«در حضور من راه برو و کامل باش» (پیدایش ۱۷:۱).

بسیار درباره قداست سخن گفته می‌شود، اما اندکی حقیقت آن را درک می‌کنند. مقدس بودن یعنی با خدا راه رفتن، همان‌گونه که اخنوخ کرد — زیستن با یک هدف: خشنود ساختن پدر. زمانی که دل بر این هدف یگانه متمرکز شود، زندگی ساده و سرشار از معنا می‌گردد. بسیاری به بخشیده شدن بسنده می‌کنند، اما امتیاز گام برداشتن در کنار آفریدگار و چشیدن شادی حضور او در هر قدم را از دست می‌دهند.

این رفاقت عمیق زمانی شکوفا می‌شود که انتخاب کنیم مطابق با احکام باشکوه حضرت اعلی زندگی کنیم. قداست تنها یک احساس درونی نیست، بلکه تمرینی مداوم از اطاعت است؛ راه رفتنی روزانه در هماهنگی با اراده خدا. کسی که کلام او را نگاه می‌دارد، درمی‌یابد که هر عمل وفاداری، گامی نزدیک‌تر به قلب پدر است.

پس امروز تصمیم بگیر با خدا راه بروی. بکوش تا در همه چیز او را خشنود سازی، و حضورش بزرگ‌ترین شادی تو خواهد شد. پدر از کسانی که اطاعتش می‌کنند خشنود می‌شود و آنان را به سوی پسر هدایت می‌کند، جایی که قداست حقیقی به رفاقتی جاودان بدل می‌گردد. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را می‌ستایم زیرا مرا می‌خوانی تا در قداست و محبت با تو راه بروم. به من بیاموز که با دلی که تنها به سوی توست زندگی کنم.

ای خداوند، مرا هدایت فرما تا احکام باشکوه تو را به جا آورم و بیاموزم که در هر اندیشه، سخن و عمل، تو را خشنود سازم.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا مرا تنها به بخشیده شدن نمی‌خوانی، بلکه به راه رفتن با خودت در هر روز دعوت می‌کنی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت نیرومند تو راه قداست است. احکام تو گام‌های استواری است که مرا به قلب تو نزدیک‌تر می‌کند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«در من، ای خدا، دلی پاک بیافرین و روحی راست در من تازه کن» (مزامیر ۵۱:۱۰).

چند بار احساس کرده‌ایم که زیر بار گناه خم شده‌ایم و درمی‌یابیم که به تنهایی حتی قادر به توبه واقعی هم نیستیم. ذهن ما پر می‌شود از یادآوری افکار ناپاک، سخنان بیهوده و رفتارهای نابخردانه — و با این حال، قلبمان خشک به نظر می‌رسد، ناتوان از گریستن در حضور خدا. اما لحظاتی هست که خداوند، در مهربانی خود، روح ما را با انگشت نامرئی‌اش لمس می‌کند و توبه‌ای عمیق در ما بیدار می‌سازد، به گونه‌ای که اشک‌ها همچون آب از صخره جاری می‌شوند.

این لمس الهی به‌ویژه در کسانی نمایان می‌شود که مطابق با احکام باشکوه خدای متعال زندگی می‌کنند. اطاعت، راه را برای عمل روح باز می‌کند، سختی دل را می‌شکند و ما را نسبت به قدوسیت خدا حساس می‌سازد. اوست که زخمی می‌زند تا شفا دهد، اوست که توبه حقیقی را که پاک می‌سازد و بازسازی می‌کند، بیدار می‌سازد.

پس اگر قلبت سرد به نظر می‌رسد، ناامید نشو. از خداوند بخواه که بار دیگر روحت را لمس کند. زمانی که پدر عصای تادیب خود را برمی‌دارد، فقط برای این است که رودخانه حیات — توبه، بخشش و دگرگونی — را جاری سازد که ما را به سوی پسر و نجات جاودان هدایت می‌کند. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، با اعتراف به ضعف و ناتوانی خود در توبه، به حضورت می‌آیم. با دست خود مرا لمس کن و در من دلی شکسته بیدار ساز.

