«همه راه‌های خداوند برای کسانی که عهد و شهادات او را نگاه می‌دارند، رحمت و راستی است» (مزامیر ۲۵:۱۰).

اگر خدا ما را در مکانی خاص با چالش‌هایی معین قرار داده است، به این دلیل است که می‌خواهد در همان جا از طریق زندگی ما جلال یابد. هیچ چیز تصادفی نیست. اغلب می‌خواهیم فرار کنیم، صحنه را تغییر دهیم یا منتظر بمانیم تا همه چیز حل شود و سپس اطاعت کنیم. اما خدا ما را دعوت می‌کند که همین حالا، درست در جایی که هستیم، اطاعت کنیم. جای درد، ناامیدی و مبارزه — همان‌جاست که قربانگاهی می‌شود تا وفاداری خود را به او تقدیم کنیم. و زمانی که تصمیم می‌گیریم در میان سختی‌ها اطاعت کنیم، همان‌جا است که پادشاهی خدا با قدرت ظاهر می‌شود.

افرادی هستند که در ناامیدی دائمی زندگی می‌کنند، در چرخه‌های رنج گرفتارند و فکر می‌کنند همه چیز از دست رفته است. اما حقیقت ساده و تحول‌آفرین است: آنچه کم است، نیرو، پول یا شناخته شدن نیست. آنچه کم است، اطاعت است. اطاعت از شریعت قدرتمند خدا — این راز مردان و زنانی است که در کتاب مقدس تاریخ‌ساز شدند. نبودِ مبارزه نبود، بلکه حضور وفاداری بود. وقتی اطاعت می‌کنیم، خدا عمل می‌کند. وقتی اطاعت می‌کنیم، او مسیر زندگی ما را تغییر می‌دهد.

تو می‌توانی امروز این تغییر را تجربه کنی. لازم نیست همه چیز را بفهمی یا همه مشکلاتت حل شده باشد. کافی است در دل خود تصمیم بگیری که از احکام خداوند اطاعت کنی. همان‌طور که برای ابراهیم، موسی، داوود، یحیی تعمیددهنده و مریم اتفاق افتاد، خدا شروع به عمل در زندگی تو خواهد کرد. او تو را آزاد خواهد ساخت، برکت خواهد داد و بالاتر از همه، تو را نزد عیسی برای بخشش و نجات خواهد فرستاد. اطاعت، راه است. -اقتباس از جان همیلتون تام. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خدای من، اعتراف می‌کنم که همیشه راه‌های تو را درک نمی‌کنم، اما ایمان دارم که همه چیز هدفی دارد. می‌دانم جایی که امروز هستم تصادفی نیست. پس از تو می‌خواهم که مرا یاری کنی تا حتی در شرایط دشوار وفادار و مطیع باشم. مبادا فرصت‌هایی را که برای آشکار ساختن پادشاهی‌ات از طریق زندگی‌ام به من می‌دهی، از دست بدهم.

ای پدر محبوب، هرگونه ناامیدی و نابینایی روحانی را از من دور کن. دلی مطیع به من عطا کن که حتی در سختی‌ها آماده انجام اراده‌ات باشد. دیگر نمی‌خواهم در دایره باطل بچرخم یا در رکود بمانم. می‌خواهم هدف تو را زندگی کنم و تغییری را که فقط کلام تو می‌تواند به وجود آورد، تجربه کنم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که پدری چنین حکیم و رحیم هستی. حتی وقتی نمی‌فهمم، تو برای من کار می‌کنی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمندت همچون رودی از عدالت است که پاک می‌کند، نیرو می‌بخشد و به زندگی هدایت می‌کند. احکام تو راه‌های نور در دنیای تاریکی است، راهنمایانی کامل برای هر که می‌خواهد در تو زندگی کند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«پارسایان فریاد می‌زنند، خداوند صدای ایشان را می‌شنود و ایشان را از همهٔ تنگی‌هایشان رهایی می‌بخشد.» (مزمور ۳۴:۱۷)

در میان یک زندگی پرشتاب، به‌راحتی می‌توان آنچه واقعاً اهمیت دارد را نادیده گرفت: مشارکت ما با خدا. اما فریب نخورید، برادر یا خواهر عزیز — تقدس بدون وقت با کیفیت با خداوند وجود ندارد. این مشارکت روزانه، امتیازی برای افراد فوق‌العاده روحانی نیست، بلکه نیازی برای همهٔ ماست. در همین مشارکت است که نیرو برای ادامه دادن، حکمت برای تصمیم‌گیری و آرامش برای تحمل یافت می‌شود. و همهٔ این‌ها با یک انتخاب آغاز می‌شود: اطاعت. پیش از آنکه به دنبال واژه‌های زیبا در دعا یا آرامش در مراقبه باشیم، باید آماده باشیم تا به آنچه خدا قبلاً بر ما آشکار کرده است، اطاعت کنیم.

