«خداوند نقشههای خود را برای زندگی من به انجام خواهد رساند» (مزامیر ۱۳۸:۸).
چرا اینقدر نگران آینده هستیم، در حالی که آن تحت کنترل ما نیست؟ وقتی با اضطراب سعی میکنیم آنچه را که پیش روست شکل دهیم و سناریوهای خوب یا بد را مطابق میل خود تصور کنیم، در واقع وارد قلمرویی میشویم که فقط به خدا تعلق دارد. این کار نه تنها بیفایده است، بلکه نوعی بیاعتمادی پنهان نیز هست. خداوند نقشهای کامل دارد، و تلاش ما برای پیشبینی یا کنترل این نقشه فقط ما را از آرامشی که او میخواهد به ما بدهد دور میکند. با این کار، از زمان حال منحرف میشویم، همان جایی که خداوند در زندگی ما عمل میکند.
این بیقراری نسبت به فردا، ارزشمندترین چیز را از ما میگیرد: حضور خدا در امروز. و با از دست دادن این تمرکز، خود را با نگرانیهایی بار میکنیم که برای حمل آنها آفریده نشدهایم. آرامش حقیقی فقط زمانی تجربه میشود که در اطمینان از اینکه آینده در دستان آفریننده است، آرام بگیریم. و یک راه مطمئن برای تضمین اینکه این آینده نیکو خواهد بود — هم در این زمین و هم تا ابدیت — این است که با فروتنی قوانین زندگی را که او قبلاً به ما آشکار کرده است، بپذیریم؛ همان احکامی که در شریعت قدرتمند او آمده است.
اگر قرار است نگران چیزی باشیم، بگذار نگران اطاعت خود باشیم. غیرت ما باید در این باشد که هر فرمانی را که خدا از طریق پیامبرانش و از طریق عیسی در اناجیل به ما داده است، با وفاداری زندگی کنیم. این تنها نگرانیای است که ارزش حمل کردن دارد، زیرا همه چیز به آن وابسته است: آرامش، قدرت، هدف و در نهایت نجات ما. آینده متعلق به خداست، اما حال، فرصت ما برای انتخاب اطاعت است. -اقتباس از ویلیام الری چانینگ. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر میکنم که به من یادآوری میکنی آینده در دستان من نیست، بلکه در دستان توست. چه بسیار بارها که گذاشتم اضطراب بر من غلبه کند، چون سعی داشتم آنچه را که پیش روست کنترل کنم و فراموش کردم که تو نقشهای کامل برای من داری. تو در زمان حال عمل میکنی و اینجاست، در این روز، که باید با ایمان، اعتماد و اطاعت زندگی کنم.
ای پدر من، امروز از تو میخواهم که بار نگرانی نسبت به فردا را از من برداری و در قلبم غیرتی عمیق برای اطاعت از ارادهات قرار دهی. به من بیاموز که در اطمینان از اینکه آینده نزد تو امن است، آرام بگیرم و مسئولیت واقعی خود را در این بدانم که اکنون با وفاداری زندگی کنم و احکام تو را با شادی و احترام نگاه دارم. بگذار هر تصمیم من با نور شریعت قدرتمند تو هدایت شود تا در ترسهای آنچه هنوز نیامده، گم نشوم.
ای خدای قدوس، تو را میپرستم و ستایش میکنم زیرا آرامش حقیقی را زمانی به من میبخشی که انتخاب میکنم اعتماد کنم و اطاعت نمایم. پسر محبوب تو شاهزاده و نجاتدهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون لنگری استوار است که مرا در حالی که جهان در بیثباتی میچرخد، ثابت نگه میدارد. احکام تو همچون شعلههای زندهای هستند که حال را روشن میکنند و با اطمینان به سوی آینده پرشکوهی که آماده ساختهای، راه مینمایند. من در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.