«اگر از میان آب‌ها بگذری، من با تو خواهم بود؛ و اگر از میان رودها عبور کنی، تو را فرو نخواهند برد؛ اگر از آتش عبور کنی، نسوختی» (اشعیا ۴۳:۲).

اگرچه وسوسه‌ها برای ما آزاردهنده و دردناک به نظر می‌رسند، اما اغلب برای ما مفید هستند. از طریق آن‌ها، ما آزمایش، تصفیه و تعلیم می‌یابیم. هیچ قدیسی در گذشته از این نبردها معاف نبود و همه با وفاداری در مواجهه با آن‌ها، برکات روحانی برداشتند. از سوی دیگر، کسانی که تسلیم وسوسه‌ها شدند، بیشتر در گناه فرو رفتند. هیچ خانه‌ای آن‌قدر مقدس و هیچ مکانی آن‌قدر منزوی نیست که از آزمایش‌ها در امان باشد — آن‌ها بخشی از راه همه کسانی هستند که در پی رضایت خداوندند.

تا زمانی که در این بدن زندگی می‌کنیم، هرگز کاملاً از وسوسه‌ها آزاد نخواهیم بود، زیرا تمایل به گناه را در درون خود به ارث برده‌ایم. وقتی یک آزمایش پایان می‌یابد، دیگری آغاز می‌شود. اما کسانی که به احکام عالی خداوند چنگ می‌زنند، قدرت مقاومت می‌یابند. شریعت قدرتمندی که پدر به پیامبران عهد عتیق و به عیسی سپرد، سپری است که به ما امکان پیروزی می‌دهد. از طریق اطاعت وفادارانه، بردباری، فروتنی و نیرویی برای غلبه بر همه دشمنان جان به دست می‌آوریم.

استوار بمان. پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و آنان را نزد پسر برای آمرزش و نجات می‌فرستد. با عشق به احکام باشکوه خداوند بچسب. اطاعت، برکت، آزادی و نجات را برای ما به ارمغان می‌آورد — و به ما استقامت می‌دهد تا هر نبرد را تا پایان تاب آوریم. -برگرفته از توماس آ کمپیس. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خداوند جاودان، مرا در میان آزمایش‌هایی که با آن‌ها روبرو هستم، تقویت کن. بگذار زمانی که وسوسه ظاهر می‌شود، ناامید نشوم، بلکه اعتماد داشته باشم که تو در حال تعلیم و شکل دادن من هستی.

مرا بیاموز که شریعت عظیم تو را دوست بدارم و اطاعت کنم. بگذار احکام تو مرا برای مقاومت با شجاعت آماده سازد و در هر نبرد پیروزمندانه قوی‌ترم کند.

ای خدای محبوب، تو را شکر می‌کنم زیرا حتی از نبردها برای خیریت من استفاده می‌کنی. پسر محبوب تو، شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون سپری است که مرا از بدی محافظت می‌کند. احکام تو همچون شمشیرهای تیز است که مرا بر گناه پیروز می‌سازد. من به نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«کیست مانند خداوند خدای ما که در اعلی ساکن است و خم می‌شود تا بنگرد آنچه را که در آسمان‌ها و زمین است؟» (مزامیر ۱۱۳:۵-۶).

از زمان آفرینش، خواست خداوند این بود که انسان نه تنها در ظاهر، بلکه در ذات خود نیز بازتاب‌دهنده تصویر او باشد. ما آفریده شدیم تا قدوسیت، عدالت و نیکویی خدای ما در درونمان به شدت بدرخشد. نقشه این بود که نور الهی از طریق فهم، اراده و عواطف ما جاری شود — و همه اینها در رفتار روزانه ما نیز نمایان گردد. زندگی انسان بر روی زمین به گونه‌ای طراحی شده بود که همچون فرشتگان باشد؛ فرشتگانی که برای اطاعت کامل از اراده پدر زندگی می‌کنند.

