«و خداوند را بجویید هنگامی که یافت میشود، او را بخوانید هنگامی که نزدیک است» (اشعیا ۵۵:۶).
بسیاری از بندگان خدا با لحظاتی از تردید روبرو میشوند، زمانی که نمیتوانند نام خود را بهوضوح در کتاب حیات ببینند. دلشان میلرزد و میپرسند که آیا خداوند واقعاً کار نجات را در جانشان آغاز کرده است یا نه. اما نکتهای اساسی وجود دارد که همه باید به آن توجه کنند: اینکه آیا میتوانند با صداقت، خود را در پای اطاعت بگذارند و در حضور خدا آرزوی واقعی برای زیستن بر طبق اراده او را ابراز کنند. کسانی که در فروتنی در برابر جلال الهی زانو زدهاند، این اشتیاقها را که به سوی خداوند لشکریان بالا میرود، میشناسند.
در همین جاست که فوریت پیروی از شریعت باشکوه خدا و احکام فوقالعادهاش را درک میکنیم. این احساسات گذرا نیستند که سرنوشت ابدی را تعیین میکنند، بلکه زندگیای است که با وفاداری مشخص میشود. خدا فقط نقشههای خود را بر مطیعان آشکار میسازد و تنها کسانی که خود را به شریعت او تسلیم میکنند، نزد پسر فرستاده میشوند تا آمرزش و نجات یابند. جانهایی که با تمام دل در پی اطاعت هستند، در راهی که خالق آماده کرده است، امنیت مییابند.
پس، طوری زندگی کن که اطاعت، نشان روزانه تو باشد. وقتی پدر دلی را میبیند که مایل به احترام گذاشتن به احکام اوست، آن جان را نزد عیسی میفرستد و او در میان زندگان آسمان ساکن خواهد شد. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را شکر میکنم زیرا عمیقترین بخشهای قلبم را میبینی. به من بیاموز که چگونه با تردیدها روبرو شوم و چشمانم را بر اطاعتی که راهی امن است و تو مقرر کردهای، ثابت نگه دارم.
ای خدای من، کمکم کن روحی فروتن داشته باشم که بتواند با صداقت در حضورت زانو بزند. بگذار هر فرمان تو جایگاهی زنده در وجودم بیابد و آرزوی من برای اطاعت، همیشگی و حقیقی باشد.
ای خداوند محبوب، تو را شکر میکنم که به من یادآوری میکنی که از طریق اطاعت از شریعت توست که به سوی پسرت میروم. پسر محبوب تو شاهزاده و نجاتدهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو نوری است استوار برای جان من. احکام تو مرواریدهایی هستند که با شادی میخواهم نگاه دارم. من در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.
