«دل از همه چیز فریبنده‌تر و به شدت فاسد است؛ چه کسی آن را خواهد شناخت؟» (ارمیا ۱۷:۹).
هیچ‌کس عمق جان خود را مانند مسیح نمی‌شناسد. انسان ممکن است تلاش کند خود را توجیه کند، اما نگاه حضرت اعلی تا پنهان‌ترین نیت‌ها نفوذ می‌کند. در درون هر کس دلی است که به طور طبیعی در شورش علیه خداست و بدون عمل روح‌القدس و تولد تازه، قادر به محبت او نیست. این حقیقتی سخت اما ضروری است — زیرا فقط کسی که فساد خود را می‌پذیرد، می‌تواند برای پاکی فریاد برآورد.
در همین پذیرش است که کار تحول آغاز می‌شود. شریعت خدا که گناه را آشکار می‌سازد، همچنین مدرسه‌ای است که در آن راه قدوسیت را می‌آموزیم. انسانی که در برابر آن فروتن می‌شود و اجازه می‌دهد روح او را شکل دهد، به حیات و آزادی دست می‌یابد. پس همان دارویی که غرور رد می‌کند، همان است که جان را شفا می‌بخشد.
از روبرو شدن با آینه حقیقت نترسید. پدر آنچه را که پنهان است آشکار می‌سازد نه برای محکوم کردن، بلکه برای نجات دادن. او بیماری را نشان می‌دهد تا مرهم بخشش را بمالد و به سوی پسر هدایت کند، جایی که دل برای محبت به آنچه پیش‌تر از آن نفرت داشت و اطاعت از آنچه پیش‌تر مقاومت می‌کرد، بازآفرینی می‌شود. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را می‌ستایم زیرا دل مرا می‌کاوی و به من نشان می‌دهی که واقعاً چه کسی هستم. مرا از هر ناپاکی پنهان پاک گردان و روحی راست در من بیافرین، ای خداوند.
ای خداوند، مرا یاری کن تا مطابق احکام عظیم تو زندگی کنم تا روح تو دل مرا دگرگون سازد و آن را مطیع اراده‌ات گرداند.
ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که مرا درباره خودم فریب‌خورده رها نمی‌کنی، بلکه حقیقت را برای شفایم آشکار می‌سازی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو آینه‌ای است که مرا بیدار می‌کند. احکام تو نوری است که مرا به سوی پاکی هدایت می‌کند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