بی‌فایده است که بخواهیم مراحل را نادیده بگیریم. اطاعت از فرامین خداوند زینت ایمان نیست — بلکه خود بنیاد آن است. بسیاری گمان می‌کنند می‌توانند به شیوهٔ خود با خدا رابطه داشته باشند و دستورات او را نادیده بگیرند، گویی او پدری سهل‌گیر است که همه چیز را می‌پذیرد. اما کلام خدا روشن است: خدا خود را به کسانی که اطاعت می‌کنند، آشکار می‌سازد. وقتی با اعمال عینی نشان می‌دهیم که ارادهٔ او را جدی می‌گیریم، او پاسخ می‌دهد. او دل‌های مطیع را نادیده نمی‌گیرد. برعکس، با شتاب عمل می‌کند تا ما را شفا دهد، دگرگون سازد و تا عیسی هدایت کند.

اگر آرزوی زندگی متحول‌شده‌ای دارید، باید با اطاعت آغاز کنید. می‌دانم آسان نیست. گاهی به معنای چشم‌پوشی از چیزی است که دوست داریم یا روبه‌رو شدن با انتقاد دیگران. اما هیچ پاداشی بزرگ‌تر از این نیست که حضور خدا را نزدیک حس کنیم و ببینیم که با قدرت در زندگی ما عمل می‌کند. او در میان سرکشی خود را آشکار نمی‌سازد، بلکه در تسلیم صادقانه. وقتی اطاعت را انتخاب می‌کنیم، حتی اگر همه چیز را درک نکنیم، آسمان به حرکت درمی‌آید. و اینجاست که روند تقدس واقعاً آغاز می‌شود — با اعمال وفاداری که دل پدر را لمس می‌کند. -اقتباس از هنری ادوارد منینگ. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: پدر عزیز، در این جهان پر از حواس‌پرتی و فشارها، اعتراف می‌کنم که باید به مرکز بازگردم: به حضور تو. کمکم کن که اطاعت را نخستین گام سفر روزانه‌ام قرار دهم. مبادا با ظواهر پوچ دینداری خود را فریب دهم، بلکه قلبم همیشه آماده باشد تا با صداقت از فرامین تو پیروی کنم. به من بیاموز که وقت با تو را در اولویت قرار دهم و اراده‌ات را به هیچ قیمتی در این دنیا معامله نکنم.

ای خداوند، مرا تقویت کن تا با وفاداری زندگی کنم، حتی اگر به معنای شنا کردن برخلاف جریان باشد. می‌دانم تو از کسانی که با دل اطاعت می‌کنند خشنود می‌شوی و من نیز می‌خواهم چنین باشم: کسی که با رفتارهایش دل تو را شاد می‌کند، نه فقط با کلمات. مرا شکل بده، دگرگونم کن، از هر سرسختی روحانی رهایم ساز و به مشارکت حقیقی با خودت هدایت کن، همان مشارکتی که جان را تازه و ترمیم می‌کند.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا وفادار، عادل و بردبار هستی. حکمت تو کامل است و راه‌های تو بالاتر از راه‌های من است. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهندهٔ ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون چشمه‌ای از نور در میان تاریکی است که راه زندگی را آشکار می‌سازد. فرامین تو همچون جواهرات گران‌بها هستند که جان را زینت می‌دهند و به صلح حقیقی می‌رسانند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خداوند کسی است که پیشاپیش تو می‌رود؛ او با تو خواهد بود، تو را رها نخواهد کرد و ترک نخواهد نمود؛ مترس و هراسان مشو» (تثنیه ۳۱:۸).

وقتی زندگی بیش از حد سنگین به نظر می‌رسد، به یاد داشته باش: تو هیچ چیز را به تنهایی روبرو نمی‌شوی. خدا هرگز فرزندان خود را ترک نمی‌کند. حتی زمانی که او را نمی‌بینی، دست او همچنان محکم است و تو را در میان سختی‌ها هدایت می‌کند. به جای آنکه بگذاری درد یا ترس تو را غرق کند، جانت را در اعتماد به اینکه او همه چیز را در کنترل دارد، لنگر بینداز. آنچه امروز غیرقابل تحمل به نظر می‌رسد، در زمان مناسب توسط او به چیزی نیکو تبدیل خواهد شد. او در پشت صحنه با کمال کار می‌کند و ایمان تو همان چیزی است که تو را استوار نگه می‌دارد، حتی زمانی که همه چیز اطرافت در حال فروپاشی است.

اما آیا تا به حال از خود پرسیده‌ای که دقیقاً این کاری که خدا در زندگی‌ات انجام می‌دهد چیست؟ پاسخ ساده و تغییرناپذیر است: خدا تو را به اطاعت از شریعت قدرتمند خود هدایت می‌کند. این همان کاری است که او در همه کسانی که واقعاً او را دوست دارند انجام می‌دهد. او هیچ‌کس را مجبور نمی‌کند، بلکه با محبت کسانی را که قلبی شنوا دارند جذب می‌کند. و برای این افراد، شریعت باشکوه خود را آشکار می‌سازد — شریعتی که دگرگون می‌کند، آزاد می‌سازد، محافظت می‌کند، برکت می‌دهد و به نجات می‌رساند. این از طریق اطاعت است که مخلوق شروع به درک هدف خود می‌کند.

