«زیرا معبد خدا مقدس است، و شما همان معبد هستید» (اول قرنتیان ۳:۱۷).

در درون هر یک از ما، خدا می‌خواهد معبد خود را بنا کند — مکانی مقدس که در آن او با روح و راستی پرستش می‌شود. این مکان، یک فضای فیزیکی نیست، بلکه فضایی درونی است که پرستش حقیقی در آن رخ می‌دهد: قلبی تسلیم‌شده، وفادار و وقف‌شده. زمانی که شما عمیقاً در این پرستش درونی ریشه می‌دوانید، اتفاقی قدرتمند رخ می‌دهد. زندگی شما فراتر از محدودیت‌های زمان و مکان می‌رود. شما شروع به زندگی برای خدا، با خدا و در خدا می‌کنید، در هر فکر، تصمیم و رفتار.

اما این نوع زندگی فقط زمانی ممکن می‌شود که خدا تمام قلب شما را داشته باشد. زمانی که شما با قاطعیت و صداقت تصمیم می‌گیرید که از نور و روح خدا که درون شما ساکن است اطاعت کنید، و زمانی که عمیق‌ترین آرزوی شما وفاداری به همه احکام خداوند باشد، حتی در برابر انتقادها، طرد شدن‌ها و مخالفت‌ها — آنگاه وجود شما به ستایشی دائمی تبدیل می‌شود. هر عمل وفاداری، هر انتخاب اطاعت، به سرودی خاموش بدل می‌شود که به سوی آسمان بالا می‌رود.

این مهم‌ترین گام در زندگی هر انسان است: با تمام قلب به دستورالعمل‌هایی که خالق به ما داده است وقف شویم — شریعت قدرتمند او که توسط پیامبران آشکار شد و توسط عیسی تأیید گردید. این یکی از گزینه‌های متعدد نیست. این راه است. این پاسخ است. این تنها راه تبدیل زندگی به معبدی حقیقی است که خدا در آن ساکن می‌شود، هدایت می‌کند، پاک می‌سازد و نجات می‌دهد. -اقتباس از ویلیام لاو. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر قدوس، تو را شکر می‌کنم که می‌خواهی در من ساکن شوی، نه به عنوان مهمان، بلکه به عنوان خداوند. بگذار معبد تو در قلب من مکانی پاک، تسلیم‌شده و همواره سرشار از پرستش حقیقی باشد. می‌خواهم تو را نه با سخنان پوچ، بلکه با زندگی‌ای که تو را در روح و راستی گرامی می‌دارد، بجویم.

ای خداوند، قلبم را به طور کامل تصاحب کن. بگذار اطاعت من از شریعت قدرتمند تو وابسته به شرایط یا تأیید دیگران نباشد، بلکه ثمره عشق صادقانه‌ام به تو باشد. به من بیاموز که در وفاداری به هر یک از احکام مقدس تو زندگی کنم، و بگذار تمام زندگی‌ام به ستایشی برای نام تو تبدیل شود.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که می‌خواهی از من معبد زنده خود بسازی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون آتشی مقدس است که هر ناپاکی را می‌سوزاند و جان را به سکونتگاهی مقدس تبدیل می‌کند. احکام تو همچون بخور پیوسته‌ای است که از قلب مطیع به عنوان پرستشی زنده و پسندیده به سوی تو بالا می‌رود. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«اجازه دادی که من رنج‌های فراوانی را تحمل کنم، اما باز هم زندگی‌ام را بازخواهی گرداند و مرا از ژرفای زمین بالا خواهی برد» (مزامیر ۷۱:۲۰).

خدا هرگز ما را به رکود فرا نمی‌خواند. او خدایی زنده، حاضر و فعال در هر جزئیات سفر ماست. حتی اگر نبینیم، او در حال کار کردن است. گاهی صدای او مانند نجوا و زمزمه‌ای آرام است که قلب را لمس می‌کند و ما را به پیش رفتن فرا می‌خواند. گاهی دیگر، دست استوار او را احساس می‌کنیم که ما را با قدرت و وضوح هدایت می‌کند. اما یک چیز مسلم است: خدا همواره ما را به راه اطاعت—به سوی شریعت قدرتمند خود—هدایت می‌کند. این نشانه بی‌خطا است که اوست که ما را راهبری می‌کند.

