«تو کسی را که فکرش بر تو ثابت مانده است، در سلامتی نگاه خواهی داشت» (اشعیا ۲۶:۳).
هنگامی که یک خدمتگزار خداوند دوران رنجی را پشت سر میگذارد و به سوی دیگر آن میرسد، چیزی در درون او باید به گونهای متفاوت بدرخشد. درد، انسان را تصفیه میکند، عمق میبخشد و جایی برای درخششی نو در چشمان، لمسی مهربانتر، صدایی شیرینتر و امیدی تازه باز میکند. ما فراخوانده نشدهایم که در سایههای رنج بمانیم، بلکه باید از آنها بیرون آییم، قویتر شده و آماده برای انجام هدفی که خداوند پیش روی ما نهاده است. تسلیای که خدا بر مطیعان خود میریزد، همواره رشد، بلوغ و آرامش به همراه دارد.
و این تازگی به شیوهای عمیقتر زمانی رخ میدهد که ما تصمیم میگیریم از شریعت عظیم خداوند و احکام شگفتانگیز او پیروی کنیم. در مسیر اطاعت است که پدر ما را تقویت میکند، شفا میبخشد و آماده میسازد تا با استواری به پیش برویم. خادمان وفادار میدانند که خدا فقط نقشههای خود را به کسانی آشکار میکند که به دستوراتش احترام میگذارند؛ به همین ترتیب او جانها را به سوی پسر میفرستد و آمرزش، هدایت و پیروزی عطا میکند. رنج، مطیع را نابود نمیکند — بلکه او را تصفیه مینماید.
بنابراین، پس از هر دردی که بر آن غلبه میکنی، بار دیگر خود را به مسیر اطاعت بسپار. اجازه بده رنجی که با وفاداری کامل شده است، نور بیشتر، محبت افزونتر و نیروی تازهای در زندگیات به بار آورد. پدر، کسانی را که در پیروی از احکامش پافشاری میکنند، گرامی میدارد و خود آنان را به سوی پسر هدایت میکند تا آرامش و حیات جاودان را بیابند. اقتباس از جی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: ای پدر محبوب، سپاسگزارم که هر درد را به فرصتی برای رشد تبدیل میکنی. به من بیاموز تا از سایهها با قلبی تازه بیرون آیم.
خدای من، یاریام کن تا اجازه دهم رنج، اطاعت، محبت و آمادگی مرا برای خدمت به تو عمیقتر کند. باشد که هر رنجی مرا به راههای تو نزدیکتر سازد.
ای خداوند محبوب، تو را شکر میگویم زیرا تسلی تو مطیعان را تقویت میکند. پسر عزیز تو شاهزاده و نجاتدهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو نوری است که پس از هر نبرد مرا بازسازی میکند. احکام تو راهی امن است که در آن آرامش و هدایت مییابم. من در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.
