«کسانی که به خداوند توکل دارند مانند کوه صهیون هستند که متزلزل نمی‌شود، بلکه تا ابد باقی می‌ماند» (مزامیر ۱۲۵:۱).
هنگامی که خدا در مرکز یک پادشاهی یا شهری حضور دارد، آن را غیرقابل تزلزل می‌سازد، به همان استواری کوه صهیون که تا ابد باقی می‌ماند. به همین صورت، زمانی که خداوند در درون یک جان ساکن می‌شود، حتی اگر آن جان در میان بلایا، جفاها یا آزمایش‌ها احاطه شده باشد، در درونش آرامشی عمیق وجود دارد — صلحی که جهان هرگز نمی‌تواند بدهد یا بگیرد. این ثبات وابسته به شرایط بیرونی نیست، بلکه ناشی از حضور دائمی خداست که بر تخت دل سلطنت می‌کند.
مشکل بزرگ این است که بسیاری این پناهگاه درونی را ندارند. اجازه می‌دهند دنیا جایگاهی را که فقط به خدا تعلق دارد، اشغال کند و به همین دلیل ناامن، آسیب‌پذیر و گرفتار ترس زندگی می‌کنند. وقتی دنیا بر دل حکومت می‌کند، حتی کوچک‌ترین تهدید به زلزله‌ای بزرگ تبدیل می‌شود. اما وقتی خدا حکومت می‌کند، حتی شدیدترین طوفان‌ها نیز نمی‌توانند جان را متزلزل سازند. حضور خداوند در ما تصادفی نیست — بلکه با عملی آگاهانه و عملی از اطاعت به اراده آشکارش در کتاب‌مقدس فعال می‌شود.
و این اراده به‌وضوح آشکار شده است: از طریق شریعت قدرتمندی که خدا توسط پیامبرانش و توسط عیسی در انجیل‌ها به ما عطا فرموده است. زمانی که یک جان با قاطعیت تصمیم می‌گیرد صدای دشمن را نادیده بگیرد و در برابر فشارهای دنیا برای اطاعت از فرامین خداوند مقاومت کند، روح‌القدس به‌طور واقعی و دائمی در او ساکن می‌شود. اما این هرگز برای کسانی که حتی با شناخت شریعت، انتخاب به نادیده گرفتن آن می‌کنند، رخ نخواهد داد. حضور خدا مخصوص مطیعان است. آنان هستند که صلح حقیقی، نیروی درونی و استواری را تجربه می‌کنند که هیچ چیز نمی‌تواند آن را متزلزل سازد. -رابرت لیتون. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا وقتی در مرکز جان ساکن می‌شوی، هیچ طوفانی نمی‌تواند آن را نابود کند. این تو هستی که آنچه دنیا می‌کوشد فرو ریزد، استوار می‌سازی. حتی در میان جفاها، دردها و نااطمینانی‌ها، حضور تو در درون من پناهگاهی غیرقابل تزلزل و صلحی عمیق است که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را برباید. سپاسگزارم که تو کوه صهیون من هستی، ایمن، جاودان و ثابت، وقتی همه چیز اطرافم در حال فروپاشی است.
ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که جایگاهت را بر تخت دل من بگیری. نمی‌خواهم دیگر دنیا بر افکار یا احساساتم حکومت کند. به من شجاعت بده تا صدای دشمن را نادیده بگیرم، در برابر فشارهای این عصر مقاومت کنم و با وفاداری از شریعت قدرتمند تو اطاعت نمایم. می‌دانم که در همین عمل آگاهانه تسلیم به اراده توست که روح‌القدس به‌طور واقعی و دگرگون‌کننده در من ساکن می‌شود. مرا تقویت کن تا هرگز انتخاب به نادیده گرفتن آنچه تو با این همه وضوح به من آشکار ساخته‌ای، نکنم.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا صلحی عطا می‌کنی که جهان هرگز نمی‌تواند بدهد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو مانند دیواری به دور جان من است که مرا از حملات ترس و نااطمینانی محافظت می‌کند. فرامین تو مانند ریشه‌هایی عمیق‌اند که وقتی همه چیز می‌لرزد، مرا استوار نگاه می‌دارند و به من استواری، جهت و آرامش در تو می‌بخشند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