این نقشه باشکوه هنوز هم برای کسانی که خود را به فرمان‌های با شکوه خداوند تسلیم می‌کنند، قابل تحقق است. هنگامی که به شریعتی که پدر به پیامبران عهد عتیق و به عیسی سپرد، بازمی‌گردیم، توسط آن دگرگون می‌شویم. این شریعت قدرتمند ذهن ما را پاک می‌سازد، اعمال ما را شکل می‌دهد و خواسته‌های ما را سامان می‌بخشد. ما را به هدف اولیه بازمی‌خواند: اینکه ظرف‌هایی باشیم که عشق الهی، پاکی و قدرت را در هر آنچه می‌اندیشیم، احساس می‌کنیم و انجام می‌دهیم، متجلی سازیم.

امروز انتخاب کن که شایسته تصویری که خدا در تو نهاده است، زندگی کنی. پدر مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را برای آمرزش و نجات به سوی پسر می‌فرستد. فرمان‌های درخشان حضرت اعلی را رد مکن — زیرا همین‌ها ما را به سوی نقشه آسمانی بازمی‌گردانند. اطاعت، برکت، آزادی و نجات را برای ما به ارمغان می‌آورد — و ما را همچون فرشتگان می‌سازد که با شادی اراده کامل خدای خود را به جا می‌آورند. -اقتباس از یوهان آرنت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر جاودانی، چه امتیازی است که بدانم به صورت تو آفریده شده‌ام! بگذار این حقیقت مرا برانگیزد تا زندگی مقدس، عادلانه و سرشار از نیکویی داشته باشم.

قلبم را به وسیله شریعت باشکوهت شکل بده. بگذار فرمان‌های فوق‌العاده‌ات اندیشه‌هایم را پر کنند، اعمالم را هدایت نمایند و هر گام از راهم را روشن سازند.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم که مرا به نقشه اولیه‌ات بازمی‌خوانی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمندت همچون آینه‌ای پاک است که خواست تو را برای زندگی‌ام آشکار می‌سازد. فرمان‌هایت همچون نغمه‌های سرودی آسمانی است که به من می‌آموزد همچون فرشتگانت زندگی کنم. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«در روز تنگی نزد من فریاد کن؛ تو را رهایی خواهم داد، و تو مرا جلال خواهی داد» (مزامیر ۵۰:۱۵).

بسیاری از افکار آشفته تلاش می‌کنند درون ما سر برآورند، به‌ویژه در لحظات ضعف و تنهایی. گاهی آن‌قدر شدید به نظر می‌رسند که فکر می‌کنیم مغلوب آن‌ها شده‌ایم. اما نباید وحشت کنیم. حتی اگر این افکار وارد ذهن ما شوند، لازم نیست آن‌ها را حقیقت بدانیم. کافی است آرام بمانیم و به قدرتی که آن‌ها ظاهراً دارند، ایمان نیاوریم؛ به‌زودی قدرتشان را از دست می‌دهند. سکوت کسی که به خدا اعتماد دارد، صدای اضطراب را شکست می‌دهد.

این نبردهای درونی بخشی از روند بلوغ روحانی ما هستند. خداوند آزمون‌های گوناگونی را اجازه می‌دهد تا ما را تقویت کند. و زمانی که تصمیم می‌گیریم از فرامین باشکوه خدا اطاعت کنیم، حتی اگر همه چیز را درک نکنیم، او در سکوت در روح ما عمل می‌کند. شریعت عظیمی که پدر به پیامبران عهد عتیق و به عیسی سپرد، همان بنیادی است که ما را در برابر حملات ذهنی استوار نگه می‌دارد. این شریعت ما را تعلیم می‌دهد که به دروغ‌های دشمن گوش ندهیم.

از افکاری که می‌خواهند تو را متزلزل کنند، نترس. پدر کسانی را که به پسر مطیع هستند، برکت می‌دهد و برای آمرزش و نجات می‌فرستد. با استواری به شریعت شگفت‌انگیز خدا چنگ بزن. اطاعت برای ما برکت، آزادی و نجات به ارمغان می‌آورد — و به ما بصیرت می‌دهد تا تشخیص دهیم چه چیزی از خداست و چه چیزی نیست. – اقتباس از آیزاک پنینگتون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای قدوس، کمکم کن تسلیم سنگینی افکاری که می‌خواهند مرا نابود کنند نشوم. به من بیاموز جانم را ساکت سازم و به مراقبت تو اعتماد کنم، حتی زمانی که راهی نمی‌بینم.

