«خداوند نیکو است، دژی استوار در روز تنگی، و آنان را که به او اعتماد دارند، میشناسد» (ناحوم ۱:۷).
این حقیقتی بزرگ است: خداوند با شفقت به دردهای ما مینگرد و نه تنها آماده است تا ما را حمایت کند، بلکه میتواند هر رنجی را به خیری تبدیل نماید. وقتی فقط به سختیها نگاه میکنیم، دلسرد میشویم. اما زمانی که به خدا مینگریم، تسلی، شکیبایی و نیرو مییابیم. او قادر است در میان طوفان سر ما را بلند کند و حتی در دشوارترین شرایط، زندگی را شکوفا سازد.
برای تجربه این پیروزی، باید در وفاداری به شریعت درخشان خدا و احکام باشکوه او زندگی کنیم. آنها به ما میآموزند که اعتماد کنیم، استقامت ورزیم و امید خود را از دست ندهیم. پدر نقشههای خود را برای مطیعان آشکار میسازد و حتی در میان آزمایشها، کسانی را که تسلیم اراده او میشوند، هدایت میکند. رنج قادر نیست برکتی را که از اطاعت میآید، خاموش کند.
پس دلسرد نشو. پدر کسانی را که در شریعت والا و باشکوه او استوار میمانند، برکت میدهد و به سوی پسر میفرستد. او اشکها را به رشد و دردها را به نجات تبدیل میکند. در اطاعت گام بردار و دست خداوند را خواهی دید که زندگیات را به سوی عیسی بلند میکند. اقتباس از آیزاک پنینگتون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: ای پدر عزیز، دردها و نگرانیهایم را نزد تو میآورم. میدانم که با شفقت به من مینگری و هرگز مرا در طوفانهای زندگی تنها نمیگذاری.
ای خداوند، به من بیاموز که شریعت درخشان و احکام باشکوهت را حتی در میان دشواریها نگاه دارم. بگذار شکایت نکنم، بلکه بیاموزم که اعتماد کنم تو قادر هستی رنج مرا به برکت تبدیل کنی.
ای خدای محبوب، تو را شکر میکنم که در سختیها مرا حمایت و بلند میکنی. پسر محبوبت شاهزاده و نجاتدهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو لنگر استوار زندگی من است. احکام تو همچون پرتوهای نوری هستند که در تاریکی میدرخشند. در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.