و زمانی که این تصمیم برای اطاعت گرفته می‌شود، همه چیز تغییر می‌کند. خدا این جان وفادار را به سوی پسر خود می‌فرستد و سرانجام زندگی معنا پیدا می‌کند. خلأ از بین می‌رود، جهت می‌آید و قلب در آرامش گام برمی‌دارد. به همین دلیل هیچ چیز در این زندگی مهم‌تر از شنیدن صدای خدا و پیروی از هر فرمانی که او توسط پیامبران و عیسی آشکار کرده نیست. این راه تنگ اما امن است. در پایان آن، حیات جاودان قرار دارد. – اقتباس از آیزاک پنینگتون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خداوند خدای من، زمانی که زندگی سنگین به نظر می‌رسد و گام‌هایم می‌لرزد، کمکم کن به یاد بیاورم که تو با من هستی. حتی زمانی که چشمانم تو را نمی‌بینند، می‌خواهم اعتماد کنم که دست تو با محبت و وفاداری مرا هدایت می‌کند. مگذار که درد یا ترس بر من غلبه کند. ایمانم را تقویت کن تا حتی در میان طوفان‌ها استوار بمانم. می‌دانم که هیچ چیز از کنترل تو خارج نیست و تو از هر سختی برای شکل دادن من و هدایت من به سوی اراده‌ات استفاده می‌کنی.

ای پدر، کاری را که در زندگی‌ام انجام می‌دهی بر من آشکار کن. می‌دانم که این کار با اطاعت از شریعت مقدس تو آغاز می‌شود — همان شریعت قدرتمندی که دگرگون می‌کند، آزاد می‌سازد، محافظت می‌کند و نجات می‌دهد. می‌خواهم قلبی نرم نسبت به صدای تو داشته باشم، آماده برای شنیدن و مایل به اطاعت. هر گونه غرور و مقاومت را از من دور کن و شادی زیستن بر اساس فرمان‌های تو را به من عطا کن. می‌دانم که در همین راه است که آرامش، هدف و جهت واقعی را خواهم یافت.

ای خداوند، مرا به سوی پسر محبوبت هدایت کن. بگذار وفاداری‌ام به تو باعث شود نجات‌دهنده را عمیق‌تر بشناسم، همان کسی که به زندگی معنا می‌بخشد و درهای ابدیت را می‌گشاید. بگذار هرگز از این راه تنگ منحرف نشوم، بلکه با استقامت، محبت و تسلیم کامل ادامه دهم. به نام عیسی، آمین.

«همه در حضور خداوند خاموش شوند» (زکریا ۲:۱۳).

به ندرت سکوت کامل در درون ما وجود دارد. حتی در شلوغ‌ترین روزها، همواره نجوايی از بالا به گوش می‌رسد — صدای خدا، آرام و پیوسته، که می‌کوشد ما را هدایت، تسلی و راهنمایی کند. مشکل این نیست که خدا خاموش است، بلکه شتاب، سر و صداها و حواس‌پرتی‌های دنیا این نجواي الهی را خاموش می‌کنند. آن‌قدر مشغول تلاش برای حل همه چیز به روش خودمان هستیم که فراموش می‌کنیم توقف کنیم، گوش دهیم و تسلیم شویم. اما زمانی که آشوب فروکش می‌کند و یک قدم به عقب برمی‌داریم — زمانی که سرعت‌مان را کم می‌کنیم و می‌گذاریم قلب‌مان آرام گیرد — در آن هنگام است که می‌توانیم بشنویم خدا همیشه چه گفته است.

خدا درد ما را می‌بیند. او هر اشک، هر اندوه را می‌شناسد و با خوشی می‌خواهد به ما آرامش ببخشد. اما یک شرط وجود دارد که نمی‌توان آن را نادیده گرفت: او هرگز با قدرت به نفع کسانی که بر نافرمانی از آنچه با وضوح بسیار آشکار ساخته، اصرار دارند، عمل نخواهد کرد. احکامی که خداوند از طریق پیامبران خود و از طریق عیسی در انجیل‌ها به ما سپرده، ابدی، مقدس و غیرقابل معامله‌اند. بی‌توجهی به آن‌ها، راه رفتن به سوی تاریکی است، حتی اگر فکر کنیم در راه درست هستیم. نافرمانی ما را از صدای خدا دور می‌کند و رنج را عمیق‌تر می‌سازد.

اما راه اطاعت همه چیز را تغییر می‌دهد. زمانی که تصمیم می‌گیریم وفادار باشیم — زمانی که صدای خداوند را می‌شنویم و با شجاعت از آن پیروی می‌کنیم — جایی برای عمل آزادانه او در زندگی‌مان باز می‌کنیم. در همین زمین حاصلخیز وفاداری است که خدا رهایی را می‌کارد، برکات را فرو می‌ریزد و راه نجات را در مسیح آشکار می‌سازد. فریب نخورید: فقط کسی صدای خدا را می‌شنود که اطاعت می‌کند. فقط کسی آزاد می‌شود که به اراده او تسلیم می‌شود. و فقط کسی نجات می‌یابد که در مسیر تنگ اطاعت از شریعت قدرتمند حضرت اعلی گام برمی‌دارد. -اقتباس از فردریک ویلیام فابر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خداوند، در میان سر و صدای این جهان و آشفتگی افکارم، به من بیاموز هر آنچه مانع شنیدن صدای توست، خاموش کنم. می‌دانم که تو هرگز از سخن گفتن باز نمی‌ایستی — تو ثابت، وفادار و حاضر هستی — اما من، بارها در حواس‌پرتی‌ها گم می‌شوم. کمکم کن آرام شوم، در حضورت توقف کنم و نجواي آرام روح تو را که با محبت مرا هدایت می‌کند، بشناسم. مبادا از صدای تو بگریزم، بلکه بیش از هر چیز آن را آرزو کنم.

