Articles

ضمیمه ۵b: چگونه سبت را در دوران معاصر رعایت کنیم

این صفحه بخشی از مجموعه‌ای درباره فرمان چهارم: سبت است:

  1. ضمیمه ۵a: سبت و روز رفتن به کلیسا، دو چیز متفاوت
  2. ضمیمه ۵b: چگونه سبت را در دوران معاصر رعایت کنیم (صفحه کنونی).
  3. ضمیمه ۵c: به‌کارگیری اصول سبت در زندگی روزمره
  4. ضمیمه ۵d: خوراک در روز سبت — راهنمای عملی
  5. ضمیمه ۵e: حمل‌ونقل در روز سبت
  6. ضمیمه ۵f: فناوری و سرگرمی در روز سبت
  7. ضمیمه ۵g: کار و سبت — هدایت در چالش‌های دنیای واقعی

تصمیم برای رعایت سبت

در مقاله قبلی ثابت کردیم که فرمان سبت هنوز برای مسیحیان امروز معتبر است و رعایت آن بسیار فراتر از انتخاب یک روز برای رفتن به کلیساست. اکنون به جنبه عملی می‌پردازیم: چگونه در واقع فرمان چهارم را رعایت کنیم وقتی تصمیم به اطاعت گرفته‌اید. بسیاری از خوانندگان از پیشینه‌ای بدون رعایت سبت می‌آیند—شاید کاتولیک، ارتدوکس، باپتیست، متدیست، پنطیکاستی یا فرقه‌ای دیگر—و می‌خواهند روز هفتم را محترم بدارند در حالی که در جای خود باقی می‌مانند. این ضمیمه برای شماست. هدف آن کمک به شماست تا بفهمید خدا چه می‌خواهد، حقیقت کتاب‌مقدسی را از سنت‌های انسانی جدا کنید و اصول عملی برای رعایت سبت به شیوه‌ای وفادارانه، شادمانه و ممکن در زندگی معاصر به شما بدهد. با این حال مهم است که به یاد داشته باشید فرمان چهارم یک وظیفه جداگانه نیست بلکه بخشی از شریعت مقدس و ابدی خداست. رعایت سبت جایگزین سایر احکام خدا نمی‌شود؛ بلکه به‌طور طبیعی از زندگی‌ای سرچشمه می‌گیرد که وقف کل شریعت او شده است.

هسته رعایت سبت: قدوسیت و استراحت

سبت و قدوسیت

قدوسیت به معنای جدا کردن برای استفاده خداست. همان‌طور که خیمه‌گاه از استفاده معمولی جدا شده بود، سبت نیز از دیگر روزهای هفته جدا شده است. خدا این را در آفرینش الگو قرار داد وقتی در روز هفتم از کار خود دست کشید و آن را تقدیس کرد (پیدایش 2:2-3)، الگویی برای قوم خود تعیین نمود. خروج 20:8-11 ما را فرا می‌خواند که «سبت را به یاد داشته باشید» و «آن را مقدس نگاه دارید»، نشان می‌دهد که قدوسیت یک افزوده اختیاری نیست بلکه ذات اصلی فرمان چهارم است. در عمل، قدوسیت یعنی شکل دادن به ساعت‌های سبت به‌گونه‌ای که به سوی خدا اشاره کنند—دوری از فعالیت‌هایی که ما را به روال عادی بازمی‌گردانند و پر کردن زمان با چیزهایی که آگاهی ما از او را عمیق‌تر می‌کند.

سبت و استراحت

در کنار قدوسیت، سبت همچنین روز استراحت است. در عبری، شָׁבַת (شَوات) به معنای «دست کشیدن» یا «توقف کردن» است. خدا از کار خلاقه خود دست کشید نه به این دلیل که خسته بود بلکه برای الگوسازی ریتم استراحت برای قومش. این استراحت فراتر از یک توقف از کار فیزیکی است؛ این خروج از چرخه معمول کار و مصرف است تا حضور، تازگی و نظم خدا را تجربه کنیم. این یک مکث آگاهانه برای اعتراف به خدا به‌عنوان خالق و نگاه‌دارنده است و اعتماد به او برای مراقبت از ما در حالی که از تلاش‌های خود دست می‌کشیم. با پذیرفتن این ریتم، ایمانداران شروع می‌کنند به دیدن سبت نه به‌عنوان یک مزاحمت بلکه به‌عنوان یک هدیه هفتگی—زمانی مقدس برای تنظیم دوباره اولویت‌ها و تجدید رابطه با کسی که ما را آفریده است.

یگانگی سبت

سبت در میان احکام خدا بی‌همتاست. این در خود آفرینش ریشه دارد، قبل از وجود ملت اسرائیل تقدیس شد و بر زمان تمرکز دارد نه صرفاً بر رفتار. برخلاف دیگر احکام، سبت نیازمند اقدامی آگاهانه برای کنار گذاشتن روال‌های معمول هر هفت روز است. برای کسانی که هرگز آن را رعایت نکرده‌اند، این می‌تواند هم هیجان‌انگیز و هم دلهره‌آور باشد. اما دقیقاً همین ریتم—خارج شدن از عادی و ورود به استراحت مقرر خدا—است که به یک آزمون هفتگی ایمان و نشانه قدرتمند اعتماد ما به تأمین او تبدیل می‌شود.

