«خداوند را بخوانید، مادامی که او نزدیک است» (اشعیا ۵۵:۶).

بسیاری از مسیحیان دوره‌هایی را تجربه می‌کنند که تخت رحمت خداوند زیر ابرها پنهان به نظر می‌رسد. خداوند پنهان، دور و خاموش به نظر می‌آید. حقیقت تار می‌شود و دل نمی‌تواند راه را به روشنی ببیند و در گام‌های خود احساس امنیت کند. وقتی به درون خود می‌نگرد، نشانه‌های اندکی از محبت و آثار فراوانی از ضعف و فساد می‌یابد که روحش را افسرده می‌سازد. او دلایل بیشتری علیه خود می‌بیند تا به نفع خود، و این باعث می‌شود که بترسد خداوند کاملاً از او دور شده باشد.

درست در همین آشفتگی جان است که ضرورت اطاعت از فرامین باشکوه خداوند آشکار می‌شود. راه برای کسی که بر استواری شریعت خداوند گام برمی‌دارد، گم نمی‌شود؛ این نافرمانان‌اند که در سایه‌های خود می‌لغزند. عیسی تعلیم داد که تنها مطیعان هستند که از سوی پدر نزد پسر فرستاده می‌شوند — و در همین فرستادن است که نور بازمی‌گردد، ذهن روشن می‌شود و جان مسیر خود را می‌یابد. کسی که دل خود را تسلیم اوامر الهی نگه می‌دارد درمی‌یابد که اطاعت، ابرها را کنار می‌زند و دوباره راه زندگی را می‌گشاید.

پس، زمانی که آسمان بسته به نظر می‌رسد، با استواری بیشتری به اطاعت بازگردید. اجازه ندهید احساسات، ایمان شما را هدایت کنند. پدر، کسانی را که فرامین او را گرامی می‌دارند، می‌نگرد و اوست که جان را به مسیر درست بازمی‌گرداند. اطاعت همواره پلی است میان آشفتگی و آرامش، میان تردید و فرستاده شدن نزد پسر. اقتباس از جی. سی. فیلپات. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، کمکم کن در احساسات آشفته‌ای که گاه جان را فرا می‌گیرد، گم نشوم. به من بیاموز حتی زمانی که آسمان بسته به نظر می‌رسد، به تو بنگرم.

خدای من، دل مرا تقویت کن تا در وفاداری به فرامین تو بمانم، حتی زمانی که احساساتم خلاف آن را می‌گویند. بگذار کلام تو پایه‌ای استوار باشد که بر آن گام برمی‌دارم.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم که به من یادآوری می‌کنی نور همواره برای کسی که اطاعت تو را برمی‌گزیند بازمی‌گردد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو نوری است که هر سایه‌ای را می‌زداید. فرامین تو راهی استوار است که جانم در آن آرامش می‌یابد. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«اما خداوند خدای حقیقی است؛ او خدای زنده و پادشاه ابدی است» (ارمیا ۱۰:۱۰).

قلب انسان هرگز در خدایان دروغین رضایت نیافته است. لذت، ثروت یا هیچ فلسفه‌ای نمی‌تواند روحی را که از حضور آفریننده خالی است، پر کند. بی‌خدا، دئیست، یا پانتئیست—همه می‌توانند نظام‌های فکری بسازند، اما هیچ‌یک امید واقعی ارائه نمی‌دهند. زمانی که امواج سختی و ناامیدی با قدرت برمی‌خیزند، آنان کسی را ندارند که به او فریاد زنند. باورهایشان پاسخ نمی‌دهد، تسلی نمی‌بخشد و نجات نمی‌دهد. کتاب‌مقدس پیش‌تر اعلام کرده است: «به خدایانی که برایشان بخور می‌سوزانند فریاد خواهند زد، اما ایشان در زمان تنگی نجاتشان نخواهند داد.» به همین دلیل است که با اطمینان می‌گوییم: صخرهٔ ایشان مانند صخرهٔ ما نیست.

