مشکلات زندگی شما را به هر سو پرتاب می‌کنند. به جای ناامیدی، تمرکز خود را بر خداوند حفظ کنید و با ایمان بگویید: «ای خدای من، فقط به تو می‌نگرم. راهنمای من باش، ای ناخدای من.» سپس در این اطمینان آرام بگیرید. وقتی سرانجام به بندر امن حضور خداوند برسیم، همه نبردها و طوفان‌ها اهمیت خود را از دست خواهند داد و خواهیم دید که او همیشه فرمانده بوده است.

ما می‌توانیم هر طوفانی را با امنیت پشت سر بگذاریم، به شرطی که قلبمان در جای درست باقی بماند. زمانی که نیت‌های ما پاک است، شجاعت ما استوار و اعتمادمان به خداوند محکم باشد، امواج ممکن است ما را تکان دهند اما هرگز نابود نخواهند کرد. راز کار در اجتناب از طوفان‌ها نیست، بلکه در این است که با اطمینان از اینکه در دستان پدری هستیم که هرگز شکست نمی‌خورد و هرگز کسانی را که واقعاً به او اعتماد دارند ترک نمی‌کند، از میان آن‌ها عبور کنیم.

و آن مکان امن کجاست، جایی که می‌توانیم در این زندگی آرامش و در کنار خداوند شادی جاودان داشته باشیم؟ جای درست، جای اطاعت از شریعت قدرتمند خداوند است. در همان زمین محکم است که فرشتگان خداوند ما را با محافظت خود احاطه می‌کنند و جان از هر نگرانی دنیوی شسته می‌شود. کسی که در اطاعت زندگی می‌کند، حتی در میان طوفان‌ها با امنیت گام برمی‌دارد، زیرا می‌داند که زندگی‌اش در دستان خدایی وفادار و قدرتمند است. – اقتباس از فرانسیس د سال. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا حتی در میان طوفان‌های زندگی، تو همچنان ناخدای وفادار من هستی. وقتی بادهای شدید و امواج مشکلات می‌خواهند مرا با خود ببرند، می‌توانم چشمانم را به سوی تو بلند کنم و با ایمان اعلام کنم: «ای خدای من، فقط به تو می‌نگرم.» این تو هستی که قایق مرا هدایت می‌کنی و قلبم را آرام می‌سازی.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که اعتمادم را به خودت تقویت کنی تا جانم در نگرانی‌ها و اضطراب‌ها گم نشود. نیت‌های پاک، شجاعت استوار و قلبی محکم در اراده‌ات به من عطا کن. به من بیاموز که هر طوفانی را با آرامش کسی طی کنم که می‌داند در دستان توست. و مرا یاری کن تا همیشه در مکان امن بمانم: اطاعت از شریعت قدرتمند تو، جایی که محافظتت مرا احاطه می‌کند و صلح تو در هر شرایطی مرا نگاه می‌دارد.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و می‌ستایم زیرا پناهگاهی امن برای کسانی هستی که با محبت و وفاداری از تو اطاعت می‌کنند. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمندت همچون لنگری استوار در دریای زندگی است که جانم را حتی زمانی که امواج خروشان می‌شوند، نگه می‌دارد. احکام تو همچون دیوارهایی شکست‌ناپذیرند که روحم را محافظت و راهم را به سوی شادی جاودان روشن می‌کنند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«قوی و دلیر باش؛ نترس و دلسرد نشو!» (اول تواریخ ۲۲:۱۳).

اگرچه تمرین صبر و حلم در برابر مشکلات بیرونی و رفتار دیگران ضروری است، این فضایل زمانی ارزشمندتر می‌شوند که در مبارزات درونی خود به کار گرفته شوند. چالش‌برانگیزترین نبردهای ما اغلب از بیرون نمی‌آیند، بلکه از درون سرچشمه می‌گیرند — ضعف‌ها، تردیدها، شکست‌ها و آشفتگی‌های روح. در چنین لحظاتی، زمانی که با محدودیت‌های خود روبرو می‌شویم، انتخاب فروتنی در برابر خدا و تسلیم شدن به اراده او یکی از عمیق‌ترین اعمال ایمان و بلوغ روحانی است که می‌توانیم تقدیم کنیم.

جالب است که اغلب می‌توانیم با دیگران صبورتر باشیم تا با خودمان. اما زمانی که توقف می‌کنیم، تأمل می‌نماییم و تصمیم قاطع می‌گیریم که با صداقت شریعت قدرتمند خدا را در آغوش بگیریم، اتفاقی خارق‌العاده رخ می‌دهد. اطاعت به کلیدی روحانی تبدیل می‌شود که چشمان ما را می‌گشاید. آنچه پیش‌تر مبهم به نظر می‌رسید، اکنون شروع به روشن شدن می‌کند. بصیرت می‌یابیم و دید روحانی که به ما عطا می‌شود همچون مرهمی عمل می‌کند: روح را آرام می‌سازد و جهت می‌بخشد.