سبت به‌عنوان آزمون هفتگی ایمان

این امر سبت را نه تنها به یک آیین هفتگی بلکه به یک آزمون تکرارشونده ایمان تبدیل می‌کند. هر هفت روز، ایمانداران فراخوانده می‌شوند که از کار خود و فشارهای دنیا کنار بکشند تا اعتماد کنند که خدا برایشان فراهم خواهد کرد. در اسرائیل قدیم، این به معنای جمع‌آوری دو برابر منّا در روز ششم و اعتماد به اینکه تا روز هفتم باقی می‌ماند (خروج 16:22) بود؛ در زمان معاصر، این اغلب به معنای تنظیم برنامه‌های کاری، مالی و مسئولیت‌هاست تا هیچ چیز به ساعت‌های مقدس تجاوز نکند. رعایت سبت به این شیوه اعتماد به تأمین خدا، شجاعت در برابر فشارهای بیرونی و تمایل به متفاوت بودن در فرهنگی که بهره‌وری مداوم را ارزش می‌داند، می‌آموزد. با گذشت زمان، این ریتم یک ستون فقرات روحانی از اطاعت ایجاد می‌کند—ستونی که قلب را تعلیم می‌دهد تا نه تنها یک روز در هفته بلکه هر روز و در هر زمینه‌ای به خدا اعتماد کند.

زمان آغاز و پایان سبت

اولین و اساسی‌ترین عنصر رعایت سبت دانستن زمان شروع و پایان آن است. از خود تورات می‌بینیم که خدا سبت را به‌عنوان یک دوره بیست‌وچهار ساعته از غروب تا غروب تعیین کرده است نه از طلوع تا طلوع یا نیمه‌شب تا نیمه‌شب. در لاویان 23:32، در مورد روز کفاره (که از همان اصل زمان‌بندی پیروی می‌کند)، خدا می‌گوید: «از غروب تا غروب سبت خود را نگاه دارید.» این اصل در مورد سبت هفتگی نیز صدق می‌کند: این روز از غروب روز ششم (جمعه) آغاز می‌شود و در غروب روز هفتم (شنبه) پایان می‌یابد. در عبری این‌گونه بیان می‌شود: מֵעֶرֶב עַד־עֶرֶב (مِعِرِو عَد-عِرِو) — «از غروب تا غروب». درک این زمان‌بندی پایه‌ای برای احترام درست به سبت در هر عصری است.

رسم تاریخی و روز عبری

این حساب از غروب تا غروب عمیقاً در مفهوم عبری زمان ریشه دارد. در پیدایش 1، هر روز آفرینش به‌صورت «و شام بود و صبح بود» توصیف شده است، نشان می‌دهد که در تقویم خدا، یک روز جدید با غروب آغاز می‌شود. به همین دلیل است که یهودیان در سراسر جهان شمع روشن می‌کنند و در جمعه شب سبت را خوشامد می‌گویند، سنتی که الگوی کتاب‌مقدسی را منعکس می‌کند. در حالی که یهودیت ربانی بعداً آداب اضافی توسعه داد، مرز اساسی کتاب‌مقدسی «از غروب تا غروب» همچنان روشن و بدون تغییر باقی مانده است. حتی در زمان عیسی نیز این الگو به رسمیت شناخته می‌شد؛ برای مثال، لوقا 23:54-56 توصیف می‌کند که زنان پس از آماده کردن ادویه‌ها قبل از غروب «در روز سبت» استراحت کردند.

کاربرد عملی امروز

برای مسیحیانی که امروز به دنبال رعایت سبت هستند، ساده‌ترین راه آغاز این است که غروب جمعه را به‌عنوان شروع استراحت سبت خود مشخص کنند. این می‌تواند به سادگی تنظیم یک هشدار یا یادآوری باشد یا دنبال کردن جدول غروب محلی. در عبری، جمعه یوֹم شִׁشִּׁی (یوم شیشی) — «روز ششم» — و شنبه شַׁبָּת (شبات) — «سبت» نام دارد. وقتی خورشید در یوم شیشی غروب می‌کند، شبات آغاز می‌شود. با آماده‌سازی از قبل—پایان دادن به کار، کارهای خانه یا خرید قبل از غروب—یک گذار آرام به ساعت‌های مقدس ایجاد می‌کنید. این ریتم به ایجاد ثبات کمک می‌کند و به خانواده، دوستان و حتی کارفرمایان نشان می‌دهد که این زمان برای خدا جدا شده است.

