«گام‌های انسان توسط خداوند هدایت می‌شود؛ پس چگونه انسان می‌تواند راه خود را بفهمد؟» (امثال ۲۰:۲۴).
اغلب اوقات، ما در برابر روزمرگی زندگی، سادگی نقش خود در جهان، یا نبود فرصت‌های بزرگ یا شناخته شدن، شکایت می‌کنیم. احساس می‌کنیم تلاش‌هایمان بیهوده است و سال‌ها بی‌هدف می‌گذرند. وقتی چنین نگرشی داریم، در عمل حضور مراقبانه پدری مهربان را که هر قدم ما را هدایت می‌کند، انکار می‌کنیم. گویی می‌گوییم خدا ما را فراموش کرده است—انگار ما بهتر از او می‌دانیم چه نوع زندگی برایمان ایده‌آل است.
این نوع تفکر در قلبی شکل می‌گیرد که هنوز کاملاً تسلیم اطاعت از دستورات آفریننده نشده است. تا زمانی که انسان شریعت قدرتمند خدا را رد می‌کند، از منبع نور خود دور می‌ماند و این به ناچار منجر به نابینایی روحانی می‌شود. و در این تاریکی درونی، مهم نیست چقدر تلاش کنیم—هرگز با وضوح نخواهیم دانست به کجا می‌رویم. بدون نور اطاعت، زندگی گیج‌کننده، ناامیدکننده و بی‌جهت به نظر می‌رسد. اما راه خروجی وجود دارد و آن با یک تصمیم آغاز می‌شود: اطاعت کردن.
وقتی با صداقت به سوی فرمان‌های خداوند بازمی‌گردیم، اتفاقی باشکوه رخ می‌دهد. تاریکی جای خود را به نور می‌دهد و سردرگمی جای خود را به وضوح می‌دهد. با چشمان ایمان می‌بینیم و درمی‌یابیم که خدا هرگز ما را رها نکرده است. او با حکمت ما را هدایت می‌کند، حتی در راه‌های ساده و پنهان. در این دیدگاه جدید، آرامش، سکون و اطمینان می‌یابیم که بهترین‌ها برای کسانی که وفادار می‌مانند، مهیا شده است. و مقصد نهایی این سفر که با اطاعت روشن می‌شود، باشکوه است: حیات جاودان در مسیح عیسی، جایی که همه چیز سرانجام معنا خواهد یافت. -استاپفورد اِی. بروک. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا حتی زمانی که دید من محدود است و قلبم در شکایت‌های خاموش گم می‌شود، تو وفادار می‌مانی و گام‌هایم را با محبت هدایت می‌کنی. چند بار به روال زندگی‌ام اعتراض کردم، به سادگی زندگی‌ام افسوس خوردم یا آرزوی شناخته شدن داشتم و فراموش کردم که هر جزئیات تحت کنترل توست.
ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که قلبی تسلیم به من بدهی تا هر شکایتی را رها کنم و در اطاعت از دستورات مقدس تو استوار بمانم. نگذار دیگر در تاریکی نافرمانی قدم بردارم، بلکه انتخاب کنم که در نور شریعت قدرتمندت حرکت کنم. چشمانم را باز کن تا به وضوح ببینم آنچه را که تو هم‌اکنون انجام می‌دهی، حتی زمانی که متوجه نمی‌شوم. به من آرامش بده تا راه‌های ساده را بپذیرم و نیرو بده تا وفادار بمانم، دانسته که تو حتی پنهان‌ترین گام‌ها را با حکمت هدایت می‌کنی.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا با اطاعت، همه چیز روشن و معنادار می‌شود. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمندت همچون مشعلی روشن در دل شب است که زیبایی مراقبت تو را حتی در ساکت‌ترین دره‌ها نمایان می‌سازد. فرمان‌هایت همچون قطب‌نمای آسمانی است که مرا با دقت به سوی وعده حیات جاودان هدایت می‌کند، جایی که هر تلاش پاداش خواهد یافت و هر تردید سرانجام پاسخ داده خواهد شد. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
