«کسانی که نام تو را می‌شناسند، بر تو توکل می‌کنند، زیرا تو، ای خداوند، هرگز کسانی را که تو را می‌طلبند، ترک نمی‌کنی» (مزامیر ۹:۱۰).

آن جان‌هایی که بیشتر در صمیمیت با خدا رشد می‌کنند، همان‌هایی هستند که پشت بهانه‌ها پنهان نمی‌شوند. آن‌ها در گذشته اسیر نمی‌مانند و وقت خود را با شکایت از شرایط تلف نمی‌کنند. برعکس، با بصیرت روحانی به گذشته می‌نگرند و می‌دانند که حتی در زمان‌های سخت، خدا آنجا بوده است — نزدیک می‌شده، فرا می‌خوانده و دست خود را دراز می‌کرده است. این افراد اشتباهات خود را انکار نمی‌کنند، اما آن‌ها را به‌عنوان سپر نیز به کار نمی‌برند. آن‌ها به اندازه کافی فروتن هستند که بپذیرند شکست خورده‌اند، بارها برکات را نادیده گرفته و نشانه‌های خدا را بی‌اعتنا شمرده‌اند.

این نوع قلب، همان قلبی است که دعوت روح‌القدس را به‌وضوح می‌شنود. قلبی که خود را توجیه نمی‌کند، بلکه تسلیم می‌شود. قلبی که به دنبال بهانه نیست، بلکه هدایت می‌طلبد. با شناخت وضعیت مخلوق بودن خود، این جان درمی‌یابد که برکت، رهایی و نجات فقط از راه اطاعت می‌آید. اطاعتی از همان قوانینی که پدر به اسرائیل داد — و عیسی با زندگی و تعالیم خود آن‌ها را ابدی، عادل و نیکو تأیید کرد.

این جان‌ها فریب استدلال‌های نادرست را نمی‌خورند و در برابر رهبرانی که بر ضد شریعت مقدس خدا موعظه می‌کنند، سر فرود نمی‌آورند. آن‌ها می‌دانند که نافرمانی هرگز راهی برای برکت نبوده و نخواهد بود. به همین دلیل، با ایمان و شجاعت، با تمام قدرت به سوی خالق بازمی‌گردند و مصمم به اطاعت می‌شوند — هر قیمتی که داشته باشد. زیرا می‌دانند تنها یک راه به سوی حیات وجود دارد: وفاداری به پدر، که در هر فرمانی که او به ما داده است، بیان می‌شود. این همان راهی است که روح‌القدس به فروتنان و مطیعان نشان می‌دهد. -اقتباس از جیمز مارتینو. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خداوندا، امروز با قلبی باز و فروتن در حضورت می‌ایستم. دیگر نمی‌خواهم پشت بهانه‌ها پنهان شوم و شکست‌هایم را با استدلال‌های پوچ توجیه کنم. می‌دانم که در بسیاری از لحظات، برکاتت را نادیده گرفتم، نشانه‌هایت را بی‌ارزش شمردم و در جهت مخالف اراده‌ات گام برداشتم. اما اکنون با صداقت، خطاهایم را می‌پذیرم و به دعوتت تسلیم می‌شوم.

ای روح‌القدس، با من به‌روشنی سخن بگو. نمی‌خواهم در برابر صدایت مقاومت کنم یا قلبم را سخت گردانم. به من بیاموز که به قوانینی که پدر به قوم خود آشکار کرد و عیسی با زندگی‌اش آن‌ها را تأیید نمود، اطاعت کنم. می‌خواهم در این راه مقدس گام بردارم، حتی اگر دنیا آن را رد کند، حتی اگر برایم راحتی، تأیید یا امنیتی باقی نگذارد. اراده تو بهتر از هر چیز دیگری است.

