«خداوند تو را از هر بدی نگاه خواهد داشت؛ جانت را محفوظ خواهد داشت» (مزامیر ۱۲۱:۷).
قلبی که در خدا شادی مییابد، در هر آنچه از او میآید لذت حقیقی پیدا میکند. او نه تنها اراده خداوند را میپذیرد — بلکه در آن شادمان است. حتی در زمانهای دشوار، این جان استوار میماند، سرشار از شادی آرام و پایدار، زیرا آموخته است که در این حقیقت آرام گیرد که هیچ چیز خارج از اراده الهی رخ نمیدهد. کسی که شریعت قدرتمند خدا را دوست دارد و با شادی از آن پیروی میکند، در درون خود آرامشی دارد که متزلزل نمیشود. خوشبختی او را، خاموش و وفادار، در همه فصلهای زندگی همراهی میکند.
همانطور که گل به طور غریزی به سوی خورشید برمیگردد، حتی زمانی که خورشید پشت ابرها پنهان است، جانِ عاشقِ احکام خدا همچنان به سوی او میماند، حتی در روزهای تاریک. او نیازی ندارد که همه چیز را به وضوح ببیند تا همچنان اعتماد کند. میداند که خورشید آنجاست، استوار در آسمان، و حضور خدا هرگز او را ترک نکرده است. این اعتماد، او را نگاه میدارد، گرم میکند و تازه میسازد، حتی زمانی که همه چیز در اطرافش نامطمئن یا دشوار به نظر میرسد.
جان مطیع، راضی باقی میماند. او شادی را نه در شرایط، بلکه در اراده خداوند مییابد. این شادی عمیق است، که وابسته به نتایج یا پاداشها نیست، بلکه از رفاقت با خالق سرچشمه میگیرد. کسی که اینگونه زندگی میکند، چیزی نادر را تجربه میکند: آرامشی همیشگی و خوشبختی حقیقی، که بر یقین استوار است که پیروی از اراده خدا بزرگترین خیری است که میتوان در این زندگی برگزید. -اقتباس از رابرت لیتون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، از تو سپاسگزارم که به من نشان دادی شادی حقیقی در قلبی متولد میشود که در تو لذت مییابد، حتی در شرایط دشوار، حتی زمانی که روزها تاریکاند. تو به من میآموزی که هیچ چیز از کنترل تو خارج نیست، و به همین دلیل میتوانم آرام بگیرم، اعتماد کنم و استوار بمانم. سپاسگزارم که این آرامش خاموش و وفادار را به من میدهی، که در همه فصلهای زندگی با من همراه است.
ای پدر من، امروز از تو میخواهم که این محبت به ارادهات را عمیقتر در وجودم بکاری. بگذار مانند گلی که به سوی خورشید میچرخد، من نیز به سوی تو بمانم، حتی زمانی که نمیتوانم به وضوح ببینم. به من بیاموز که مانند آنان که واقعاً تو را میشناسند اعتماد کنم — نه به خاطر آنچه میبینند، بلکه به خاطر آنچه میدانند: که تو حضور داری، که هرگز مرا ترک نمیکنی، و شریعت قدرتمند تو مرا هر روز به پدرم نزدیکتر میسازد. مرا با این اعتمادی که جان را گرم و تازه میکند، نگاه دار.
ای خدای قدوس، تو را میپرستم و ستایش میکنم زیرا خوشبختیای به من عطا میکنی که جهان نمیتواند بدهد. پسر محبوبت شاهزاده و نجاتدهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون خورشیدی است همواره پشت ابرها، همیشه تابان، حتی زمانی که نمیبینم. احکام تو همچون ریشههایی عمیقاند که جانم را استوار نگاه میدارند، از حقیقت تو تغذیه میکنند و آن را سرشار از آرامش و شادی حقیقی میسازند. در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.