به من شجاعت بده تا در شریعت عالی تو ثابت‌قدم بمانم. بگذار فرامین تو محافظ و سپر من باشند در برابر هر آنچه می‌خواهد آرامش مرا بگیرد.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم زیرا حتی زمانی که متوجه نیستم، تو در روح من عمل می‌کنی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون دیواری از صلح پیرامون قلب من است. فرامین تو مانند لنگرهایی هستند که نمی‌گذارند با باد اندوه به این سو و آن سو کشیده شوم. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«در خداوند آرام بگیر و بر او انتظار بکش؛ به خاطر مردی که در راه خود کامیاب می‌شود، خشمگین مشو» (مزامیر ۳۷:۷).

شکیبایی، فضیلتی ضروری برای همه جنبه‌های زندگی است. باید آن را نسبت به خود، دیگران، رهبرانمان و کسانی که در کنارمان گام برمی‌دارند به کار گیریم. باید نسبت به کسانی که ما را دوست دارند و حتی آنان که به ما آسیب می‌زنند، صبور باشیم. چه با قلبی شکسته روبرو باشیم یا با تغییر ساده‌ای در آب و هوا، بیماری یا پیری، شکیبایی همان سپر خاموشی است که ما را از فروپاشی بازمی‌دارد. حتی در شکست وظایفمان یا ناامیدی‌هایی که از دیگران می‌کشیم، این شکیبایی است که ما را نگه می‌دارد.

اما این شکیبایی تصادفی به وجود نمی‌آید — بلکه زمانی شکوفا می‌شود که خود را به شریعت باشکوه خداوند تسلیم کنیم. این فرامین حضرت اعلی است که روح ما را شکل می‌دهد تا در برابر وسوسه شکایت و ناامیدی جان خسته مقاومت کنیم. شریعتی که پدر به پیامبران عهد عتیق و به عیسی سپرد، همان بنیادی است که بندگان استوار، بردبار و پر از خویشتنداری را می‌سازد. اطاعت از این فرامین به ما ساختار می‌بخشد تا آنچه پیش‌تر ما را خرد می‌کرد، با استواری تحمل کنیم.

هر نوع درد، ناامیدی یا فقدانی که با آن روبرو هستید، استوار بمانید. پدر مطیعان را برکت می‌دهد و آنان را نزد پسر برای آمرزش و نجات می‌فرستد. از اطاعت فرامین بی‌همتای خداوند دست نکشید. اطاعت، برکت، آزادی و نجات را به ارمغان می‌آورد — و قلب را برای تحمل هر آزمایش با ایمان و امید تقویت می‌کند. – اقتباس از ادوارد بی. پیوزی. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر وفادار، روحی صبور در برابر دشواری‌های زندگی به من عطا کن. بگذار خشمگین یا دلسرد نشوم، بلکه استوار بمانم و اطمینان داشته باشم که تو بر همه چیز مسلطی.

به من بیاموز که مطیع شریعت عظیم تو زندگی کنم، حتی زمانی که همه وجودم مشتاق تسریع پاسخ‌هاست. بگذار فرامین شگفت‌انگیزت پناه و راهنمای من در هر آزمایش باشند.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم که حتی از رنج نیز برای آموختن انتظار کشیدن بر تو استفاده می‌کنی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون زمینی محکم است که جانم می‌تواند در آن آرام گیرد. فرامین تو همچون ستون‌های جاودان‌اند که قلبم را در آرامش نگاه می‌دارند. من به نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«با صبر و شکیبایی برای خداوند انتظار کشیدم، و او به من توجه کرد و فریاد مرا شنید» (مزامیر ۴۰:۱).

گاهی اوقات، به نظر می‌رسد که خداوند چهره خود را پنهان می‌کند و ما احساس ضعف، سردرگمی و دوری از هر آنچه آسمانی است داریم. خود را همچون شاگردانی کند و کم‌ثمر احساس می‌کنیم که بسیار کمتر از آنچه در راه راستی آرزو داریم، گام برمی‌داریم. اما حتی در این لحظات نیز چیزی باقی می‌ماند که استوار است: نگاه به سوی او، اشتیاق صادقانه برای بودن با او، و تصمیم مصرانه برای رها نکردن او. این پایداری، نشانه شاگرد حقیقی است.