این فهم بسیار ارزشمند است. به ما به‌وضوح نشان می‌دهد که خدا از ما چه انتظاری دارد و کمک می‌کند تا با آرامش فرآیند دگرگونی را بپذیریم. اطاعت، آنگاه به منبعی از صبر، شادی و ثبات تبدیل می‌شود. روحی که به اراده خداوند تسلیم می‌شود و در اطاعت گام برمی‌دارد، نه تنها پاسخ‌ها را می‌یابد، بلکه آرامش دانستن اینکه در مسیر درست است — مسیر صلح و زندگی معنادار — را نیز تجربه می‌کند. -اقتباس از ویلیام لاو. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا به من نشان می‌دهی که صبر و حلم حقیقی تنها به چالش‌های بیرونی محدود نمی‌شود، بلکه شامل نبردهای درون من نیز هست. اغلب این ضعف‌ها، تردیدها و شکست‌های خودم هستند که بیش از همه مرا دلسرد می‌کنند. زمانی که به اراده تو تسلیم می‌شوم و به‌جای مبارزهٔ تنها، خود را به تو می‌سپارم، چیزی عمیق را تجربه می‌کنم: نیکویی تو مرا درمی‌یابد و مرا حمایت می‌کند.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که کمکم کنی با خودم صبور باشم، همان‌گونه که می‌کوشم با دیگران باشم. به من شجاعت بده تا با محدودیت‌هایم بدون ناامیدی روبرو شوم و حکمتی عطا کن تا بر شریعت قدرتمند تو به‌عنوان راهنمایی مطمئن تکیه کنم. می‌دانم که وقتی با صداقت تصمیم به اطاعت می‌گیرم، چشمانم باز می‌شود و آنچه پیش‌تر مبهم بود، شروع به روشن شدن می‌کند. آن بصیرتی را که از اطاعت می‌آید به من عطا کن، همان مرهمی که روحم را آرام می‌سازد و جهت را برای مسیرم فراهم می‌کند.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا زمانی که انتخاب می‌کنم در راه‌های تو گام بردارم، به من فهم و آرامش می‌بخشی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون آینه‌ای است که با محبت به من نشان می‌دهد که چه کسی هستم و در تو چه کسی می‌توانم بشوم. احکام تو همچون ریل‌های محکمی زیر پای من هستند که ثبات، شادی و یقین شیرین را می‌آورند که در مسیر ابدیت گام برمی‌دارم. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خداوند تو را از هر بدی نگاه خواهد داشت؛ جانت را محفوظ خواهد داشت» (مزامیر ۱۲۱:۷).

قلبی که در خدا شادی می‌یابد، در هر آنچه از او می‌آید لذت حقیقی پیدا می‌کند. او نه تنها اراده خداوند را می‌پذیرد — بلکه در آن شادمان است. حتی در زمان‌های دشوار، این جان استوار می‌ماند، سرشار از شادی آرام و پایدار، زیرا آموخته است که در این حقیقت آرام گیرد که هیچ چیز خارج از اراده الهی رخ نمی‌دهد. کسی که شریعت قدرتمند خدا را دوست دارد و با شادی از آن پیروی می‌کند، در درون خود آرامشی دارد که متزلزل نمی‌شود. خوشبختی او را، خاموش و وفادار، در همه فصل‌های زندگی همراهی می‌کند.

همان‌طور که گل به طور غریزی به سوی خورشید برمی‌گردد، حتی زمانی که خورشید پشت ابرها پنهان است، جانِ عاشقِ احکام خدا همچنان به سوی او می‌ماند، حتی در روزهای تاریک. او نیازی ندارد که همه چیز را به وضوح ببیند تا همچنان اعتماد کند. می‌داند که خورشید آنجاست، استوار در آسمان، و حضور خدا هرگز او را ترک نکرده است. این اعتماد، او را نگاه می‌دارد، گرم می‌کند و تازه می‌سازد، حتی زمانی که همه چیز در اطرافش نامطمئن یا دشوار به نظر می‌رسد.

جان مطیع، راضی باقی می‌ماند. او شادی را نه در شرایط، بلکه در اراده خداوند می‌یابد. این شادی عمیق است، که وابسته به نتایج یا پاداش‌ها نیست، بلکه از رفاقت با خالق سرچشمه می‌گیرد. کسی که این‌گونه زندگی می‌کند، چیزی نادر را تجربه می‌کند: آرامشی همیشگی و خوشبختی حقیقی، که بر یقین استوار است که پیروی از اراده خدا بزرگ‌ترین خیری است که می‌توان در این زندگی برگزید. -اقتباس از رابرت لیتون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، از تو سپاسگزارم که به من نشان دادی شادی حقیقی در قلبی متولد می‌شود که در تو لذت می‌یابد، حتی در شرایط دشوار، حتی زمانی که روزها تاریک‌اند. تو به من می‌آموزی که هیچ چیز از کنترل تو خارج نیست، و به همین دلیل می‌توانم آرام بگیرم، اعتماد کنم و استوار بمانم. سپاسگزارم که این آرامش خاموش و وفادار را به من می‌دهی، که در همه فصل‌های زندگی با من همراه است.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که این محبت به اراده‌ات را عمیق‌تر در وجودم بکاری. بگذار مانند گلی که به سوی خورشید می‌چرخد، من نیز به سوی تو بمانم، حتی زمانی که نمی‌توانم به وضوح ببینم. به من بیاموز که مانند آنان که واقعاً تو را می‌شناسند اعتماد کنم — نه به خاطر آنچه می‌بینند، بلکه به خاطر آنچه می‌دانند: که تو حضور داری، که هرگز مرا ترک نمی‌کنی، و شریعت قدرتمند تو مرا هر روز به پدرم نزدیک‌تر می‌سازد. مرا با این اعتمادی که جان را گرم و تازه می‌کند، نگاه دار.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا خوشبختی‌ای به من عطا می‌کنی که جهان نمی‌تواند بدهد. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون خورشیدی است همواره پشت ابرها، همیشه تابان، حتی زمانی که نمی‌بینم. احکام تو همچون ریشه‌هایی عمیق‌اند که جانم را استوار نگاه می‌دارند، از حقیقت تو تغذیه می‌کنند و آن را سرشار از آرامش و شادی حقیقی می‌سازند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«تأمل کنید که چگونه سوسن‌های صحرا می‌رویند: آن‌ها نه زحمت می‌کشند و نه می‌ریسند» (متی ۶:۲۸).