و این اطمینان تنها توسط کسانی تجربه می‌شود که از شریعت باشکوه خدا و احکام شگفت‌انگیز او پیروی می‌کنند. جان مطیع هرگز بی‌راهنما نمی‌ماند، زیرا پدر نقشه‌های خود را بر وفاداران آشکار می‌سازد و فقط ایشان را نزد پسر برای بخشش و نجات می‌فرستد. در حالی که بت‌ها شکست می‌خورند و فلسفه‌های انسانی فرو می‌ریزند، راه اطاعت استوار و روشن باقی می‌ماند. برای پیامبران چنین بود، برای شاگردان چنین بود و امروز نیز چنین است.

پس با وفاداری به خداوند بچسبید. هرآنچه را که نمی‌تواند نجات دهد رها کنید و به سوی آنکه زنده است و تا ابد سلطنت می‌کند نزدیک شوید. کسی که در اطاعت گام برمی‌دارد هرگز بی‌امید نمی‌ماند، زیرا زندگی‌اش بر تنها صخره‌ای استوار است که حقیقتاً نگهدارنده است. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، شکر که تو خدای زنده، وفادار و حاضر هستی. تنها در تو جان من آرامش حقیقی می‌یابد.

ای خدای من، مرا از هر آنچه دروغین و پوچ است محافظت کن. به من بیاموز تا در اطاعت زندگی کنم و هر راهی را که مرا از حقیقتت دور می‌کند رد نمایم. بگذار احکامت همیشه انتخاب من باشد.

ای خداوند محبوب، شکر می‌کنم که شریعت تو مرا زمانی که همه چیز اطرافم فرو می‌ریزد، استوار نگاه می‌دارد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهندهٔ ابدی من است. شریعت قدرتمند تو صخره‌ای است که جانم را نگه می‌دارد. احکام تو اطمینانی است که در هر تنگی با من است. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«آه، ای خداوند! مشورت تو عظیم است و کارهای تو شگفت‌انگیز» (ارمیا ۳۲:۱۹).

ما درباره قوانین طبیعت طوری صحبت می‌کنیم که گویی نیروهایی سرد، سخت و خودکار هستند. اما در پس هر یک از آن‌ها، خود خدا حضور دارد که همه چیز را با کمال هدایت می‌کند. هیچ ماشینی کور، جهان را اداره نمی‌کند — بلکه پدری مهربان در مرکز همه چیز است. برای کسانی که خدا را دوست دارند، همه چیزها برای خیریت ایشان همکاری می‌کند، زیرا هیچ چیز خارج از مراقبت کسی که همه چیز را نگاه می‌دارد، رخ نمی‌دهد. به نوعی، خدا کل جهان را سازمان می‌دهد تا هدفی را که برای هر زندگی دارد، تحقق بخشد.

و این مراقبت زمانی با وضوح بیشتری نمایان می‌شود که ما تصمیم می‌گیریم از شریعت شگفت‌انگیز خدا و احکام دلنشین او پیروی کنیم. اطاعت، قلب ما را با قلب آفریننده هماهنگ می‌کند و اینگونه است که زندگی به نظم درمی‌آید. طبیعت، شرایط، چالش‌ها و پیروزی‌ها — همه چیز به نفع جان‌هایی که خداوند را حرمت می‌نهند، شروع به کار می‌کند. خدا نقشه‌های خود را فقط به مطیعان آشکار می‌سازد؛ اینگونه است که او محافظت می‌کند، هدایت می‌کند و هر وفاداری را به سوی پسرش می‌فرستد تا بخشش و نجات را دریافت کند. وقتی اعتماد می‌کنیم و اطاعت می‌نماییم، حتی قدرتمندترین نیروهای آفرینش نیز وسیله‌ای برای خیریت ما می‌شوند.

پس اعتماد خود را به پدر استوار نگاه دار و در تسلیم به احکام او زندگی کن. جان مطیع هرگز زیر فشارهای زندگی خرد نمی‌شود، زیرا به دست آفریننده جهان محافظت می‌شود. وقتی اطاعت می‌کنیم، همه چیز اطراف ما با هدف خدا هماهنگ می‌شود — و صلح او در هر قدم با ماست. اقتباس از جی.آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، سپاسگزارم که محبت تو بر همه آنچه وجود دارد، حکمرانی می‌کند. هیچ نیرویی در آفرینش نیست که خارج از کنترل تو باشد.