خداوندا، مرا از تعالیم نادرستی که شریعت تو را بی‌ارزش می‌شمارند، رهایی بخش. به من بصیرت بده تا خطا را بشناسم، شجاعت بده تا با دروغ مقابله کنم و نیرو بده تا در حقیقت ثابت قدم بمانم. بگذار زندگی‌ام با وفاداری به پدر، در هر اندیشه، رفتار و انتخاب، مشخص شود. در هر قدم، به من نشان بده که آرامش حقیقی، رهایی واقعی و نجات راستین در اطاعت است. و هیچ چیز باارزش‌تر از بودن در مرکز اراده تو نیست. به نام عیسی، آمین.

«من به آنان حیات جاودان می‌بخشم و هرگز هلاک نخواهند شد؛ هیچ‌کس نمی‌تواند آنان را از دست من بیرون بکشد» (یوحنا ۱۰:۲۸).

اگر هر مسیحی صادق واقعاً اراده خود را به خداوند بسپارد، نیرویی بیش از کافی برای وفادار ماندن تا پایان خواهد یافت. پس چرا بارها در پایداری شکست می‌خوریم؟ پاسخ در نبود قدرت نیست، بلکه در بی‌ثباتی اراده ماست. ما قدرت کم نداریم — روح‌القدس در ما ساکن است. و زمانی که کاملاً تسلیم اراده خدا می‌شویم، او هرگز ما را در میانه راه رها نمی‌کند. این قدرت خدا نیست که ناکام می‌ماند؛ بلکه اراده ماست که پیش از آن ضعیف می‌شود.

اطاعت از اراده خدا، که به کمال در شریعت او بیان شده، وابسته به احساسات یا شرایط نیست. این موضوعی است از تصمیم و نگرش. وقتی این زندگی را آن‌گونه که واقعاً هست — گذرا و پر از دام — می‌بینیم، درمی‌یابیم که انتخاب‌های ما وزنی ابدی دارند. و وفاداری ما در اینجا سرنوشت ابدی ما را شکل می‌دهد. زندگی امروز ما آمادگی برای آن چیزی است که تا ابد خواهیم زیست. به همین دلیل است که استواری دل و تعهد به خدا را نمی‌توان به تعویق انداخت.

اگر دریابیم که به‌زودی همه چیز را پشت سر خواهیم گذاشت، پس هیچ تصمیمی عاقلانه‌تر از اطاعت کامل از خدا نیست. همه احکام او عادلانه، مقدس و ابدی‌اند. و اگر ما را او آفریده، منطقی‌تر از تسلیم شدن به اراده او نیست. اطاعت از شریعت قدرتمند خدا نه فقط یک وظیفه، بلکه تنها راه عاقلانه برای هر موجودی است که ارزش ابدیت را دریافته است. امروز تصمیم به اطاعت بگیر، آنگاه خواهی یافت که قدرت ماندن در توست. -اقتباس از هنری ادوارد منینگ. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خداوند، خدای من، تو را شکر می‌کنم که هرگز قدرت تو کم نمی‌آید. نیروی تو کامل، پایدار و کافی است تا مرا تا پایان حمایت کند. اگر ضعیف شده‌ام، نه به این دلیل است که تو مرا رها کرده‌ای، بلکه اراده من در برابر فشارها و حواس‌پرتی‌های این جهان سست شده است. امروز با فروتنی این را نزد تو اعتراف می‌کنم و می‌خواهم: تصمیم مرا تقویت کن. دل مرا در اطاعت استوار گردان. بگذار وابسته به احساسات یا شرایط نباشم، بلکه به کلام تو، به شریعت تو — مقدس، عادل و ابدی.

ای پدر، کمکم کن تا با چشمان به ابدیت زندگی کنم. هر توهمی را که این زندگی مقصد نهایی من است، از من دور کن. به من بنمایان که هر انتخابی در اینجا جایگاه مرا در پادشاهی تو شکل می‌دهد. بیاموز که وفاداری را به تعویق نیندازم. شجاعت اطاعت را همین حالا، با تمام دل، با تمام نیرو و با تمام فهمم عطا فرما. بگذار شریعت قدرتمند تو بنیاد، راهنما و سپر من باشد.

