«به خوبی میدانم که تو بر همه چیز قادر هستی و هیچ یک از نقشههایت نمیتواند ناکام بماند» (ایوب ۴۲:۲).
زندگی، دردها، آزمایشها و سقوطهای درونی را به همراه دارد که گاهی سنگینتر از هر رنج بیرونی به نظر میرسند. با این حال، ایمان ما را وا میدارد تا هر فصل از مسیر را با سپاسگزاری به سوی آفریدگار به پایان برسانیم. نه فقط به خاطر برکاتی که دریافت میکنیم، بلکه برای همه آنچه زندگی را میسازد: شادیها و غمها، سلامتی و بیماری، پیروزیها و شکستها. هر بخش، حتی سختترین آن، به دست خدا برای خیریت ما به کار میرود.
این دیدگاه تنها زمانی ممکن است که بیاموزیم مطابق شریعت عظیم خداوند زندگی کنیم. او به ما نشان میدهد که هیچ چیز بیهوده نیست، حتی وسوسه میتواند فرصتی برای تقویت شود، و پدر با حکمت هر جزئیات را اداره میکند. اطاعت از این اراده مقدس به ما کمک میکند تا هدف پشت شرایط را ببینیم و در مراقبت کسی که زندگی ما را برای ابدیت شکل میدهد، آرام بگیریم.
پس در هر زمان شکرگزار باش. کسی که خود را به اراده خدای متعال میسپارد، درمییابد که هم شادی و هم درد ابزارهایی برای آمادهسازی هستند. پدر مطیعان را هدایت میکند و آنان را به سوی پسر میبرد، جایی که آمرزش، نجات و یقین داریم که همه چیز برای حیات جاودان همکاری میکند. اقتباس از اورویل دیویی. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: ای خدای محبوب، با دلی شکرگزار در حضورت میایستم، نه فقط برای برکات آشکار، بلکه برای تمام زندگیام و هر تجربهای که به من بخشیدهای.
ای پدر، به من بیاموز که از شریعت عظیم تو اطاعت کنم و در هر موقعیت—چه شادی و چه درد—دست تو را که برای خیریت من عمل میکند، ببینم. بگذار هرگز اعتمادم به هدف تو را از دست ندهم.
ای خدای عزیز، تو را شکر میکنم زیرا همه چیز در زندگی من در تو معنا مییابد. پسر محبوبت شاهزاده و نجاتدهنده ابدی من است. شریعت مقتدر تو بنیادی است که هر مرحله از سفرم را استوار میسازد. احکام تو ابزارهای الهی هستند که همه چیز را برای آمادگی ابدیت دگرگون میکنند. در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.