ای خداوند، مرا هدایت کن تا مطابق با احکام باشکوه تو زندگی کنم و نسبت به صدای تو حساس باشم، تا روح تو توبه حقیقی و بازسازی را در من به‌ثمر رساند.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا قلب سخت مرا به چشمه‌ای از توبه و حیات تبدیل می‌کنی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو چکشی است که قلب سنگی را خرد می‌کند. احکام تو رودخانه‌ای است که جان مرا شستشو داده و تازه می‌سازد. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«زیرا خداوند عادل است و کارهای شما و زحمات محبت‌آمیزتان را که برای نام او نشان داده‌اید، فراموش نمی‌کند» (نحمیا ۱۳:۱۴).

لازم نیست فهرستی از اعمال نیک خود نگه داریم یا سعی کنیم روایتی بسازیم تا وفاداری‌مان را ثابت کنیم. خداوند هر خدمت فروتنانه، هر حرکت خاموش و هر فداکاری پنهان را می‌بیند. هیچ چیز از نگاه او پنهان نمی‌ماند. در روز مقرر، همه چیز با عدالت و وضوح آشکار خواهد شد. این حقیقت ما را از اضطرابِ نیاز به دیده شدن رها می‌کند و ما را دعوت می‌کند تا با صداقت خدمت کنیم، زیرا می‌دانیم که خود خدا نویسنده داستان زندگی ماست.

این اطمینان زمانی تقویت می‌شود که در احکام باشکوه حضرت اعلی قدم برمی‌داریم. وقتی اطاعت را بدون جستجوی تشویق دیگران انتخاب می‌کنیم، بیشتر شبیه شخصیت مسیح می‌شویم؛ او که برای خشنودی پدر زیست، نه انسان‌ها. خدمت واقعی از قلبی وفادار سرچشمه می‌گیرد، نه از حسابگری اعمال.

پس برای خشنودی خداوند زندگی کن و بگذار او راوی زندگی‌ات باشد. در روزی که همه چیز آشکار می‌شود، حتی ساده‌ترین اعمال نیز در برابر تخت او ارزش ابدی خواهند داشت. کسی که در اطاعت گام برمی‌دارد، درمی‌یابد که هر جزئی، هرچند کوچک، در ابدیت با عیسی به گنجی تبدیل می‌شود. اقتباس از جی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، با دلی آماده برای خدمت، بدون جستجوی شناخت انسانی، در حضورت می‌ایستم. می‌دانم هر حرکتی که به نام تو انجام شود، در کتاب تو ثبت می‌گردد.

ای خداوند، مرا هدایت کن تا در اطاعت از احکام باشکوهت، با فروتنی و وفاداری خدمت کنم، حتی اگر هیچ‌کس نبیند.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که هر عمل محبت‌آمیز را ثبت می‌کنی. فرزند محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت پرقدرت تو صفحه‌ای است که زندگی من بر آن نوشته می‌شود. احکام تو خطوط نوری‌اند که اعمال مرا جاودانه می‌سازند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خداوند از دیرباز بر من ظاهر شد و گفت: با محبتی جاودان تو را دوست داشتم؛ پس تو را با مهربانی به سوی خود کشاندم» (ارمیا ۳۱:۳).

محبت خدا هرگز شکست نمی‌خورد. وقتی شب تاریک‌تر می‌شود، نور او همچنان روشن می‌ماند؛ وقتی از بیابان‌ها عبور می‌کنیم، چشمه‌اش خشک نمی‌شود؛ وقتی اشک‌ها می‌ریزیم، تسلی او پایان نمی‌پذیرد. او وعده داده که از ما مراقبت کند و هر کلامش با قدرت آسمان پشتیبانی می‌شود. هیچ چیز نمی‌تواند تحقق آنچه را که حضرت اعلی برای کسانی که از آن او هستند مقرر نموده، متوقف کند.

این اطمینان در ما رشد می‌کند زمانی که انتخاب می‌کنیم مطابق با احکام عالی خداوند زندگی کنیم. آن‌ها به ما کمک می‌کنند تا مراقبت الهی را بشناسیم، اعتماد ما را تقویت می‌کنند و ما را به کسی که نمی‌تواند خود را انکار کند، نزدیک نگه می‌دارند. هر گام اطاعت، عملی از ایمان است که راه را برای عمل محبت جاودان خدا در زندگی ما باز می‌کند.