ای پدر، اعتراف می‌کنم که اراده تو به روشنی، از طریق پیامبران و پسر محبوبت آشکار شده است. و می‌دانم که نمی‌توانم درخواست هدایت، تسلی یا برکت کنم اگر همچنان احکام تو را نادیده بگیرم. مگذار خود را فریب دهم و فکر کنم تو را پیروی می‌کنم، در حالی که از شریعت تو سرپیچی می‌کنم. قلبی فروتن، استوار و وفادار به من عطا کن — آماده برای اطاعت بی‌قید و شرط و گام برداشتن در راه تنگی که به حیات می‌انجامد.

آزادانه در من عمل کن، ای خداوند. حقیقتت را در قلبم بکار، با روح خود آن را آبیاری کن و وفاداری، صلح و نجات را به بار آور. بگذار زندگی‌ام زمینی حاصلخیز برای کار تو باشد و اطاعت، پاسخ روزانه‌ام به اراده تو. سخن بگو، ای خداوند — می‌خواهم صدایت را بشنوم، می‌خواهم از تو پیروی کنم. به نام عیسی، آمین.

«پس اگر به خاطر انجام ارادهٔ خدا رنج می‌برید، به کار نیک ادامه دهید و جان خود را به آفریدگاری که شما را آفرید بسپارید، زیرا او امین است» (اول پطرس ۴:۱۹).

خود را به دردتان محدود نکنید. هرچقدر هم که درد واقعی و سنگین به نظر برسد، از آن کسی که می‌تواند شما را آزاد کند، بزرگ‌تر نیست. اندوه، ترس و رنج‌های این جهان تلاش می‌کنند دید شما را بدزدند و همه چیز را از دست رفته جلوه دهند. اما راهی بهتر وجود دارد. به جای تمرکز بر رنج، چشمان خود را بلند کنید و فراتر از آن بنگرید. خداوند نه تنها مبارزه شما را می‌بیند — بلکه می‌داند چگونه آن را برای خیریت شما به کار گیرد. نجات‌دهنده شما بر هر آنچه امروز غیرممکن به نظر می‌رسد، قدرت دارد.

پاسخ مشکلات زندگی در نظریه‌های انسانی یا توصیه‌های رهبرانی که دستورات آشکار خدا را که همان قوانین مقدس و جاودان اوست رد می‌کنند، نیست. هر دشواری، بدون استثنا، زمانی راه‌حل می‌یابد که با تمام دل خود به شریعت قدرتمند آفریدگار تسلیم شویم. در اطاعت، قدرتی واقعی، عمیق و دگرگون‌کننده نهفته است که تنها کسی آن را می‌شناسد که تصمیم به اطاعت گرفته است. جان‌هایی که با اراده خدا هماهنگ می‌شوند، نیرویی تازه، آرامشی غیرمنتظره و راهنمایی‌ای را کشف می‌کنند که هیچ‌کس بر روی زمین نمی‌تواند ارائه دهد.

پس دیگر بی‌دلیل رنج نکشید. رد کردن مداخله آفریدگار، یعنی ادامه دادن به راه رفتن در تاریکی حتی زمانی که نور پیش روی شماست. همین امروز تصمیم بگیرید که معلمان دروغینی را که به‌طور زیرکانه علیه احکام خداوند تعلیم می‌دهند، رد کنید و با صداقت به اطاعت بازگردید. هر فرمانی را که خداوند به پیامبران خود و به عیسی در اناجیل سپرده است، دنبال کنید. این راه شفا، آزادی و حیات جاودان است. راه دیگری وجود ندارد. – اقتباس از آیزاک پنینگتون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خداوندا، امروز تمام درد خود را به تو می‌سپارم. می‌دانم که این درد واقعی است، اما اعتراف می‌کنم که قدرت تو بسیار بزرگ‌تر از هر رنجی است که من احساس می‌کنم. دیگر نمی‌خواهم به رنج‌هایم نگاه کنم یا با اندوه و ترس هدایت شوم. می‌خواهم چشمانم را بلند کنم و دست تو را ببینم که برای آزادی من دراز شده است. تو نجات‌دهنده من هستی و ایمان دارم که حتی در نبردهایی که نمی‌فهمم، در حال عمل کردن هستی.

ای پدر، کمکم کن تا توصیه‌های دنیا و رهبرانی را که بر ضد شریعت تو سخن می‌گویند، رد کنم. به من بیاموز که به دستورات تو که توسط پیامبران و عیسی آشکار شده‌اند، اعتماد کنم، زیرا می‌دانم که پاسخ هر آنچه با آن روبرو هستم در آن‌هاست. می‌خواهم با ایمان و صداقت از هر فرمانی که تو آشکار کرده‌ای، اطاعت کنم. حتی زمانی که دشوار است، حتی زمانی که تنها به نظر می‌رسد، بگذار قلبم در راه‌های تو استوار بماند.

ای روح‌القدس، مرا با نور خود هدایت کن. هرگونه مقاومت، فریب و سرکشی را از من دور کن. اکنون که حقیقت را شناخته‌ام، بگذار هرگز دیگر در تاریکی راه نروم. به من نیرو بده تا با وفاداری، گام به گام، تا روزی که چهره‌ات را ببینم و تا ابد تو را پرستش کنم، پیش بروم. به نام عیسی، آمین.

