«عزیزان، اگر وجدان ما ما را محکوم نکند، می‌توانیم با اطمینان کامل نزد خدا برویم» (۱ یوحنا ۳:۲۱).
هیچ چیز ذهن را در میان آشوب و چالش‌های زندگی بیشتر از آن آرام نمی‌کند که چشمان خود را بالاتر از شرایط برداریم و فراتر از آن‌ها نگاه کنیم: به بالا، به دست محکم، وفادار و حاکم خدا که همه چیز را با حکمت کنترل می‌کند؛ و به فراتر، به نتیجه زیبایی که او در سکوت برای کسانی که او را دوست دارند آماده می‌سازد. وقتی تمرکز خود را از مشکل برداشته و به مشیت الهی اعتماد می‌کنیم، قلب ما شروع به آرامش می‌کند، حتی اگر همه چیز اطرافمان نامطمئن به نظر برسد.
اگر می‌خواهید با اطمینان، جسارت و شادی واقعی زندگی کنید، تمرکز خود را بر زندگی پاک و مقدس در حضور خداوند بگذارید. بر اطاعت با غیرت از هر یک از احکام او تمرکز کنید، حتی اگر این کار برخلاف آن چیزی باشد که اکثریت انجام می‌دهند یا از آن دفاع می‌کنند. اطاعت هرگز راهی محبوب نبوده است — اما همیشه راه درست بوده است. هر جان برای خودش حساب پس خواهد داد و رابطه شما با خدا باید بر پایه وفاداری به شریعت قدرتمندی باشد که او خود بر ما آشکار ساخته است. این وفاداری همان چیزی است که پل میان آسمان و قلب انسان را استوار نگاه می‌دارد.
و هنگامی که در این مسیر اطاعت پایداری می‌کنید، متوجه چیز فوق‌العاده‌ای خواهید شد: مشکلات، هرچقدر هم بزرگ باشند، شروع به مرتب شدن، از بین رفتن یا از دست دادن قدرت خود می‌کنند. صلح خدا — همان صلح واقعی، عمیق و پایدار — آغاز به سلطنت در زندگی شما می‌کند. و این صلح فقط نصیب کسانی می‌شود که با پدر در صلح هستند و در اطاعت از اراده مقدس و جاودان او با او در عهد زندگی می‌کنند. -اقتباس از رابرت لیتون. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت این است که اغلب اجازه می‌دهم شرایط زندگی بلندتر از حاکمیت تو سخن بگوید. وقتی همه چیز به هم ریخته به نظر می‌رسد، وقتی چالش‌ها فشار می‌آورند، ذهنم آشفته و قلبم خسته می‌شود. اما امروز، یک بار دیگر، چشمانم را به سوی تو بلند می‌کنم. تو وفادار، حکیم و حاکم بر همه چیز هستی. هیچ چیز از کنترل تو خارج نیست. و هنگامی که تصمیم می‌گیرم به تو اعتماد کنم و احکام تو را همچون لنگر جانم به یاد آورم، آرامش بازمی‌گردد، حتی اگر شرایط اطرافم هنوز تغییر نکرده باشد.
ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که روحم را تقویت کنی تا با جسارت، شادی و پاکی در حضورت زندگی کنم. به من شجاعت بده تا با غیرت اطاعت کنم، حتی اگر این اطاعت مرا از اکثریت جدا کند. می‌خواهم زندگی‌ام با وفاداری به راه‌های تو مشخص شود، نه با نظرات این جهان. به من بیاموز که در آنچه تو قبلاً آشکار ساخته‌ای با استواری پایداری کنم، زیرا می‌دانم تنها در این صورت رابطه‌ام با تو استوار، حقیقی و سرشار از آرامش خواهد بود. شریعت تو پیوندی است که مرا به تو متصل می‌کند — و من نمی‌خواهم این پیوند را به هیچ قیمتی سست کنم.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا حضورت هر طوفانی را آرام می‌سازد. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون بنیادی نامرئی است که جانم را در میان طوفان حفظ می‌کند. احکام تو همچون طناب‌های ایمنی‌اند که مانع سقوط من می‌شوند، حتی در سخت‌ترین روزها. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