اگر هر راه دیگری پیش روی شما ظاهر شد، هر جهتی که اطاعت از احکام مقدس خدا را کم‌رنگ یا بی‌اهمیت جلوه دهد، با اطمینان بدانید: این از سوی آفریننده نیست، بلکه از دشمن است. شیطان همیشه تلاش می‌کند میان‌بُرها، گزینه‌های «آسان‌تر» و راه‌های وسیعی را ارائه دهد که به ظاهر خوب می‌آیند، اما جان را از حیات جاودان دور می‌کنند. خدا، در مقابل، ما را به راه تنگ فرا می‌خواند—راهی دشوار، بله، اما امن، مقدس و سرشار از هدف.

خدا خیر و صلاح شما را می‌خواهد—نه فقط در این زندگی، بلکه در ابدیت. و این خیر تنها از طریق اطاعت از شریعت مقدس و جاودان او به دست می‌آید. دنیا وعده‌های پوچ می‌دهد، اما برکت حقیقی، آزادی و نجات فقط زمانی خواهد آمد که شما تصمیم بگیرید مطابق با احکامی که خدا از طریق پیامبران و عیسی مکشوف ساخته است، زندگی کنید. راه دیگری وجود ندارد. نقشه دیگری نیست. فقط اطاعت است که به زندگی حقیقی می‌انجامد. – اقتباس از جان جووت. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبت، تو را شکر می‌کنم زیرا تو خدایی دور یا بی‌تفاوت نیستی. تو همیشه در زندگی من فعال هستی، حتی زمانی که من متوجه نمی‌شوم. امروز اعتراف می‌کنم که هر لمس تو، هر راهنمایی که تو به من می‌دهی، هدفی دارد: مرا به راه اطاعت و حیات هدایت کند.

ای خداوند، کمکم کن تا در میان صداهای بسیار این جهان، صدای تو را تشخیص دهم. اگر چیزی بخواهد مرا از شریعت قدرتمند تو دور کند، به من حساسیت عطا کن تا آن را رد کنم. قلبم را تقویت کن تا با شادی از احکام مقدس تو پیروی کنم، حتی زمانی که دشوار باشد. اطمینان دارم که فقط این راه مرا به آرامش حقیقی و ابدیت با تو خواهد رساند.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که پدری چنین وفادار و مراقب هستی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون رودی از حیات است که از تخت تو جاری می‌شود و جان مطیع را با نیکی و راستی تازه می‌سازد. احکام تو همچون ستون‌های جاودان آسمان را نگاه می‌دارند و زمین را هدایت می‌کنند و فرزندان تو را به پناهگاه حضورت می‌رسانند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«زیرا من نقشه‌هایی را که برای شما دارم می‌دانم، خداوند می‌گوید. این‌ها نقشه‌های خیر است و نه شر، تا آینده‌ای را که مشتاق آن هستید به شما ببخشم» (ارمیا ۲۹:۱۱).

هرگز از شرایطی که خداوند در زندگی‌تان اجازه داده است شکایت نکنید. به خاطر تولدتان، خانواده‌تان، کارتان یا سختی‌هایی که با آن روبرو هستید، غر نزنید. خداوند با حکمت کامل خود هرگز اشتباه نمی‌کند. او بهتر از خودتان می‌داند که به چه چیزی نیاز دارید. وقتی فکر می‌کنیم اگر در جای دیگری یا وضعیت دیگری بودیم، بیشتر می‌توانستیم انجام دهیم، در واقع نقشه کامل خالق را زیر سؤال می‌بریم. در عوض، باید روح خود را تنظیم کنیم، قلب خود را همسو سازیم و با ایمان اراده خدا را بپذیریم و تصمیم بگیریم کاری را که او به ما سپرده است، دقیقاً در همان جایی که هستیم انجام دهیم.

حقیقت این است که مشکل در وضعیت نیست، بلکه در اطاعت ماست. بسیاری راهی را که خدا برای زندگی‌شان تعیین کرده نمی‌شناسند، فقط به این دلیل که هنوز تصمیم به اطاعت از شریعت قدرتمند او نگرفته‌اند. خداوند نقشه‌های خود را برای کسانی که در حاشیه اطاعت زندگی می‌کنند، آشکار نمی‌کند. او هدایت، وضوح و مکاشفه را برای کسانی نگه می‌دارد که با تمام قلب خود او را می‌جویند و مصمم‌اند مطابق احکامی که پیامبران عهد عتیق آورده‌اند و عیسی در اناجیل تأیید کرده است، زندگی کنند. این نقطه آغاز است: اطاعت.

