«شنیدن این سخن، جوان از آنجا دور شد و غمگین بود، زیرا دارایی‌های زیادی داشت» (متی ۱۹:۲۲).

تسلیم شدن واقعی به خداوند به چه معناست، همانند آن جوان ثروتمند که در کتاب مقدس به او برخورد می‌کنیم؟ او حتی آماده بود که بخشی را تقدیس کند، سانتی‌متر را مقدس کند، اما وقتی عیسی کل متر را خواست، عقب نشست. و اینجاست که خطری که هر یک از ما را تهدید می‌کند: فکر می‌کنیم می‌توانیم تقریباً همه چیز را به خدا بدهیم، اما برخی از نواحی را برای خود نگه داریم. خانه را تسلیم می‌کنیم، اما برخی از اتاق‌ها را به عنوان «خصوصی» علامت‌گذاری می‌کنیم. این مانند کشیشی است که اعتراف کرد زندگی مسیحی او به دلیل اینکه از دسته کلیدی که به خداوند داده بود، یک کلید را نگه داشته بود، آسیب دیده است. یک کلید ممکن است کم به نظر برسد، اما تفاوت زیادی ایجاد می‌کند.

اکنون، به نام‌های بزرگ کتاب مقدس نگاه کنید — ابراهیم، داوود، مریم. چه چیزی مشترک بین آنها بود؟ آنها هیچ ذخیره‌ای نگه نداشتند. آنها بدون نگه داشتن هیچ چیز برای خود، به خدا اطاعت کردند، بدون اینکه بگویند «تا اینجا می‌روم، اما نه بیشتر». و این دقیقاً همان چیزی است که خدا از ما انتظار دارد. خود را فریب ندهید: اگر می‌خواهید رابطه‌ای صمیمی با او داشته باشید، نمی‌تواند نیمه‌کاره باشد. خدا تسلیم شدن جزئی، قلبی تقسیم شده را نمی‌پذیرد. او همه چیز را می‌خواهد — هر سانتی‌متر، هر اتاق، هر کلید. و این ممکن است هزینه زیادی داشته باشد، ممکن است به معنای دست کشیدن از آنچه بیشتر دوست دارید باشد، اما تنها راه برای تجربه کردن کامل آنچه خدا برای شما دارد، همین است.

و اینجا نکته‌ای است که باید درک کنید: رابطه‌ای مبارک با خدا نیاز به اطاعت محکم و دائمی دارد. جایی برای ذخیره‌ها، برای نواحی مخفی که از خداوند پنهان می‌کنید، نیست. اگر می‌خواهید واقعاً با خدا قدم بزنید، باید امروز تصمیم بگیرید که او کنترل کامل را داشته باشد، هر چقدر هم که هزینه داشته باشد. وقتی این کار را انجام می‌دهید، وقتی همه کلیدها را بدون نگه داشتن هیچ یک تسلیم می‌کنید، درها را به روی برکت‌ها، هدایت و صمیمیتی که قیمت ندارند، باز می‌کنید. پس، دست از ارائه تنها بخشی بردارید و شروع به ارائه همه چیز کنید. این گونه است که طرح کامل خدا برای زندگی خود را زندگی خواهید کرد. -اقتباس از جی. جوت. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب خود را در حالی می‌یابم که می‌خواهم تنها بخشی از خود را به تو تسلیم کنم، همانند آن جوان ثروتمند که سانتی‌متر را مقدس کرد، اما وقتی تو کل متر را خواستی، عقب نشست. اعتراف می‌کنم که اغلب اتاق‌هایی از زندگی خود را به عنوان «خصوصی» علامت‌گذاری می‌کنم، تقریباً همه چیز را به تو تسلیم می‌کنم، اما برخی از کلیدها را برای خود نگه می‌دارم، فکر می‌کنم که یک ذخیره کوچک تفاوتی ایجاد نمی‌کند. امروز، خطر تسلیم شدن جزئی و اینکه چقدر این امر رابطه من با تو را آسیب می‌زند، می‌شناسم و از تو می‌خواهم که به من کمک کنی تا از همه کنترل دست بکشم، با اعتماد به اینکه تنها در تو کاملیت را می‌یابم.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من شجاعت بدهی تا از نمونه ابراهیم، داوود و مریم پیروی کنم، کسانی که بدون ذخیره‌ای اطاعت کردند، بدون اینکه چیزی برای خود نگه دارند. به من بیاموز که قلب خود را تقسیم نکنم، بلکه هر سانتی‌متر، هر اتاق، هر کلید زندگی خود را به تو تسلیم کنم، حتی اگر این به معنای دست کشیدن از آنچه بیشتر دوست دارم باشد. از تو می‌خواهم که مرا به سوی اطاعت از اراده تو بدون محدودیت راهنمایی کنی، تا بتوانم رابطه‌ای صمیمی و واقعی با تو تجربه کنم، بدون نواحی مخفی یا ذخیره‌های پنهان، با اعتماد به اینکه تو بهترین را برای من می‌خواهی.

ای خدای قدوس، تو را پرستش و ستایش می‌کنم که به کسانی که با استواری همه چیز را به تو تسلیم می‌کنند، برکت، هدایت و صمیمیت وعده داده‌ای، در اطاعت محکم و دائمی زندگی می‌کنند، بدون اینکه چیزی را برگردانند. پسر محبوب تو پادشاه ابدی و نجات‌دهنده من است. قانون قدرتمند تو نوری است که هر گوشه تاریک قلب من را آشکار می‌کند، آتشی پاک‌کننده که ذخیره‌های مرا می‌سوزاند. فرمان‌های تو درهای باز به سوی حضور تو هستند، آوازی از آزادی که در روح من طنین‌انداز می‌شود. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«از آتش و آب گذشتیم، اما تو ما را به جایی از فراوانی آوردی» (مزامیر ۶۶:۱۲).

