«زیرا خداوند نیکو است؛ رحمت او تا ابد باقی است و وفاداری او از نسلی به نسل دیگر» (مزامیر ۱۰۰:۵).
چه تفاوت بزرگی است میان شرارتی که مرتکب می‌شویم و شرارتی که قادر به انجام آن هستیم، گاهی در آستانه انجام آن قرار داریم! اگر جان من زمانی که پر از بذرهای سمی بود، علف هرز تولید کرد، چقدر باید شکرگزار باشم! و این که علف هرز به طور کامل گندم را خفه نکرده است، چه معجزه‌ای است! باید هر روز بابت گناهانی که مرتکب نشده‌ایم، خدا را شکر کنیم.
این حقیقت ما را دعوت می‌کند تا از شریعت عالی خدا اطاعت کنیم. فرامین فوق‌العاده او ما را محافظت می‌کنند و ما را از شر دور و به نیکویی او نزدیک می‌سازند. اطاعت، انتخاب راه آفریننده است و به او اجازه می‌دهد تا قلب ما را پاک سازد. اطاعت، سپری است که ما را از بذرهای خطا محافظت می‌کند.
ای محبوب، در اطاعت زندگی کن تا از حفاظت و برکات خدا بهره‌مند شوی. پدر، مطیعان را به سوی پسرش، عیسی، برای نجات هدایت می‌کند. شکرگزار باش و راه‌های او را دنبال کن، همان‌گونه که عیسی انجام می‌داد، تا آرامش حقیقی را بیابی. اقتباس از فردریک ویلیام فابر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: ای پدر، تو را برای رحمتت که مرا از شر نجات می‌دهد، ستایش می‌کنم. قلبم را در خودت محفوظ بدار.
ای خداوند، مرا هدایت کن تا از فرامین فوق‌العاده‌ات پیروی کنم. بگذار در محبت تو گام بردارم.
ای خدای محبوب، شکر می‌کنم که مرا از گناه حفظ می‌کنی. پسرت شاهزاده و نجات‌دهنده من است. شریعت عالی تو پایه‌ای است که جانم را استوار می‌سازد. فرامینت پرتوهایی هستند که راه مرا روشن می‌کنند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
