«آیا به دنبال چیزهای بزرگی برای خود هستی؟ این کار را نکن!» (ارمیا ۴۵:۵).
در لحظات آرام و ساکت زندگی است که خداوند بیشترین کار را در وجود ما انجام می‌دهد. در همان جا، زمانی که در حضور او آرام می‌گیریم و با صبر انتظار می‌کشیم، با حضورش تقویت می‌شویم. در حالی که دنیا ما را تحت فشار قرار می‌دهد تا عمل کنیم، بدویم، خودمان تصمیم بگیریم و همه چیز را کنترل کنیم، راه خداوند ما را به اعتماد، تسلیم و اطاعت فرا می‌خواند. او نمی‌خواهد از او جلو بیفتیم، بلکه می‌خواهد بیاموزیم که قدم به قدم از او پیروی کنیم و اطمینان داشته باشیم که نور او ما را هدایت خواهد کرد، حتی زمانی که هنوز قدم بعدی را به وضوح نمی‌بینیم.
وقتی تصمیم قاطع می‌گیریم که از شریعت شگفت‌انگیز و قدرتمند خالق اطاعت کنیم — با تمام دل، با تمام نیرو، حتی اگر تمام دنیا مخالف باشد — اتفاقی عمیق در درون ما رخ می‌دهد. خواسته شخصی ما کم‌رنگ می‌شود و خواست خدا مرکز همه چیز می‌گردد. همان‌طور که عیسی به دنبال اراده خود نبود، بلکه اراده پدر را جستجو کرد، ما نیز با همان روحیه تسلیم و محبت زندگی می‌کنیم. و فقط در همین جایگاه اطاعت است که معرفت واقعی روحانی و بلوغ جان اتفاق می‌افتد.
هر تلاشی برای پیوستن به خدا بدون این اساس بی‌ثمر خواهد بود. مشارکت با پدر با احساسات، سخنان زیبا یا نیت‌های خوبِ جدا از هم برقرار نمی‌شود — بلکه در اطاعت از احکام مقدس و کامل او متولد و رشد می‌کند. از طریق اطاعت است که در کنار خداوند قدم برمی‌داریم، توسط او شکل می‌گیریم، توسط او هدایت می‌شویم و در نهایت، وعده حیات جاودان در مسیح عیسی را دریافت می‌کنیم. اطاعت، راه است — و همچنین مقصد، زیرا در آنجا خود خدا را می‌یابیم. – اقتباس از آیزاک پنینگتون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت این است که اغلب خود را تسلیم شتاب و فشارهای این جهان می‌کنم. وقتی همه چیز آرام است، فکر می‌کنم باید کاری انجام دهم، تصمیمی بگیرم، حرکتی ایجاد کنم — اما تو مرا به سکوت، اعتماد و آرامی در خودت فرا می‌خوانی. به من بیاموز که در حضورت بایستم و با صبر انتظار بکشم، بدانم که در همین لحظات سکوت است که تو بیش از هر زمان دیگری در درون من عمل می‌کنی. وقتی دلم را به سوی شریعت تو می‌گردانم و انتخاب می‌کنم که با ریتم تو گام بردارم، آرامشی را احساس می‌کنم که وابسته به شرایط نیست.
ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که شهامت اطاعت استوار را در من بکاری، حتی زمانی که این کار مرا در خلاف جهت جهان قرار می‌دهد. روحی مصمم عطا کن تا با محبت و احترام از احکام تو پیروی کنم، همان‌طور که پسرت با وفاداری هر آنچه را که تو امر کردی به جا آورد. می‌خواهم خواست تو مرکز زندگی‌ام شود و دلم در خشنود ساختن تو بالاتر از هر چیز دیگر شاد باشد. مرا در این مسیر رشد هدایت کن تا نه تنها تو را بشناسم، بلکه در مشارکت حقیقی با تو قدم بردارم.
ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا خود را از کسانی که با صداقت تو را می‌جویند پنهان نمی‌کنی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو مانند رودخانه‌ای از آب‌های پاک است که جانم را می‌شوید، تازه می‌کند و هدایت می‌نماید. احکام تو همچون ستارگانی در آسمان تاریک‌اند که با وفاداری مسیر را به من نشان می‌دهند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.