صلح واقعی اغلب تنها پس از درگیری می‌آید. می‌دانم که این یک پارادوکس به نظر می‌رسد، اما این حقیقت محض است. سکوت شکننده پیش از طوفان نیست که آرامش می‌آورد، بلکه آرامش آرامی است که پس از آن می‌آید. مردی که هرگز رنج نکشیده است ممکن است قوی به نظر برسد، اما نیروی او هرگز آزمایش نشده است. اما امن‌ترین دریانورد کسی است که طوفان را تجربه کرده، کشتی را آزمایش کرده و قوی‌تر بیرون آمده است. خدا طوفان‌ها را اجازه می‌دهد نه برای نابودی تو، بلکه برای آموزش تو: بدون او، صلح واقعی وجود ندارد.

بیایید عملی باشیم. خدا اجازه می‌دهد که تو طوفان‌ها را تجربه کنی تا به تو نشان دهد که بدون رابطه‌ای صمیمی با او، هیچ تسکینی وجود ندارد. و این رابطه با زندگی در هم‌راستایی با خالق ساخته می‌شود. خود را فریب نده: تو صلح را با تکیه بر نیروهای خود یا جهان پیدا نخواهی کرد. نیروی واقعی از نزدیک شدن به خدای پدر و عیسی می‌آید، با زندگی به روشی که او دستور می‌دهد. به این ترتیب، طوفان‌ها به فرصت‌هایی برای رشد در ایمان و وابستگی به خداوند تبدیل می‌شوند.

و اینجا نکته اصلی است: صلح، نیرو و کمک تنها برای کسی می‌آید که با قاطعیت تصمیم بگیرد که به قانون قدرتمند خدا اطاعت کند. بدون درگیری، آرامش نمی‌خواهید، و بدون اطاعت، کمک نخواهید داشت. مرد خردمند با خدا هم‌راستا می‌شود، به کلام او اطاعت می‌کند و کمکی را که نیاز دارد پیدا می‌کند. وقتی تو این تصمیم را بدون هیچ میانه‌رویی می‌گیری، خدا به تو صلح، نیرو و کمک می‌دهد، صرف نظر از طوفان. پس، درگیری‌ها را با خدا در کنار خود، با اطاعت از اراده او، مواجه کن. این چنین است که تو آرامش را پیدا می‌کنی. -اقتباس از لتی بی. کاومن. تا فردا، اگر خداوند به ما اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب به دنبال صلحی آسان، بدون مبارزه هستم، بدون اینکه بفهمم صلح واقعی، آن که از تو می‌آید، اغلب پس از درگیری ظاهر می‌شود. اعتراف می‌کنم که از طوفان‌های زندگی می‌ترسم، به دنبال نیرویی هستم که هرگز آزمایش نشده است، به جای اینکه طوفان‌هایی را که به من می‌آموزند به تو تکیه کنم، در آغوش بگیرم. امروز، می‌پذیرم که هر دشواری فرصتی برای رشد در ایمان و یافتن صلح تو است که همه فهم را در بر می‌گیرد.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من شجاعت دهی تا طوفان‌ها را مواجه کنم، بدانم که آنها مرا به تو نزدیک می‌کنند و رابطه‌ای صمیمی با تو می‌سازند. به من بیاموز که به نیروهای خود یا جهان اعتماد نکنم، بلکه با اراده تو زندگی کنم، به دنبال نیرویی باشم که از تو و عیسی می‌آید. از تو می‌خواهم که مرا راهنمایی کنی تا به کلام تو اطاعت کنم، تا هر چالشی را به فرصتی برای ایمان و تسکین تبدیل کنم.

ای خدای قدوس، تو را پرستش و ستایش می‌کنم به خاطر اینکه صلح، نیرو و کمک را به کسانی که در اطاعت از اراده تو زندگی می‌کنند، وعده داده‌ای، با اطمینان از اینکه با من هستی. پسر محبوب تو پادشاه ابدی و نجات‌دهنده من است. قانون قدرتمند تو لنگری است که مرا ثابت نگه می‌دارد، نوری که کشتی مرا راهنمایی می‌کند. فرمان‌های تو بادبان‌هایی هستند که مرا به آرامش تو می‌برند، سرودی که در روح من طنین‌انداز می‌شود. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«در چراگاه‌های سبز مرا می‌خواباند، به آرامی مرا به کنار آب‌های آرام می‌برد» (مزامیر ۲۳:۲).

معنای هدایت شدن توسط خداوند چیست؟ این درباره زندگی بدون مشکل نیست، بلکه درباره اعتمادی عمیق به خداست که حتی در سخت‌ترین لحظات، می‌دانید که او کنترل را در دست دارد. این اعتماد از هیچ جا نمی‌آید — از ایمانی معمولی سرچشمه می‌گیرد که روز به روز، از طریق پرستش و تسلیم کامل به او ساخته می‌شود. وقتی تصمیم می‌گیرید به این شکل زندگی کنید، خداوند، حتی اگر نامرئی باشد، در هر جزئیات زندگی شما واقعی می‌شود. او شما را به راهی امن هدایت می‌کند، حتی اگر دشوار باشد، حتی اگر سایه‌های تاریک در طول مسیر وجود داشته باشند. و می‌دانید چه چیزی شگفت‌انگیزتر است؟ او وعده داده است که در هر قدم با شما باشد، تا شما را به خانه، به آرامش ابدی ببرد.

