«و هنگامی که قوم شکایت کردند، این امر خداوند را ناخشنود ساخت» (اعداد ۱۱:۱).
در قلبی که با شادی و شکرگزاری خود را به خدا میسپارد، حتی در میان سختیها، زیبایی عمیقی نهفته است. زمانی که تصمیم میگیریم با ایمان هر آنچه را که خداوند اجازه میدهد تحمل کنیم، شریک چیزی بسیار بزرگتر از خودمان میشویم. بلوغ روحانی در اجتناب از رنج نیست، بلکه در دانستن چگونگی مواجهه با آن با فروتنی و اعتماد به اینکه در هر آزمایشی هدفی نهفته است. و مردی که با تمام نیرویی که خدا به او میبخشد، متعهد میشود که اراده مقدس خداوند را وفادارانه انجام دهد، به شکلی شرافتمندانه در برابر آسمان زندگی میکند.
معمول است که برای تسلی، دردهای خود را با اطرافیان در میان بگذاریم. اما حکمت در این است که همه چیز را فقط نزد خداوند ببریم — با فروتنی، بدون مطالبه، بدون سرکشی. حتی در دعاهایمان نیز باید تمرکز خود را اصلاح کنیم. به جای اینکه فقط برای تسکین فریاد بزنیم، باید از خدا بخواهیم که اطاعت را به ما بیاموزد، و ما را تقویت کند تا با وفاداری به شریعت قدرتمندش ادامه دهیم. این درخواست، اگر صادقانه باشد، همه چیز را دگرگون میکند. زیرا اطاعت از احکام باشکوه خدا نه تنها مشکل را حل میکند — بلکه ریشه را شفا میبخشد، جان را بازسازی میکند و آرامشی را برقرار میسازد که جهان قادر به بخشیدن آن نیست.
کسی که اینگونه زندگی را برمیگزیند، به چیزی پرشکوه دست مییابد: دوستی با خدا. همانگونه که برای ابراهیم رخ داد، کسی که اطاعت میکند، کسی که کاملاً تسلیم اراده متعال میشود، به عنوان دوست پذیرفته میشود. عنوانی بزرگتر از این وجود ندارد، پاداشی والاتر نیست. آرامشی که از این دوستی زاده میشود، وابسته به شرایط نیست. استوار است، پایدار است، ابدی است — میوهای مستقیم از زندگیای که با اطاعت از شریعت مقدس، کامل و ابدی خدا شکل گرفته است. -اقتباس از جان تاولر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: ای پدر جاودانی، تو را شکر میکنم برای فرصتی که به من دادی تا زندگیام را به طور کامل به تو بسپارم، حتی در میان سختیها. نمیخواهم از آنچه تو برایم مقدر کردهای بگریزم، بلکه میخواهم با شادی و شکرگزاری تحمل کنم، با اعتماد به اینکه همه چیز برای خیریت کسانی که تو را دوست دارند و از تو اطاعت میکنند، همکاری میکند. ای خداوند، نیرویی که از بالا میآید به من عطا کن تا ارادهات را در هر جزئیات زندگیام به انجام رسانم.
ای خداوند، امروز تصمیم میگیرم که دیگر فقط بر مشکلاتم تمرکز نکنم. میخواهم در دعاهایم چیزی بزرگتر بجویم: فهم، حکمت و قدرت برای اطاعت از شریعت قدرتمندت با صداقت و احترام. بگذار دهانم در برابر مردم بسته شود و قلبم با فروتنی و ایمان در برابر تو گشوده گردد. به من بیاموز که بر طبق احکام باشکوهت گام بردارم، زیرا میدانم این تنها راه رسیدن به آرامش حقیقی است.
ای خدای قدوس، تو را میپرستم و ستایش میکنم که به کسانی که با صداقت تو را میجویند وفادار هستی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجاتدهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون مهری الهی بر کسانی است که تو را دوست دارند و حتی در میان طوفانها به ایشان آرامش میبخشد. احکام تو همچون کلیدهای طلاییاند که درهای دوستی با تو و آرامشی را که فراتر از هر فهمی است میگشایند. من در نام گرانبهای عیسی دعا میکنم، آمین.