«به من راهت را بیاموز، ای خداوند، تا در حقیقت تو گام بردارم؛ دل مرا متحد ساز تا از نام تو بترسم» (مزامیر ۸۶:۱۱).
عظمت واقعی روحانی با شهرت یا شناخته شدن سنجیده نمیشود، بلکه با زیبایی روحی که توسط خدا شکل گرفته است. شخصیت تقدیسشده، قلبی دگرگونشده و زندگیای که بازتابدهنده آفریدگار است، گنجینههایی ابدی هستند. بسیاری دلسرد میشوند چون پیشرفت سریعی نمیبینند – همان خلقوخوها، همان ضعفها و شکستها باقی میمانند. اما مسیح آموزگاری شکیباست: او بارها و بارها با مهربانی تعلیم میدهد تا زمانی که راه پیروزی را بیاموزیم.
در همین روند است که یاد میگیریم از شریعت باشکوه خدا اطاعت کنیم، همان فرمانهایی که عیسی و شاگردانش با وفاداری پیروی میکردند. او میخواهد در ما قلبی بسازد که از انجام اراده پدر شادمان شود و مطابق دستورالعملهای باشکوه او گام بردارد. اطاعت از شریعت اوست که ما را از طبیعت کهنه آزاد میکند و به سوی دگرگونی واقعی هدایت مینماید.
پدر مطیعان را برکت میدهد و آنان را نزد پسر برای بخشش و نجات میفرستد. در پیروی از فرمانهای عظیم خداوند پایداری کن، و خواهی دید که دست او شخصیت تو را به چیزی زیبا و ابدی شکل میدهد – بازتابی زنده از خود خدا. اقتباس از جِی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، به من بیاموز که در حضور تو ثابتقدم باشم. بگذار در برابر ضعفهایم دلسرد نشوم، بلکه به شکیبایی و قدرت دگرگونکننده تو اعتماد کنم.
مرا یاری کن تا هر درسی را که در مسیرم قرار میدهی بیاموزم. فروتنی عطا کن تا همچون شاگردانت به دست تو شکل بگیرم، همانگونه که آنان به دست پسر محبوبت شکل گرفتند.
ای پدر عزیز، تو را شکر میگویم که از من دست نمیکشی. پسر محبوبت شاهزاده و نجاتدهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو نردبانی است که جانم را به قداست تو بالا میبرد. فرمانهایت نور و نیرویی هستند که مرا به سوی کمال تو هدایت میکنند. در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.