در درون خود مانعی در برابر قدرت حیات‌بخش خدا ایجاد نکنید. این قدرت واقعی است، سرشار از محبت است و پیوسته در شما عمل می‌کند تا هر آنچه را که مطابق اراده اوست، به انجام رساند. خود را به طور کامل به کنترل او بسپارید، بدون هیچ قید و شرطی و بدون ترس. همان‌گونه که مبارزات، ترس‌ها و نیازهای خود را به خدا می‌سپارید، رشد روحانی خود را نیز به او بسپارید. اجازه دهید او با صبر و حکمت شما را شکل دهد—زیرا هیچ‌کس قلب شما را بهتر از خالق شما نمی‌شناسد.

لازم نیست تلاش کنید این فرایند را کنترل کنید یا درباره هر جزئیات مسیر نگران باشید. اعتماد واقعی یعنی آرام گرفتن با این آگاهی که او همه چیز را هدایت می‌کند، حتی زمانی که شما مسیر را درک نمی‌کنید. وقتی تصمیم می‌گیریم با صداقت از شریعت قدرتمند خدا اطاعت کنیم، در واقع انتخاب می‌کنیم که زیر چتر محافظت حضرت اعلی زندگی کنیم. و زیر این محافظت، هیچ چیز بیرونی واقعاً نمی‌تواند به ما آسیب مرگبار برساند. جان مطیع، محفوظ، تقویت‌شده و در حصار مراقبت الهی است.

دشمن ممکن است همچنان تلاش کند حمله کند، همان‌طور که همیشه کرده است، اما تیرهای او توسط سپری نامرئی—حضوری از خدا که احاطه‌کننده کسانی است که او را دوست دارند و از فرامینش با شادی اطاعت می‌کنند—مهار می‌شود. این سپر نه تنها محافظت می‌کند، بلکه تقویت نیز می‌نماید. اطاعت ما را استوارتر، آگاه‌تر به حضور خدا و آماده‌تر برای مقاومت در برابر شر می‌سازد. زندگی زیر اراده خدا یعنی زندگی با امنیت، هدف و آرامشی که هیچ حمله‌ای از دشمن نمی‌تواند آن را نابود کند. -اقتباس از هانا ویتل اسمیت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم برای قدرت حیات‌بخشی که با محبت و حکمت در من عمل می‌کنی. اعتراف می‌کنم که هیچ دلیلی برای مقاومت در برابر کار تو وجود ندارد. تو مرا بهتر از خودم می‌شناسی و دقیقاً می‌دانی چگونه مرا شکل دهی تا آنچه را که در رؤیای خود برایم دیده‌ای، بشوم. پس خود را به طور کامل به کنترل تو می‌سپارم و اطمینان دارم که هر آنچه در من انجام می‌دهی، نیکو، عادلانه و ضروری است.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من بیاموزی تا نه تنها در لحظات مبارزه، بلکه در فرایند رشد روحانی‌ام نیز به تو اعتماد کنم. بگذار تلاش نکنم زمان یا جزئیات مسیر را کنترل کنم، بلکه زیر هدایت تو آرام بگیرم. وقتی تصمیم به اطاعت از شریعت قدرتمند تو می‌گیرم، می‌دانم که زیر چتر محافظت تو پناه گرفته‌ام. به من قلبی صادق و استوار عطا کن که در اراده تو امنیت یابد و بداند حتی زمانی که همه چیز اطراف نامطمئن به نظر می‌رسد، تو هر گام را با وفاداری هدایت می‌کنی.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا تو سپر و دژ کسانی هستی که تو را دوست دارند و از فرامینت اطاعت می‌کنند. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون دیواری استوار است که جان مرا احاطه کرده و در برابر طوفان‌ها استوار نگه می‌دارد. فرامین تو همچون شمشیرهای نوری هستند که تاریکی‌های اطرافم را می‌شکافند و مرا برای پیروزی بر شر با شجاعت و ایمان آماده می‌سازند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.