تو مرا آفریده‌ای، ای خداوند، و هیچ چیز منطقی‌تر، درست‌تر و حکیمانه‌تر از تسلیم شدن به اراده تو نیست. اطاعت از تو تنها وظیفه من نیست — بلکه راه زندگی، صلح و نجات است. می‌دانم که روح تو در من ساکن است و بنابراین قدرت ماندن در من حاضر است. بگذار امروز و هر روز تصمیم بگیرم که برای خشنودی تو زندگی کنم. و بگذار زندگی من، که به‌وسیله شریعت تو شکل یافته، اکنون و تا ابد تو را جلال دهد. به نام عیسی، آمین.

«مراقب باشید، سخن گوینده را رد نکنید» (عبرانیان ۱۲:۲۵).

هرگاه حتی کوچک‌ترین اشتیاقی در قلبتان شما را به سوی خدا فرا می‌خواند—آن را نادیده نگیرید. ممکن است احساسی لطیف، فکری مکرر یا اشتیاقی برای تغییر باشد. این لحظات تصادفی نیستند. این روح خداست که به آرامی روح شما را لمس می‌کند و شما را دعوت می‌کند تا آنچه را که پوچ است رها کرده و آنچه را که ابدی است در آغوش بگیرید. در این لحظات، از حواس‌پرتی‌ها دور شوید. سکوت اختیار کنید. به روح وقت دهید تا با شما سخن بگوید. قلب خود را سخت نکنید. نوری که در درونتان شروع به درخشش می‌کند، نشانه نزدیک شدن آسمان است.

اما این نزدیکی با سخنان زیبا، احساسات گذرا یا اعمال مذهبی کامل نمی‌شود. آنچه خدا می‌خواهد اطاعت است. بنیان هدف او برای زندگی شما قبلاً گذاشته شده است: اطاعت از شریعت قدرتمند او. بر همین پایه استوار است که خداوند شروع به آشکار ساختن جزئیات نقشه‌ای می‌کند که برای هر جان دارد. بدون این بنیاد، هیچ بنایی ممکن نیست. خدا فصل‌های زندگی را بر سرکشی نمی‌نویسد. او فقط زمانی آشکار می‌کند، هدایت می‌کند و می‌فرستد که تعهد واقعی به احکامش را در قلب ببیند.

بسیاری فریب می‌خورند و فکر می‌کنند می‌توانند به طرق دیگری خدا را خشنود سازند—با فعالیت‌ها، با بخشش‌ها، با نیت‌ها. اما کلام خدا روشن است و حقیقت ساده: بدون اطاعت، هیچ مشارکتی با پدر نیست. این دروغ قدیمی که از زمان مار در عدن پراکنده شده، هنوز بسیاری را فریب می‌دهد. اما هر که گوش شنوا دارد بشنود: فقط کسی که اطاعت می‌کند هدایت می‌شود. فقط کسی که اطاعت می‌کند پذیرفته می‌شود. و فقط کسی که اطاعت می‌کند به سوی پسر برای نجات فرستاده می‌شود. اطاعت از شریعت خداوند آغاز همه چیز است—آغاز هر مکاشفه، هر هدایت و هر امید ابدی. -اقتباس از ویلیام لاو. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که با چنین لطافتی روحم را لمس می‌کنی و در من اشتیاقی برای رها کردن پوچی و در آغوش گرفتن ابدیت برمی‌انگیزی. به من بیاموز تا این لحظات مقدس را بشناسم، در برابر حواس‌پرتی‌ها خاموش شوم و با دقت گوش دهم وقتی نورت درونم شروع به درخشش می‌کند. نمی‌خواهم قلبم را سخت کنم، ای خداوند—می‌خواهم با تسلیم و راستی پاسخ دهم.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که بنیاد حقیقی اطاعت را در من برقرار سازی. می‌دانم که تو زندگی را بر سرکشی بنا نمی‌کنی و اراده‌ات فقط بر کسانی آشکار می‌شود که تصمیم به نگاه داشتن احکامت می‌گیرند. هر توهمی را از من دور کن که می‌توانم تو را با اعمال پوچ یا نیت‌هایی که به وفاداری منتهی نمی‌شوند، خشنود سازم. تعهدی واقعی به شریعت قدرتمندت در من قرار بده تا زندگی‌ام گام به گام به سوی هدف ابدی که برایم داری، به دست تو هدایت شود.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا اطاعت از شریعت مقدست آغاز هر مشارکت حقیقی با توست. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمندت همچون ریشه‌ای عمیق است که درخت ایمان را در برابر طوفان‌های این جهان استوار نگه می‌دارد. احکامت همچون راه‌های نورانی‌اند که راه نجات را آشکار می‌سازند و مرا با امید و آرامش به حضور جاودانه‌ات هدایت می‌کنند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«و دانه‌هایی که بر زمین حاصلخیز افتادند نمایانگر کسانی هستند که با دلی نیکو و پذیرا پیام را می‌شنوند، آن را می‌پذیرند و با صبر، محصولی فراوان به بار می‌آورند» (لوقا ۸:۱۵).

