«اما لذت او در شریعت خداوند است، و در شریعت او روز و شب تفکر می‌کند» (مزامیر ۱:۲).

شخصیت هرگز قوی، نجیب و زیبا نخواهد شد مگر اینکه حقیقت کتاب‌مقدس عمیقاً در جان انسان حک شود. ما باید فراتر از دانشی که در آغاز ایمان به دست می‌آوریم برویم و در حقایق عمیق‌تر خداوند غوطه‌ور شویم. تنها در این صورت رفتار ما شایسته کسی خواهد بود که تصویر خدا را با خود دارد.

این دگرگونی زمانی رخ می‌دهد که تصمیم می‌گیریم از فرامین باشکوه حضرت اعلی اطاعت کنیم و کلام او را گنجی همیشگی بسازیم. هر تأمل، هر مطالعه دقیق، هر لحظه سکوت در برابر متن مقدس ذهن و قلب ما را شکل می‌دهد و شخصیتی استوار، پاک و سرشار از بصیرت می‌سازد.

پس به دانسته‌های ابتدایی قانع نباشید. پیش بروید، مطالعه کنید، تأمل نمایید و حقایق کتاب‌مقدس را زندگی کنید. کسی که خود را وقف کلام می‌کند درمی‌یابد که آن نه تنها آگاهی می‌دهد، بلکه دگرگون می‌سازد، دل را برای ابدیت آماده می‌کند و ما را به سوی پسر برای نجات هدایت می‌نماید. اقتباس از جی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، در حضورت می‌ایستم و آرزو دارم که کلام تو عمیقاً در قلبم نفوذ کند. به من بیاموز که به دانشی سطحی بسنده نکنم.

ای خداوند، مرا هدایت کن تا با دقت در کتاب‌مقدس تأمل کنم و از فرامین باشکوه تو اطاعت نمایم و بگذار هر حقیقت زندگی مرا دگرگون سازد.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا کلامت شخصیت مرا شکل می‌دهد. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودانی من است. شریعت پرقدرت تو باغی از حکمت برای جان من است. فرامین تو ریشه‌هایی عمیق‌اند که مرا استوار می‌سازند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«اما آنان که به خداوند امید دارند، قوت تازه خواهند یافت؛ با بال‌های خود همچون عقاب اوج خواهند گرفت؛ خواهند دوید و خسته نخواهند شد؛ خواهند رفت و درمانده نخواهند گشت» (اشعیا ۴۰:۳۱).

کلام خدا به ما نشان می‌دهد که «صبر» و «پایداری» دارای جوهری یکسان‌اند: توانایی ایستادگی حتی در میان آزمایش‌ها. همان‌گونه که ایوب پایدار ماند، ما نیز فراخوانده شده‌ایم که مقاومت کنیم و اطمینان داشته باشیم که خوشبختی‌ای برای کسانی که تسلیم نمی‌شوند، مهیا شده است. عیسی فرمود هر که تا پایان پایداری کند، نجات خواهد یافت؛ پس پایداری اختیاری نیست — بلکه بخش جدایی‌ناپذیر راه ایمان است.

این استواری زمانی تقویت می‌شود که تصمیم می‌گیریم در اطاعت از اوامر عالی خدای متعال زندگی کنیم. در تعهد روزانه به اراده خداوند است که مقاومت ما شکل می‌گیرد. هر گام وفادارانه، حتی کوچک، در ما توانایی تحمل طوفان‌ها را می‌سازد؛ با انتظار در زمان خدا و آموختن اینکه مراقبت او هرگز شکست نمی‌خورد.

پس امروز تصمیم بگیر که استوار بمانی. پایداری زمینی است که بلوغ و امید در آن رشد می‌کند. کسی که بر خداوند تکیه می‌کند و راه‌های او را دنبال می‌نماید، درمی‌یابد که آزمایش‌ها پله‌هایی به سوی پیروزی‌اند و در پایان، توسط پسر پذیرفته خواهد شد تا وارث حیات جاودان گردد. اقتباس از جی. سی. فیلپات. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را می‌ستایم زیرا وفادار هستی تا مرا در مسیر زندگی حمایت کنی. به من قلبی پایدار عطا فرما که در برابر آزمایش‌ها دلسرد نشود.