و در همین پیوستگی وفادارانه به خداوند است که شروع به شناخت عمیق‌تر حقیقت می‌کنیم. هنگامی که حتی در روزهای تاریک استوار می‌مانیم، شریعت شگفت‌انگیز خداوند با قدرت بر قلب ما آشکار می‌شود. احکام والای او مستقیماً با دردها، اضطراب‌ها و نیازهای ما سخن می‌گویند و مسیر زندگی‌مان را با دقت شکل می‌دهند. حقیقت خدا، که در شریعتی که به پیامبران عهد عتیق و به عیسی داده شد بیان شده است، هر روز زنده‌تر و متناسب‌تر با زندگی روزمره ما می‌شود.

حتی زمانی که همه چیز سکوت به نظر می‌رسد، نگاه خود را به سوی خداوند بدوز. پدر، مطیعان را به سوی پسر می‌فرستد تا آمرزش و نجات بیابند. دست آن کسی را که تو را فرا خوانده تا مطابق احکام باشکوه او گام برداری، رها مکن. اطاعت، برکت، آزادی و نجات را برای ما به ارمغان می‌آورد — حتی زمانی که به نظر می‌رسد در تاریکی گام برمی‌داریم، او ما را با نور خود هدایت می‌کند. – اقتباس از جی. سی. فیلپات. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خداوندا، حتی زمانی که تو را به روشنی نمی‌بینم، انتخاب می‌کنم که همچنان تو را بجویم. به من صبر عطا کن تا در انتظار تو بمانم و فروتنی بده تا حتی در ضعف نیز به آموختن ادامه دهم.

به من بیاموز که به شریعت تو اعتماد کنم، حتی زمانی که پیروی از آن دشوار به نظر می‌رسد. بگذار احکام باشکوه تو، بنیاد من باشند، حتی در روزهایی که جانم افسرده است.

ای خدای محبوب، تو را شکر می‌کنم که حتی در لحظات سکوت نیز مرا با وفاداری خود حمایت می‌کنی. پسر عزیزت، شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون مشعلی است که حتی تاریک‌ترین تاریکی را روشن می‌کند. احکام تو همچون بازوانی هستند که مرا در بر می‌گیرند و در راه استوار نگه می‌دارند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خوشا به حال کسی که به من گوش فرا می‌دهد، هر روز بر درهای من بیدار می‌ماند، و بر آستانه‌های ورودی من انتظار می‌کشد» (امثال ۸:۳۴).

متأسفانه بسیاری از ما نیروهای روحانی خود را صرف کارهایی می‌کنیم که با اهداف خدا هماهنگ نیستند. وقت، انرژی و حتی منابع خود را با نیت‌های خوب، اما بدون هدایت روشن الهی صرف می‌کنیم. این کار ما را تضعیف می‌کند، ناامید می‌سازد و از تأثیر واقعی که می‌توانستیم در جهان داشته باشیم، دور می‌نماید. اما اگر خادمان وقف‌شده امروز نیروها و دارایی‌های خود را با حکمت و مطابق با نقشه‌های خدا به کار ببرند، می‌توانند این نسل را به‌کلی دگرگون سازند.

کلید این دگرگونی در اطاعت از شریعت باشکوه خدا نهفته است. این شریعت راه درست را به ما نشان می‌دهد، ما را از انحراف بازمی‌دارد و با دقت ما را به هدف آسمانی متصل می‌سازد. احکام باشکوهی که پدر به پیامبران عهد عتیق و به عیسی سپرد، به ما می‌آموزد که چگونه آنچه داریم را با حکمت و ترس خداوند به کار بریم. وقتی اطاعت می‌کنیم، از عمل بر اساس احساسات دست می‌کشیم و با تمرکز، شجاعت و نتایج ابدی گام برمی‌داریم.

