«در این باره خردمندان بیندیشند و نیکویی خداوند را در نظر آورند» (مزامیر ۱۰۷:۴۳).
چه اصل نامرئی‌ای می‌تواند حتی در آشفته‌ترین لحظات طبیعت عمل کند تا همه چیز، به نوعی، به زیبایی منتهی شود؟ پاسخ در ذات خود خداست: قدوسیت. زیبایی قدوسیت، رشته‌ای نامرئی است که سراسر آفرینش را دربرگرفته است. خدای ما پاک، نیکو و بی‌نهایت محبت‌آمیز است و هر اثر دستان او، نشان از ذات کامل او دارد. حتی خشن‌ترین رعد، متلاطم‌ترین دریا یا تیره‌ترین آسمان، در خود زیبایی منحصر به فردی دارد—زیرا همه چیز از اوست و به دست او شکل گرفته است. تمام طبیعت، با همه تنوع و پیچیدگی‌اش، بوم زنده‌ای است که دست آفریننده بر آن نشانه‌های آشکار جلال خود را به جا گذاشته است.
این اندیشه دل ما را از حرمت و آرامش سرشار می‌سازد. دانستن اینکه قدوسیت خدا نه تنها فرمانروایی می‌کند، بلکه زیبایی می‌بخشد، نگرش ما را به جهان دگرگون می‌سازد. هیچ چیز خارج از کنترل نیست، هیچ چیز واقعاً تصادفی نیست. هر جزئیات، حتی در خشک‌ترین محیط‌ها یا شدیدترین موقعیت‌ها، در خدمت یک شاهکار بزرگ است: آشکار ساختن زیبایی الهی. و شگفت‌انگیزتر اینکه ما انسان‌ها نیز آفریده شده‌ایم تا همین زیبایی را با هماهنگ شدن با آفریننده بازتاب دهیم.
وقتی تصمیم می‌گیریم از شریعت قدرتمند خدا اطاعت کنیم، پیوندی میان آفریننده و مخلوق شکل می‌گیرد. محبت خدا، صلح او و قدوسیتش در ما ساکن می‌شود. این اتحاد، شادی‌ای عمیق و استوار به ارمغان می‌آورد که فراتر از شرایط است—یقینی که همه چیز خوب است و خوب خواهد ماند، اکنون و تا ابد. زیبایی‌ای که در آفرینش می‌بینیم، آنگاه در وجود ما نیز آشکار می‌شود. -جورج مک‌دونالد. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، حتی در آشفته‌ترین صحنه‌های آفرینش، قدوسیت تو همچنان اصل نامرئی است که همه چیز را نگاه می‌دارد و زیبا می‌سازد. رعدی که می‌ترساند، دریایی که می‌غرد، آسمانی که تیره می‌شود—همه چیزی از تو را آشکار می‌سازند، زیرا همه چیز از دستان پاک و کامل توست. سپاسگزارم که نشانه‌های آشکار جلالت را در هر گوشه طبیعت نهادی و آنچه را که بی‌نظم می‌نماید، به جلوه‌ای از زیبایی عمیق و هدفمند تبدیل کردی.
ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من کمک کنی تا جهان را با چشمانی شکل‌گرفته به وسیله قدوسیت تو ببینم. بگذار حتی در دشوارترین موقعیت‌ها یا خشک‌ترین محیط‌های زندگی‌ام، عمل زیبای تو و حاکمیتت را درک کنم. و بالاتر از همه، به یاد داشته باشم که برای بازتاب همین زیبایی آفریده شده‌ام، از طریق اطاعت صادقانه از شریعت شگفت‌انگیزت. بگذار هر تصمیم من بازتابی از ذات تو و هر گامم بیانی از حضور تو در من باشد.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم، زیرا قدوسیت تو نه تنها بر جهان حکومت می‌کند، بلکه جان مرا نیز زمانی که به اراده‌ات تسلیم می‌شوم، زیبا می‌سازد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون قلم‌موی الهی است که زندگی‌ام را با خطوطی از نور، پاکی و هدف شکل می‌دهد. فرمان‌هایت همچون رنگ‌های آسمانی‌اند که راهم را با زیبایی‌ای که فقط از تو می‌آید، رنگین می‌سازند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