شاید شما از آزمایش‌هایی عبور کنید که شما را خسته کنند، از ترس‌هایی که قلب شما را فشار می‌دهند، از غم‌هایی که کسی نمی‌بیند، یا از بارهایی که حتی نزدیک‌ترین افراد نمی‌توانند تصور کنند. اما اینجا خبر خوبی وجود دارد: خدا برای همه این‌ها کافی است. او چوپانی است که هرگز شکست نمی‌خورد. اگر شما فرمان‌بردار و ملایم باشید، او با چشمان مهربان و صدای نرم خود شما را هدایت خواهد کرد. اما اگر لجباز یا سرکش باشید، او از عصا و چوبدستی استفاده خواهد کرد تا شما را به راه درست بازگرداند. به هر حال، او شما را به آرامشی که وعده داده است خواهد برد. و راز تجربه این هدایت مداوم خدا، صرف نظر از آنچه که با آن روبرو هستید، در زندگی با پرستش و اعتماد است، دانستن اینکه او از هر مشکلی بزرگ‌تر است.

و اینجا نکته‌ای است که نمی‌توانید نادیده بگیرید: هدایت خدا برای کسانی که با استواری تصمیم به اطاعت از قانون قدرتمند او می‌گیرند، تضمین شده است. به دنبال صلح چراگاه‌های سبز یا امنیت آب‌های آرام بودن بی‌فایده است اگر شما آماده زندگی به روشی که خدا دستور می‌دهد نباشید. وقتی این تصمیم را می‌گیرید — و من درباره تصمیمی جدی، بدون میانه‌روی صحبت می‌کنم — حضور خداوند در زندگی شما ثابت می‌شود، صرف نظر از آنچه در اطراف شما اتفاق می‌افتد. مهم نیست که روز آفتابی باشد یا طوفانی، اگر شما در حال مواجهه با تنهایی یا رنج هستید، خدا شما را هدایت خواهد کرد، پشتیبانی خواهد کرد و در نهایت شما را به خانه خواهد برد. پس، از مقاومت دست بردارید و شروع به اطاعت کنید. این چنین است که شما هدایت و مراقبت پدر را در هر لحظه از سفر خود تجربه خواهید کرد. -اقتباس از H. E. Manning. تا فردا، اگر خداوند به ما اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب خود را در جستجوی زندگی بدون مشکل می‌یابم، فکر می‌کنم که هدایت شدن توسط تو به معنای نبود مشکلات است، در حالی که در واقع، آنچه تو به من پیشنهاد می‌دهی اعتمادی عمیق است که مرا به استراحت در تو وادار می‌کند، حتی در تاریک‌ترین لحظات. اعتراف می‌کنم که اغلب ایمان من متزلزل می‌شود و من سعی می‌کنم امنیت را در چیزهای مرئی پیدا کنم، به جای اینکه ایمانی معمولی را روز به روز بسازم.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من بیاموزی چگونه زندگی‌ای با اعتماد کامل به تو داشته باشم، تا بتوانم هدایت مداوم تو را تجربه کنم، صرف نظر از آنچه با آن روبرو می‌شوم — آزمایش‌هایی که مرا خسته می‌کنند، ترس‌هایی که قلبم را فشار می‌دهند، غم‌های پنهان یا بارهای نامرئی. از تو می‌خواهم که به من قلبی ملایم و فرمان‌بردار بدهی، تا صدای نرم تو را بشنوم و چشمان مهربان تو را دنبال کنم. بالاتر از همه، به من کمک کن تا با استواری و بدون میانه‌روی به قانون قدرتمند تو اطاعت کنم، تا بتوانم زیر مراقبت تو زندگی کنم و صلح چراگاه‌های سبز و امنیت آب‌های آرام را بیابم.

ای خدای مقدس، من تو را پرستش و ستایش می‌کنم به خاطر اینکه چوپانی هستی که هرگز شکست نمی‌خورد، به خاطر اینکه وعده داده‌ای که در هر قدم با من باشی، مرا در روزهای آفتابی یا طوفانی پشتیبانی کنی، از طریق تنهایی و رنج هدایت کنی، تا مرا به خانه، به آرامش ابدی ببری. پسر محبوب تو پرنس و نجات‌دهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو قطب‌نمایی است که سفر من را هدایت می‌کند، نوری آرام که تاریکی را پراکنده می‌کند. فرمان‌های تو طناب‌های عشق هستند که مرا محکم نگه می‌دارند، ترانه‌ای از صلح که روح من را آرام می‌کند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«به خدای بلندمرتبه فریاد خواهم کرد، به خدایی که برای من همه چیز را انجام می‌دهد. او از آسمان به من کمک می‌فرستد و مرا نجات می‌دهد» (مزامیر ۵۷:۲-۳).