خدای من، به من کمک کن تا با اعتماد و اطاعت زندگی کنم، دانسته که تو همه چیز را برای خیریت کسانی که تو را حرمت می‌نهند، هدایت می‌کنی. بگذار زندگی‌ام همیشه با اراده تو هماهنگ باشد.

ای خداوند عزیز، تو را شکر می‌کنم که حتی طبیعت نیز با کسانی که در راه‌های تو گام برمی‌دارند، همکاری می‌کند. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو نظم کاملی است که زندگی مرا نگاه می‌دارد. احکام تو محافظت و هدایت هر روز من هستند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«به من بیاموز، ای خداوند، راه تو را، تا در راستی تو گام بردارم» (مزامیر ۸۶:۱۱).

جان زنده تحمل رکود روحانی را ندارد. کسی که واقعاً خدا را می‌شناسد، بی‌قراری پیشرفت، رشد و تعمیق فهم را احساس می‌کند. خدمتگزار وفادار به خود می‌نگرد و درمی‌یابد که چقدر اندک می‌داند، چقدر دستاوردهای روحانی‌اش هنوز سطحی است و چگونه دیدش می‌تواند محدود باشد. او از شکست‌های گذشته آگاه است، ضعف حال را احساس می‌کند و می‌داند که به تنهایی نمی‌داند چگونه در آینده گام بردارد.

دقیقاً در همین جاست که دعوت برای بازگشت به شریعت عظیم خدا و احکام گران‌بهای او پدیدار می‌شود. جان مشتاق پیشرفت درمی‌یابد که بدون وفاداری، پیشرفتی نیست و اطاعت تنها راه رشد ایمن است. خدا فقط نقشه‌های خود را بر مطیعان آشکار می‌کند؛ همین اطاعت است که درها را می‌گشاید، گام‌ها را استوار می‌سازد و دل را آماده می‌کند تا در زمان مقرر پدر، به سوی پسر فرستاده شود. کسی که می‌خواهد پیش برود باید در همان راهی گام بردارد که همه خدمتگزاران وفادار — پیامبران، رسولان و شاگردان — پیموده‌اند.

پس دل خود را بر آن بگذار که هر روز در اطاعت زندگی کنی. نه با نیروی خود، بلکه با هدایت شریعت خداوند که هرگز تغییر نمی‌کند، پیش برو. جانِ تصمیم‌گرفته به چنین راهی نه تنها رشد می‌کند، بلکه هدف، وضوح و نیرو می‌یابد — و پدر او را به سوی پسر هدایت خواهد کرد تا وارث حیاتی شود که پایان ندارد. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، مرا یاری کن تا هرگونه رکود روحانی را رد کنم و همواره در جهت اراده تو پیش بروم. بگذار قلبم نسبت به آنچه تو می‌خواهی در من انجام دهی، حساس بماند.

ای خدای من، مرا تقویت کن تا با فروتنی و وفاداری گام بردارم، محدودیت‌های خود را بپذیرم، اما اطمینان داشته باشم که تو هر گام مطیعان احکام خود را هدایت می‌کنی.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم که به من یادآوری کردی تنها با پیروی از شریعت تو حقیقتاً پیش خواهم رفت. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو راهی استوار برای جان من است. احکام تو راهنمایی مطمئن برای هر گامی است که برمی‌دارم. من به نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«مرا در حقیقت خود هدایت کن و تعلیم ده، زیرا تو خدای نجات من هستی» (مزامیر ۲۵:۵).

بسیاری در کلیساها نمی‌توانند به دیگران کمک کنند، زیرا در اعماق وجود خود از وضعیت روحانی خویش مطمئن نیستند. دشوار است که دست یاری به سوی کسی دراز کنی وقتی قلبت هنوز از غرق شدن می‌ترسد. هیچ‌کس نمی‌تواند دیگری را نجات دهد اگر پایش بر زمین محکم قرار نگرفته باشد. پیش از آنکه کسی را از آب‌های متلاطم بیرون بکشی، باید خودت لنگر انداخته باشی — مطمئن از راه، مطمئن از حقیقت، مطمئن از زندگی.