پس در وفاداری حضرت اعلی آرام بگیرید. او هرگز متعلقان خود را رها نمی‌کند، هر وعده‌ای را به انجام می‌رساند و به کسانی که با او گام برمی‌دارند، نیرو می‌بخشد. کسی که در اطاعت زندگی می‌کند، درمی‌یابد که محبت خداوند همواره آماده است و به منبع قدرت، امید و نجات در عیسی تبدیل می‌شود. اقتباس از جان جوت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را برای محبت جاودانت که هرگز شکست نمی‌خورد و هرگز پایان نمی‌پذیرد، حتی در سخت‌ترین لحظات، ستایش می‌کنم.

ای خداوند، به من بیاموز تا احکام عالی تو را حفظ کنم تا هر روز به تو نزدیک‌تر زندگی کنم و اطمینان داشته باشم که کلامت در زمان مناسب تحقق می‌یابد.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا محبت تو هرگز شکست نمی‌خورد. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو منبعی بی‌پایان است که مرا تقویت می‌کند. احکام تو گنجینه‌هایی هستند که مرا در راه حمایت می‌کنند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«پای تو را نخواهد لغزاند؛ آن که تو را نگاه می‌دارد، هرگز نخواهد خفت» (مزامیر ۱۲۱:۳).

ما در میان دام‌ها احاطه شده‌ایم. وسوسه‌ها در همه جا هستند و همواره آماده‌اند تا با ضعف‌های دل ما هماهنگ شوند. اگر فقط به نیروی خودمان تکیه می‌کردیم، بی‌تردید در این تله‌ها گرفتار می‌شدیم. اما خداوند، در عنایت محافظانه خود، دیواری نامرئی به دور ما برپا می‌کند و ما را نگاه می‌دارد و از سقوط‌هایی که موجب نابودی ما می‌شود، محافظت می‌نماید.

این محافظت الهی زمانی رخ می‌دهد که ما انتخاب می‌کنیم مطابق با فرامین باشکوه حضرت اعلی زندگی کنیم. این فرامین همچون علائم هشداردهنده عمل می‌کنند و به ما می‌آموزند که از راه‌های خطرناک دوری کنیم و در نزد پدر پناه بجوییم. اطاعت، ما را به خودی خود شکست‌ناپذیر نمی‌کند، بلکه راه را برای عمل دست خدا باز می‌گذارد تا ما را حفظ کرده و در میان وسوسه‌ها تقویت نماید.

پس با هوشیاری و اعتماد گام بردار. حتی اگر در میان دام‌ها احاطه شده باشی، می‌توانی در دستان خداوند ایمن باشی. کسی که وفادار، هوشیار و مطیع می‌ماند، محافظت الهی را تجربه می‌کند و به سوی پسر هدایت می‌شود تا حیات جاودان را بیابد. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، اعتراف می‌کنم که در میان وسوسه‌ها و دام‌ها احاطه شده‌ام و به تنهایی قادر به غلبه بر آنها نیستم. از تو تقاضای حفاظت و رحمت در هر قدم دارم.

ای خداوند، به من بیاموز که مطابق با فرامین باشکوه تو زندگی کنم تا نسبت به خطرات هوشیار باشم و در راه قدوسیت استوار بمانم.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که مرا از سقوط‌ها محافظت می‌کنی و در میان وسوسه‌ها مرا نگاه می‌داری. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت مقتدر تو سپری است بر گرد من. فرامین تو دیوارهای حفاظتی هستند که جان مرا نگاه می‌دارند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«نگاه کنید! نبوکدنصر گفت: من چهار مرد آزاد شده را می‌بینم که در میان آتش راه می‌روند و آسیبی ندیده‌اند! و آن چهارمین مرد شبیه پسر خدایان است!» (دانیال ۳:۲۵).