به این حقیقت نگاه کنید: خدا بود که شما را تا به این لحظه آورد. نه شما، نه شانس، و قطعاً نه دشمن. او، خداوند، بود که شما را در این زمان و این مکان قرار داد. و اگر شما آماده نباشید تا با آنچه خدا برای شما در حال حاضر آماده کرده است روبرو شوید، بدانید که برای هیچ چیز دیگری که فکر می‌کنید بهتر است نیز آماده نخواهید بود. بی‌فایده است که بخواهید به عقب برگردید، آرزو کنید که زمان به عقب برگردد، یا به روزهای آسان‌تر بیندیشید. خدا شما را به این لحظه آورد تا شما را شکل دهد، تا به شما بیاموزد که به او تکیه کنید، نه به خودتان.

بیایید درباره اینکه این در عمل به چه معناست صحبت کنیم. اگر روزهای آسان گذشته‌اند، به این دلیل است که خدا می‌خواهد از زمان‌های سخت برای جدی‌تر کردن شما، متمرکزتر کردن شما، و وابسته‌تر کردن شما به او استفاده کند. اما اینجا حقیقتی است که بسیاری تلاش می‌کنند نادیده بگیرند: شما نمی‌توانید در طرح کامل خدا زندگی کنید اگر آماده نباشید که به کلام او اطاعت کنید. این درباره آنچه شما فکر می‌کنید درست یا مناسب است نیست؛ این درباره آنچه خدا در کتاب مقدس آشکار کرده است می‌باشد. او فرمان‌ها را به وضوح بیان کرده است، اما اکثر ما به سادگی آنها را نادیده می‌گیریم و فکر می‌کنیم می‌توانیم راه خود را بسازیم. خود را فریب ندهید: زمان‌های سخت فرصتی برای شما هستند تا بیاموزید که به خدا اعتماد کنید، اما این اعتماد تنها زمانی می‌آید که تصمیم بگیرید به روشی که او می‌گوید زندگی کنید.

و اینجا مهم‌ترین نکته است: بدون اطاعت، ارتباط با خدا وجود ندارد. بی‌فایده است که بخواهید برکات، حفاظت یا راهنمایی خدا را بدون اینکه آماده باشید که به قانون او دقیقاً همانطور که داده شده است اطاعت کنید، داشته باشید. خدا مذاکره نمی‌کند، او انعطاف‌پذیر نیست، او نیمه‌راه را نمی‌پذیرد. اگر می‌خواهید در طرح کاملی که او برای شما دارد زندگی کنید، باید از نادیده گرفتن فرمان‌ها دست بردارید و شروع به اطاعت از آنها کنید، هر چقدر هم که هزینه داشته باشد. وقتی این کار را انجام می‌دهید، نه تنها با شجاعت با چالش‌های این زمان روبرو می‌شوید، بلکه یک صمیمیت با خدا را تجربه می‌کنید که نافرمان نخواهد شناخت. پس امروز تصمیم بگیرید: از آنچه خدا شما را برای زندگی فراخوانده است دوری نکنید و شروع به اطاعت از کلام او کنید. اینگونه است که شما نیرو، هدف و ارتباط واقعی با خداوند را خواهید یافت. -اقتباس از جی. دی. موریس. تا فردا، اگر خداوند به ما اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب خود را در حال پرسش از اینکه چگونه به این لحظه رسیده‌ام می‌یابم، اغلب فکر می‌کنم که به دلیل نیروی خودم، شانس یا حتی اشتباه بوده است. اما امروز می‌پذیرم که تو، و تنها تو، بودی که مرا تا اینجا، در این زمان، در این لحظه، برای انجام هدفت در زندگی من آوردی. اعتراف می‌کنم که گاهی آرزوی بازگشت به عقب، رویاپردازی درباره روزهای آسان‌تر یا تصور اینکه برای چیز دیگری آماده‌تر بودم را دارم، اما اکنون می‌فهمم که این لحظه هدیه تو برای شکل دادن به من، برای آموزش به من برای تکیه بر تو و نه بر خودم است.

پدرم، امروز از تو می‌خواهم که به من حکمت و نیرو بدهی تا چالش‌های این زمان را در آغوش بگیرم، درک کنم که روزهای سخت ابزار تو برای جدی‌تر کردن من، متمرکزتر کردن من و وابسته‌تر کردن من به تو هستند. به من بیاموز که در طرح کامل تو زندگی کنم، بدانم که این نیاز به اطاعت وفادارانه از کلام تو دارد، نه از ایده‌ها یا راحتی‌های خودم. از تو می‌خواهم که ارزش پیروی از فرمان‌هایت را به من نشان دهی، بدون اینکه آنها را نادیده بگیرم یا تلاش کنم راه خودم را بسازم، تا بتوانم با تمام قلبم به تو اعتماد کنم.

ای خدای مقدس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که مرا به یک صمیمیت عمیق با تو فراخوانده‌ای، که برای کسانی که انتخاب می‌کنند به اراده تو اطاعت کنند، محفوظ است، با نیرو، هدف و ارتباط واقعی با چالش‌ها روبرو می‌شوند. پسر عزیز تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو بنیانی است که مرا استوار نگه می‌دارد، نوری ابدی که گام‌هایم را راهنمایی می‌کند. فرمان‌های تو زنجیرهای عشقی هستند که مرا به تو متصل می‌کنند، ملودی عدالتی که در روح من می‌خواند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«چشمانم را به کوه‌ها بلند می‌کنم و می‌پرسم: از کجا کمک من خواهد آمد؟ کمک من از سوی خداوند می‌آید، که آسمان و زمین را آفرید» (مزامیر ۱۲۱:۱-۲).