«کسانی که نام تو را می‌شناسند، بر تو توکل می‌کنند، زیرا تو، ای خداوند، هرگز کسانی را که تو را می‌طلبند، ترک نمی‌کنی» (مزامیر ۹:۱۰).

آن جان‌هایی که بیشتر در صمیمیت با خدا رشد می‌کنند، همان‌هایی هستند که پشت بهانه‌ها پنهان نمی‌شوند. آن‌ها در گذشته اسیر نمی‌مانند و وقت خود را با شکایت از شرایط تلف نمی‌کنند. برعکس، با بصیرت روحانی به گذشته می‌نگرند و می‌دانند که حتی در زمان‌های سخت، خدا آنجا بوده است — نزدیک می‌شده، فرا می‌خوانده و دست خود را دراز می‌کرده است. این افراد اشتباهات خود را انکار نمی‌کنند، اما آن‌ها را به‌عنوان سپر نیز به کار نمی‌برند. آن‌ها به اندازه کافی فروتن هستند که بپذیرند شکست خورده‌اند، بارها برکات را نادیده گرفته و نشانه‌های خدا را بی‌اعتنا شمرده‌اند.

این نوع قلب، همان قلبی است که دعوت روح‌القدس را به‌وضوح می‌شنود. قلبی که خود را توجیه نمی‌کند، بلکه تسلیم می‌شود. قلبی که به دنبال بهانه نیست، بلکه هدایت می‌طلبد. با شناخت وضعیت مخلوق بودن خود، این جان درمی‌یابد که برکت، رهایی و نجات فقط از راه اطاعت می‌آید. اطاعتی از همان قوانینی که پدر به اسرائیل داد — و عیسی با زندگی و تعالیم خود آن‌ها را ابدی، عادل و نیکو تأیید کرد.

این جان‌ها فریب استدلال‌های نادرست را نمی‌خورند و در برابر رهبرانی که بر ضد شریعت مقدس خدا موعظه می‌کنند، سر فرود نمی‌آورند. آن‌ها می‌دانند که نافرمانی هرگز راهی برای برکت نبوده و نخواهد بود. به همین دلیل، با ایمان و شجاعت، با تمام قدرت به سوی خالق بازمی‌گردند و مصمم به اطاعت می‌شوند — هر قیمتی که داشته باشد. زیرا می‌دانند تنها یک راه به سوی حیات وجود دارد: وفاداری به پدر، که در هر فرمانی که او به ما داده است، بیان می‌شود. این همان راهی است که روح‌القدس به فروتنان و مطیعان نشان می‌دهد. -اقتباس از جیمز مارتینو. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خداوندا، امروز با قلبی باز و فروتن در حضورت می‌ایستم. دیگر نمی‌خواهم پشت بهانه‌ها پنهان شوم و شکست‌هایم را با استدلال‌های پوچ توجیه کنم. می‌دانم که در بسیاری از لحظات، برکاتت را نادیده گرفتم، نشانه‌هایت را بی‌ارزش شمردم و در جهت مخالف اراده‌ات گام برداشتم. اما اکنون با صداقت، خطاهایم را می‌پذیرم و به دعوتت تسلیم می‌شوم.

ای روح‌القدس، با من به‌روشنی سخن بگو. نمی‌خواهم در برابر صدایت مقاومت کنم یا قلبم را سخت گردانم. به من بیاموز که به قوانینی که پدر به قوم خود آشکار کرد و عیسی با زندگی‌اش آن‌ها را تأیید نمود، اطاعت کنم. می‌خواهم در این راه مقدس گام بردارم، حتی اگر دنیا آن را رد کند، حتی اگر برایم راحتی، تأیید یا امنیتی باقی نگذارد. اراده تو بهتر از هر چیز دیگری است.

خداوندا، مرا از تعالیم نادرستی که شریعت تو را بی‌ارزش می‌شمارند، رهایی بخش. به من بصیرت بده تا خطا را بشناسم، شجاعت بده تا با دروغ مقابله کنم و نیرو بده تا در حقیقت ثابت قدم بمانم. بگذار زندگی‌ام با وفاداری به پدر، در هر اندیشه، رفتار و انتخاب، مشخص شود. در هر قدم، به من نشان بده که آرامش حقیقی، رهایی واقعی و نجات راستین در اطاعت است. و هیچ چیز باارزش‌تر از بودن در مرکز اراده تو نیست. به نام عیسی، آمین.

«من به آنان حیات جاودان می‌بخشم و هرگز هلاک نخواهند شد؛ هیچ‌کس نمی‌تواند آنان را از دست من بیرون بکشد» (یوحنا ۱۰:۲۸).

اگر هر مسیحی صادق واقعاً اراده خود را به خداوند بسپارد، نیرویی بیش از کافی برای وفادار ماندن تا پایان خواهد یافت. پس چرا بارها در پایداری شکست می‌خوریم؟ پاسخ در نبود قدرت نیست، بلکه در بی‌ثباتی اراده ماست. ما قدرت کم نداریم — روح‌القدس در ما ساکن است. و زمانی که کاملاً تسلیم اراده خدا می‌شویم، او هرگز ما را در میانه راه رها نمی‌کند. این قدرت خدا نیست که ناکام می‌ماند؛ بلکه اراده ماست که پیش از آن ضعیف می‌شود.