کسی باش که خدا بتواند کاملاً به او اعتماد کند. او می‌خواهد کسانی را که مطابق اراده‌اش زندگی می‌کنند، برکت دهد و نزد پسر بفرستد. پدر، سرکشان را نزد نجات‌دهنده نمی‌فرستد، بلکه مطیعان، منضبطان و وفاداران به شریعت بی‌همتای خود را می‌فرستد. اطاعت، برکت، آزادی و نجات را برای ما به ارمغان می‌آورد—و ما را به ابزارهای فعال در تحقق نقشه الهی تبدیل می‌کند. – اقتباس از جان جووت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خدای من، کمکم کن تا زمانی که نیروهایم را صرف چیزهایی می‌کنم که از تو نیست، تشخیص دهم. به من حکمت عطا کن تا فقط راه‌هایی را بجویم که کاملاً با هدف تو هماهنگ است.

به من بیاموز که استعدادها، وقت و منابع خود را مطابق با احکام باشکوه تو به کار ببرم. بگذار از عمل بر اساس احساسات دست بکشم و با تمرکز و احترام به اراده تو گام بردارم.

ای پدر محبوب، تو را شکر می‌کنم زیرا کسانی را که از دل به تو اطاعت می‌کنند، بی‌هدایت نمی‌گذاری. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون نقشه‌ای دقیق است که به دست تو ترسیم شده. احکام تو مانند قطب‌نماهای مطمئنی هستند که مرا از گم شدن بازمی‌دارند. من به نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«چشمان خداوند بر عادلان است و گوش‌های او به فریاد ایشان شنواست» (مزامیر ۳۴:۱۵).

خداوند در جستجوی مردان و زنانی است که بتوانند با استواری، بار محبت، قدرت و وعده‌های وفادارانه او را حمل کنند. هنگامی که او قلبی واقعاً قابل اعتماد می‌یابد، هیچ محدودیتی برای آنچه می‌تواند از طریق آن زندگی انجام دهد وجود ندارد. مشکل این است که اغلب ایمان ما هنوز ضعیف است — مانند طنابی نازک که می‌کوشد باری عظیم را تحمل کند. به همین دلیل، خداوند ما را تعلیم می‌دهد، تربیت می‌کند و روز به روز تقویت می‌نماید تا ما را برای زندگی در هر آنچه او می‌خواهد به ما بسپارد، آماده سازد.

این فرایند تقویت از طریق اطاعت از شریعت شگفت‌انگیز خداوند رخ می‌دهد. وقتی تصمیم می‌گیریم به فرامین شگرف حضرت اعلی اعتماد کنیم، او ما را استوار، تزلزل‌ناپذیر و آماده برای پذیرش مسئولیت‌های بزرگ روحانی می‌سازد. شریعتی که به پیامبران عهد عتیق و به عیسی داده شد، بنیانی است که پدر بر آن بندگان قوی، وفادار و مفید خود را شکل می‌دهد. کسی که اطاعت در جزئیات را می‌آموزد، برای کارهای بزرگ آماده می‌شود.

بگذارید خداوند شما را از طریق اطاعت تعلیم دهد. پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و آنان را به سوی پسر برای آمرزش و نجات می‌فرستد. باشد که ایمان شما هر روز استوارتر گردد و بر شریعت باشکوه خداوند استوار بماند. اطاعت برای ما برکت، آزادی و نجات به ارمغان می‌آورد — و ما را ظرف‌هایی آماده می‌سازد تا هر آنچه خداوند می‌خواهد بریزد، در خود جای دهیم. -اقتباس از ای. بی. سیمپسون. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر عزیز، ایمان مرا تقویت کن تا بتوانم هر آنچه را که می‌خواهی به من بسپاری، تحمل کنم. مبادا وقتی مرا می‌آزمایی، متزلزل شوم، بلکه مانند خادمی پذیرفته‌شده استوار بمانم.

به من بیاموز که به فرامین شگفت‌انگیز تو اعتماد کنم. باشد که در هر گام اطاعت، توسط تو تعلیم و شکل یابم و در همه چیز استوار و وفادار شوم.