ای خداوند، یاریم کن تا مطابق اوامر عالی تو زندگی کنم و در هر موقعیت زندگی‌ام صبر و مقاومت بیاموزم.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌گویم زیرا مرا تقویت می‌کنی تا تا پایان پایدار بمانم. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو صخره‌ای استوار زیر پای من است. اوامر تو بال‌هایی هستند که مرا بر فراز طوفان‌ها نگه می‌دارند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«کسانی که بر خداوند توکل دارند مانند کوه صهیون هستند که هرگز متزلزل نمی‌شود، بلکه تا ابد باقی می‌ماند» (مزامیر ۱۲۵:۱).

وعده‌های خدا هرگز با گذر زمان فرسوده یا تمام نمی‌شوند. آنچه او دیروز انجام داد، از قدرت وعده‌های امروز یا فردا نمی‌کاهد. مانند چشمه‌های دائمی در بیابان، خداوند فرزندان خود را با تأمین همیشگی همراهی می‌کند، سرزمین‌های خشک را به باغ تبدیل می‌سازد و امید را در میان کمبود ظاهری می‌شکوفاند. هر وعده‌ای که تحقق می‌یابد نشانه‌ای از وعده‌ای بزرگ‌تر است که در راه است.

برای تجربه این وفاداری، باید در شریعت باشکوه خداوند وفادارانه گام برداشت. این شریعت به ما می‌آموزد به مراقبت او اعتماد کنیم و حتی زمانی که راه پیش رو خشک و بی‌ثمر به نظر می‌رسد، به پیش برویم. اطاعت کردن یعنی با اطمینان در مسیرهای ناشناخته قدم برداشتن، با این یقین که خداوند در هر مرحله چشمه‌هایی برای حمایت از سفر ما آماده کرده است.

پس با اطمینان در راه حضرت اعلی گام بردار. جایی که خداوند هدایت می‌کند، همان‌جا نیز فراهم می‌سازد. کسی که در اطاعت گام برمی‌دارد، بیابان را شکوفا خواهد دید و به کمال زندگی در مسیح هدایت خواهد شد، و همواره چشمه‌های تازه‌ای از برکت و نوسازی خواهد یافت. اقتباس از جان جووت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را می‌ستایم زیرا وعده‌هایت هرگز پایان نمی‌پذیرد. در هر روز تازه نشانه‌هایی از مراقبت و وفاداری تو می‌یابم.

ای خداوند، به من بیاموز که در شریعت باشکوه تو گام بردارم و اطمینان داشته باشم که در هر بخش از مسیر، تو پیشاپیش چشمه‌های حمایت و امید را آماده ساخته‌ای.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا بیابان‌ها را به باغ تبدیل می‌کنی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو چشمه‌ای پایان‌ناپذیر در میانه راه است. فرامین تو گل‌هایی هستند که در بیابان زندگی می‌شکفند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«وقتی از میان آب‌ها بگذری، من با تو خواهم بود، و وقتی از میان رودها عبور کنی، آنها تو را غرق نخواهند کرد» (اشعیا ۴۳:۲).

خداوند راه را از پیش باز نمی‌کند و همه موانع را پیش از رسیدن ما برنمی‌دارد. او در زمان مناسب عمل می‌کند، زمانی که ما در آستانه نیاز قرار داریم. این به ما می‌آموزد که گام به گام و روز به روز اعتماد کنیم. به جای اینکه با نگرانی درباره مشکلات آینده زندگی کنیم، فراخوانده شده‌ایم که با ایمان در زمان حال قدم برداریم، دانسته که دست خدا زمانی که نیاز داریم، دراز خواهد شد.