هر آنچه در دل خود راه می‌دهیم—خواه اندیشه‌ای، خواه آرزویی یا نگرشی—که برخلاف اراده آشکار خداوند در کتاب‌مقدس باشد، قدرت آن را دارد که ما را از هدف ابدی‌مان دور سازد. مهم نیست چقدر کوچک یا پنهان به نظر برسد، اگر با فرامین خداوند ناسازگار باشد، گامی است به سوی خطا. زندگی جاودان هدف نهایی ماست و هیچ چیز در این زندگی مهم‌تر از اطمینان از این نیست که استوارانه در این مسیر گام برمی‌داریم. همه دستاوردهای دیگر در برابر ابدیت بی‌ارزش می‌شوند.

اطاعت از خداوند کار پیچیده‌ای نیست. اراده او به روشنی توسط پیامبران آشکار شده و عیسی در اناجیل آن را تأیید کرده است. هر کسی می‌تواند اطاعت کند، اگر واقعاً بخواهد خالق را خشنود سازد. آنچه این راه را دشوار می‌کند، پیچیدگی شریعت نیست، بلکه مقاومت دل و دروغ‌هایی است که دشمن می‌پراکند. از زمان عدن، مار همان راهبرد را تکرار می‌کند: انسان را وادار به باور اینکه اطاعت غیرممکن است، خداوند بیش از حد می‌طلبد و زندگی در قداست فقط برای اندکی از انسان‌هاست.

اما خداوند عادل و نیکوست. او هرگز چیزی را که نتوانیم انجام دهیم از ما نمی‌خواهد. وقتی فرمان می‌دهد، توانایی انجام آن را نیز عطا می‌کند. به شیطان گوش فرا ندهید. به صدای خداوند گوش دهید که از طریق فرامین مقدس، جاودان و کاملش سخن می‌گوید. اطاعت، راهی امن به سوی زندگی جاودان است و هر گامی که در وفاداری برداشته می‌شود، گامی است به سوی آسمان. اجازه ندهید هیچ چیز—مطلقاً هیچ چیز—در دل شما علیه اراده خداوند برخیزد. شریعت او را با شادی نگاه دارید و آنگاه صلح، هدایت و یقینِ بودن در مسیر نجات را تجربه خواهید کرد. -اقتباس از هانا وایتال اسمیت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که با چنین وضوحی به من نشان دادی هیچ چیز در این زندگی مهم‌تر از آن نیست که استوارانه به سوی زندگی جاودان گام بردارم. تو اراده‌ات را از طریق پیامبران و کلام پسر عزیزت آشکار کردی و می‌دانم هر آنچه در دل خود راه دهم که برخلاف آن باشد، می‌تواند مرا از این هدف دور سازد. می‌خواهم با تمرکز بر ابدیت زندگی کنم و نگذارم چیزی مرا از اراده‌ات منحرف سازد.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که دلم را در برابر هرگونه مقاومت نسبت به شریعتت تقویت کنی. مبادا به دروغ‌های کهنه مار گوش دهم که می‌کوشند ممکن بودن آنچه تو در دسترس قرار داده‌ای را ناممکن جلوه دهند. به من بیاموز که با شادی، فروتنی و پایداری اطاعت کنم. می‌دانم تو عادل و نیکو هستی و هرگز چیزی را نمی‌خواهی مگر آنکه توان انجامش را نیز عطا کنی. به من بصیرت بده تا خطا را بشناسم، شجاعت بده تا آن را رد کنم و غیرت بده تا کلامت را در ژرفای وجودم نگاه دارم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا اراده‌ات کامل است و راه اطاعت، امن و سرشار از آرامش است. پسر عزیزت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمندت همچون دیواری محافظ دل مرا از دام‌های دشمن حفظ می‌کند. فرامین تو مانند ستارگانی هستند که شب و روز مسیرم را روشن می‌سازند و با یقین مرا به سوی آسمان هدایت می‌کنند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«آیا به دنبال چیزهای بزرگی برای خود هستی؟ این کار را نکن!» (ارمیا ۴۵:۵).