آیا تا به حال خود را در حال نگاه کردن به “کوه‌های” زندگی خود یافته‌اید و پرسیده‌اید: “از کجا کمک من خواهد آمد؟” شاید چشمان شما به چیزی که به نظر بزرگ، قوی و قدرتمند می‌آید خیره شده باشد — چه پول، افراد تأثیرگذار، یا نیروی خودتان. می‌دانم، طبیعی است که بخواهید در آنچه به نظر جامد می‌آید به دنبال کمک بگردید. اما اینجا حقیقت است: همه این کوه‌ها در برابر خداوند تمام زمین مانند موم ذوب خواهند شد. به آنچه گذرا است، به آنچه امروز کوه است و فردا دره، اعتماد کردن بی‌فایده است. خدا به شما می‌گوید: “از نگاه کردن به اطراف دست بردار و به من نگاه کن! من منبع واقعی کمک شما، نیروی استوار شما هستم.”

حالا، به این فکر کنید که این در عمل چه معنایی دارد. بله، ما به کمک نیاز داریم — برای روح، برای بدن، برای چالش‌های روزانه. اما این کمک از کجا خواهد آمد؟ نه از بزرگان زمین، نه از ثروت، نه از آنچه به نظر تأثیرگذار می‌آید. همه اینها شکننده و موقتی هستند. کمک واقعی، که هرگز ناکام نمی‌ماند، از سوی خداوند، خالق آسمان و زمین می‌آید. و اینجا جزئیاتی است که تفاوت ایجاد می‌کند: این کمک، این برکت‌ها و حفاظت برای کسانی که به او وفادار هستند، که انتخاب می‌کنند بر طبق اراده او زندگی کنند، قطعی است. اعتماد به خدا فقط احساس نیست، موضع‌گیری است، تصمیم گرفتن است که او تنها کسی است که شما امید خود را به او می‌سپارید.

و می‌دانید چه اتفاقی می‌افتد وقتی که شما از “کوه‌ها” دست بردارید و به خدا چنگ بزنید؟ شما صلحی را تجربه می‌کنید که توضیح‌ناپذیر است، امنیتی که به شرایط وابسته نیست. خدا وعده داده است که نیازهای شما را در اینجا بر روی زمین تأمین کند و شما را از طریق عیسی، نجات‌دهنده ما، به آسمان ببرد. اما این وعده برای خدمتگزاران وفادار است، کسانی که بر کلام او استوار هستند و به قانون او اطاعت می‌کنند. بی‌فایده است که بخواهید برکت‌ها را بدون زندگی کردن به روشی که او دستور داده است، به دست آورید. پس، امروز، یک انتخاب کنید: از اعتماد به چیزهای گذرا دست بردارید و تصمیم بگیرید فقط به خداوند اعتماد کنید. به کلام او اطاعت کنید، و خواهید دید که کمک از سوی خدایی می‌آید که از هر کوهی بزرگ‌تر است. -اقتباس از H. Müller. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب از خود می‌پرسم: “از کجا کمک من خواهد آمد؟” اعتراف می‌کنم که اغلب چشمانم به آنچه بزرگ و جامد به نظر می‌رسد، به آنچه به نظر راه‌حل چالش‌های من است، خیره می‌شود. اما امروز می‌پذیرم که همه این کوه‌ها شکننده و موقتی هستند، آماده‌اند تا مانند موم در برابر تو، خداوند تمام زمین، ذوب شوند. به من بیاموز که از جستجوی کمک در آنچه گذرا است دست بردارم و فقط به تو، منبع واقعی کمک و نیروی استوار من، نگاه کنم.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من کمک کنی تا اعتماد خود را دوباره هدایت کنم، چشمانم را از آنچه شکننده و موقتی است بردارم و به تو بگذارم. به من حکمت بده تا بفهمم که کمک واقعی — برای روح من، بدن من و چالش‌های روزانه من — نه از بزرگان این جهان، بلکه از تو می‌آید، که هرگز ناکام نمی‌مانی. از تو می‌خواهم که مرا تقویت کنی تا انتخاب کنم که بر طبق اراده تو زندگی کنم، خود را به عنوان خدمتگزار وفادار تو قرار دهم، تا بتوانم برکت‌ها و حفاظت تو را دریافت کنم. به من بیاموز که نه تنها با احساسات، بلکه با اعمال استوار اطاعت از قانون قدرتمند تو به تو اعتماد کنم.

ای خدای مقدس‌ترین، من تو را پرستش و ستایش می‌کنم که به من وعده صلحی داده‌ای که توضیح‌ناپذیر است و امنیتی که به شرایط وابسته نیست، نیازهای من را در اینجا بر روی زمین تأمین می‌کنی و مرا از طریق عیسی، امید من، به آسمان هدایت می‌کنی. پسر محبوب تو پادشاه ابدی و نجات‌دهنده من است. قانون قدرتمند تو پایه‌ای است که امید من را نگه می‌دارد، شعله‌ای زنده که راه من را روشن می‌کند. فرمان‌های تو ریسمان‌های عشق هستند که مرا به نزدیکی تو می‌کشند، سمفونی نعمتی که در روح من طنین‌انداز می‌شود. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

“و مردم به یوشع گفتند: ما به خداوند، خدای خود خدمت خواهیم کرد و از او اطاعت خواهیم نمود” (یوشع ۲۴:۲۴).