اگر می‌خواهید هدف خدا را برای زندگی خود بدانید، منتظر نشانه‌ها یا تجربیات عرفانی نباشید. با اطاعت از احکام شگفت‌انگیز خداوند ـ همه آن‌ها ـ آغاز کنید، همان‌طور که عیسی و رسولانش اطاعت می‌کردند. نور خواهد آمد. راه باز خواهد شد. و آرامشِ بودن در مرکز اراده خداوند قلب شما را فرا خواهد گرفت. مکاشفه زمانی آغاز می‌شود که اطاعت آغاز شود. -اقتباس از هوراس بوشنل. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر وفادار، امروز اعتراف می‌کنم که شکایاتم نتیجه نداشتن درک از حاکمیت تو بود. مرا ببخش برای هر بار که غر زدم یا انتخاب‌های تو را برای خودم زیر سؤال بردم. به من بیاموز که به نقشه تو اعتماد کنم، حتی زمانی که آن را به طور کامل درک نمی‌کنم.

ای خداوند، به من قلبی مطیع عطا کن. می‌خواهم مطابق شریعت قدرتمند تو گام بردارم و همه احکام شگفت‌انگیز تو را نگاه دارم، همان‌طور که پسر محبوبت و رسولانش انجام دادند. می‌دانم که هدایت تو فقط برای کسانی آشکار می‌شود که تو را جدی می‌گیرند. و این همان چیزی است که من می‌خواهم: با صداقت و وفاداری برای رضایت تو زندگی کنم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم، زیرا پدری حکیم و عادل هستی که هرگز در راهی که برای فرزندانت انتخاب می‌کنی اشتباه نمی‌کنی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون نقشه‌ای آسمانی است که با محبت ترسیم شده و روح صادق را به هدف جاودان هدایت می‌کند. احکام تو مانند پله‌های نور هستند که قلب مطیع را تا مرکز اراده تو بالا می‌برند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«به دژ بازگردید، ای همه اسیرانِ امید! امروز خود اعلام می‌کنم که دو برابر آنچه از دست داده‌اید به شما خواهم داد» (زکریا ۹:۱۲).

این حقیقت دارد: محدودیت‌هایی که خداوند در زندگی ما تعیین می‌کند، گاهی اوقات خود به‌تنهایی همچون آزمایش به نظر می‌رسند. آن‌ها ما را به چالش می‌کشند، امیال ما را محدود می‌کنند و ما را وادار می‌سازند تا با دقت بیشتری به مسیر پیش روی خود بنگریم. اما این محدودیت‌ها باری سنگین نیستند—بلکه راهنماهایی هستند که از روی محبت به ما داده شده‌اند. آن‌ها حواس‌پرتی‌های خطرناک را از میان برمی‌دارند، جان ما را محافظت می‌کنند و به‌وضوح به آنچه واقعاً اهمیت دارد اشاره می‌کنند. هنگامی که در محدوده‌هایی که خداوند تعیین کرده است به او اطاعت می‌کنیم، حقیقتی قدرتمند را کشف می‌کنیم: خوشبختی ما تنها در دانستن نیست، بلکه در به‌جا آوردن آنچه او به ما آموخته است نیز هست.

خداوند با حکمتی کامل، راهی را تعیین کرده که ما را به خوشبختی حقیقی می‌رساند—نه فقط در این زندگی، بلکه به‌ویژه در ابدیت. این راه، اطاعت از شریعت قدرتمند اوست. او ما را مجبور به پیمودن این راه نمی‌کند، زیرا پدر خواهان بندگان برنامه‌ریزی‌شده نیست، بلکه فرزندانی داوطلب می‌خواهد. اطاعت تنها زمانی ارزشمند است که از میل صادقانه برای خشنود ساختن خداوند سرچشمه بگیرد. و این قلب مطیع است که خداوند آن را گرامی می‌دارد و به سوی عیسی هدایت می‌کند—تا برکت، آزادی و بالاتر از همه، نجات را دریافت کند.

پس، انتخاب پیش روی ماست. خداوند راه را ترسیم کرده است. او حقیقت را از طریق پیامبرانش و پسرش به ما نشان داده است. اکنون این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم: آیا با شادی اطاعت خواهیم کرد؟ آیا اجازه می‌دهیم محدودیت‌های خداوند گام‌های ما را شکل دهند؟ پاسخ ما جهت زندگی‌مان و سرنوشت ابدی ما را آشکار خواهد ساخت. -اقتباس از جان همیلتون تام. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر مهربان، تو را برای محدودیت‌هایی که در برابر من قرار می‌دهی شکر می‌کنم. حتی زمانی که دشوار به نظر می‌رسند، می‌دانم که نشانه‌ای از مراقبت تو هستند. آن‌ها برای اسارت من نیستند، بلکه برای محافظت و هدایت من هستند. به من بیاموز تا با قدردانی به آن‌ها بنگرم و آن‌ها را بخشی از حکمت تو بدانم.

