«تو کسی را که فکرش بر تو ثابت مانده باشد، در صلح کامل نگاه خواهی داشت، زیرا بر تو توکل دارد» (اشعیا ۲۶:۳).
برخی آزمایشها و شکستها در زندگی ما تنها زمانی ماهیتی واقعاً الهی پیدا میکنند که غلبه بر آنها با نیروهای خودمان غیرممکن شود. زمانی که تمام مقاومتها به پایان میرسد و امید انسانی از بین میرود، سرانجام تسلیم میشویم. اما دشواری بزرگ اینجاست که با دردها و فقدانهای زندگی تا زمانی که هنوز امید داریم، مبارزه میکنیم — و آنها را دشمن میپنداریم — و پس از شکست، آنها را با ایمان میپذیریم، گویی که برکاتی هستند که از دست خدا آمدهاند.
در همین نقطه است که شریعت باشکوه خداوند ضروری میشود. احکام عظیمی که به پیامبران عهد عتیق و به عیسی داده شد، به ما میآموزند که حتی زمانی که نمیفهمیم، اعتماد کنیم. اطاعت از این شریعت است که به ما اجازه میدهد رنج را بدون سرکشی پشت سر بگذاریم و آنچه را پیشتر ضربه میپنداشتیم، به عنوان بخشی از نقشه الهی بپذیریم. اطاعت از اراده خدا، که در احکام فوقالعادهاش آشکار شده، به ما کمک میکند تا تشخیص دهیم حتی درد نیز میتواند ابزاری برای تحول و برکت باشد.
با آنچه خداوند اجازه داده، مبارزه نکنید. پدر، مطیعان را برکت میدهد و ایشان را نزد پسر برای آمرزش و نجات میفرستد. بگذارید احکام باشکوه خداوند راهنمای شما باشند زمانی که نیرویتان تمام میشود و امیدتان متزلزل میگردد. اطاعت، برای ما برکت، آزادی و نجات به ارمغان میآورد — و ما را قادر میسازد حتی آنچه را نخواستهایم، با ایمان بپذیریم. -اقتباس از جیمز مارتینو. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: ای پدر متعال، زمانی که نیروهایم به پایان میرسد و امیدم فرو میریزد، به من بیاموز که کاملاً به تو تسلیم شوم. بگذار در برابر عمل تو مقاومت نکنم، حتی زمانی که در قالب درد ظاهر میشود.
مرا به واسطه شریعت باشکوهت تقویت فرما. بگذار احکام تو به من کمک کند تا با فروتنی آنچه را نمیتوانم تغییر دهم بپذیرم و اطمینان داشته باشم که هر آنچه از تو میآید، هدفی دارد.
ای خداوند محبوب، تو را شکر میکنم زیرا حتی آنچه مرا میآزارد، میتواند به دست تو به چیزی نیکو تبدیل شود. پسر محبوبت شاهزاده و نجاتدهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون صخرهای است که تسلیم من در آن آرام میگیرد. احکام تو همچون فانوسهایی هستند که حتی تاریکترین درههای جان را روشن میکنند. من در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.