اطاعت از اراده خدا، که به کمال در شریعت او بیان شده، وابسته به احساسات یا شرایط نیست. این موضوعی است از تصمیم و نگرش. وقتی این زندگی را آن‌گونه که واقعاً هست — گذرا و پر از دام — می‌بینیم، درمی‌یابیم که انتخاب‌های ما وزنی ابدی دارند. و وفاداری ما در اینجا سرنوشت ابدی ما را شکل می‌دهد. زندگی امروز ما آمادگی برای آن چیزی است که تا ابد خواهیم زیست. به همین دلیل است که استواری دل و تعهد به خدا را نمی‌توان به تعویق انداخت.

اگر دریابیم که به‌زودی همه چیز را پشت سر خواهیم گذاشت، پس هیچ تصمیمی عاقلانه‌تر از اطاعت کامل از خدا نیست. همه احکام او عادلانه، مقدس و ابدی‌اند. و اگر ما را او آفریده، منطقی‌تر از تسلیم شدن به اراده او نیست. اطاعت از شریعت قدرتمند خدا نه فقط یک وظیفه، بلکه تنها راه عاقلانه برای هر موجودی است که ارزش ابدیت را دریافته است. امروز تصمیم به اطاعت بگیر، آنگاه خواهی یافت که قدرت ماندن در توست. -اقتباس از هنری ادوارد منینگ. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خداوند، خدای من، تو را شکر می‌کنم که هرگز قدرت تو کم نمی‌آید. نیروی تو کامل، پایدار و کافی است تا مرا تا پایان حمایت کند. اگر ضعیف شده‌ام، نه به این دلیل است که تو مرا رها کرده‌ای، بلکه اراده من در برابر فشارها و حواس‌پرتی‌های این جهان سست شده است. امروز با فروتنی این را نزد تو اعتراف می‌کنم و می‌خواهم: تصمیم مرا تقویت کن. دل مرا در اطاعت استوار گردان. بگذار وابسته به احساسات یا شرایط نباشم، بلکه به کلام تو، به شریعت تو — مقدس، عادل و ابدی.

ای پدر، کمکم کن تا با چشمان به ابدیت زندگی کنم. هر توهمی را که این زندگی مقصد نهایی من است، از من دور کن. به من بنمایان که هر انتخابی در اینجا جایگاه مرا در پادشاهی تو شکل می‌دهد. بیاموز که وفاداری را به تعویق نیندازم. شجاعت اطاعت را همین حالا، با تمام دل، با تمام نیرو و با تمام فهمم عطا فرما. بگذار شریعت قدرتمند تو بنیاد، راهنما و سپر من باشد.

تو مرا آفریده‌ای، ای خداوند، و هیچ چیز منطقی‌تر، درست‌تر و حکیمانه‌تر از تسلیم شدن به اراده تو نیست. اطاعت از تو تنها وظیفه من نیست — بلکه راه زندگی، صلح و نجات است. می‌دانم که روح تو در من ساکن است و بنابراین قدرت ماندن در من حاضر است. بگذار امروز و هر روز تصمیم بگیرم که برای خشنودی تو زندگی کنم. و بگذار زندگی من، که به‌وسیله شریعت تو شکل یافته، اکنون و تا ابد تو را جلال دهد. به نام عیسی، آمین.

«مراقب باشید، سخن گوینده را رد نکنید» (عبرانیان ۱۲:۲۵).

هرگاه حتی کوچک‌ترین اشتیاقی در قلبتان شما را به سوی خدا فرا می‌خواند—آن را نادیده نگیرید. ممکن است احساسی لطیف، فکری مکرر یا اشتیاقی برای تغییر باشد. این لحظات تصادفی نیستند. این روح خداست که به آرامی روح شما را لمس می‌کند و شما را دعوت می‌کند تا آنچه را که پوچ است رها کرده و آنچه را که ابدی است در آغوش بگیرید. در این لحظات، از حواس‌پرتی‌ها دور شوید. سکوت اختیار کنید. به روح وقت دهید تا با شما سخن بگوید. قلب خود را سخت نکنید. نوری که در درونتان شروع به درخشش می‌کند، نشانه نزدیک شدن آسمان است.

اما این نزدیکی با سخنان زیبا، احساسات گذرا یا اعمال مذهبی کامل نمی‌شود. آنچه خدا می‌خواهد اطاعت است. بنیان هدف او برای زندگی شما قبلاً گذاشته شده است: اطاعت از شریعت قدرتمند او. بر همین پایه استوار است که خداوند شروع به آشکار ساختن جزئیات نقشه‌ای می‌کند که برای هر جان دارد. بدون این بنیاد، هیچ بنایی ممکن نیست. خدا فصل‌های زندگی را بر سرکشی نمی‌نویسد. او فقط زمانی آشکار می‌کند، هدایت می‌کند و می‌فرستد که تعهد واقعی به احکامش را در قلب ببیند.

