«چشمان خود را به سوی بالا بلند کنید و ببینید چه کسی این چیزها را آفریده است؛ همان که لشکر آن‌ها را به شمار بیرون می‌آورد؛ همه را به نام‌هایشان می‌خواند؛ زیرا که در نیرو عظیم است و در قدرت قوی، هیچ‌یک کم نخواهد شد» (اشعیا ۴۰:۲۶).
محال است که روحی بی‌توجه، بی‌نظم و بی‌هدف بتواند خدا را با وضوح بنگرد. ذهن آشفته‌ای که بی‌هدف سرگردان است، در حضور آفریننده به عنوان تضادی دردناک با کمال و هماهنگی هر آنچه خدا آفریده ظاهر می‌شود. همان صدایی که ستارگان را با دقت نگاه می‌دارد، از دیدن دل‌هایی که بدون حرمت، بی‌ساختار و بی‌صداقت نزدیک می‌شوند، اندوهگین می‌گردد.
این از طریق اطاعت از شریعت شگفت‌انگیز خداست که درون ما نظم و هدف می‌یابد. احکام والایی که به پیامبران عهد عتیق و به عیسی داده شد، به ما می‌آموزند که بدن را منضبط کنیم، ذهن را سامان دهیم و روحی بیدار پرورش دهیم. شریعت پرشکوه خداوند به ما مرکز و جهت می‌بخشد و زندگی ما را با هدف، استواری و حرمت شکل می‌دهد. کسی که اطاعت می‌کند، می‌آموزد که در هماهنگی با آفریننده زندگی کند — و دعای او دیگر تناقض نیست، بلکه بازتابی از زیبایی است که خدا انتظار دارد در ما بیابد.
به زندگی سرگردان قانع نشوید. پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را به سوی پسر می‌فرستد تا آمرزش و نجات یابند. بگذارید احکام باشکوه خداوند جان شما را با تعادل و غیرت شکل دهند. اطاعت، برکت، آزادی و نجات را برای ما به ارمغان می‌آورد — و دعای ما را به سرودی هماهنگ با نظم آسمان‌ها تبدیل می‌کند. اقتباس از جیمز مارتینو. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.
با من دعا کنید: ای پدر قدوس و پرجلال، هر گونه سستی روحانی و بی‌نظمی که تو را ناخشنود می‌سازد از من دور کن. به من بیاموز که با جدیت، فروتنی و راستی در حضورت حاضر شوم.
قلبم را با شریعت باشکوهت تعلیم بده. بگذار احکام تو مرا به طور کامل شکل دهند و زندگی‌ام بازتابی از نظم کامل تو باشد.
ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم زیرا با وجود ضعف و حواس‌پرتی‌ام، مرا به مشارکت با خودت دعوت می‌کنی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون قطب‌نمایی روزهای مرا سامان می‌دهد. احکام تو مانند ستارگان ثابتی هستند که دعاهایم را در مسیر درست هدایت می‌کنند. من به نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.