«خداوند ساده‌دلان را محافظت می‌کند؛ زمانی که من دیگر ناتوان بودم، او مرا نجات داد» (مزامیر ۱۱۶:۶).
رهایی جان از تمام نگرانی‌های خودخواهانه، اضطراب‌آور و غیرضروری، چنان آرامش عمیق و آزادی سبکی به ارمغان می‌آورد که توصیف آن دشوار است. این همان سادگی حقیقی روحانی است: زیستن با قلبی پاک، آزاد از پیچیدگی‌هایی که «من» ایجاد می‌کند. هنگامی که خود را کاملاً به اراده خدا تسلیم می‌کنیم و آن را در هر جزئیات زندگی می‌پذیریم، وارد حالتی از آزادی می‌شویم که تنها او می‌تواند عطا کند. و از این آزادی، سادگی خالصی می‌جوشد که به ما اجازه می‌دهد با سبکی و وضوح زندگی کنیم.
جانی که دیگر به دنبال منافع خود نیست، بلکه فقط می‌خواهد خدا را خشنود سازد، شفاف می‌شود — بدون نقاب، بدون کشمکش‌های درونی زندگی می‌کند. او بدون بند و زنجیر گام برمی‌دارد و با هر قدمی که در اطاعت برمی‌دارد، راه پیش رویش روشن‌تر و نورانی‌تر می‌شود. این راه روزانه جان‌هایی است که تصمیم گرفته‌اند از شریعت قدرتمند خدا اطاعت کنند، حتی اگر این امر مستلزم فداکاری باشد. ممکن است در ابتدا شخص احساس ضعف کند، اما به محض آغاز اطاعت، نیرویی ماورایی او را در بر می‌گیرد — و درمی‌یابد که این نیرو از خود خداوند است.
هیچ چیز با آرامش و شادی‌ای که هنگام زندگی در هماهنگی با فرامین آفریدگار پدید می‌آید، قابل مقایسه نیست. جان، بهشت را همین‌جا روی زمین تجربه می‌کند و این رفاقت هر روز عمیق‌تر می‌شود. و مقصد نهایی این راه سادگی، آزادی و اطاعت، باشکوه است: حیات جاودان در مسیح عیسی، جایی که دیگر نه اشکی خواهد بود و نه جنگی، فقط حضور ابدی پدر با کسانی که او را دوست داشتند و شریعتش را نگاه داشتند. -اقتباس از ف. فنلون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا به جان من آزادی‌ای عطا می‌کنی که جهان نمی‌تواند بدهد. وقتی نگرانی‌های خودخواهانه و اضطراب‌آور را کنار می‌گذارم و کاملاً به اراده تو تسلیم می‌شوم، آرامشی چنان عمیق می‌یابم که کلمات قادر به توصیف آن نیستند. این سادگی روحانی — زیستن با قلبی پاک و آزاد از سنگینی «من» — هدیه‌ای از سوی توست و من ارزش عظیم این آزادی سبک و خالص را که فقط از تو می‌آید، درمی‌یابم.
ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که روحی مطیع و بی‌دلبستگی به من عطا کنی، روحی که به دنبال منافع خود نباشد، بلکه تنها آرزویش خشنود ساختن تو باشد. بگذار بدون نقاب، بدون کشمکش‌های درونی، با قلبی صادق و چشمانی دوخته به نور تو گام بردارم. حتی اگر آغاز اطاعت برایم دشوار باشد، مرا با نیروی ماورایی خودت حمایت کن. بگذار هر قدمی که به سوی تو برمی‌دارم، راه را روشن‌تر کند و مرا به رفاقت کامل با تو نزدیک‌تر سازد.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا هیچ چیز با آرامش و شادی‌ای که از اطاعت اراده مقدس تو می‌جوشد، قابل مقایسه نیست. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون رودی آرام در درون من جاری است که به جان خسته‌ام زندگی و آرامش می‌بخشد. فرامین تو مانند پرتوهای خورشید هستند که گام‌هایم را گرم و روشن می‌کنند و مرا با امنیت تا مقصد باشکوه حیات جاودان با تو هدایت می‌کنند. من به نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
