«مرا بخوان و تو را اجابت خواهم کرد و چیزهای عظیم و استوار را به تو اعلام خواهم نمود که نمی‌دانی» (ارمیا ۳۳:۳).
دعای مؤثر، تکرار بی‌معنا یا تلاشی برای قانع کردن خدا نیست، بلکه جستجویی صادقانه همراه با ایمان حقیقی است. زمانی که موضوعی خاص وجود دارد، دعا کن تا ایمان بیاوری — تا دل از یقین پر شود که خداوند شنیده است. آنگاه حتی پیش از آنکه پاسخ ظاهر شود، از پیش شکر کن. دعایی که بدون ایمان باشد، ضعیف می‌شود، اما دعایی که از اعتماد راسخ زاده می‌شود، دل را دگرگون می‌سازد.
این اعتماد راسخ از زندگی هماهنگ با احکام عظیم حضرت اعلی متعال سرچشمه می‌گیرد. ایمان، تفکر مثبت نیست، بلکه یقین به این است که خداوند فرزند مطیع را پاداش می‌دهد. کسی که در اراده خداوند گام برمی‌دارد، با اطمینان دعا می‌کند، زیرا می‌داند که زندگی‌اش در مسیر درست است و وعده‌های او برای کسانی است که او را گرامی می‌دارند.
پس، زمانی که زانو می‌زنی، این کار را با اطاعت در دل انجام بده. دعای مطیع قدرت دارد، صلح می‌آورد و درها را می‌گشاید. پدر می‌شنود و در زمان مناسب پاسخ می‌دهد و تو را آماده می‌سازد تا نه تنها پاسخ، بلکه رشد روحانی که از رفاقت با پسر حاصل می‌شود را نیز دریافت کنی. اقتباس از سی. اچ. پریجِن. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: ای پدر محبوب، من با دلی مشتاق برای دعا با ایمان حقیقی در حضورت می‌ایستم. به من بیاموز که منتظر بمانم و حتی پیش از دیدن پاسخ، شکرگزاری کنم.
ای خداوند، کمکم کن تا در احکام عظیم تو وفادارانه گام بردارم تا دعایم قوی و پیوسته باشد و ایمانم استوار و تزلزل‌ناپذیر.
ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا فرزند مطیع را پاداش می‌دهی و دعای صادقانه را می‌شنوی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو پایه اعتماد من است. احکام تو راه امنی است که دعاهایم به سوی آن روانه می‌شود. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
