«خوشا به حال کسی که گناهش آمرزیده شده و خطایش پوشیده شده است» (مزامیر ۳۲:۱).
در میان تمام برکات روحانی که خداوند بر جان انسان آشکار میسازد، اندکی هستند که به عمق اطمینان از نجات از طریق آمرزش گناهان میرسند. به همین دلیل است که بسیاری از بندگان صادق، در میان نبردهای درونی و اشکهای خاموش، مشتاق این تأیید هستند. آنان آرزو دارند احساس کنند که خداوند واقعاً ایشان را پذیرفته است، که گناهشان برداشته شده و آسمان برایشان گشوده است. این فریاد واقعی است و بسیاری این کشمکش را در خفا تجربه میکنند و در انتظار لمس الهی هستند.
اما خود خداوند راه را نشان داده است: دوری از نافرمانی و در آغوش گرفتن شریعت باشکوه خداوند، پیروی از همان احکام والایی که مقدسین، انبیا، رسولان و شاگردان به آنها وفادار بودند. پدر هرگز فرزندان خود را سردرگم نکرده است — او به وضوح بیان کرده که نقشههای خود را بر مطیعان آشکار میسازد و فقط همین افراد به سوی پسر فرستاده میشوند تا آمرزش و نجات یابند. این موضوع مبهم یا اسرارآمیز نیست: راه روشن، استوار و جاودانه است.
پس تصمیم بگیر که در مسیر وفاداری گام برداری. اطاعت را شیوه زندگی خود قرار بده و پدر حضور خود را با فرستادن تو به سوی پسر در زمان مناسب تأیید خواهد کرد. جانهایی که احکام خدا را گرامی میدارند، در آینده امنیت و در حال حاضر آرامش مییابند، زیرا میدانند که در مسیر درست — مسیر پادشاهی جاودان — قدم برمیدارند. اقتباس از جِی. سی. فیلپات. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: ای پدر محبوب، سپاسگزارم که تو جستجوها، تردیدها و عمیقترین آرزوهای مرا میدانی. به من بیاموز که با صداقت گام بردارم و از اطاعتی که تو میطلبی، نگریزم.
خدای عزیز من، قلب مرا تقویت کن تا در وفاداری به احکام تو زندگی کنم، همانگونه که بندگان پیش از ما زیستند. بگذار هر قدم من تصمیم به تکریم تو را آشکار سازد.
ای خداوند محبوب، تو را شکر میکنم که به من یادآوری کردی آمرزش و نجات از آنِ کسانی است که به اراده تو تسلیم میشوند. پسر محبوب تو شاهزاده و نجاتدهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو راهی امن برای جان من است. احکام تو نوری است که میخواهم هر روز با خود حمل کنم. من در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.
