«پادشاهی خدا در درون شماست» (لوقا ۱۷:۲۱).
وظیفه‌ای که خدا به هر جان سپرده، این است که زندگی روحانی را در درون خود پرورش دهد، فارغ از شرایط پیرامون. هر محیطی که داشته باشیم، مأموریت ما این است که حوزه شخصی خود را به یک پادشاهی واقعی خدا تبدیل کنیم و اجازه دهیم روح‌القدس بر افکار، احساسات و اعمال ما تسلط کامل داشته باشد. این تعهد باید همیشگی باشد — چه در روزهای شادی و چه در روزهای اندوه — زیرا پایداری واقعی جان به احساسات ما بستگی ندارد، بلکه به پیوند ما با آفریدگار وابسته است.
شادی یا اندوهی که در درون خود حمل می‌کنیم، عمیقاً به کیفیت رابطه ما با خدا مرتبط است. جانی که دستورات خداوند را که توسط پیامبران و عیسی ارائه شده، رد می‌کند، هرگز به آرامش واقعی دست نخواهد یافت. شاید خوشبختی را در امور بیرونی جستجو کند، اما هرگز کامل نخواهد بود. تا زمانی که در برابر اراده خدا مقاومت می‌کنیم، یافتن آرامش غیرممکن است، زیرا ما برای زندگی در مشارکت و اطاعت از او آفریده شده‌ایم.
از سوی دیگر، وقتی اطاعت از شریعت قدرتمند خدا به بخشی طبیعی از زندگی روزمره ما تبدیل می‌شود، اتفاقی باشکوه رخ می‌دهد: به تخت الهی دسترسی پیدا می‌کنیم. و از همین تخت است که آرامش واقعی، رهایی عمیق، وضوح هدف و بالاتر از همه، نجاتی که جان‌های ما مشتاق آن هستند، جاری می‌شود. اطاعت، درهای آسمان را به روی ما می‌گشاید و کسی که در این راه گام برمی‌دارد، دیگر هرگز احساس گم‌گشتگی نمی‌کند — بلکه با نور جاودان محبت پدر هدایت می‌شود. – اقتباس از جان همیلتون تام. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که به من یادآوری می‌کنی مهم‌ترین وظیفه‌ای که به من سپرده‌ای، پرورش یک زندگی روحانی استوار و زنده است، صرف‌نظر از آنچه در اطرافم رخ می‌دهد. تو مرا فرا می‌خوانی تا حوزه شخصی خود را به پادشاهی واقعی تو تبدیل کنم و اجازه دهم روح‌القدس تو بر افکار، احساسات و اعمالم تسلط کامل داشته باشد.
ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که در من تعهدی صادقانه به اراده‌ات بکاری تا اطاعت از شریعت قدرتمند تو به بخشی طبیعی از زندگی روزمره‌ام تبدیل شود. دیگر نمی‌خواهم شادی را در منابع بیرونی جستجو کنم یا به دعوت تو مقاومت کنم. می‌دانم که آرامش واقعی، رهایی و وضوح هدف فقط از تخت تو جاری می‌شود و تنها راه استواری من، زیستن در مشارکت و اطاعت کامل از توست. ای خداوند، مرا تقویت کن تا نه به راست و نه به چپ منحرف نشوم.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا در تو نوری را یافته‌ام که راه مرا هدایت می‌کند و حقیقتی که جانم را استوار می‌سازد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون چشمه‌ای پاک است که بیابان درون را سیراب می‌کند و در جایی که خشکی بود، زندگی می‌رویاند. فرمان‌های تو همچون جویبارهای نورند که مرا گام به گام به سوی آرامش واقعی و شادی جاودان که برای مطیعان تو آماده شده، هدایت می‌کنند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