این اعتماد زمانی استوار می‌شود که انتخاب می‌کنیم در احکام باشکوه حضرت اعلی قدم برداریم. آنها به ما می‌آموزند بدون ترس پیش برویم و حتی اگر راه هنوز پنهان باشد، گام بعدی را برداریم. اطاعت، هر گام نامطمئن را به تجربه‌ای با قدرت خدا تبدیل می‌کند و نشان می‌دهد که وعده‌های او در زمان مناسب تحقق می‌یابند.

پس، پیش از رسیدن به آب‌ها نگران نباشید. با وفاداری در راه خداوند قدم بردارید و زمانی که با چالش روبرو شدید، دست او را خواهید دید که شما را نگاه می‌دارد. پدر، مطیعان را با امنیت هدایت می‌کند، راه را در زمان مناسب آشکار می‌سازد و ایشان را برای حیات جاودان در عیسی آماده می‌سازد. اقتباس از جِی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را می‌ستایم زیرا در هر مرحله از سفرم وفادار هستی. به من بیاموز که به زمان تو اعتماد کنم و از چالش‌های فردا نترسم.

ای خداوند، کمکم کن که مطابق با احکام باشکوه تو، گام به گام و بدون اضطراب قدم بردارم، دانسته که دست تو در هر مانع با من خواهد بود.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا وقتی به آب‌ها می‌رسم، تو آنجا هستی تا مرا نگاه داری. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت نیرومند تو راهی استوار زیر پای من است. احکام تو فانوس‌هایی هستند که هر گام را روشن می‌کنند. من به نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«نترس، زیرا من با تو هستم؛ هراسان مشو، زیرا من خدای تو هستم؛ تو را تقویت می‌کنم و یاری می‌دهم و تو را به دست راست عدالت خود حمایت می‌کنم» (اشعیا ۴۱:۱۰).

گاهی اوقات ما به موقعیت‌هایی کشانده می‌شویم که غیرممکن به نظر می‌رسند. خدا اجازه می‌دهد به این نقطه برسیم تا بیاموزیم که فقط و فقط به او تکیه کنیم. وقتی همه کمک‌های انسانی ناکام می‌مانند، درمی‌یابیم که خداوند تنها منبع یاری ماست و در همان‌جا قدرت او را می‌بینیم که به شیوه‌ای خارق‌العاده عمل می‌کند.

این اعتماد زمانی قوی‌تر می‌شود که در وفاداری به شریعت باشکوه حضرت اعلی زندگی کنیم. اطاعت است که به ما شهامت می‌بخشد تا با جسارت دعا کنیم، دانسته که خداوند هرگز فرزندانش را تنها نمی‌گذارد. وقتی از تکیه‌گاه‌های سست این جهان دست می‌کشیم، در خداوند استواری می‌یابیم و تحقق وعده‌های او را به نفع خود مشاهده می‌کنیم.

پس، هر نبردی را به خالق بسپار و عهد او را به یادش بیاور. نه مانند کسی که تردید دارد، بلکه مانند کسی که اعتماد دارد. کسی که کاملاً بر خدا تکیه می‌کند درمی‌یابد که هیچ جمعیتی، هرچقدر هم بزرگ باشد، نمی‌تواند کسی را که در نور حضرت اعلی گام برمی‌دارد و به سوی پسر برای حیات جاودان هدایت می‌شود، شکست دهد. اقتباس از اف. بی. مایر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، من در حضورت قرار می‌گیرم و اعتراف می‌کنم که تنها تو یاری‌دهنده حقیقی من هستی. وقتی همه چیز غیرممکن به نظر می‌رسد، من اطمینان دارم که تو در کنار من هستی.

ای خداوند، مرا هدایت کن تا در اطاعت از شریعت باشکوه تو زندگی کنم. بگذار هر سختی فرصتی باشد برای دیدن قدرت تو و تقویت ایمانم.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا در زمان‌های اندوه یاری‌دهنده من هستی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو سپری است که مرا محافظت می‌کند. احکام تو دیوارهای استوار اطراف من هستند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«مرا بخوان و تو را اجابت خواهم کرد و چیزهای عظیم و استوار را به تو اعلام خواهم نمود که نمی‌دانی» (ارمیا ۳۳:۳).