این جمله‌ای که مردم به یوشع گفتند زیباست، اما حقیقت این است که بسیاری از ما تمام عمر خود را صرف گفتن چیزهای زیبا می‌کنیم بدون اینکه هرگز تصمیم واقعی بگیریم. ما مانند هیئت منصفه‌ای هستیم که مدارک را می‌شنود، تحلیل می‌کند، فکر می‌کند، اما هرگز حکم نمی‌دهد. ما به همه جا نگاه می‌کنیم، هزاران گزینه را در نظر می‌گیریم، به امکانات رویاپردازی می‌کنیم، اما هرگز موضع نمی‌گیریم. و می‌دانید چه اتفاقی می‌افتد؟ ما بدون جهت، بدون لحظه‌ای تغییر دهنده، بدون نقطه اوج، به حال خود رها می‌شویم. دوست من، زندگی برای انتظار ابدی برای «چیزی» که هرگز نمی‌رسد ساخته نشده است. خدا شما را به تصمیم‌گیری فرا می‌خواند، به توقف تردید و انتخاب یکبار برای همیشه زندگی برای او.

حالا، بیایید درباره آنچه که وقتی تصمیم نمی‌گیرید اتفاق می‌افتد صحبت کنیم. انگار که زندگی شما به فرار، به دویدن بی‌هدف تبدیل می‌شود، به جای اینکه یک ماموریت قدرتمند و پر از هدف باشد. آیا تا به حال قایقی بدون دماغه دیده‌اید؟ او به هر جا که امواج ببرند می‌رود، بدون اینکه هرگز به بندری امن برسد. دقیقاً به همین شکل زندگی می‌کنیم وقتی که تصمیم قاطع برای پیروی از خدا نمی‌گیریم. روزهای خود را در امید به اینکه چیزی جادویی اتفاق بیفتد می‌گذرانیم، اما حقیقت این است که هیچ چیز تغییر نمی‌کند تا زمانی که شما تغییر نکنید. و اینجا رازی است که می‌تواند همه چیز را تغییر دهد: تصمیم به اطاعت از خدا، هر چه که هزینه‌اش باشد، شما را به زمین سفت می‌آورد. وقتی که با تمام قلب خود به خدا «بله» می‌گویید، شما فقط یک انتخاب نمی‌کنید — شما درها را به روی قدرت آسمان‌ها برای ورود به زندگی خود باز می‌کنید.

و می‌دانید چه اتفاقی می‌افتد وقتی که این تصمیم را می‌گیرید؟ شما تبدیل به کسی می‌شوید که تکان نمی‌خورد. من درباره نیروی انسانی صحبت نمی‌کنم، بلکه درباره قدرتی فراطبیعی که مستقیماً از خدا می‌آید. وقتی که تصمیم می‌گیرید بدون میانه‌روی، بدون معامله، از اراده خداوند اطاعت کنید، شما به شخصی واقعاً مبارک و محافظت شده توسط پدر و پسر، عیسی مسیح تبدیل می‌شوید. این تصمیم همه چیز را تغییر می‌دهد: دیدگاه شما، اولویت‌های شما، آرامش شما. شما دیگر توسط امواج زندگی به این سو و آن سو کشیده نمی‌شوید و شروع به راه رفتن با هدف، با جهت، به سمت مقصدی غنی و باشکوه که خدا برای شما آماده کرده است می‌کنید. پس، دیگر روی دیوار نمانید! امروز روز تصمیم‌گیری برای خدمت به خداوند و اطاعت از او با تمام قلب است. این انتخاب است که قدرت، حفاظت و برکات بی‌حد و حصر را به زندگی شما می‌آورد. -اقتباس از J. Jowett. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت این است که اغلب خود را در حال اعلام نیات زیبا درباره خدمت به تو می‌یابم، ادعا می‌کنم که راه تو را دنبال خواهم کرد، اما هرگز قدم محکمی برای تعهد برنمی‌دارم. اعتراف می‌کنم که اغلب مانند کسی رفتار می‌کنم که همه گزینه‌ها را ارزیابی می‌کند، بی‌نهایت امکان را در نظر می‌گیرد و به تغییرات رویاپردازی می‌کند، اما به نتیجه‌ای نمی‌رسد. به خاطر این، زندگی من بدون هدف سرگردان می‌شود، مانند کشتی گمشده، بدون لحظه‌ای تعیین‌کننده که نقطه عطفی را مشخص کند. امروز، می‌پذیرم که تو مرا به کنار گذاشتن این تردید و انتخاب یکبار برای همیشه زندگی کامل برای تو، بدون تاخیر بیشتر، فرا می‌خوانی.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من جرأت و عزم بدهی تا تصمیم واضحی برای اطاعت از تو، بدون توجه به هزینه‌اش، بگیرم. دیگر نمی‌خواهم که وجودم جستجویی بدون جهت، در معرض شرایط، مانند کشتی بی‌دماغه در امواج باشد. به من بیاموز که قلب خود را کاملاً به تو بسپارم، تا زندگی‌ام به سفری با هدف، هدایت شده توسط قدرت تو تبدیل شود. از روح تو می‌خواهم که مرا تقویت کند، بر زمین سفت قرار دهد و از من ابزاری برای طرح تو بسازد، قدرت آسمان‌ها را به واقعیت من بیاورد.