داستان دانیال و یارانش در کوره‌ی سوزان به ما یادآوری می‌کند که خداوند هرگز وفاداران خود را در لحظه‌ی آزمایش تنها نمی‌گذارد. او وفاداری آن مردان را دید و پیش از آنکه شعله‌ها به ایشان برسد، به میان آتش آمد تا با آنان باشد. حضور او کوره را به مکانی برای شهادت و پیروزی تبدیل کرد و به جهان نشان داد که خدای متعال از کسانی که به او تعلق دارند محافظت می‌کند و هیچ قدرت انسانی نمی‌تواند کسی را که تحت حمایت اوست نابود سازد.

این محافظت ماورایی بر کسانی ظاهر می‌شود که در فرمان‌های باشکوه خداوند گام برمی‌دارند. اطاعت ممکن است موجب طرد شدن، خطر و آزار گردد، اما دقیقاً در همین جاست که خدا حضور قدرتمند خود را آشکار می‌سازد. وقتی وفادار می‌مانیم، او نه تنها ما را نگه می‌دارد، بلکه در میان آتش به ملاقات ما می‌آید و ما را چنان رهایی می‌بخشد که حتی بوی آزمایش نیز بر ما باقی نمی‌ماند.

پس در هر شرایطی به خداوند اعتماد کن. حتی اگر شعله‌ها شدیدتر شوند، او حاضر است تا تو را نگه دارد و نجات بخشد. کسی که با وفاداری گام برمی‌دارد، درمی‌یابد که حتی سوزان‌ترین آتش نیز به صحنه‌ای برای جلال دادن خدا و تجربه نجات او در عیسی تبدیل می‌شود. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را می‌ستایم زیرا در همه شرایط، حتی در سخت‌ترین لحظات، با من هستی. شکر برای اینکه حضورت محافظت مطمئن من است.

ای خداوند، مرا هدایت کن تا حتی در برابر فشارها نیز به فرمان‌های باشکوه تو وفادار بمانم و اطمینان داشته باشم که تو در میان شعله‌ها با من خواهی بود.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که در لحظات آزمایش برای محافظت از من فرود می‌آیی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون سپری از آتش گرداگرد من است. فرمان‌های تو مانند دیوارهایی هستند که مرا در میان شعله‌ها سالم نگه می‌دارند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«قوی باشید و او دل‌های شما را تقویت خواهد کرد، ای همهٔ کسانی که به خداوند امید دارید» (مزامیر ۳۱:۲۴).

چقدر به صبر و پایداری نیاز داریم! حتی زمانی که نبرد از دست رفته به نظر می‌رسد، ما فراخوانده شده‌ایم که بجنگیم؛ حتی وقتی که دویدن غیرممکن به نظر می‌آید، دعوت شده‌ایم که به دویدن ادامه دهیم. در همین پایداری، که در ارادهٔ خدا انجام می‌شود، نیروهایی را کشف می‌کنیم که هرگز نمی‌دانستیم داریم. هر گامی که با وجود ترس یا ناامیدی برداشته می‌شود، عملی از ایمان است که راه را برای وعده‌ای که خداوند قبلاً آماده کرده، باز می‌کند.

این صبر در ما رشد می‌کند وقتی که در احکام باشکوه حضرت اعلی قدم برمی‌داریم. آن‌ها به ما جهت می‌دهند، شخصیت ما را شکل می‌دهند و استقامت‌مان را تقویت می‌کنند. اطاعت کردن فقط انجام قوانین نیست — بلکه یادگیری اعتماد به ریتم خداست، دانستن اینکه وعدهٔ او هرگز شکست نمی‌خورد. هرچه وفادارتر بمانیم، بیشتر با نیروی خود خداوند برای ادامهٔ راه مجهز می‌شویم.

پس، تسلیم نشوید. به پیش رفتن، جنگیدن و دویدن با چشمانی ثابت به خداوند ادامه دهید. پایداری به پیروزی می‌انجامد، و کسی که به ارادهٔ پدر وفادار بماند، وعده را در زمان مناسب دریافت خواهد کرد و برای حیات جاودان در مسیح آماده خواهد شد. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، در حضورت می‌ایستم و از تو نیرو می‌طلبم تا حتی زمانی که همه چیز مخالف به نظر می‌رسد، پایداری کنم. به من بیاموز که با ایمان به جنگیدن و دویدن ادامه دهم.