ای خدای من، تو را شکر می‌کنم زیرا مرا آماده می‌سازی تا آنچه را که چشمانم هنوز ندیده‌اند، دریافت کنم. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون ستونی از نیرو مرا در برابر فشارهای زندگی نگاه می‌دارد. فرامین تو همچون ریشه‌هایی عمیق‌اند که مانع سقوط من می‌شوند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«آرامش عظیمی دارند آنان که شریعت تو را دوست می‌دارند؛ برای ایشان لغزشی نیست» (مزامیر ۱۱۹:۱۶۵).

حقیقت خدا، با تمام شیرینی و قدرت رهایی‌بخش خود، همیشه فوراً درک نمی‌شود. اغلب لازم است که حتی در میان تاریکی، مبارزات و وسوسه‌ها، بر کلام خدا استوار بمانیم. با این حال، هنگامی که این کلام زنده به قلب می‌رسد، ما را محکم در بر می‌گیرد — دیگر نمی‌توانیم آن را رها کنیم. قلب وفادار، سنگینی و درد دور شدن از حقیقت را احساس می‌کند، خلأ بازگشت به دنیا را درمی‌یابد و خطر ترک راه‌هایی را که به عنوان درست شناخته است، درک می‌کند.

دقیقاً همین استواری در میان آزمایش‌هاست که نیاز ما را به چنگ زدن به شریعت عظیم خدا آشکار می‌سازد. زمانی که دنیا بر ما فشار می‌آورد و خطا ما را جذب می‌کند، احکام شگفت‌انگیز خداوند حتی گران‌بها‌تر می‌شوند و همچون لنگری محکم در میان طوفان ما را نگاه می‌دارند. اطاعت از شریعتی که پدر به پیامبران عهد عتیق و به عیسی سپرد، باری نیست — بلکه سپری است که ما را از سقوط حفظ می‌کند و با اطمینان به سوی حیات جاودان هدایت می‌نماید.

مهم نیست که روز چقدر تاریکی به همراه داشته باشد، هرگز کلامی را که به جانت زندگی بخشیده رها نکن. پدر، سرکشان را نزد پسر نمی‌فرستد. او مطیعان را برکت می‌دهد و می‌فرستد تا آمرزش و نجات را بیابند. باشد که وفاداری تو به شریعت بی‌مانند خدا همواره پایدار باشد، حتی در نبردهای خاموش روزمره. اطاعت، برکت، آزادی و نجات را برای ما به ارمغان می‌آورد. -اقتباس از جی. سی. فیلپات. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای من، مرا تقویت کن تا حتی زمانی که همه چیز اطرافم تاریک به نظر می‌رسد، در حقیقت تو استوار بمانم. باشد که هرگز کلام تو را رها نکنم، زیرا آن برای جانم حیات است.

به من حکمت عطا کن تا خطا را تشخیص دهم، شجاعت بده تا در برابر گناه مقاومت کنم و محبتی روزافزون نسبت به احکام بی‌نظیرت در دلم قرار بده. باشد که هیچ چیز مرا از اطاعتی که تو را خشنود می‌سازد، دور نسازد.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم زیرا حتی در بزرگ‌ترین نبردها، کلام تو مرا نگاه می‌دارد. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت پرقدرت تو همچون رودی از نور، تاریکی را می‌شکافد. احکام تو مانند دیوارهایی هستند که مرا از فریب‌های این جهان محافظت می‌کنند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«راستان روی تو را خواهند دید» (مزامیر ۱۱:۷).

گاهی اوقات منتظر لحظات بزرگ هستیم تا ایمان خود را نشان دهیم، گویی فقط آزمایش‌های شدید نزد خداوند ارزش دارند. اما موقعیت‌های کوچک روزمره — تصمیمات ساده، رفتارهای بی‌صدا — نیز برای رشد ما در قداست ارزشمند هستند. هر انتخابی که با ترس از خداوند انجام می‌دهیم، نشان می‌دهد چقدر می‌خواهیم او را خشنود سازیم. و در توجه به جزئیات است که وفاداری واقعی خود را نشان می‌دهیم.

این توجه به رفتارهای روزانه، تعهد ما به شریعت قدرتمند خدا را آشکار می‌سازد. وقتی با سادگی و وابستگی به پدر زندگی می‌کنیم، قلب ما به طور طبیعی به سوی احکام شگفت‌انگیز او متمایل می‌شود. آن‌ها راه‌های معمولی زندگی را روشن می‌کنند. هرچه غرور و اتکای به نفس را کنار می‌گذاریم، موانع قدرت خود را از دست می‌دهند و آرامش خداوند جای بی‌قراری را می‌گیرد.

