“ابراهیم در همان روز اطاعت کرد، همان‌طور که خدا به او گفته بود” (پیدایش 17:23).
“ابراهیم در همان روز اطاعت کرد.” اینجا حقیقت ساده‌ای وجود دارد: اطاعت فوری تنها اطاعتی است که اهمیت دارد؛ تأخیر، نافرمانی محض است. هنگامی که خدا ما را به پیروی از شریعت خود فرا می‌خواند، که توسط پیامبران و عیسی آشکار شده است، او یک عهد را تأیید می‌کند: ما وظیفه خود را انجام می‌دهیم، و او با برکات ویژه پاسخ می‌دهد. هیچ میانه‌ای وجود ندارد — اطاعت “در همان روز”، همانند ابراهیم، راه دریافت آنچه خدا وعده داده است، می‌باشد.
اغلب، وظیفه خود را به تعویق می‌اندازیم و سپس سعی می‌کنیم آن را به بهترین نحو انجام دهیم. البته، این بهتر از هیچ چیز است، اما خود را فریب ندهید: این اطاعتی ناقص و نیمه‌کاره است که هرگز برکت کاملی را که خدا برنامه‌ریزی کرده است، به همراه نمی‌آورد. وظیفه‌ای که به تعویق افتاده، فرصتی از دست رفته است، زیرا خدا کسانی را که سریع عمل می‌کنند، کسانی که اعتماد و اطاعت می‌کنند بدون تردید، گرامی می‌دارد.
پس، این چالش را بپذیرید: هنگامی که خدا سخن می‌گوید، فوراً اطاعت کنید. آنچه را که او امروز از شما خواسته است، به فردا موکول نکنید. ابراهیم منتظر نماند، مذاکره نکرد — او در همان روز عمل کرد، و برکات خدا او را دنبال کرد. تصمیم بگیرید که به این شکل زندگی کنید، بدون تأخیر به شریعت خدا اطاعت کنید، و شما دستان او را خواهید دید که با قدرت و هدفی بی‌نظیر در زندگی شما حرکت می‌کنند. -اقتباس از C. G. Trumbull. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، اعتراف می‌کنم که اغلب اطاعتی ناقص و نیمه‌کاره ارائه می‌دهم، به جای اینکه در همان روز، همانند ابراهیم که در برابر فراخوان تو تردید نکرد، عمل کنم. امروز، می‌پذیرم که تأخیر نافرمانی است، و از تو می‌خواهم که به من کمک کنی تا بلافاصله به شریعت تو اطاعت کنم، با اعتماد به اینکه این چنین است که برکات ویژه عهد تو را دریافت می‌کنم.
پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من قلبی آماده برای عمل سریع، بدون مذاکره یا انتظار، بدهی، به دنبال الگوی ابراهیم که بلافاصله اطاعت کرد و دست تو را در زندگی خود دید. به من بیاموز که آنچه را که تو امروز از من می‌خواهی، به فردا موکول نکنم، تا فرصت‌هایی را که برای من آماده کرده‌ای، از دست ندهم. از تو می‌خواهم که مرا راهنمایی کنی تا بدون تأخیر وظیفه خود را انجام دهم، بر اساس کلام تو که توسط پیامبران و عیسی آشکار شده است، تا در تمامیت وعده‌های تو زندگی کنم.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم به خاطر گرامی داشتن کسانی که بدون تردید اطاعت می‌کنند، با آوردن قدرت و هدف به زندگی‌شان، همان‌طور که با ابراهیم به اطاعت فوری او پاسخ دادی. پسر محبوب تو پادشاه و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو فراخوانی است که مرا به عمل وا می‌دارد. فرمان‌های تو شعله‌هایی هستند که فوریت مرا برمی‌انگیزند، سرودی از وفاداری که در روح من طنین‌انداز می‌شود. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