ای خداوند، به من قلبی عطا کن که از روی محبت اطاعت کند، نه از روی اجبار. می‌دانم که راه شریعت قدرتمند تو، راه زندگی، آرامش و شادی حقیقی است. بگذار هرگز فرامین تو را خوار نشمارم، بلکه با وفاداری آن‌ها را در آغوش بگیرم، زیرا می‌دانم که راز یک زندگی پربرکت و نجات در مسیح عیسی در آن‌ها نهفته است.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که راهی روشن برای ترسندگان خود ترسیم می‌کنی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون حصاری زرین است که مزرعه اطاعت را محافظت می‌کند، جایی که صلح و امید شکوفا می‌شوند. فرامین تو همچون نشانه‌هایی درخشان در کنار راه هستند که پارسایان را تا قلب جاودان تو هدایت می‌کنند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خداوند قوت و سپر من است؛ دل من بر او اعتماد دارد» (مزامیر ۲۸:۷).

ای دوستان عزیزم، صبور باشید. در میان فشارهای زندگی، آسان است که تحت تأثیر آنچه می‌بینیم یا احساس می‌کنیم، دلسرد شویم. اما خدا ما را به مکانی بالاتر فرا می‌خواند — مکانی از ایمان، استواری و اطاعت. اجازه ندهید چشمانتان بر مشکلات متمرکز شود و دلتان با ترس از آزمایش‌هایی که از جهان یا نبردهای درونی می‌آید، پر شود. تصمیم بگیرید که با تمام دل از خدا اطاعت کنید و بیش از هر چیز به او اعتماد نمایید. وقتی این تصمیم گرفته می‌شود، زندگی حتی در بیابان شکوفا می‌گردد و جان در میان طوفان‌ها نیز تجدید می‌شود.

هر چالش فرصتی با خود دارد: فرصتی برای یادگیری اطاعت و اعتماد عمیق‌تر. خدا هیچ دردی، هیچ مبارزه‌ای را بیهوده نمی‌گذارد. او از همه چیز برای شکل دادن شخصیتی وفادار در ما استفاده می‌کند. اما این دگرگونی فقط در کسانی رخ می‌دهد که راه تنگ اطاعت را انتخاب می‌کنند. تنها جان‌هایی که از تسلیم شدن به شریعت قدرتمند خدا سر باز می‌زنند، دلیلی برای ترس از فردا دارند. ترس نشانه قطع ارتباط است. اما وقتی با صداقت اطاعت می‌کنیم، حتی بدون دانستن آنچه آینده خواهد آورد، در آرامش زندگی می‌کنیم.

پس فقط به خاطر اینکه جمعیت زیاد است، از آن پیروی نکنید. اکثریت اغلب در راه وسیعی هستند که به هلاکت می‌انجامد. وفادارانه از احکامی که خدا توسط پیامبرانش به ما داده است، اطاعت کنید. این راه حیات، رهایی و برکت است. و وقتی خدا این وفاداری را می‌بیند، خود او برمی‌خیزد تا عمل کند: او تو را آزاد می‌سازد، تقویت می‌کند و تو را به سوی پسرش برای بخشش و نجات می‌فرستد. -اقتباس از آیزاک پنینگتون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر ابدی، سپاسگزارم که به من یادآوری کردی امنیت من در آنچه می‌بینم نیست، بلکه در وفاداری توست. من امتناع می‌کنم که با ترس یا اضطراب هدایت شوم. امروز تصمیم می‌گیرم چشمانم را بر تو بدوزم، به کلامت اعتماد کنم و حتی در سختی‌ها استقامت نمایم.

ای خداوند، دل مرا تقویت کن تا با شادی اطاعت کنم. نمی‌خواهم از اکثریت پیروی کنم و نه مطابق با معیارهای این جهان رفتار نمایم. می‌خواهم در راه تنگ اطاعت، تحت هدایت شریعت قدرتمند تو و احکام مقدست قدم بردارم. بگذار هر آزمایش مرا به تو نزدیک‌تر سازد و زندگیم شهادتی بر وفاداری تو باشد.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که پناهگاه مطیعان خود هستی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو مانند ریشه‌ای عمیق است که جان را در روز تنگی نگه می‌دارد. احکام تو همچون اخگرهای زنده‌اند که دل را گرم و راه دوست‌دارانت را روشن می‌کنند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«نقشه‌های خداوند تا ابد باقی می‌مانند؛ مقاصد او هرگز متزلزل نمی‌شوند» (مزامیر ۳۳:۱۱).