بسیاری فریب می‌خورند و فکر می‌کنند می‌توانند به طرق دیگری خدا را خشنود سازند—با فعالیت‌ها، با بخشش‌ها، با نیت‌ها. اما کلام خدا روشن است و حقیقت ساده: بدون اطاعت، هیچ مشارکتی با پدر نیست. این دروغ قدیمی که از زمان مار در عدن پراکنده شده، هنوز بسیاری را فریب می‌دهد. اما هر که گوش شنوا دارد بشنود: فقط کسی که اطاعت می‌کند هدایت می‌شود. فقط کسی که اطاعت می‌کند پذیرفته می‌شود. و فقط کسی که اطاعت می‌کند به سوی پسر برای نجات فرستاده می‌شود. اطاعت از شریعت خداوند آغاز همه چیز است—آغاز هر مکاشفه، هر هدایت و هر امید ابدی. -اقتباس از ویلیام لاو. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که با چنین لطافتی روحم را لمس می‌کنی و در من اشتیاقی برای رها کردن پوچی و در آغوش گرفتن ابدیت برمی‌انگیزی. به من بیاموز تا این لحظات مقدس را بشناسم، در برابر حواس‌پرتی‌ها خاموش شوم و با دقت گوش دهم وقتی نورت درونم شروع به درخشش می‌کند. نمی‌خواهم قلبم را سخت کنم، ای خداوند—می‌خواهم با تسلیم و راستی پاسخ دهم.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که بنیاد حقیقی اطاعت را در من برقرار سازی. می‌دانم که تو زندگی را بر سرکشی بنا نمی‌کنی و اراده‌ات فقط بر کسانی آشکار می‌شود که تصمیم به نگاه داشتن احکامت می‌گیرند. هر توهمی را از من دور کن که می‌توانم تو را با اعمال پوچ یا نیت‌هایی که به وفاداری منتهی نمی‌شوند، خشنود سازم. تعهدی واقعی به شریعت قدرتمندت در من قرار بده تا زندگی‌ام گام به گام به سوی هدف ابدی که برایم داری، به دست تو هدایت شود.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا اطاعت از شریعت مقدست آغاز هر مشارکت حقیقی با توست. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمندت همچون ریشه‌ای عمیق است که درخت ایمان را در برابر طوفان‌های این جهان استوار نگه می‌دارد. احکامت همچون راه‌های نورانی‌اند که راه نجات را آشکار می‌سازند و مرا با امید و آرامش به حضور جاودانه‌ات هدایت می‌کنند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«و دانه‌هایی که بر زمین حاصلخیز افتادند نمایانگر کسانی هستند که با دلی نیکو و پذیرا پیام را می‌شنوند، آن را می‌پذیرند و با صبر، محصولی فراوان به بار می‌آورند» (لوقا ۸:۱۵).

هر آنچه در دل خود راه می‌دهیم—خواه اندیشه‌ای، خواه آرزویی یا نگرشی—که برخلاف اراده آشکار خداوند در کتاب‌مقدس باشد، قدرت آن را دارد که ما را از هدف ابدی‌مان دور سازد. مهم نیست چقدر کوچک یا پنهان به نظر برسد، اگر با فرامین خداوند ناسازگار باشد، گامی است به سوی خطا. زندگی جاودان هدف نهایی ماست و هیچ چیز در این زندگی مهم‌تر از اطمینان از این نیست که استوارانه در این مسیر گام برمی‌داریم. همه دستاوردهای دیگر در برابر ابدیت بی‌ارزش می‌شوند.

اطاعت از خداوند کار پیچیده‌ای نیست. اراده او به روشنی توسط پیامبران آشکار شده و عیسی در اناجیل آن را تأیید کرده است. هر کسی می‌تواند اطاعت کند، اگر واقعاً بخواهد خالق را خشنود سازد. آنچه این راه را دشوار می‌کند، پیچیدگی شریعت نیست، بلکه مقاومت دل و دروغ‌هایی است که دشمن می‌پراکند. از زمان عدن، مار همان راهبرد را تکرار می‌کند: انسان را وادار به باور اینکه اطاعت غیرممکن است، خداوند بیش از حد می‌طلبد و زندگی در قداست فقط برای اندکی از انسان‌هاست.

اما خداوند عادل و نیکوست. او هرگز چیزی را که نتوانیم انجام دهیم از ما نمی‌خواهد. وقتی فرمان می‌دهد، توانایی انجام آن را نیز عطا می‌کند. به شیطان گوش فرا ندهید. به صدای خداوند گوش دهید که از طریق فرامین مقدس، جاودان و کاملش سخن می‌گوید. اطاعت، راهی امن به سوی زندگی جاودان است و هر گامی که در وفاداری برداشته می‌شود، گامی است به سوی آسمان. اجازه ندهید هیچ چیز—مطلقاً هیچ چیز—در دل شما علیه اراده خداوند برخیزد. شریعت او را با شادی نگاه دارید و آنگاه صلح، هدایت و یقینِ بودن در مسیر نجات را تجربه خواهید کرد. -اقتباس از هانا وایتال اسمیت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که با چنین وضوحی به من نشان دادی هیچ چیز در این زندگی مهم‌تر از آن نیست که استوارانه به سوی زندگی جاودان گام بردارم. تو اراده‌ات را از طریق پیامبران و کلام پسر عزیزت آشکار کردی و می‌دانم هر آنچه در دل خود راه دهم که برخلاف آن باشد، می‌تواند مرا از این هدف دور سازد. می‌خواهم با تمرکز بر ابدیت زندگی کنم و نگذارم چیزی مرا از اراده‌ات منحرف سازد.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که دلم را در برابر هرگونه مقاومت نسبت به شریعتت تقویت کنی. مبادا به دروغ‌های کهنه مار گوش دهم که می‌کوشند ممکن بودن آنچه تو در دسترس قرار داده‌ای را ناممکن جلوه دهند. به من بیاموز که با شادی، فروتنی و پایداری اطاعت کنم. می‌دانم تو عادل و نیکو هستی و هرگز چیزی را نمی‌خواهی مگر آنکه توان انجامش را نیز عطا کنی. به من بصیرت بده تا خطا را بشناسم، شجاعت بده تا آن را رد کنم و غیرت بده تا کلامت را در ژرفای وجودم نگاه دارم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا اراده‌ات کامل است و راه اطاعت، امن و سرشار از آرامش است. پسر عزیزت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمندت همچون دیواری محافظ دل مرا از دام‌های دشمن حفظ می‌کند. فرامین تو مانند ستارگانی هستند که شب و روز مسیرم را روشن می‌سازند و با یقین مرا به سوی آسمان هدایت می‌کنند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«آیا به دنبال چیزهای بزرگی برای خود هستی؟ این کار را نکن!» (ارمیا ۴۵:۵).

