«و هنگامی که دعا میکنید، اگر چیزی علیه کسی دارید، او را ببخشید تا پدر شما که در آسمان است، خطاهای شما را نیز ببخشد» (مرقس ۱۱:۲۵).
عیسی به ما آموخت که بخششی که از خدا میخواهیم، مستقیماً به بخششی که به دیگران میکنیم، وابسته است. نمیتوانیم برای لغزشهای خود طلب رحمت کنیم و در عین حال، کینه و رنجش را در دل نگه داریم. بخشش واقعی یک انتخاب روزانه است: رها کردن بار تلخی و اجازه دادن به محبت خدا تا جای زخم را پر کند. وقتی به چیزهای خوب فکر میکنیم و بدیها را پشت سر میگذاریم، دل سبک میشود و دعا صادقانه.
اطاعت از شریعت باشکوه خدا این راه بخشش را به ما میآموزد. عیسی و شاگردانش با وفاداری به این دستورات عالی زندگی کردند و نشان دادند که محبت و بخشش بخشی از همان فرمان الهی است. شریعت خداوند فقط درباره مراسم نیست، بلکه درباره دلی است که با اطاعت دگرگون شده است. خدا نقشههای خود را برای کسانی آشکار میکند که بدون کینه زندگی میکنند و پاکی را که از انجام خواسته او میآید، میجویند.
پدر، مطیعان را برکت میدهد و ایشان را نزد پسر برای بخشش و نجات میفرستد. امروز بخشش را آزاد کن تا خداوند جانت را آزاد سازد – و دلت را شایسته لمس رحمت اعلی گرداند. اقتباس از جی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خداوندا، به من بیاموز که همانگونه که تو مرا میبخشی، من نیز ببخشم. مبادا کینهای در دلم نگه دارم، بلکه همواره راه صلح و شفقت را انتخاب کنم.
ای پدر، مرا به یاد کارهای نیک مردم بینداز و کمکم کن تا خطاها را فراموش کنم. بگذار با همه در هماهنگی زندگی کنم و با دلی پاک تو را خدمت نمایم.
ای خدای محبوب، تو را شکر میکنم که ارزش بخشش را به من آموختی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجاتدهنده ابدی من است. شریعت پرقدرت تو آینه عدالت و نیکویی توست. فرمانهایت راههای صلحاند که قلب مرا بازسازی میکنند. در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.