ای خدای مقدس، من تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که مرا به زندگی‌ای استوار و تکان‌ناپذیر، پر از معنا و هدایت فرا می‌خوانی، جایی که بتوانم با اطمینان به سوی آینده‌ای شکوهمند که برای من آماده کرده‌ای پیش بروم. پسر محبوب تو پرنس و نجات‌دهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو سنگ بنای قدم‌های من است، نوری درخشان که روح من را راهنمایی می‌کند. فرمان‌های تو بادبان‌هایی هستند که کشتی مرا به سلامتی می‌رانند، ملودی‌ای از قدرت که در وجود من طنین‌انداز می‌شود. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«بدون تقدیس کسی خداوند را نخواهد دید» (عبرانیان ۱۲:۱۴).

دعا برای تقدیس واقعاً به چه معناست؟ اغلب اوقات، ما این کلمه را به سادگی به کار می‌بریم، گویی که چیزی سبک و آسان است، اما حقیقت این است که تقدیس هزینه‌ای بالا دارد و ما باید آماده پرداخت آن باشیم. وقتی برای تقدیس دعا می‌کنید، از خدا می‌خواهید که شما را جدا کند، از میان جهان بیرون بکشد و در جایی قرار دهد که منافع شخصی، برنامه‌ها و حتی لذت‌های زمینی شما به شدت کاهش یابد. در عوض، خدا فضایی را که در زندگی شما اشغال می‌کند، گسترش می‌دهد، تا جایی که همه چیز در شما — جسم، روح و روان — کاملاً به سوی او معطوف شود. پس، قبل از اینکه این دعا را بکنید، از خود بپرسید: “آیا واقعاً آماده‌ام که خدا این کار را در من انجام دهد؟”

و تقدیس واقعاً چه چیزی را می‌طلبد؟ خود را فریب ندهید: تقدیس چیزی نیست که به طور جادویی اتفاق بیفتد یا فقط به خاطر خواست شما باشد. این نیاز به تمرکز شدید بر دیدگاه خدا دارد، و این به این معناست که هر بخش از زندگی شما باید به او تسلیم شود. گویی خدا زنجیرهایی بر همه آنچه شما هستید — افکار، خواسته‌ها، اعمال — می‌گذارد و می‌گوید: “این حالا مال من است، و فقط برای هدف من استفاده خواهد شد.” و اینجا جزئیاتی است که بسیاری سعی می‌کنند نادیده بگیرند: بدون اطاعت از کلام خدا، تقدیسی نیست. شما نمی‌توانید این بخش را نادیده بگیرید! خدا در کتاب مقدس آنچه را که از ما انتظار دارد، آشکار کرده است، و پیروی از این دستورالعمل‌ها راهی برای جدا شدن برای او است. تقدیس یک فرآیند جدی است، و خدا با آن شوخی ندارد.

و آیا می‌دانید نتیجه زندگی به این شکل، پرداخت هزینه تقدیس چیست؟ صمیمیت با خدا. وقتی از قانون خدا اطاعت می‌کنید، فقط قوانین را رعایت نمی‌کنید؛ شما به یک فرزند وفادار تبدیل می‌شوید، کسی که آنقدر نزدیک به پدر راه می‌رود که برکات، رهایی‌ها و در نهایت، وعده زندگی ابدی در مسیح عیسی را تجربه می‌کند. خود را فریب ندهید که می‌توانید بدون اطاعت تقدیس داشته باشید — این یک توهم است. اطاعت از آنچه خدا آشکار کرده است، کلید زندگی جدا شده، زندگی‌ای است که خدا را خشنود می‌کند و همه آنچه او برای دادن دارد را دریافت می‌کند. -اقتباس از O. Chambers. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت این است که اغلب خود را در حال درخواست تقدیس می‌یابم، گویی که چیزی ساده است، بدون اینکه به هزینه واقعی جدا شدن برای تو، از میان جهان بیرون کشیده شدن و در جایی قرار گرفتن که برنامه‌ها، خواسته‌ها و لذت‌های زمینی من کاهش یابد، فکر کنم. امروز، می‌پذیرم که این دعا سبک نیست، و با درخواست آن، به تو اجازه می‌دهم که فضای خود را در زندگی من گسترش دهی، تا جایی که همه چیز در من — جسم، روح و روان — به سوی تو معطوف شود. خداوندا، به من کمک کن تا این فرآیند را با جدیت بپذیرم و از فراخوان تو برای زندگی مقدس فرار نکنم.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که زنجیرهای عشق خود را بر هر بخش از زندگی من — افکار، خواسته‌ها، اعمال — بگذاری و اعلام کنی: “این حالا مال من است، و برای هدف من استفاده خواهد شد.” به من بیاموز که بر دیدگاه تو تمرکز کنم، همه آنچه هستم را به تو تسلیم کنم. از تو قدرت می‌خواهم تا از کلام تو اطاعت کنم، زیرا می‌دانم که بدون اطاعت، تقدیسی نیست، و راه جدا شدن برای تو در کتاب مقدس است. مرا راهنمایی کن، اصلاح کن و تغییر ده، تا زندگی‌ای داشته باشم که تو را خشنود کند.

ای خدای قدوس، تو را پرستش و ستایش می‌کنم که مرا به صمیمیت عمیق با خود فراخواندی، به من فرصت دادی که فرزند وفاداری باشم، برکات، رهایی‌ها و وعده زندگی ابدی در مسیح عیسی را تجربه کنم. پسر محبوب تو پادشاه و نجات‌دهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو چراغی است که گام‌های مرا روشن می‌کند، رودخانه‌ای از عدالت که قلب مرا پاک می‌کند. فرمان‌های تو ستارگانی هستند که سفر مرا راهنمایی می‌کنند، سرودی از عشق در روح من. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«ابراهیم دوست خدا خوانده شد» (یعقوب 2:23).

