«از آتش و آب گذشتیم، اما تو ما را به جایی از فراوانی آوردی» (مزامیر ۶۶:۱۲).
صلح واقعی اغلب تنها پس از درگیری می‌آید. می‌دانم که این یک پارادوکس به نظر می‌رسد، اما این حقیقت محض است. سکوت شکننده پیش از طوفان نیست که آرامش می‌آورد، بلکه آرامش آرامی است که پس از آن می‌آید. مردی که هرگز رنج نکشیده است ممکن است قوی به نظر برسد، اما نیروی او هرگز آزمایش نشده است. اما امن‌ترین دریانورد کسی است که طوفان را تجربه کرده، کشتی را آزمایش کرده و قوی‌تر بیرون آمده است. خدا طوفان‌ها را اجازه می‌دهد نه برای نابودی تو، بلکه برای آموزش تو: بدون او، صلح واقعی وجود ندارد.
بیایید عملی باشیم. خدا اجازه می‌دهد که تو طوفان‌ها را تجربه کنی تا به تو نشان دهد که بدون رابطه‌ای صمیمی با او، هیچ تسکینی وجود ندارد. و این رابطه با زندگی در هم‌راستایی با خالق ساخته می‌شود. خود را فریب نده: تو صلح را با تکیه بر نیروهای خود یا جهان پیدا نخواهی کرد. نیروی واقعی از نزدیک شدن به خدای پدر و عیسی می‌آید، با زندگی به روشی که او دستور می‌دهد. به این ترتیب، طوفان‌ها به فرصت‌هایی برای رشد در ایمان و وابستگی به خداوند تبدیل می‌شوند.
و اینجا نکته اصلی است: صلح، نیرو و کمک تنها برای کسی می‌آید که با قاطعیت تصمیم بگیرد که به قانون قدرتمند خدا اطاعت کند. بدون درگیری، آرامش نمی‌خواهید، و بدون اطاعت، کمک نخواهید داشت. مرد خردمند با خدا هم‌راستا می‌شود، به کلام او اطاعت می‌کند و کمکی را که نیاز دارد پیدا می‌کند. وقتی تو این تصمیم را بدون هیچ میانه‌رویی می‌گیری، خدا به تو صلح، نیرو و کمک می‌دهد، صرف نظر از طوفان. پس، درگیری‌ها را با خدا در کنار خود، با اطاعت از اراده او، مواجه کن. این چنین است که تو آرامش را پیدا می‌کنی. -اقتباس از لتی بی. کاومن. تا فردا، اگر خداوند به ما اجازه دهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب به دنبال صلحی آسان، بدون مبارزه هستم، بدون اینکه بفهمم صلح واقعی، آن که از تو می‌آید، اغلب پس از درگیری ظاهر می‌شود. اعتراف می‌کنم که از طوفان‌های زندگی می‌ترسم، به دنبال نیرویی هستم که هرگز آزمایش نشده است، به جای اینکه طوفان‌هایی را که به من می‌آموزند به تو تکیه کنم، در آغوش بگیرم. امروز، می‌پذیرم که هر دشواری فرصتی برای رشد در ایمان و یافتن صلح تو است که همه فهم را در بر می‌گیرد.
پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من شجاعت دهی تا طوفان‌ها را مواجه کنم، بدانم که آنها مرا به تو نزدیک می‌کنند و رابطه‌ای صمیمی با تو می‌سازند. به من بیاموز که به نیروهای خود یا جهان اعتماد نکنم، بلکه با اراده تو زندگی کنم، به دنبال نیرویی باشم که از تو و عیسی می‌آید. از تو می‌خواهم که مرا راهنمایی کنی تا به کلام تو اطاعت کنم، تا هر چالشی را به فرصتی برای ایمان و تسکین تبدیل کنم.
ای خدای قدوس، تو را پرستش و ستایش می‌کنم به خاطر اینکه صلح، نیرو و کمک را به کسانی که در اطاعت از اراده تو زندگی می‌کنند، وعده داده‌ای، با اطمینان از اینکه با من هستی. پسر محبوب تو پادشاه ابدی و نجات‌دهنده من است. قانون قدرتمند تو لنگری است که مرا ثابت نگه می‌دارد، نوری که کشتی مرا راهنمایی می‌کند. فرمان‌های تو بادبان‌هایی هستند که مرا به آرامش تو می‌برند، سرودی که در روح من طنین‌انداز می‌شود. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