خدا زمان‌بندی خاص خود را دارد — و آن کامل است. نه زود و نه دیر. اما برای ما که به ساعت و احساسات خود وابسته‌ایم، پذیرش این موضوع می‌تواند دشوار باشد. اغلب اوقات، ما پاسخ‌های فوری، راه‌حل‌های سریع و جهت‌های روشن می‌خواهیم. اما خداوند در حکمت خود ما را از بار دانستن زمان دقیق نقشه‌هایش معاف می‌کند، زیرا می‌داند که این موضوع چقدر می‌تواند ما را دلسرد یا حتی فلج کند. در عوض، او ما را فرا می‌خواند که با ایمان گام برداریم، نه با دیدن. که اعتماد کنیم، حتی زمانی که نمی‌فهمیم.

اما کاری هست که می‌توانیم همین امروز، همین حالا انجام دهیم: تسلیم کامل به اطاعت از شریعت قدرتمند او. این نخستین و مهم‌ترین قدم است تا نقشه خدا شروع به آشکار شدن کند. بسیاری از کسانی که در کلیساها هستند، در سردرگمی و بی‌اطمینانی زندگی می‌کنند و نمی‌دانند خدا از آن‌ها چه می‌خواهد — و دلیلش اغلب ساده است: آن‌ها منتظر هدایت هستند بدون اینکه به اراده‌ای که خدا قبلاً آشکار کرده، تسلیم شده باشند. حقیقت این است که اراده خدا پنهان نیست — بلکه در احکامی که توسط پیامبرانش داده شده و توسط عیسی تأیید شده، ثبت گردیده است.

اگر خواهان نور، هدایت، آرامش و هدف هستید، از اطاعت آغاز کنید. از آنچه خداوند قبلاً روشن ساخته، اطاعت کنید. زمانی که این تصمیم از دل گرفته شود، نور خواهد آمد. آسمان بر زندگی‌تان گشوده خواهد شد. شما شروع به درک راه‌های خدا خواهید کرد، نشانه‌های او را خواهید شناخت و با اطمینان گام برخواهید داشت. برکت، رهایی و نجات نتیجه روحی است که سرانجام تصمیم به اطاعت واقعی گرفته است. -اقتباس از لتی بی. کوومن. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را می‌ستایم زیرا زمان تو کامل است. حتی زمانی که راه‌های تو را نمی‌فهمم، می‌توانم اعتماد کنم که همه چیز تحت کنترل توست. کمکم کن نه جلوتر بدوم و نه از ترس بایستم، بلکه با ایمان گام بردارم و با صبر در انتظار آشکار شدن نقشه‌هایت بمانم.

ای خداوند، اعتراف می‌کنم که بارها در سردرگمی زندگی کرده‌ام چون به آنچه تو قبلاً به من آشکار کرده‌ای، اطاعت نکرده‌ام. اما امروز با فروتنی تصمیم می‌گیرم اولین قدم را بردارم: اطاعت از شریعت قدرتمند تو، وفاداری به احکام مقدس تو و رد هر راهی که تو را خشنود نمی‌سازد. بگذار این تسلیم، نوری بر گام‌هایم و روشنی بر هدفم بیاورد.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و می‌ستایم زیرا وفاداری تو هرگز شکست نمی‌خورد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون سپیده‌دمی است که تاریکی را می‌شکند و راه درست را برای مطیعانت آشکار می‌سازد. احکام تو مانند چراغ‌های فروزان در بیابان‌اند که هر گام را تا حضور نجات‌بخش تو هدایت می‌کنند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«به من بیاموز که اراده تو را به جا آورم، زیرا تو خدای من هستی. روح نیکوی تو مرا در راهی راست و امن هدایت کند» (مزامیر ۱۴۳:۱۰).

نیکی ساخته و پرداخته انسان نیست. چیزی نیست که بتوانیم آن را طبق احساسات یا راحتی خود شکل دهیم. نیکی مستقیماً از تخت خدا جاری می‌شود و راهی روشن را می‌پیماید: راه اطاعت. هرچند دنیا می‌گوید که می‌توانیم «راه خود را انتخاب کنیم» یا «حقیقت خود را تعریف کنیم»، اما واقعیت تغییر نمی‌کند — وظایف انسان در برابر آفریدگارش به انتخاب او واگذار نشده است. وظیفه ما از پیش تعیین شده است: اطاعت از آنکه ما را آفرید.

