«ابراهیم دوست خدا خوانده شد» (یعقوب 2:23).
به عنوان “دوست خدا” خوانده شدن؟ به زندگی این مرد نگاه کنید و یک حقیقت غیرقابل معامله را درک کنید: ابراهیم به این عنوان به طور تصادفی یا تنها به خاطر نیت خوب دست نیافت. او در ایمان رشد کرد، بله، اما این ایمان از طریق اعتماد کامل به خدا آزمایش و شکل گرفت. دچار اشتباه نشوید: خدا میان‌برها را نمی‌پذیرد. او انتظار ندارد که شما مراحل را نادیده بگیرید یا یک شبه به اوج برسید، بلکه از شما می‌خواهد که گام به گام در مسیری که او تعیین کرده است حرکت کنید. راه دیگری برای رشد در ایمان جز اعتماد کامل به خداوند و هدف کامل او وجود ندارد.
اکنون، مکث کنید و درباره چالش‌هایی که ابراهیم با آن‌ها روبرو شد فکر کنید. او به خاطر احساسات زیبا یا وعده‌های توخالی به “پدر ایمان” تبدیل نشد. او تا آخرین حد آزمایش شد، و آزمایش نهایی زمانی بود که خدا گفت: “پسرت را بگیر، پسر یگانه‌ات را، کسی که دوستش داری”. بالا رفتن از کوه موریا انتخابی احساسی نبود، بلکه عملی از ایمان استوار بود. حتی با قلبی شکسته، ابراهیم پیش رفت، زیرا می‌دانست که خشنود کردن خدا بیش از کلمات نیاز دارد – اطاعت کامل از اراده او را می‌طلبد. خود را فریب ندهید: جواهرات گران‌بها با دقت تراشیده می‌شوند، و طلای خالص‌ترین در شدیدترین آتش آزمایش می‌شود. خدا از آزمایش‌ها برای آشکار کردن کسانی که واقعاً آماده‌اند بدون تردید یا بهانه به او اعتماد کنند، استفاده می‌کند.
ایمان واقعی نیاز به عمل دارد، و نقطه پایان. هنگامی که صحبت از پیروی از خدا می‌شود، جایی برای معامله یا توجیه وجود ندارد. ابراهیم معامله نکرد، سؤال نکرد، سعی نکرد برنامه‌های خدا را به فهم خود تطبیق دهد. او اعتماد کرد و اطاعت کرد، زیرا می‌دانست که اطاعت از شریعت خدا تنها راه برای رسیدن به صمیمیت واقعی با خالق است. آیا می‌خواهید دوست خدا باشید؟ آیا می‌خواهید ایمانی داشته باشید که در برابر هر آزمایشی مقاومت کند؟ پس، بدون تردید، بدون سازش، به فرمان‌های خداوند اطاعت کنید. کلام خدا را بردارید و هر دستور، هر دستورالعمل را با عزم کامل زندگی کنید. برای کسی که می‌خواهد با خدا همراه شود، گزینه دیگری وجود ندارد. -اقتباس از لتی بی. کاومن. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که به عنوان دوست تو خوانده شدن عنوانی نیست که به طور تصادفی داده شود، بلکه چیزی است که از طریق ایمان و اطاعت به دست می‌آید. می‌دانم که ابراهیم تنها به خاطر کلمات به عنوان دوست تو شناخته نشد، بلکه به این دلیل که بدون هیچ ذخیره‌ای به تو اعتماد کرد و هر دستوری که به او دادی را دنبال کرد. می‌خواهم از او بیاموزم و در ایمان رشد کنم، گام به گام در مسیری که برای من تعیین کرده‌ای حرکت کنم، بدون میان‌بر، بدون بهانه، تنها با اعتماد کامل به اراده تو.
پدر من، امروز از تو می‌خواهم که مرا برای مواجهه با آزمایش‌ها بدون تردید تقویت کنی. می‌دانم که ایمان واقعی نظری نیست، بلکه عملی است، و طلای خالص تنها از طریق آتش آشکار می‌شود. نمی‌خواهم کسی باشم که تنها از ایمان صحبت می‌کند، بلکه کسی که با اطاعت کامل عمل می‌کند، حتی وقتی چالش‌ها بزرگ باشند. به من قلبی مصمم بده، که قادر باشد در همه شرایط به تو “بله” بگوید، بدون اینکه سعی کند اراده تو را به فهم خود تطبیق دهد.
ای خدای قدوس، تو را پرستش و ستایش می‌کنم زیرا با کسانی که به تو اطاعت می‌کنند همراه می‌شوی. می‌دانم که بدون تسلیم کامل به شریعت تو، دوستی با تو وجود ندارد، و به همین دلیل می‌خواهم هر فرمان تو را با شور و عزم زندگی کنم. از تو سپاسگزارم که مرا در مسیر ایمان راهنمایی می‌کنی و حضور تو بزرگ‌ترین گنجی است که می‌توانم داشته باشم. امیدوارم زندگی من این دوستی واقعی را منعکس کند، که نه تنها بر اساس کلمات، بلکه بر اساس اطاعت استوار است. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو مانند مادری عزیز است که همیشه مرا با نیرو و ایمان تغذیه می‌کند. فرمان‌های تو را دوست دارم، زیرا آن‌ها مانند مانا هستند که قلب گرسنه مرا تغذیه می‌کنند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