استراحت: پرهیز از دو افراط

در عمل، مسیحیان اغلب هنگام تلاش برای «استراحت» در سبت به یکی از دو افراط می‌افتند. یک افراط سبت را به معنای بی‌حرکتی کامل می‌گیرد: بیست‌وچهار ساعت انجام ندادن هیچ کاری جز خواب، غذا خوردن و خواندن مطالب مذهبی. در حالی که این نشان‌دهنده تمایل به اجتناب از شکستن فرمان است، می‌تواند شادی و بُعد رابطه‌ای روز را از دست بدهد. افراط دیگر سبت را به‌عنوان آزادی از کار و مجوز برای سرگرمی‌های خودمحور می‌بیند—رستوران‌ها، ورزش‌ها، تماشای پیاپی برنامه‌ها یا تبدیل روز به یک تعطیلات کوچک. در حالی که ممکن است این احساس استراحت ایجاد کند، به‌راحتی می‌تواند قدوسیت روز را با حواس‌پرتی‌ها جایگزین کند.

استراحت واقعی سبت

دیدگاه کتاب‌مقدسی از استراحت سبت بین این دو افراط قرار دارد. این ترک کار عادی است تا بتوانید وقت، قلب و توجه خود را به خدا بدهید (قدوسیت = کنار گذاشته شده برای خدا). این می‌تواند شامل پرستش، معاشرت با خانواده و دیگر ایمانداران، اعمال رحمت، دعا، مطالعه و پیاده‌روی آرام در طبیعت باشد—فعالیت‌هایی که روح را تازه می‌کنند بدون اینکه آن را به grind عادی برگردانند یا به سرگرمی دنیوی سوق دهند. اشعیا 58:13-14 این اصل را می‌دهد: پای خود را از انجام خواهش خود در روز مقدس خدا باز دارید و سبت را مایه شادی بخوانید. در عبری، واژه شادی اینجا עֹנֶג (عُنِگ) است—شادی مثبت ریشه‌دار در خدا. این همان نوع استراحتی است که هم بدن و هم روح را تغذیه می‌کند و خداوند سبت را احترام می‌گذارد.

پرچم اسپانیا که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان اسپانیایی توضیح می‌دهد
Español
پرچم ایالات متحده که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان انگلیسی توضیح می‌دهد
English
پرچم برزیل که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان پرتغالی توضیح می‌دهد
Português
پرچم چین که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان چینی توضیح می‌دهد
中文
پرچم هند که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان هندی توضیح می‌دهد
हिंदी
پرچم سبز که روی آن به زبان عربی نوشته شده و به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان عربی توضیح می‌دهد.
العربية
پرچم فرانسه که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان فرانسوی توضیح می‌دهد.
Français
پرچم روسیه که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان روسی توضیح می‌دهد.
Русский
پرچم اسرائیل که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان عبری توضیح می‌دهد.
עברית
پرچم اندونزی که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان اندونزیایی توضیح می‌دهد.
Indonesia
پرچم تانزانیا که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان سواحیلی توضیح می‌دهد.
Kiswahili
پرچم تانزانیا که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبانپرچم ایران که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان فارسی توضیح می‌دهد.
فارسی
پرچم آلمان که به وبسایتی توضیح‌دهنده احکام خداوند به زبان آلمانی لینک می‌دهد.
Deutsch
پرچم ژاپن، پیوندی به وب‌سایتی که دستورات خدا را به زبان ژاپنی توضیح می‌دهد.
日本語
پرچم بنگلادش که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان بنگالی توضیح می‌دهد.
বাংলা
پرچم فیلیپین که به وب‌سایتی لینک می‌شود که احکام خدا را به زبان تاگالوگ توضیح می‌دهد.
Tagalog
پرچم پاکستان با لینکی به وب‌سایتی که فرامین خدا را به زبان اردو توضیح می‌دهد.
اُردو
پرچم ایتالیا که به وب‌سایتی لینک می‌شود که فرامین خدا را به زبان ایتالیایی توضیح می‌دهد.
Italiano
پرچم کره جنوبی که به وب‌سایتی لینک می‌شود که فرامین خدا را به زبان کره‌ای توضیح می‌دهد.
한국어
پرچم یونان که به وب‌سایتی لینک می‌شود که فرامین خدا را به زبان یونانی توضیح می‌دهد.
Ελληνικά
پرچم ویتنام که به وب‌سایتی پیوند می‌دهد که دستورات خدا را به زبان ویتنامی توضیح می‌دهد.
Tiếng Việt
پرچم لهستان که به وب‌سایتی لینک می‌دهد که فرمان‌های خدا را به زبان لهستانی توضیح می‌دهد.
Polski
پرچم تایلند که به وب‌سایتی پیوند می‌دهد که فرمان‌های خدا را به زبان تایلندی توضیح می‌دهد
ไทย
پرچم ترکیه که به وب‌سایتی پیوند می‌دهد که فرمان‌های خدا را به زبان ترکی توضیح می‌دهد.
Türkçe
پرچم رومانی که به وب‌سایتی پیوند دارد که فرمان‌های خدا را به زبان رومانیایی توضیح می‌دهد.
Română

این مطلب را به اشتراک بگذارید