بسیاری تلاش می‌کنند تا از این دعوت بگریزند و احکام خدا را ترک کنند تا زندگی آسان‌تر و کم‌زحمت‌تری داشته باشند. اما در پایان این راه چه می‌یابند؟ فقط پوچی. بدون اطاعت از شریعت قدرتمند خدا، نه پایداری حقیقی هست و نه آرامشی که باقی بماند. شاید آسودگی زودگذری باشد، یا احساس آزادی کاذب، اما به زودی گرسنگی روح، بی‌قراری جان و خستگی از زندگی دور از سرچشمه حیات فرا می‌رسد. گریختن از اطاعت، دور شدن از خودِ معنای وجود است.

رضایت حقیقی در این است که به خدا «آری» بگوییم، حتی اگر این کار مستلزم فداکاری باشد. زمانی که وظایفی را که او پیش چشمان ما نهاده — به‌ویژه وظیفه اطاعت از احکام مقدسش — در آغوش می‌گیریم، آنچه را که جاودانه است تجربه می‌کنیم: برکت الهی، نیکی حقیقی و آرامشی که به شرایط وابسته نیست. در همین جاست که همه چیز تغییر می‌کند. زیرا در اطاعت است که جان معنا، جهت و زندگی سرشاری را می‌یابد که تنها آسمان می‌تواند عطا کند. -اقتباس از جورج الیوت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر جاودانی، تو را شکر می‌کنم که نشان می‌دهی نیکی چیست و کجا یافت می‌شود. اعتراف می‌کنم که نیکی از من برنمی‌خیزد، بلکه مانند رودی که از تخت تو جاری است، از تو می‌آید. دیگر نمی‌خواهم راه‌های خود را انتخاب کنم یا وظایف خود را تعریف نمایم. می‌خواهم از آنچه تو آشکار ساخته‌ای اطاعت کنم.

ای خداوند، مرا تقویت کن تا از مسئولیت مقدس اطاعت از تو نگریزم. می‌دانم که شریعت قدرتمند تو راه نیکی حقیقی، برکت و زندگی کامل است. حتی زمانی که دنیا میان‌بُرهایی پیش رویم می‌گذارد، یاریم کن که در احکام مقدس تو استوار بمانم و ایمان داشته باشم که هر وظیفه‌ای که انجام می‌دهم، بذری از ابدیت است.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که سرچشمه هر نیکی هستی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودانی من است. شریعت قدرتمند تو همچون رودی از پاکی است که جان خسته را سیراب می‌کند و آن را در وفاداری شکوفا می‌سازد. احکام تو همچون راه‌های زرین در تاریکی این جهان‌اند که دوستدارانت را با امنیت به خانه ابدی هدایت می‌کنند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«پدر، اگر بخواهی، این جام را از من بگذر؛ اما نه اراده من، بلکه اراده تو انجام شود» (لوقا ۲۲:۴۲).

زمانی که اراده ما سرانجام با اراده خداوند هماهنگ می‌شود، آرامش و شادی بی‌نظیری وجود دارد. دیگر هیچ کشمکش درونی و هیچ مقاومتی نیست — فقط آرامش است. وقتی اطمینان داریم که خداوند کنترل همه چیز را در دست دارد و فرمانروایی کامل زندگی خود را به او می‌سپاریم، نه تنها آسودگی می‌یابیم، بلکه هدف واقعی وجود خود را کشف می‌کنیم. اراده خداوند کامل است و زمانی که با آن یکی می‌شویم، هیچ چیز در این جهان نمی‌تواند ما را متوقف کند، زیرا با خالق همه چیز همسو خواهیم بود.

اما درک یک نکته ضروری است: فقط یک راه برای هماهنگ شدن با این اراده کامل وجود دارد — اطاعت از شریعت قدرتمند خداوند. موضوع احساسات یا نیت‌های مبهم نیست. آنچه خداوند از ما می‌خواهد به وضوح از طریق پیامبرانش و پسرش آشکار شده است. اراده خداوند برای هر انسان، اطاعت است. و زمانی که سرانجام گوش دادن به کسانی را که این حقیقت را رد می‌کنند کنار می‌گذاریم، وقتی پیروی از جمعیت را رها می‌کنیم و تصمیم می‌گیریم برخلاف جریان حرکت کنیم، با گوش دادن و اطاعت از احکام مقدس خداوند، آنگاه برکت می‌رسد.