ای خداوند، مرا هدایت کن تا وفادارانه در احکام باشکوه تو گام بردارم و از تو صبر و استقامتی را که به شدت نیاز دارم، دریافت کنم.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که قدم‌هایم را حمایت می‌کنی و نیرویم را تازه می‌سازی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهندهٔ ابدی من است. شریعت پرقدرت تو راه استوار پایداری من است. احکام تو سرچشمه‌های شجاعتی هستند که مرا به پیش می‌برند. من به نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خداوند فراهم خواهد کرد؛ بر کوه خداوند فراهم خواهد شد» (پیدایش ۲۲:۱۴).

این کلام اعتماد والا را در دل خود حک کنید: یَهُوَه-یِرِئه. این نام به ما یادآوری می‌کند که خداوند همیشه فراهم می‌کند، هیچ‌یک از وعده‌های او شکست نمی‌خورد و او زیان‌های ظاهری را به برکات واقعی تبدیل می‌سازد. حتی اگر نتوانیم مسیر را پیش‌بینی کنیم، او از پیش آنجاست و برای هر قدم ما تدارک دیده است. همان‌گونه که ابراهیم بر کوه دریافت، خداوند در لحظه دقیق فراهم خواهد کرد—نه زودتر و نه دیرتر.

این اعتماد زمانی شکوفا می‌شود که انتخاب کنیم در وفاداری به احکام والای حضرت اعلی قدم برداریم. با اطاعت کردن است که می‌آموزیم وابسته باشیم، و با وابستگی کشف می‌کنیم که پدر به هر جزئی رسیدگی می‌کند. حتی در مواجهه با عدم قطعیت‌های سال نو، می‌توانیم با اطمینان پیش برویم، مطمئن که خدا در هر شرایطی ما را حمایت خواهد کرد، چه شادی باشد چه اندوه، چه موفقیت باشد چه دشواری.

پس هر روز را با آرامش و اعتماد آغاز کنید. نگرانی‌ها و پیش‌بینی‌های تیره را با خود حمل نکنید. یَهُوَه-یِرِئه خدایی است که فراهم می‌کند؛ او قوم خود را هدایت می‌کند و بر کسانی که خود را به اراده او می‌سپارند، برکت می‌ریزد. کسی که در این وفاداری گام برمی‌دارد، در عیسی قوت، هدایت و نجات می‌یابد. اقتباس از جِی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را می‌ستایم زیرا یَهُوَه-یِرِئه هستی، خدایی که در هر زمان فراهم می‌کنی. سال پیش رو را با تمام عدم قطعیت‌ها و چالش‌هایش به حضورت می‌آورم.

ای خداوند، به من بیاموز تا مطابق احکام والای تو زندگی کنم و اعتماد داشته باشم که تو همه نیازهایم را از پیش مهیا ساخته‌ای. بیاموزم که قدم به قدم، بدون نگرانی پیش بروم و ایمان داشته باشم که تدارک تو خواهد رسید.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا فراهم‌کننده وفاداری. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو گنجی پایان‌ناپذیر برای زندگی من است. احکام تو چشمه‌هایی هستند که هرگز خشک نمی‌شوند و در هر قدم مرا حمایت می‌کنند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خوشا به حال کسی که قوت او در توست و در دل او راه‌های هموار است» (مزامیر ۸۴:۵).

هیچ کلامی از خداوند بی‌اثر نمانده است. هر وعده همچون بنیادی استوار زیر پای ماست که ما را حتی زمانی که رودها طغیان می‌کنند و طوفان‌ها می‌کوبند، نگاه می‌دارد. اگر خطایی وجود داشت، اگر حتی یک وعده نادرست بود، اعتماد ما فرو می‌ریخت. اما خدا در همه چیز وفادار است؛ صدای او مانند ناقوسی کامل و ثابت طنین‌انداز است و نغمه آسمان برای همه کسانی که به او اعتماد دارند، کامل و باشکوه باقی می‌ماند.