به عنوان “دوست خدا” خوانده شدن؟ به زندگی این مرد نگاه کنید و یک حقیقت غیرقابل معامله را درک کنید: ابراهیم به این عنوان به طور تصادفی یا تنها به خاطر نیت خوب دست نیافت. او در ایمان رشد کرد، بله، اما این ایمان از طریق اعتماد کامل به خدا آزمایش و شکل گرفت. دچار اشتباه نشوید: خدا میان‌برها را نمی‌پذیرد. او انتظار ندارد که شما مراحل را نادیده بگیرید یا یک شبه به اوج برسید، بلکه از شما می‌خواهد که گام به گام در مسیری که او تعیین کرده است حرکت کنید. راه دیگری برای رشد در ایمان جز اعتماد کامل به خداوند و هدف کامل او وجود ندارد.

اکنون، مکث کنید و درباره چالش‌هایی که ابراهیم با آن‌ها روبرو شد فکر کنید. او به خاطر احساسات زیبا یا وعده‌های توخالی به “پدر ایمان” تبدیل نشد. او تا آخرین حد آزمایش شد، و آزمایش نهایی زمانی بود که خدا گفت: “پسرت را بگیر، پسر یگانه‌ات را، کسی که دوستش داری”. بالا رفتن از کوه موریا انتخابی احساسی نبود، بلکه عملی از ایمان استوار بود. حتی با قلبی شکسته، ابراهیم پیش رفت، زیرا می‌دانست که خشنود کردن خدا بیش از کلمات نیاز دارد – اطاعت کامل از اراده او را می‌طلبد. خود را فریب ندهید: جواهرات گران‌بها با دقت تراشیده می‌شوند، و طلای خالص‌ترین در شدیدترین آتش آزمایش می‌شود. خدا از آزمایش‌ها برای آشکار کردن کسانی که واقعاً آماده‌اند بدون تردید یا بهانه به او اعتماد کنند، استفاده می‌کند.

ایمان واقعی نیاز به عمل دارد، و نقطه پایان. هنگامی که صحبت از پیروی از خدا می‌شود، جایی برای معامله یا توجیه وجود ندارد. ابراهیم معامله نکرد، سؤال نکرد، سعی نکرد برنامه‌های خدا را به فهم خود تطبیق دهد. او اعتماد کرد و اطاعت کرد، زیرا می‌دانست که اطاعت از شریعت خدا تنها راه برای رسیدن به صمیمیت واقعی با خالق است. آیا می‌خواهید دوست خدا باشید؟ آیا می‌خواهید ایمانی داشته باشید که در برابر هر آزمایشی مقاومت کند؟ پس، بدون تردید، بدون سازش، به فرمان‌های خداوند اطاعت کنید. کلام خدا را بردارید و هر دستور، هر دستورالعمل را با عزم کامل زندگی کنید. برای کسی که می‌خواهد با خدا همراه شود، گزینه دیگری وجود ندارد. -اقتباس از لتی بی. کاومن. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که به عنوان دوست تو خوانده شدن عنوانی نیست که به طور تصادفی داده شود، بلکه چیزی است که از طریق ایمان و اطاعت به دست می‌آید. می‌دانم که ابراهیم تنها به خاطر کلمات به عنوان دوست تو شناخته نشد، بلکه به این دلیل که بدون هیچ ذخیره‌ای به تو اعتماد کرد و هر دستوری که به او دادی را دنبال کرد. می‌خواهم از او بیاموزم و در ایمان رشد کنم، گام به گام در مسیری که برای من تعیین کرده‌ای حرکت کنم، بدون میان‌بر، بدون بهانه، تنها با اعتماد کامل به اراده تو.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که مرا برای مواجهه با آزمایش‌ها بدون تردید تقویت کنی. می‌دانم که ایمان واقعی نظری نیست، بلکه عملی است، و طلای خالص تنها از طریق آتش آشکار می‌شود. نمی‌خواهم کسی باشم که تنها از ایمان صحبت می‌کند، بلکه کسی که با اطاعت کامل عمل می‌کند، حتی وقتی چالش‌ها بزرگ باشند. به من قلبی مصمم بده، که قادر باشد در همه شرایط به تو “بله” بگوید، بدون اینکه سعی کند اراده تو را به فهم خود تطبیق دهد.

ای خدای قدوس، تو را پرستش و ستایش می‌کنم زیرا با کسانی که به تو اطاعت می‌کنند همراه می‌شوی. می‌دانم که بدون تسلیم کامل به شریعت تو، دوستی با تو وجود ندارد، و به همین دلیل می‌خواهم هر فرمان تو را با شور و عزم زندگی کنم. از تو سپاسگزارم که مرا در مسیر ایمان راهنمایی می‌کنی و حضور تو بزرگ‌ترین گنجی است که می‌توانم داشته باشم. امیدوارم زندگی من این دوستی واقعی را منعکس کند، که نه تنها بر اساس کلمات، بلکه بر اساس اطاعت استوار است. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو مانند مادری عزیز است که همیشه مرا با نیرو و ایمان تغذیه می‌کند. فرمان‌های تو را دوست دارم، زیرا آن‌ها مانند مانا هستند که قلب گرسنه مرا تغذیه می‌کنند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.