«پس توبه کنید و بازگشت نمایید، تا گناهان شما محو شوند و اوقات آرامش از حضور خداوند بیاید» (اعمال رسولان ۳:۱۹).
حافظه، هدیه‌ای است که خداوند عطا کرده است — اما در روز بزرگ نیز شاهد خواهد بود. بسیاری تلاش می‌کنند اشتباهات گذشته را فراموش کنند و آنچه را که خطا کرده‌اند دفن نمایند، گویی زمان قدرت پاک کردن آن را دارد. اما اگر خون پسر خدا این نشانه‌ها را پاک نکرده باشد، زمانی خواهد آمد که خود خدا خواهد گفت: «به یاد آور»، و همه چیز در یک لحظه بازخواهد گشت، با همان سنگینی و دردی که قبلاً تلاش کرده بودیم نادیده بگیریم.
نیازی نخواهد بود که کسی ما را متهم کند — خود وجدانمان با صدای بلند سخن خواهد گفت. و تنها راه یافتن آرامش حقیقی، اطاعت از شریعت شگفت‌انگیز خدا و اجازه دادن به او برای هدایت ما به سوی نجات‌دهنده است. این اطاعتی سطحی نیست، بلکه تسلیمی واقعی است که خطر گناه و ارزش بی‌پایان بخششی را که فقط پسر می‌تواند عطا کند، می‌شناسد. پدر، سرکشان را نزد پسر نمی‌فرستد — او کسانی را می‌فرستد که با حقیقت لمس شده‌اند و تصمیم گرفته‌اند در راه‌های عالی او گام بردارند.
امروز روزی است که با فرامین خداوند هماهنگ شویم و دل خود را برای ایستادن بی‌هراس در حضور او، با روحی شسته و در آرامش، آماده کنیم. باشد که حافظه ما در روز مقرر، نه اتهامی باشد بلکه شهادتی بر زندگی اطاعت و دگرگونی. -اقتباس از دی. ال. مودی تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خدای من، تو همه راه‌های مرا می‌دانی. هیچ چیز از چشمان تو پنهان نیست و می‌دانم روزی همه چیز آشکار خواهد شد. به من بیاموز که با دلی پاک در حضورت زندگی کنم و خود را با بهانه یا فراموشی نفریبم.
کمکم کن تا هر فرصت اطاعت و گام برداشتن در راه تو را ارج نهم. باشد که روح تو آنچه را نیاز به اصلاح دارد به من نشان دهد و به من نیرو دهد تا با صداقت و احترام استوار بمانم.
ای پدر وفادار، از تو سپاسگزارم که مرا از سنگینی حافظه و ارزش بخشش آگاه ساختی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو آینه‌ای است که حقیقت وجودم را آشکار می‌سازد. فرامین تو راهی مطمئن برای وجدانی آرام است. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