دعای مؤثر، تکرار بی‌معنا یا تلاشی برای قانع کردن خدا نیست، بلکه جستجویی صادقانه همراه با ایمان حقیقی است. زمانی که موضوعی خاص وجود دارد، دعا کن تا ایمان بیاوری — تا دل از یقین پر شود که خداوند شنیده است. آنگاه حتی پیش از آنکه پاسخ ظاهر شود، از پیش شکر کن. دعایی که بدون ایمان باشد، ضعیف می‌شود، اما دعایی که از اعتماد راسخ زاده می‌شود، دل را دگرگون می‌سازد.

این اعتماد راسخ از زندگی هماهنگ با احکام عظیم حضرت اعلی متعال سرچشمه می‌گیرد. ایمان، تفکر مثبت نیست، بلکه یقین به این است که خداوند فرزند مطیع را پاداش می‌دهد. کسی که در اراده خداوند گام برمی‌دارد، با اطمینان دعا می‌کند، زیرا می‌داند که زندگی‌اش در مسیر درست است و وعده‌های او برای کسانی است که او را گرامی می‌دارند.

پس، زمانی که زانو می‌زنی، این کار را با اطاعت در دل انجام بده. دعای مطیع قدرت دارد، صلح می‌آورد و درها را می‌گشاید. پدر می‌شنود و در زمان مناسب پاسخ می‌دهد و تو را آماده می‌سازد تا نه تنها پاسخ، بلکه رشد روحانی که از رفاقت با پسر حاصل می‌شود را نیز دریافت کنی. اقتباس از سی. اچ. پریجِن. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، من با دلی مشتاق برای دعا با ایمان حقیقی در حضورت می‌ایستم. به من بیاموز که منتظر بمانم و حتی پیش از دیدن پاسخ، شکرگزاری کنم.

ای خداوند، کمکم کن تا در احکام عظیم تو وفادارانه گام بردارم تا دعایم قوی و پیوسته باشد و ایمانم استوار و تزلزل‌ناپذیر.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا فرزند مطیع را پاداش می‌دهی و دعای صادقانه را می‌شنوی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو پایه اعتماد من است. احکام تو راه امنی است که دعاهایم به سوی آن روانه می‌شود. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«چه کسی بر کوه خداوند صعود خواهد کرد؟ چه کسی در مکان مقدس او خواهد ایستاد؟ کسی که دستان پاک و قلبی پاک دارد» (مزامیر ۲۴:‏۳-۴).

بسیاری از ما به خاطر ترس از صعود به کوه‌های خدا، در دشت‌ها می‌مانیم. ما در مناطق پایین‌تر ساکن می‌شویم، زیرا مسیر دشوار، شیب‌دار و پرزحمت به نظر می‌رسد. اما در تلاش برای صعود است که دیدگاه‌های جدید، هوای پاک‌تر و حضور عمیق‌تر خداوند را می‌یابیم. تپه‌هایی که در نگاه اول ترسناک به نظر می‌رسند، برکات و مکاشفاتی را در خود دارند که تا زمانی که در دره بمانیم، هرگز تجربه نخواهیم کرد.

در همین جاست که احکام باشکوه حضرت اعلی وارد می‌شوند. آن‌ها نه تنها ما را هدایت می‌کنند، بلکه ما را برای پیشروی نیز تقویت می‌نمایند. زمانی که اطاعت را انتخاب می‌کنیم، شجاعت می‌یابیم تا آسایش را ترک کنیم و به بلندی‌های خدا صعود نماییم. با هر قدم وفادارانه، سطوح جدیدی از صمیمیت، حکمت و بلوغ روحانی را کشف می‌کنیم که در دشت یافت نمی‌شود.

پس از کوه‌های خداوند نترسید. رضایت از خود را رها کنید و به سوی مکان‌های بلندتر پیش بروید، جایی که پدر می‌خواهد شما را هدایت کند. کسی که با اطاعت در این بلندی‌ها گام برمی‌دارد، به کمال زندگی دست می‌یابد و آماده می‌شود تا به سوی پسر هدایت شود، جایی که آمرزش و نجات جاودان وجود دارد. اقتباس از جِی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را برای تپه‌ها و دره‌های زندگی‌ام ستایش می‌کنم. می‌دانم که هر بخش از مسیر زیر کنترل توست.