و این استواری تنها زمانی به وجود می‌آید که شخص خود را به شریعت شگفت‌انگیز خدا و فرمان‌های عظیم او تسلیم کند. امنیت روحانی از احساسات یا سخنرانی‌ها حاصل نمی‌شود؛ بلکه از اطاعت زاده می‌شود. همه خادمان وفادار — انبیا، رسولان و شاگردان — این اطمینان را داشتند، زیرا مطابق آنچه پدر فرمان داده بود زندگی می‌کردند. خدا فقط نقشه‌های خود را بر مطیعان آشکار می‌سازد، و تنها اینان هستند که نزد پسر برای آمرزش و نجات فرستاده می‌شوند. وقتی جان در وفاداری گام برمی‌دارد، می‌داند کجاست و به کجا می‌رود — و آنگاه می‌تواند با اقتدار و آرامش به دیگران کمک کند.

پس گام‌های خود را در اطاعت استوار کن. وقتی دل در شریعت خداوند ثابت می‌ماند، هیچ چیز آن را نمی‌لرزاند و تو به ابزاری مفید در دستان خدا تبدیل می‌شوی. کسی که جای پای خود را در خدا یافته، سرانجام می‌تواند با امنیت و هدف دست یاری به دیگران دراز کند. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، قدم‌هایم را در حقیقت خود استوار ساز تا بی‌هراس و بی‌ناامنی زندگی کنم. مرا بیاموز تا با وضوح در حضورت گام بردارم.

خدای من، مرا یاری ده تا با وفاداری از فرمان‌هایت اطاعت کنم تا زندگی‌ام پایدار و ایمانم تزلزل‌ناپذیر باشد. بگذار هرگز پیش از آنکه در اراده تو استوار شوم، سعی نکنم به دیگران کمک کنم.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم زیرا اطاعت، پایه‌ای محکم برای زندگی و خدمت به من می‌بخشد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو بنیاد مطمئن گام‌های من است. فرمان‌های تو شالوده‌ای است که ایمانم را نگه می‌دارد. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خداوند و قدرت او را بجویید؛ پیوسته روی او را بطلبید» (اول تواریخ ۱۶:۱۱).

پیش رفتن به سوی امور آسمانی کار ساده‌ای نیست. رشد در زندگی روحانی، شبیه‌تر شدن به مسیح، بالغ شدن در ایمان — همه این‌ها تلاش، انکار نفس و پایداری می‌طلبد. بسیاری دلسرد می‌شوند، زیرا وقتی به خود نگاه می‌کنند، تغییرات بزرگی را از یک روز به روز دیگر نمی‌بینند. به نظر می‌رسد که همچنان همان هستند و پیشرفت قابل مشاهده‌ای ندارند. اما حتی همین اشتیاق صادقانه برای رشد، خود نشانه‌ای از پیشرفت است. اشتیاق به خدا، به خودی خود، روح را در مسیر درست حرکت می‌دهد.

و دقیقاً در همین سفر است که شریعت عظیم خدا و احکام والای او اساسی می‌شوند. هیچ‌کس بدون اطاعت رشد نمی‌کند. انبیا، رسولان و شاگردان پیشرفت کردند، زیرا با وفاداری در مسیر دستورات خداوند گام برداشتند و خدا نقشه‌های خود را فقط بر مطیعان آشکار کرد. هر گام اطاعت، گامی به سوی پدر است — و این پدر است که کسانی را که او را حرمت می‌نهند، به سوی پسر می‌فرستد. پس دلی که برای اطاعت تلاش می‌کند، حتی زمانی که متوجه نمی‌شود، در حال رشد است.

