“به فرمان خداوند در خیمهها آرام گرفتند و به فرمان خداوند حرکت کردند” (اعداد 9:23).
آیا آن احساس آرامشی که به دنبالش هستیم را میشناسید؟ این احساس از دنیا نمیآید و نه از تصمیمات عجولانه ما — بلکه از اطاعت به صدای خدا میآید. کلام نشان میدهد که قوم اسرائیل بر اساس فرمان خداوند آرام میگرفتند یا حرکت میکردند. این فقط یک روال نبود، بلکه درسی درباره وابستگی بود. وقتی سعی میکنیم به تنهایی عمل کنیم، بدون مشورت با پدر، مثل این است که خارج از مسیر طرح او حرکت میکنیم. نتیجه؟ خستگی، ناامیدی و سردرگمی. اما وقتی از راهنمایی الهی پیروی میکنیم، قلب ما ثابت و در آرامش باقی میماند، حتی وقتی همه چیز اطراف تغییر میکند.
خداوند قانون خود را به ما نداد تا ما را محدود کند، بلکه برای هدایت ما با عشق. او مسیر و خطرات را میشناسد. به همین دلیل، او میخواهد که با اعتماد به او گوش دهیم. این فقط اطاعت از قانون نیست، بلکه اعتماد به این است که او میداند چه چیزی بهترین است. وقتی از راهنمایی او پیروی میکنیم، حتی برخلاف خواستههای خودمان، امنیت را تجربه میکنیم. حضور او جلوتر میرود و راه را باز میکند. و وقتی او میگوید “آرام بگیر”، میتوانیم با آرامش توقف کنیم. وقتی میگوید “برو”، میتوانیم با شجاعت پیش برویم، زیرا او با ماست.
اگر به دنبال آرامش، رهایی یا نجات هستید، پاسخ ساده است: به خدا گوش دهید و اطاعت کنید. عیسی نمونه ماست — او هرگز کاری نکرد بدون اینکه از پدر بشنود. و اگر خود پسر خدا تصمیم گرفت به او وابسته باشد، ما که هستیم که متفاوت عمل کنیم؟ زندگی فراوان در زیر راهنمایی خداوند است. مهم نیست در چه بیابانی زندگی میکنید — اگر ابر او متوقف شود، متوقف شوید. اگر حرکت کند، حرکت کنید. پیروزی در اطاعت است. -اقتباس از C. H. Mackintosh. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، از تو سپاسگزارم که به من نشان دادی آرامش واقعی از شرایط نمیآید، بلکه از اطاعت به صدای تو میآید. چند بار بدون مشورت با تو دویدم و تصمیمات عجولانه گرفتم، فقط برای اینکه خستگی و سردرگمی برداشت کنم. اما کلام تو به من میآموزد که قوم تو بر اساس فرمان تو حرکت میکردند یا آرام میگرفتند و این وابستگی منبع ثبات آنها بود.
پدرم، امروز از تو میخواهم که به من کمک کنی تا صدای تو را به وضوح بشنوم و با آمادگی پاسخ دهم، حتی وقتی راههای تو خواستههای من را به چالش میکشند. بگذار یاد بگیرم که وقتی تو میگویی “آرام بگیر”، متوقف شوم و با شجاعت پیش بروم وقتی میگویی “برو”. به من قلبی نرم بده که در برابر فرمانهای تو مقاومت نکند، بلکه با ایمان و عشق آنها را انجام دهد. مرا همانطور که اسرائیل را در بیابان هدایت کردی هدایت کن — با حضور تو در جلو، راه را باز کن و خطرات را دور کن — تا هرگز از اراده تو منحرف نشوم.
ای خدای قدوس، تو را میپرستم و ستایش میکنم که پدری هستی که مرا به حال خود رها نمیکنی، بلکه با عشق و حکمت مرا هدایت میکنی. تو مرا گمراه نمیکنی، بلکه قانونی به من میدهی که چراغی برای پای من و نوری برای مسیر من است. پسر محبوب تو شاهزاده و نجاتدهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو مانند رودی از عدالت است که روح را تازه میکند و به زندگی هدایت میکند. فرمانهای تو مانند ستارگانی هستند که در تاریکی میدرخشند و همیشه مسیر درست را نشان میدهند. من در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.