«ذهنیت روح زندگی و آرامش است» (رومیان ۸:۶).
در آرامش بمانید. آرامش واقعی از تلاش انسانی نمی‌آید، بلکه از رها کردن آنچه که مزاحم است حاصل می‌شود. مثل یک لیوان آب که تکان خورده است: اگر مدتی آن را آرام بگذاریم، همه چیز شروع به نشستن می‌کند و شفافیت بازمی‌گردد. به عنوان فرزندان خدا، نیازی نیست که نگران زندگی کنیم — مگر اینکه ریشه این نگرانی در ناحیه‌ای از گناه حل‌نشده باشد. اگر چنین است، شجاع باشید: با قاطعیت تصمیم بگیرید که از این وضعیت دست بردارید. آرامش به عنوان نتیجه این تصمیم خواهد آمد.
این آرامش چیزی نیست که با تلاش خودمان بسازیم، بلکه هدیه‌ای است که به طور طبیعی شکوفا می‌شود وقتی که زندگی‌مان را با اراده خداوند هماهنگ می‌کنیم. خدا پدری مهربان است و او از پر کردن کسانی که انتخاب می‌کنند بر طبق راه‌های او زندگی کنند، با آرامش خوشحال می‌شود.
اطاعت از قانون قدرتمند خدا کلید است — نه تنها برای آرامش، بلکه برای زندگی پر از برکت. خداوند از پاداش دادن به مطیعان خوشحال می‌شود و هیچ وعده‌ای از او شکست نمی‌خورد. روحی که در اطاعت زندگی می‌کند، نیازی به ترس از فردا یا حمل گناهان گذشته ندارد. او با سبکی قدم می‌زند، زیرا می‌داند که زیر حفاظت و لطف پدرش قدم می‌زند. و این بدون شک عمیق‌ترین آرامشی است که کسی می‌تواند تجربه کند. -اقتباس از ژان گویون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، تو به من می‌آموزی که آرامش زمانی شکوفا می‌شود که با دستان خودم مبارزه نکنم و به سادگی آنچه که مرا آزار می‌دهد را رها کنم. مانند یک لیوان آب تکان‌خورده، روح تنها زمانی آرام می‌شود که در تو آرام گیرد. متشکرم که به من یادآوری می‌کنی که اگر چیزی آرامش مرا می‌گیرد، ممکن است دعوتی از تو باشد برای حل آنچه که هنوز به تو نسپرده‌ام. به من شجاعت بده تا این کار را با صداقت و قاطعیت انجام دهم.
پدر عزیزم، امروز از تو می‌خواهم که به من کمک کنی تا از نگرانی‌هایی که از تو نیستند دست بکشم و با صداقت با هر گناهی روبرو شوم. که چیزی را از تو پنهان نکنم، بلکه همه چیز را بسپارم، با اعتماد به اینکه بخشش تو قطعی است و آرامش تو واقعی است. قلبم را با این آرامشی که تنها تو می‌توانی بدهی پر کن — نه آرامشی گذرا، بلکه آرامشی که باقی می‌ماند، که رشد می‌کند، که تغییر می‌دهد. به من بیاموز که بر طبق اراده تو زندگی کنم، دانستن اینکه این تنها راه تجربه آرامش واقعی است.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا قلب تو از پر کردن فرزندان مطیع خود با آرامش خوشحال می‌شود. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو مانند رودخانه‌ای آرام است که از وجود من می‌گذرد، هر گونه نگرانی را می‌شوید و امنیت می‌آورد. فرمان‌های تو مانند ریشه‌های عمیقی هستند که روح را در خاک محبت تو محکم می‌کنند، هر قدم را سبک، ایمن و پر از امید می‌سازند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
