«برای خداوند خواهم سرایید، زیرا او برای من نیکو است» (مزامیر ۱۳:۶).
با قلبی که واقعاً به خدا تسلیم شده و از حضور او پر است، نیازی نیست او را در مکان‌های دور یا در تجربیات خارق‌العاده جستجو کنیم. لازم نیست او را در آسمان‌ها، در اعماق زمین یا در نشانه‌های بیرونی بجوییم — زیرا او همه جا، در همه چیز حاضر است و لحظه به لحظه خود را آشکار می‌سازد. خدا واقعیت عظیم جهان هستی است و حضور او در اکنون ابدی جلوه‌گر می‌شود — جریانی همیشگی که حتی خود ابدیت نیز نمی‌تواند آن را به پایان برساند. هر لحظه فرصتی تازه برای ملاقات با او، شناخت بیشتر او و تجربه حضور زنده و جاری اوست.
اما چگونه می‌توان این واقعیت را با وضوح، بدون سردرگمی یا توهم زیست؟ کلید آن ساده و عمیق است: هماهنگ شدن با خدا از طریق اطاعت از شریعت مقدس، ابدی و قدرتمند او. این پل میان جان و آفریننده است. بسیاری خواهان رابطه‌ای صمیمی با خدا هستند، اما فرامین او را نادیده می‌گیرند — و این اشتباهی مرگبار است. محال است کسی با خدا هم‌قدم باشد در حالی که در برابر آنچه او به عنوان بیان اراده خود مقرر کرده مقاومت می‌کند. نافرمانی، چشمان جان را می‌بندد و او را از درک حضور زنده خداوند در زندگی روزمره بازمی‌دارد.
از سوی دیگر، هنگامی که جان شجاعت رد کردن تمایل رایج — که راه آسان نافرمانی را ترجیح می‌دهد — را پیدا می‌کند و با صداقت به اطاعت از اراده خدا روی می‌آورد، همه چیز تغییر می‌کند. زندگی روحانی شکوفا می‌شود. مشارکت با خدا محسوس، زنده و دائمی می‌گردد. جان رابطه‌ای با آفریننده خود را تجربه می‌کند که پیش‌تر دور یا ناممکن به نظر می‌رسید. آنچه خشک بود، بارور می‌شود؛ آنچه تاریک بود، از نور پر می‌گردد. اطاعت راز است — نه فقط برای خشنود ساختن خدا، بلکه برای زندگی واقعی با او. -توماس کاگزول آپهام. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا در همه جا، در هر لحظه حضور داری و نیازی نیست تو را در تجربیات بزرگ یا دور جستجو کنم. وقتی قلبم به تو سپرده شده و از حضورت پر است، درمی‌یابم که تو همیشه اینجایی و خود را به شیوه‌ای زنده، دائمی و خاموش آشکار می‌سازی.
ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که کمکم کنی این حقیقت را با وضوح و وفاداری زندگی کنم. مبادا به این توهم بیفتم که بخواهم به تو نزدیک باشم اما فرامینت را نادیده بگیرم. به من بیاموز جانم را با شریعت مقدس، ابدی و قدرتمندت که پلی امن میان ماست، هماهنگ سازم. به من شجاعت بده تا راه آسان نافرمانی را رد کنم و نیرو عطا کن تا هر روز، اراده تو را برگزینم. بگذار اطاعتم صادقانه، استوار و سرشار از محبت باشد.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا وقتی از تو اطاعت می‌کنم، همه چیز اطرافم تغییر می‌کند. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمندت همچون رودی از نور در جانم جاری است که آنچه خشک بود را شکوفا و آنچه تاریک بود را روشن می‌سازد. فرامینت همچون پله‌هایی استوار مرا به رابطه‌ای زنده، دائمی و واقعی با تو رهنمون می‌شود. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