ای خداوند، به من بیاموز تا با اطاعت از احکام باشکوه تو با هر چالش روبرو شوم و اطمینان داشته باشم که حتی سختی‌ها نیز برکاتی هستند که تو آماده کرده‌ای.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا تپه‌هایم را به مکان‌های باران و دره‌هایم را به دشت‌های حاصلخیز تبدیل می‌کنی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو راهی استوار در کوه‌هاست. احکام تو بارانی است که قلبم را بارور می‌سازد. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«من عهد خود را میان خود و تو برقرار خواهم کرد و تو را بسیار زیاد خواهم گردانید» (پیدایش ۱۷:۲).

وعده‌های خداوند چشمه‌هایی هستند که هرگز خشک نمی‌شوند. آن‌ها در زمان کمبود عقب‌نشینی نمی‌کنند، بلکه برعکس — هرچه نیاز بیشتر باشد، فراوانی خدا آشکارتر می‌شود. زمانی که دل بر کلمات حضرت اعلی تکیه می‌کند، هر لحظه دشوار به فرصتی تبدیل می‌شود تا مراقبت الهی را به شکلی عمیق‌تر و واقعی‌تر تجربه کند.

اما برای نوشیدن از این فراوانی، باید با «جام» اطاعت نزد او آمد. کسی که در احکام باشکوه خداوند گام برمی‌دارد، می‌آموزد که به همان اندازه تعهدش، اعتماد کند، بخواهد و دریافت نماید. هرچه وفاداری بیشتر باشد، پیمانه‌ای که به چشمه نزدیک می‌شود بزرگ‌تر است و سهم نیرویی که برای زندگی روزانه خود می‌برد، بیشتر خواهد بود.

پس با دلی مطیع به وعده‌های خدا نزدیک شو. پدر می‌خواهد زندگی‌ات را از برکت و روزی پر کند و تو را برای ابدیت با پسر آماده سازد. هر روزی که در وفاداری سپری می‌شود، فرصتی است برای تجربه ثروتی که تنها خداوند می‌تواند عطا کند. اقتباس از جان جووت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، با دلی مطمئن به حضورت می‌آیم و ایمان دارم که وعده‌هایت جاودان و هرگز شکست‌ناپذیرند.

ای خداوند، کمکم کن در احکام باشکوه تو گام بردارم و با «جام» بزرگ‌تری از اطاعت، هرآنچه برایم آماده کرده‌ای دریافت کنم. بیاموزم که در هر نیاز به تو تکیه کنم.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا وعده‌هایت چشمه‌های پایان‌ناپذیرند. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت پرقدرت تو رودی همیشگی از زندگی است. احکام تو جویبارهای فراوانی هستند که جانم را سیراب می‌کنند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«تو کسی را که فکرش بر تو ثابت مانده است، در صلح کامل نگاه خواهی داشت؛ زیرا او بر تو توکل دارد» (اشعیا ۲۶:۳).

زندگی بسیار فراتر از صرفاً وجود داشتن یا لذت بردن از آسایش است. خداوند ما را فرا می‌خواند تا رشد کنیم، تا در شخصیت مسیح شکل بگیریم، تا در فضیلت قوی، درستکار و منضبط شویم. او می‌خواهد در ما صلحی را شکل دهد که با شرایط شکسته نمی‌شود، اعتمادی درونی که هر چالش را به پیروزی‌ای خاموش تبدیل می‌کند. این است زندگی حقیقی: نه فقط زنده ماندن، بلکه بلوغ روحانی.

این رشد زمانی اتفاق می‌افتد که انتخاب می‌کنیم مطابق با اوامر عالی حضرت اعلی راه برویم. آن‌ها همچون راهنمایی عمل می‌کنند تا ما را به سوی بلوغ هدایت کنند و صبر، خویشتن‌داری، شفقت و استواری را در ما پرورش دهند. هر عمل اطاعت، بنایی است در شخصیت جاودانه‌ای که خداوند می‌خواهد در ما بسازد و ما را برای روبرو شدن با آزمایش‌ها با آرامش آماده می‌کند.

