«هر یک از نقشههای خداوند استوار است» (ارمیا ۵۱:۲۹).
ما فراخوانده نشدهایم که راههای خود را انتخاب کنیم، بلکه باید با صبر منتظر راهنماییای باشیم که از جانب خدا میآید. مانند کودکان خردسال، ما از مسیرهایی عبور داده میشویم که اغلب به طور کامل آنها را درک نمیکنیم. تلاش برای فرار از مأموریتی که خدا به ما داده بیهوده است، با این تصور که اگر خواستههای خود را دنبال کنیم، برکات بیشتری خواهیم یافت. این وظیفه ما نیست که تعیین کنیم کجا حضور کامل الهی را خواهیم یافت — این حضور همواره در اطاعت فروتنانه از آنچه خدا قبلاً به ما آشکار کرده، یافت میشود.
برکات حقیقی، آرامش واقعی و حضور دائمی خدا زمانی حاصل نمیشود که به دنبال آنچه خودمان بهتر میدانیم برویم. اینها زمانی شکوفا میشوند که با وفاداری و سادگی، راهی را که او به ما نشان میدهد دنبال کنیم، حتی اگر مسیر به نظر ما دشوار یا بیمعنا باشد. خوشبختی ثمره اراده ما نیست، بلکه حاصل هماهنگی ما با اراده کامل پدر است. در همان مسیری که او ترسیم کرده است، جان انسان آرامش و هدف را مییابد.
و خداوند، در نیکویی خود، ما را در تاریکی نسبت به آنچه از ما انتظار دارد رها نکرده است. او شریعت قدرتمند خود را — روشن، استوار و سرشار از حیات — به ما عطا کرده تا راهنمایی مطمئن برای مسیر زندگیمان باشد. کسی که تصمیم به اطاعت از این شریعت میگیرد، بیخطا راه درست را به سوی خوشبختی حقیقی، آرامش پایدار و در نهایت، حیات جاودان مییابد. هیچ راهی مطمئنتر، پربرکتتر و درستتر از راهی که در اطاعت از آفریدگار پیموده میشود وجود ندارد. -اقتباس از جورج الیوت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، از تو سپاسگزارم که به من میآموزی فراخوانده نشدهام تا راههای خود را دنبال کنم، بلکه باید با صبر به راهنماییای که از تو میآید اعتماد کنم. مانند کودکی که به دست پدر نیاز دارد، اعتراف میکنم که اغلب نقشه تو را به طور کامل درک نمیکنم، اما میتوانم آرام بگیرم چون میدانم تو همیشه بهتر میدانی.
ای پدر من، امروز از تو میخواهم که قلبی صبور و مطیع به من عطا کنی تا بتوانم بدون اضطراب و سرکشی منتظر هدایت تو باشم. بگذار به دنبال خواستههای خود نروم، بلکه با وفاداری راهی را که تو برایم ترسیم کردهای دنبال کنم. مرا تقویت کن تا حتی زمانی که مسیر به نظر من دشوار یا بیمعناست، استوار بمانم، زیرا میدانم که در هماهنگی با شریعت قدرتمند تو، آرامش حقیقی و خوشبختی پایدار شکوفا میشود.
ای خدای قدوس، تو را میپرستم و ستایش میکنم زیرا مرا در تاریکی رها نکردی، بلکه احکام شگفتانگیزت را به عنوان راهنمایی مطمئن برای هر گامم به من دادی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجاتدهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون مشعلی افروخته در تاریکی است که هر راهی را که باید بروم روشن میکند. احکام تو همچون سرودی جاودان از حکمت و حیات است که مرا با محبت و استواری به آرامش جان و وعده حیات جاودان رهبری میکند. من در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.