پس دلسرد نشوید. همچنان آرزو کنید، بجویید و اطاعت نمایید. این حرکات درونی، رشد واقعی هستند و پدر هر یک از آن‌ها را می‌بیند. او گام‌های شما را تقویت خواهد کرد و شما را به مقصد ابدی که برای وفاداران آماده کرده است، خواهد رساند. اقتباس از جِی.آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، قلب مرا تقویت کن تا وقتی پیشرفت فوری نمی‌بینم، دلسرد نشوم. به من بیاموز حتی گام‌های کوچک به سوی تو را ارزشمند بدانم.

خدای من، به من کمک کن تا در اطاعت رشد کنم، حتی زمانی که این مسیر دشوار است. بگذار اشتیاقم برای حرمت نهادن به تو هرگز سرد نشود، بلکه هر روز عمیق‌تر گردد.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم، زیرا حتی اشتیاق به تو نیز رشد است. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو راهی است که هر روز مرا شکل می‌دهد. احکام تو نردبانی است که روح من از آن به سوی تو بالا می‌رود. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خوشا به حال کسی که گناهش آمرزیده شده و خطایش پوشیده شده است» (مزامیر ۳۲:۱).

در میان تمام برکات روحانی که خداوند بر جان انسان آشکار می‌سازد، اندکی هستند که به عمق اطمینان از نجات از طریق آمرزش گناهان می‌رسند. به همین دلیل است که بسیاری از بندگان صادق، در میان نبردهای درونی و اشک‌های خاموش، مشتاق این تأیید هستند. آنان آرزو دارند احساس کنند که خداوند واقعاً ایشان را پذیرفته است، که گناهشان برداشته شده و آسمان برایشان گشوده است. این فریاد واقعی است و بسیاری این کشمکش را در خفا تجربه می‌کنند و در انتظار لمس الهی هستند.

اما خود خداوند راه را نشان داده است: دوری از نافرمانی و در آغوش گرفتن شریعت باشکوه خداوند، پیروی از همان احکام والایی که مقدسین، انبیا، رسولان و شاگردان به آن‌ها وفادار بودند. پدر هرگز فرزندان خود را سردرگم نکرده است — او به وضوح بیان کرده که نقشه‌های خود را بر مطیعان آشکار می‌سازد و فقط همین افراد به سوی پسر فرستاده می‌شوند تا آمرزش و نجات یابند. این موضوع مبهم یا اسرارآمیز نیست: راه روشن، استوار و جاودانه است.

پس تصمیم بگیر که در مسیر وفاداری گام برداری. اطاعت را شیوه زندگی خود قرار بده و پدر حضور خود را با فرستادن تو به سوی پسر در زمان مناسب تأیید خواهد کرد. جان‌هایی که احکام خدا را گرامی می‌دارند، در آینده امنیت و در حال حاضر آرامش می‌یابند، زیرا می‌دانند که در مسیر درست — مسیر پادشاهی جاودان — قدم برمی‌دارند. اقتباس از جِی. سی. فیلپات. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، سپاسگزارم که تو جستجوها، تردیدها و عمیق‌ترین آرزوهای مرا می‌دانی. به من بیاموز که با صداقت گام بردارم و از اطاعتی که تو می‌طلبی، نگریزم.

خدای عزیز من، قلب مرا تقویت کن تا در وفاداری به احکام تو زندگی کنم، همان‌گونه که بندگان پیش از ما زیستند. بگذار هر قدم من تصمیم به تکریم تو را آشکار سازد.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم که به من یادآوری کردی آمرزش و نجات از آنِ کسانی است که به اراده تو تسلیم می‌شوند. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو راهی امن برای جان من است. احکام تو نوری است که می‌خواهم هر روز با خود حمل کنم. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«کسی که دستان پاک و قلبی پاک دارد… او برکت خداوند را دریافت خواهد کرد» (مزامیر ۲۴:‏۴–۵).

تنها یک جمله که از لبان پسر خدا بیرون آمده باشد، کافی است تا سرنوشت ابدی هر انسانی را تعیین کند: «در گناهان خود خواهید مرد؛ جایی که من می‌روم، شما نمی‌توانید بروید.» این کلمات حقیقتی جدی را آشکار می‌سازند: هیچ‌کس که به نافرمانی، گناه و لذت‌هایی که خدا محکوم می‌کند چنگ می‌زند، جایی در پادشاهی ابدی نخواهد یافت. اگر کسی مستی، ناپاکی، طمع و هر گونه سرکشی را ترک نکند، آسمان برای او آسمان نخواهد بود—بلکه عذاب خواهد بود. زیرا آسمان مکانی است برای کسانی که آماده شده‌اند، و تنها کسانی که پاکی و وفاداری را می‌جویند می‌توانند آنچه را که مقدس است دوست بدارند.