در همین لحظه است که پدر خود را آشکار می‌سازد، نزدیک می‌شود و خشنود می‌گردد. اطاعت، درهای محبت الهی را می‌گشاید و ما را به سوی پسر — عیسی، نجات‌دهنده‌مان — هدایت می‌کند. وقتی وفاداری به شریعت خداوند را انتخاب می‌کنیم، مهم نیست چند نفر مخالفت کنند یا چقدر مورد انتقاد قرار گیریم، زیرا آسمان به نفع ما حرکت می‌کند. این است زندگی واقعی: زیستن در هماهنگی کامل با اراده خداوند که در شریعت مقدس او آشکار شده است. -اقتباس از هنری ادوارد منینگ. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر قدوس، امروز اعتراف می‌کنم که هیچ راهی بهتر از راه تو نیست. می‌خواهم اراده‌ام را با اراده تو هماهنگ کنم، می‌خواهم شادی را در تسلیم کامل به تو بیابم. دیگر نمی‌خواهم با آنچه تو مقرر کرده‌ای مبارزه کنم، بلکه می‌خواهم در اطمینان از اینکه اراده تو کامل و سرشار از محبت است، آرام بگیرم.

ای خداوند، راهت را به من نشان بده و مرا تقویت کن تا با وفاداری از شریعت قدرتمند تو پیروی کنم. بگذار تحت تأثیر کسانی که اراده تو را نادیده می‌گیرند قرار نگیرم. به من شجاعت بده تا برخلاف جریان حرکت کنم، تا هر آنچه را که از طریق پیامبرانت به ما آموخته‌ای بشنوم و اطاعت کنم. می‌خواهم برای خشنودی تو زندگی کنم و تأیید تو را از آسمان دریافت نمایم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که در عدالت تغییرناپذیر و نسبت به مطیعانت وفادار هستی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون قطب‌نمای الهی است که همواره به سوی حقیقت اشاره می‌کند و جان را در میان آشوب استوار نگه می‌دارد. احکام تو همچون ریشه‌های عمیقی هستند که اهل تقوایت را استوار می‌سازند و ثمره آرامش، برکت و نجات را به بار می‌آورند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«من خدای قادر مطلق هستم؛ در حضور من راه برو و کامل باش» (پیدایش ۱۷:۱).

مشاهده آنچه بر سر روحی می‌آید که حقیقتاً خود را به خداوند وقف می‌کند، شگفت‌انگیز است. حتی اگر این فرایند زمان‌بر باشد، دگرگونی‌ها عمیق و زیبا هستند. زمانی که کسی خود را وقف زندگی در وفاداری به خدا می‌کند و با اشتیاق صادقانه می‌خواهد او را خشنود سازد، چیزی در درونش شروع به تغییر می‌کند. حضور خداوند مداوم‌تر و زنده‌تر می‌شود و فضائل روحانی همچون گل‌هایی در خاک حاصلخیز می‌شکفند. این تلاش بیهوده نیست، بلکه ثمره طبیعی زندگی است که تصمیم گرفته در مسیر اطاعت گام بردارد.

راز این دگرگونی در یک تصمیم اساسی نهفته است: اطاعت از شریعت قدرتمند خالق. زمانی که روحی انتخاب می‌کند مطابق با احکامی که خداوند از طریق پیامبرانش عطا فرموده زندگی کند، در دستان کوزه‌گر نرم و انعطاف‌پذیر می‌شود. همچون گِلی در دستان آفریننده، آماده است تا به ظرفی شایسته تبدیل شود. اطاعت، حساسیت، فروتنی و استواری می‌آورد و قلب را برای دگرگونی توسط حقیقت می‌گشاید. روح مطیع نه تنها رشد می‌کند، بلکه شکوفا می‌شود.

و این اطاعت چه ثمره‌ای دارد؟ برکات واقعی، رهایی‌های آشکار و بالاتر از همه، نجات از طریق پسر خدا. در این مسیر هیچ زیانی نیست—فقط سود است. آنچه خداوند برای مطیعان خود ذخیره کرده، بزرگ‌تر از هر چیزی است که دنیا می‌تواند عرضه کند. پس تردید نکن: امروز تصمیم بگیر که فرزندی مطیع باشی. زیرا وقتی خود را به اراده خداوند می‌سپاریم، درمی‌یابیم که زندگی حقیقی دقیقاً همان‌جاست. -اقتباس از هانا وایتال اسمیت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: پدر عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا هر روحی که با صداقت تو را می‌جوید، توسط تو دگرگون می‌شود. می‌خواهم آن روح باشم، وقف‌شده، مطیع و آماده برای زندگی نه بر اساس احساسات خود، بلکه بر اساس حقیقت تو. بگذار حضورت هر آنچه را که تو را خشنود می‌سازد، در من شکل دهد.