در لحظات آرام و ساکت زندگی است که خداوند بیشترین کار را در وجود ما انجام می‌دهد. در همان جا، زمانی که در حضور او آرام می‌گیریم و با صبر انتظار می‌کشیم، با حضورش تقویت می‌شویم. در حالی که دنیا ما را تحت فشار قرار می‌دهد تا عمل کنیم، بدویم، خودمان تصمیم بگیریم و همه چیز را کنترل کنیم، راه خداوند ما را به اعتماد، تسلیم و اطاعت فرا می‌خواند. او نمی‌خواهد از او جلو بیفتیم، بلکه می‌خواهد بیاموزیم که قدم به قدم از او پیروی کنیم و اطمینان داشته باشیم که نور او ما را هدایت خواهد کرد، حتی زمانی که هنوز قدم بعدی را به وضوح نمی‌بینیم.

وقتی تصمیم قاطع می‌گیریم که از شریعت شگفت‌انگیز و قدرتمند خالق اطاعت کنیم — با تمام دل، با تمام نیرو، حتی اگر تمام دنیا مخالف باشد — اتفاقی عمیق در درون ما رخ می‌دهد. خواسته شخصی ما کم‌رنگ می‌شود و خواست خدا مرکز همه چیز می‌گردد. همان‌طور که عیسی به دنبال اراده خود نبود، بلکه اراده پدر را جستجو کرد، ما نیز با همان روحیه تسلیم و محبت زندگی می‌کنیم. و فقط در همین جایگاه اطاعت است که معرفت واقعی روحانی و بلوغ جان اتفاق می‌افتد.

هر تلاشی برای پیوستن به خدا بدون این اساس بی‌ثمر خواهد بود. مشارکت با پدر با احساسات، سخنان زیبا یا نیت‌های خوبِ جدا از هم برقرار نمی‌شود — بلکه در اطاعت از احکام مقدس و کامل او متولد و رشد می‌کند. از طریق اطاعت است که در کنار خداوند قدم برمی‌داریم، توسط او شکل می‌گیریم، توسط او هدایت می‌شویم و در نهایت، وعده حیات جاودان در مسیح عیسی را دریافت می‌کنیم. اطاعت، راه است — و همچنین مقصد، زیرا در آنجا خود خدا را می‌یابیم. – اقتباس از آیزاک پنینگتون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت این است که اغلب خود را تسلیم شتاب و فشارهای این جهان می‌کنم. وقتی همه چیز آرام است، فکر می‌کنم باید کاری انجام دهم، تصمیمی بگیرم، حرکتی ایجاد کنم — اما تو مرا به سکوت، اعتماد و آرامی در خودت فرا می‌خوانی. به من بیاموز که در حضورت بایستم و با صبر انتظار بکشم، بدانم که در همین لحظات سکوت است که تو بیش از هر زمان دیگری در درون من عمل می‌کنی. وقتی دلم را به سوی شریعت تو می‌گردانم و انتخاب می‌کنم که با ریتم تو گام بردارم، آرامشی را احساس می‌کنم که وابسته به شرایط نیست.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که شهامت اطاعت استوار را در من بکاری، حتی زمانی که این کار مرا در خلاف جهت جهان قرار می‌دهد. روحی مصمم عطا کن تا با محبت و احترام از احکام تو پیروی کنم، همان‌طور که پسرت با وفاداری هر آنچه را که تو امر کردی به جا آورد. می‌خواهم خواست تو مرکز زندگی‌ام شود و دلم در خشنود ساختن تو بالاتر از هر چیز دیگر شاد باشد. مرا در این مسیر رشد هدایت کن تا نه تنها تو را بشناسم، بلکه در مشارکت حقیقی با تو قدم بردارم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا خود را از کسانی که با صداقت تو را می‌جویند پنهان نمی‌کنی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو مانند رودخانه‌ای از آب‌های پاک است که جانم را می‌شوید، تازه می‌کند و هدایت می‌نماید. احکام تو همچون ستارگانی در آسمان تاریک‌اند که با وفاداری مسیر را به من نشان می‌دهند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.