در هر جزئیات به خداوند وفادار باش تا میوه‌های آرامش در جانت شکوفا شود. پدر مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را به سوی پسر برای بخشش و نجات می‌فرستد. او از کسانی که از شریعت سپرده‌شده به پیامبران عهد عتیق و به عیسی پیروی می‌کنند، شادمان می‌شود. باشد که تعهد تو به احکام حضرت اعلی استوار باشد، زیرا اطاعت برای ما برکت، آزادی و نجات به ارمغان می‌آورد. – اقتباس از ژان نیکولا گرو. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر مهربان، به من کمک کن تا ارزش رفتارهای کوچک روزانه‌ام را درک کنم. باشد که قلبم حتی در ساده‌ترین موقعیت‌ها به اراده تو توجه داشته باشد.

مرا تقویت کن تا در وابستگی به تو رشد کنم. باشد که روح تو مرا هدایت کند تا مطابق احکام باشکوهت زندگی کنم و اراده خود را کنار بگذارم.

ای خداوند محبوب، از تو سپاسگزارم که به من آموختی حتی جزئیات زندگی روزمره نزد تو ارزش دارد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون راهی نورانی در میان خارهای این جهان است. احکام تو همچون جواهرات گرانبهایی هستند که مرا در تاریکی هدایت می‌کنند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«زیرا مرد عادل هفت بار می‌افتد و باز برمی‌خیزد» (امثال ۲۴:۱۶)

جان واقعاً دیندار با هرگز نیفتادن تعریف نمی‌شود، بلکه با فروتنی برخاستن و با ایمان به پیش رفتن شناخته می‌شود. کسی که واقعاً خدا را دوست دارد، هنگام لغزش به ناامیدی تسلیم نمی‌شود—بلکه با اطمینان به خداوند ندا سر می‌دهد، رحمت او را می‌شناسد و با شادی تازه به راه بازمی‌گردد. قلب مطیع بر اشتباه تمرکز نمی‌کند، بلکه بر نیکی که هنوز می‌توان انجام داد و اراده‌ای که هنوز می‌توان به انجام رساند، توجه دارد.

و این محبت صادقانه به نیکی، به احکام زیبای خداوند، راهنمای سفر بنده وفادار است. او با ترس از خطا فلج نمی‌شود—ترجیح می‌دهد با اطاعت ناقص ریسک کند تا اینکه در برابر احتمال شکست دست روی دست بگذارد. دینداری حقیقی فعال، شجاع و سخاوتمند است. او فقط به پرهیز از بدی بسنده نمی‌کند، بلکه با تمام دل در پی انجام نیکی است.

پدر مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را نزد پسر برای آمرزش و نجات می‌فرستد. پس، از آغاز دوباره هر چند بار که لازم باشد، نترس. خداوند آمادگی کسی را که دوستش دارد می‌بیند و کسانی را که حتی در ضعف، صادقانه در تلاش برای خشنودی او هستند، پاداش می‌دهد. -اقتباس از ژان نیکولا گرو. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر مهربان، چند بار که در راه می‌لغزم، محبت تو مرا برمی‌خیزاند. سپاس که مرا هنگام افتادن رد نمی‌کنی و همیشه مرا به آغاز دوباره با فروتنی و ایمان فرا می‌خوانی.

به من شجاعت بده تا به خدمت تو ادامه دهم، حتی با دانستن اینکه ناقصم. بگذار قلبم بیشتر مشتاق اطاعت باشد تا ترس از شکست. به من بیاموز که نیکی را با تمام توان دوست بدارم.

ای خدای محبوب من، تو را شکر می‌کنم که هر بار با مهربانی مرا می‌پذیری وقتی به سوی تو بازمی‌گردم. پسر عزیزت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو راهی امن است که حتی پس از سقوط مرا هدایت می‌کند. احکام تو همچون دستانی نیرومند مرا بلند می‌کنند و به پیش رفتن تشویقم می‌نمایند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.