در اینجاست که شریعت شگفت‌انگیز خدا و فرامین باشکوه او همه چیز را روشن می‌سازد. کسی که قدوسیت را در اینجا رد می‌کند، در ابدیت نیز تاب آن را نخواهد آورد. پدر از ابتدا آشکار ساخت که تنها کسانی را به سوی پسر خواهد فرستاد که با صداقت در راه‌های او گام برمی‌دارند، همان‌گونه که پیامبران، رسولان و شاگردان چنین کردند. خدا فقط نقشه‌های خود را به مطیعان آشکار می‌سازد، و زندگی اطاعت، قلب را برای خواستن آنچه پاک است شکل می‌دهد. کسی که در سرکشی گام برمی‌دارد، نمی‌تواند در میان مقدسین زندگی کند—اما کسی که از شریعت پیروی می‌کند، در آنچه خدا دوست دارد لذت می‌یابد و شایسته پادشاهی او می‌شود.

پس، تا زمانی که فرصت هست، خود را آماده کن. بگذار اطاعت، خواسته‌ها، عادات و شخصیت تو را دگرگون سازد. پدر کسانی را که انتخاب می‌کنند او را تکریم کنند، زیر نظر دارد و آنان را به سوی پسر هدایت می‌کند تا بخشش و نجات را بیابند. آسمان برای کسانی است که در اینجا آموخته‌اند آنچه را که مقدس است دوست بدارند. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، به من قلبی عطا کن که آنچه پاک است دوست بدارد و هر آنچه مرا از تو دور می‌کند رد نماید. مبادا هرگز به گناه عادت کنم یا در خطا آسوده شوم.

ای خدای من، شخصیت مرا از طریق اطاعت روزانه شکل بده. بگذار هر فرمان تو جایگاهی زنده در من بیابد، جانم را برای پادشاهی تو آماده سازد و هر خواسته‌ای که برخلاف اراده توست از من دور کند.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم زیرا شریعت تو مرا برای آسمان آماده می‌سازد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت نیرومند تو انضباطی است که قلب مرا شکل می‌دهد. فرامین تو پاکی‌ای است که مشتاق در آغوش گرفتن آن هستم. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«با محبت ابدی تو را دوست داشتم؛ از این رو، با مهربانی تو را جذب کردم» (ارمیا ۳۱:۳).

خداوند ارواح را نمی‌آفریند تا آن‌ها را به سادگی در جهان رها کند تا به تنهایی و گم‌شده در میان جمعیت‌ها بجنگند. او هر زندگی را با دقت، توجه و هدف برنامه‌ریزی می‌کند. خداوند ما را به نام می‌شناسد، هر قدم ما را دنبال می‌کند و ما را آن‌قدر شخصی دوست دارد که اگر تو تنها انسان روی زمین بودی، محبت او نسبت به تو نه بیشتر بود و نه کمتر. او با فرزندان خود این‌گونه رفتار می‌کند — به طور فردی، عمیق و هدفمند.

و دقیقاً به خاطر همین محبت شخصی، او ما را فرا می‌خواند تا از شریعت باشکوه خدا و احکام فوق‌العاده‌اش پیروی کنیم. نقشه پدر مبهم یا کلی نیست؛ او هر جان را در راه‌هایی که از ابتدا تعیین کرده، هدایت می‌کند. همه پیامبران، رسولان و شاگردان این را فهمیدند و با اطاعت زندگی کردند، زیرا می‌دانستند خداوند نقشه‌های خود را فقط به کسانی که با وفاداری گام برمی‌دارند، آشکار می‌کند. اطاعت، پاسخ عملی به محبت الهی است و همچنین راهی است که پدر هر خادم وفادار را نزد پسر می‌فرستد تا بخشش و نجات را دریافت کند.