ای خداوند، خود را همچون گِل در دستان تو می‌سپارم. نمی‌خواهم در برابر اراده‌ات مقاومت کنم، بلکه می‌خواهم از طریق اطاعت از شریعت قدرتمندت شکل بگیرم و دگرگون شوم. بگذار احکام مقدست که توسط پیامبران عطا شده‌اند، راهنمای روزانه، شادی و محافظ من باشند. مرا به بلوغ روحانی برسان تا همچون ظرفی شایسته در حضورت زندگی کنم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا وفادار هستی تا مطیعانت را پاداش دهی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون رودی از قداست است که با صبر و محبت، روح را می‌شوید و شکل می‌دهد. احکام تو همچون بذرهای جاودان‌اند که اگر در قلبی صادق کاشته شوند، به فضیلت و حیات جاودان شکوفا می‌شوند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خداوندا، دور نباش! ای قوت من، زود به یاری من بیا!» (مزامیر ۲۲:۱۹).

بسیاری از مردم وقت و انرژی خود را صرف می‌کنند تا با راهکارهای انسانی با شرارت درونی مبارزه کنند: انضباط، تلاش شخصی، نیت‌های خوب. اما حقیقت این است که راهی ساده‌تر، قدرتمندتر و تضمین‌شده وجود دارد: اطاعت از فرامین خداوند با تمام قدرت جان. وقتی این راه را انتخاب می‌کنیم، فقط با شرارت نمی‌جنگیم — بلکه با خدایی ارتباط برقرار می‌کنیم که به ما پیروزی بر آن را عطا می‌کند. این اطاعت است که افکار ناپاک را خاموش می‌کند، شک را از بین می‌برد و قلب را در برابر حملات دشمن تقویت می‌کند.

شریعت قدرتمند خدا پادزهری برای هر زهر روحانی است. او فقط شرارت را منع نمی‌کند — بلکه ما را در برابر آن تقویت می‌کند. هر فرمان، سپری است، حفاظی است، و بیانی از محبت خدا نسبت به ماست. و زمانی که خود را با صداقت وقف اطاعت از او می‌کنیم، خود خداوند شخصاً در زندگی ما مداخله می‌کند. او دیگر فقط یک ایده دور نیست، بلکه پدری حاضر می‌شود که هدایت می‌کند، اصلاح می‌کند، شفا می‌بخشد، تقویت می‌کند و با قدرت به نفع ما عمل می‌کند.

این نقطه عطف است: زمانی که قلب به طور کامل به اطاعت سپرده می‌شود، همه چیز تغییر می‌کند. پدر نزدیک می‌شود، روح‌القدس در ما عمل می‌کند و در مدت کوتاهی به سوی پسر هدایت می‌شویم تا بخشش و نجات را بیابیم. این کار پیچیده‌ای نیست. کافی است دست از جنگیدن با سلاح‌های خود برداریم و تسلیم اراده خداوند شویم که در فرامین مقدس و جاودان او بیان شده است. پیروزی از همین‌جا آغاز می‌شود. -اقتباس از آرتور پنرین استنلی. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر مهربان، اعتراف می‌کنم که بارها تلاش کردم با نیرو و توان خودم بر شرارت درونم غلبه کنم و شکست خوردم. اما اکنون می‌فهمم: قدرت واقعی در اطاعت از کلام توست. می‌خواهم به اراده تو بچسبم، هر آنچه مرا از تو دور می‌کند رد کنم و مطابق فرامین مقدس تو زندگی کنم.

خداوندا، قلب مرا تقویت کن تا با وفاداری در شریعت قدرتمند تو گام بردارم. بگذار در آن حفاظت، هدایت و شفا بیابم. می‌دانم که وقتی با صداقت از تو اطاعت کنم، تو به من نزدیک می‌شوی، در سرگذشت من عمل می‌کنی و مرا به آزادی حقیقی هدایت می‌کنی. می‌خواهم زیر مراقبت تو و به هدایت حقیقت تو زندگی کنم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا ما را بی‌دفاع در برابر شرارت رها نکرده‌ای. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون شمشیری تیز است که نور را از تاریکی جدا می‌کند و جان را از هر بدی محافظت می‌نماید. فرامین تو همچون دیوارهای قدوسیت، استوار و شکست‌ناپذیرند که از کسانی که با وفاداری از تو اطاعت می‌کنند محافظت می‌کنند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.