و این وفاداری الهی برای کسانی که انتخاب می‌کنند از فرامین باشکوه حضرت اعلی اطاعت کنند، حتی واقعی‌تر می‌شود. این فرامین هستند که ما را استوار نگاه می‌دارند و در زمان آزمایش مانع لغزش ما می‌شوند. وقتی مطابق اراده خداوند زندگی می‌کنیم، درمی‌یابیم که هر وعده در زمان مناسب خود تحقق می‌یابد، زیرا ما در مسیری قدم می‌زنیم که او خود ترسیم کرده است.

پس کاملاً اعتماد کن: هیچ نقصی در راه خدا نیست. وعده‌های او نگاه می‌دارد، محافظت می‌کند و به حیات جاودان هدایت می‌کند. کسی که در وفاداری گام برمی‌دارد، درمی‌یابد که صدای وفاداری الهی هر روز قوی‌تر طنین‌انداز می‌شود و صلح، امنیت و نجات را در عیسی تضمین می‌کند. اقتباس از جان جوت. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، تو را می‌ستایم زیرا هیچ‌یک از وعده‌هایت بی‌اثر نمانده است. در همه لحظات، دست وفادار تو را دیدم که زندگی‌ام را نگاه می‌دارد.

ای پدر، مرا هدایت کن تا از فرامین باشکوه تو اطاعت کنم تا بر راه تو استوار بمانم و به هر وعده‌ای که داده‌ای اعتماد کنم.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌گویم زیرا کاملاً وفاداری. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو بنیانی شکست‌ناپذیر برای زندگی من است. فرامین تو نغمه‌هایی کامل در نغمه آسمان هستند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«اینک جان کسی که گناه کند، همان خواهد مرد» (حزقیال ۱۸:۴).

کاری که حوا انجام داد، صرفاً یک لغزش نبود، بلکه عملی آگاهانه از نافرمانی بود. او با انتخاب نوشیدن از چشمه ممنوعه، زندگی را با مرگ عوض کرد و درهای گناه را به روی تمام بشریت گشود. از آن لحظه به بعد، جهان با درد، خشونت و فساد اخلاقی آشنا شد — همان‌طور که در مورد نخستین فرزند پس از سقوط، که قاتل شد، دیده می‌شود. گناه با نیرویی ویرانگر وارد این جهان بالغ شد و پیامدهای آن در تمام نسل‌ها گسترش یافت.

این داستان به ما یادآوری می‌کند که دستورات حضرت اعلی تا چه اندازه جدی هستند. احکام باشکوه خدا محدودیت‌های خودسرانه نیستند، بلکه حصارهایی حفاظتی‌اند که زندگی را محافظت می‌کنند. وقتی از آن‌ها دور می‌شویم، رنج می‌کشیم؛ و با اطاعت، امنیت و برکت می‌یابیم. اطاعت یعنی به رسمیت شناختن اینکه تنها خداوند می‌داند چه چیزی برای ما زندگی و چه چیزی مرگ است.

پس به نمونه حوا به چشم هشداری بنگرید. از هر راهی که به نافرمانی می‌انجامد دوری کنید و وفاداری به خداوند را در آغوش بگیرید. کسی که راه‌های او را انتخاب می‌کند، از قدرت ویرانگر گناه محفوظ می‌ماند و به سوی پسر هدایت می‌شود تا بخشش، بازسازی و حیات جاودان را بیابد. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر قدوس، اعتراف می‌کنم که گناه مرگ و ویرانی به بار می‌آورد. مرا از تکرار اشتباهات گذشته رهایی ده و بصیرتی عطا کن تا اراده تو را اطاعت کنم.

ای خداوند، مرا هدایت فرما تا مطابق احکام باشکوه تو زندگی کنم و قلبم را از وسوسه‌هایی که به سقوط می‌انجامد محافظت نمایم.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا حتی در میان پیامدهای گناه، تو حیات و بازسازی را عرضه می‌کنی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو راه حیات برای جان من است. احکام تو دیوارهای حفاظتی‌اند که مرا از شر دور می‌سازند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.