پس، با چشمانی نو به زندگی نگاه کن. تنها به ضروریات قانع نباش؛ آنچه را که جاودانه است بجوی. پدر، کسانی را که خود را به اراده او می‌سپارند، شکل می‌دهد و هدایت می‌کند و هر مرحله را به پله‌هایی برای شبیه شدن به پسرش تبدیل می‌کند و آنان را به صلح پیروزمندانه‌ای که فقط عیسی می‌تواند عطا کند، می‌رساند. اقتباس از ج. ر. میلر. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، من در حضورت می‌ایستم و اعتراف می‌کنم که زندگی بسیار فراتر از آسایش است. می‌خواهم در شخصیت پسرت رشد کنم و مطابق اراده تو شکل بگیرم.

ای خداوند، مرا هدایت کن تا مطابق اوامر عالی تو زندگی کنم و در هر لحظه از سفرم فضایل، انضباط و بلوغ روحانی را پرورش دهم.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که مرا فراتر از امور ابتدایی می‌بری تا به تصویر پسرت تبدیل شوم. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودانه من است. شریعت قدرتمند تو راه رشد برای جان من است. اوامر تو پله‌هایی هستند که مرا به سوی صلح تو بالا می‌برند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«چشمان خداوند بر تمام زمین است تا خود را نیرومند نشان دهد برای کسانی که دلشان کاملاً از آن اوست» (۲ تواریخ ۱۶:۹).

هر روز در برابر ناشناخته‌ها قرار داریم. هیچ‌کس نمی‌داند چه تجربیاتی پیش خواهد آمد، چه تغییراتی رخ خواهد داد یا چه نیازهایی ظاهر خواهد شد. اما خداوند پیش از ما آنجاست و به هر جزئیاتی رسیدگی می‌کند. او به ما اطمینان می‌دهد که چشمانش از آغاز تا پایان سال بر روزهای ماست و ما را با آب‌هایی که هرگز خشک نمی‌شوند و چشمه‌هایی که هرگز نمی‌خشکند، حمایت می‌کند. همین یقین است که ترس را به اعتماد و اضطراب را به آرامش تبدیل می‌کند.

برای زندگی با این اطمینان، باید زندگی خود را با فرامین والای حضرت اعلی هماهنگ کنیم. این فرامین به ما می‌آموزند که فقط به خداوند به عنوان منبع یگانه تکیه کنیم، نه به منابع ناپایدار این جهان. هر گام اطاعت مانند نوشیدن از چشمه‌های جاودان است که به ما نیرو می‌بخشد تا با ناشناخته‌ها روبرو شویم و حتی در زمان آزمایش نیز تعادل بیابیم.

پس، امروز را با اعتماد به خداوند آغاز کن. پدر برای کسانی که از آن او هستند، هیچ چیز ضروری را کم نمی‌گذارد. کسی که در وفاداری گام برمی‌دارد، درمی‌یابد که ناشناخته دشمن نیست، بلکه صحنه‌ای است که خداوند در آن مراقبت خود را آشکار می‌سازد، ما را با امنیت هدایت می‌کند و برای حیات جاودان در مسیح آماده می‌سازد. اقتباس از لتی بی. کوومن. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را می‌ستایم زیرا چشمان تو پیش از آغاز هر روز بر آن است. اطمینان دارم که تو همه چیز مورد نیازم را از پیش آماده کرده‌ای.

ای خداوند، کمکم کن تا بر اساس فرامین والای تو زندگی کنم تا در هر لحظه از مسیرم فقط به تو تکیه کنم.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا چشمه‌های تو هرگز خشک نمی‌شوند. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو رودخانه‌ای همیشگی است که مرا حمایت می‌کند. فرامین تو جریان‌های حیاتی هستند که جانم را تازه می‌سازند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.