«اما شخص پارسا به ایمان خود زندگی خواهد کرد؛ و اگر عقب‌نشینی کند، جان من از او خشنود نخواهد شد» (حبقوق ۲:۴).
ایمان حقیقی در لحظات عجله آشکار نمی‌شود، بلکه در گام‌برداشتن پیوسته حتی زمانی که میوه‌ها دیر به نظر می‌رسند، نمایان می‌گردد. خدا به ندرت کار خود را یکباره انجام می‌دهد. او در لایه‌ها، در زمان‌ها و فصل‌ها عمل می‌کند، مانند رشد آهسته یک درخت تنومند از دانه‌ای تقریباً نامرئی. هر دشواری که با آن روبرو می‌شویم، هر انتظار خاموش، آزمایشی است که آنچه را اصیل است تقویت می‌کند و آنچه را صرفاً ظاهری است آشکار می‌سازد. و کسی که واقعاً ایمان دارد، یاد می‌گیرد که منتظر بماند، بدون تسلیم شدن، حتی در برابر چالش‌های گیج‌کننده.
این فرآیند بلوغ بیش از صبر می‌طلبد — تسلیم شدن به هدایت پدر را می‌طلبد، که ما را با حکمت از طریق احکام زیبای خود هدایت می‌کند. ایمانی که عجله نمی‌کند، همان ایمانی است که گام به گام از تعالیم جاودان خدا اطاعت می‌کند. و در همین گام‌برداشتن وفادارانه است که پدر ما را می‌آزماید و آماده می‌سازد، و آنان را که واقعاً به او تعلق دارند از کسانی که فقط ظاهر دارند جدا می‌کند.
پدر، سرکشان را نزد پسر نمی‌فرستد. اما به کسانی که پایداری می‌کنند، حتی بدون دیدن همه چیز به روشنی، راه را آشکار می‌سازد و آنان را به سوی نجات هدایت می‌کند. استوار بمانید، اعتماد و اطاعت کنید، زیرا زمان خدا کامل است و آنان که به او توکل دارند هرگز سرافکنده نخواهند شد. -اقتباس از جی. سی. فیلپات. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: ای خداوند من، به من بیاموز که در زمان مناسب منتظر بمانم، بدون شکایت، بدون تسلیم شدن. شکیبایی‌ای به من عطا کن که قدرت ایمان را آشکار می‌سازد و شخصیت مرا مطابق اراده تو شکل می‌دهد. مگذار که شتاب کنم، بلکه با آرامش گام بردارم.
مرا تقویت کن تا اطاعت کنم، حتی زمانی که همه چیز کند یا دشوار به نظر می‌رسد. به من یادآوری کن که رشد روحانی، همانند رشد طبیعی، زمان می‌برد — و هر گام ارزشمند است وقتی که در راه‌های تو استوارم.
ای خدای محبوب من، تو را شکر می‌کنم که با صبر و هدف در من کار می‌کنی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون بارانی است که ایمان حقیقی را در دل من می‌رویاند. احکام تو پله‌های مطمئن در مسیر بلوغ روحانی هستند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
