شریعت خدا: عبادت روزانه: اجازه دادی که من رنج‌های فراوانی را تحمل کنم، اما…

«اجازه دادی که من رنج‌های فراوانی را تحمل کنم، اما باز هم زندگی‌ام را بازخواهی گرداند و مرا از ژرفای زمین بالا خواهی برد» (مزامیر ۷۱:۲۰).

خدا هرگز ما را به رکود فرا نمی‌خواند. او خدایی زنده، حاضر و فعال در هر جزئیات سفر ماست. حتی اگر نبینیم، او در حال کار کردن است. گاهی صدای او مانند نجوا و زمزمه‌ای آرام است که قلب را لمس می‌کند و ما را به پیش رفتن فرا می‌خواند. گاهی دیگر، دست استوار او را احساس می‌کنیم که ما را با قدرت و وضوح هدایت می‌کند. اما یک چیز مسلم است: خدا همواره ما را به راه اطاعت—به سوی شریعت قدرتمند خود—هدایت می‌کند. این نشانه بی‌خطا است که اوست که ما را راهبری می‌کند.

اگر هر راه دیگری پیش روی شما ظاهر شد، هر جهتی که اطاعت از احکام مقدس خدا را کم‌رنگ یا بی‌اهمیت جلوه دهد، با اطمینان بدانید: این از سوی آفریننده نیست، بلکه از دشمن است. شیطان همیشه تلاش می‌کند میان‌بُرها، گزینه‌های «آسان‌تر» و راه‌های وسیعی را ارائه دهد که به ظاهر خوب می‌آیند، اما جان را از حیات جاودان دور می‌کنند. خدا، در مقابل، ما را به راه تنگ فرا می‌خواند—راهی دشوار، بله، اما امن، مقدس و سرشار از هدف.

خدا خیر و صلاح شما را می‌خواهد—نه فقط در این زندگی، بلکه در ابدیت. و این خیر تنها از طریق اطاعت از شریعت مقدس و جاودان او به دست می‌آید. دنیا وعده‌های پوچ می‌دهد، اما برکت حقیقی، آزادی و نجات فقط زمانی خواهد آمد که شما تصمیم بگیرید مطابق با احکامی که خدا از طریق پیامبران و عیسی مکشوف ساخته است، زندگی کنید. راه دیگری وجود ندارد. نقشه دیگری نیست. فقط اطاعت است که به زندگی حقیقی می‌انجامد. – اقتباس از جان جووت. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبت، تو را شکر می‌کنم زیرا تو خدایی دور یا بی‌تفاوت نیستی. تو همیشه در زندگی من فعال هستی، حتی زمانی که من متوجه نمی‌شوم. امروز اعتراف می‌کنم که هر لمس تو، هر راهنمایی که تو به من می‌دهی، هدفی دارد: مرا به راه اطاعت و حیات هدایت کند.

ای خداوند، کمکم کن تا در میان صداهای بسیار این جهان، صدای تو را تشخیص دهم. اگر چیزی بخواهد مرا از شریعت قدرتمند تو دور کند، به من حساسیت عطا کن تا آن را رد کنم. قلبم را تقویت کن تا با شادی از احکام مقدس تو پیروی کنم، حتی زمانی که دشوار باشد. اطمینان دارم که فقط این راه مرا به آرامش حقیقی و ابدیت با تو خواهد رساند.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که پدری چنین وفادار و مراقب هستی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون رودی از حیات است که از تخت تو جاری می‌شود و جان مطیع را با نیکی و راستی تازه می‌سازد. احکام تو همچون ستون‌های جاودان آسمان را نگاه می‌دارند و زمین را هدایت می‌کنند و فرزندان تو را به پناهگاه حضورت می‌رسانند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.



این مطلب را به اشتراک بگذارید