پس هر روز به یاد داشته باش: تو در میان جمعیت گم نشده‌ای. خداوند تو را می‌بیند، هدایت می‌کند و شخصاً دوستت دارد — و انتظار دارد قلبت با اطاعت پاسخ دهد. زندگی زمانی شفافیت، هدف و جهت می‌یابد که تصمیم بگیریم در احکام او گام برداریم، و بدانیم هر قدم وفادارانه ما را به مقصدی که پدر برنامه‌ریزی کرده نزدیک‌تر می‌کند. اقتباس از J.R. Miller. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر مهربان، شکر که محبت تو شخصی، عمیق و پایدار است. تو مرا به نام می‌شناسی و هر جزئی از زندگی‌ام را هدایت می‌کنی.

ای خدای من، کمکم کن تا با وفاداری به محبت تو پاسخ دهم و در احکام تو گام بردارم، همان‌گونه که خادمان پیش از ما چنین کردند. بگذار هرگز فراموش نکنم که اطاعت، راهی امن است که تو آماده ساخته‌ای.

ای خداوند محبوب، سپاسگزارم که زندگی‌ام را با هدف و محبت برنامه‌ریزی کردی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو راهنمای کامل مسیر من است. احکام تو بیانگر مراقبت تو از من است. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«و خداوند را بجویید هنگامی که یافت می‌شود، او را بخوانید هنگامی که نزدیک است» (اشعیا ۵۵:۶).

بسیاری از بندگان خدا با لحظاتی از تردید روبرو می‌شوند، زمانی که نمی‌توانند نام خود را به‌وضوح در کتاب حیات ببینند. دلشان می‌لرزد و می‌پرسند که آیا خداوند واقعاً کار نجات را در جانشان آغاز کرده است یا نه. اما نکته‌ای اساسی وجود دارد که همه باید به آن توجه کنند: اینکه آیا می‌توانند با صداقت، خود را در پای اطاعت بگذارند و در حضور خدا آرزوی واقعی برای زیستن بر طبق اراده او را ابراز کنند. کسانی که در فروتنی در برابر جلال الهی زانو زده‌اند، این اشتیاق‌ها را که به سوی خداوند لشکریان بالا می‌رود، می‌شناسند.

در همین جاست که فوریت پیروی از شریعت باشکوه خدا و احکام فوق‌العاده‌اش را درک می‌کنیم. این احساسات گذرا نیستند که سرنوشت ابدی را تعیین می‌کنند، بلکه زندگی‌ای است که با وفاداری مشخص می‌شود. خدا فقط نقشه‌های خود را بر مطیعان آشکار می‌سازد و تنها کسانی که خود را به شریعت او تسلیم می‌کنند، نزد پسر فرستاده می‌شوند تا آمرزش و نجات یابند. جان‌هایی که با تمام دل در پی اطاعت هستند، در راهی که خالق آماده کرده است، امنیت می‌یابند.

پس، طوری زندگی کن که اطاعت، نشان روزانه تو باشد. وقتی پدر دلی را می‌بیند که مایل به احترام گذاشتن به احکام اوست، آن جان را نزد عیسی می‌فرستد و او در میان زندگان آسمان ساکن خواهد شد. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را شکر می‌کنم زیرا عمیق‌ترین بخش‌های قلبم را می‌بینی. به من بیاموز که چگونه با تردیدها روبرو شوم و چشمانم را بر اطاعتی که راهی امن است و تو مقرر کرده‌ای، ثابت نگه دارم.

ای خدای من، کمکم کن روحی فروتن داشته باشم که بتواند با صداقت در حضورت زانو بزند. بگذار هر فرمان تو جایگاهی زنده در وجودم بیابد و آرزوی من برای اطاعت، همیشگی و حقیقی باشد.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم که به من یادآوری می‌کنی که از طریق اطاعت از شریعت توست که به سوی پسرت می‌روم. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو نوری است استوار برای جان من. احکام تو مرواریدهایی هستند که با شادی می‌خواهم نگاه دارم. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.