در لحظات آرام و ساکت زندگی است که خداوند بیشترین کار را در وجود ما انجام می‌دهد. در همان جا، زمانی که در حضور او آرام می‌گیریم و با صبر انتظار می‌کشیم، با حضورش تقویت می‌شویم. در حالی که دنیا ما را تحت فشار قرار می‌دهد تا عمل کنیم، بدویم، خودمان تصمیم بگیریم و همه چیز را کنترل کنیم، راه خداوند ما را به اعتماد، تسلیم و اطاعت فرا می‌خواند. او نمی‌خواهد از او جلو بیفتیم، بلکه می‌خواهد بیاموزیم که قدم به قدم از او پیروی کنیم و اطمینان داشته باشیم که نور او ما را هدایت خواهد کرد، حتی زمانی که هنوز قدم بعدی را به وضوح نمی‌بینیم.

وقتی تصمیم قاطع می‌گیریم که از شریعت شگفت‌انگیز و قدرتمند خالق اطاعت کنیم — با تمام دل، با تمام نیرو، حتی اگر تمام دنیا مخالف باشد — اتفاقی عمیق در درون ما رخ می‌دهد. خواسته شخصی ما کم‌رنگ می‌شود و خواست خدا مرکز همه چیز می‌گردد. همان‌طور که عیسی به دنبال اراده خود نبود، بلکه اراده پدر را جستجو کرد، ما نیز با همان روحیه تسلیم و محبت زندگی می‌کنیم. و فقط در همین جایگاه اطاعت است که معرفت واقعی روحانی و بلوغ جان اتفاق می‌افتد.

هر تلاشی برای پیوستن به خدا بدون این اساس بی‌ثمر خواهد بود. مشارکت با پدر با احساسات، سخنان زیبا یا نیت‌های خوبِ جدا از هم برقرار نمی‌شود — بلکه در اطاعت از احکام مقدس و کامل او متولد و رشد می‌کند. از طریق اطاعت است که در کنار خداوند قدم برمی‌داریم، توسط او شکل می‌گیریم، توسط او هدایت می‌شویم و در نهایت، وعده حیات جاودان در مسیح عیسی را دریافت می‌کنیم. اطاعت، راه است — و همچنین مقصد، زیرا در آنجا خود خدا را می‌یابیم. – اقتباس از آیزاک پنینگتون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت این است که اغلب خود را تسلیم شتاب و فشارهای این جهان می‌کنم. وقتی همه چیز آرام است، فکر می‌کنم باید کاری انجام دهم، تصمیمی بگیرم، حرکتی ایجاد کنم — اما تو مرا به سکوت، اعتماد و آرامی در خودت فرا می‌خوانی. به من بیاموز که در حضورت بایستم و با صبر انتظار بکشم، بدانم که در همین لحظات سکوت است که تو بیش از هر زمان دیگری در درون من عمل می‌کنی. وقتی دلم را به سوی شریعت تو می‌گردانم و انتخاب می‌کنم که با ریتم تو گام بردارم، آرامشی را احساس می‌کنم که وابسته به شرایط نیست.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که شهامت اطاعت استوار را در من بکاری، حتی زمانی که این کار مرا در خلاف جهت جهان قرار می‌دهد. روحی مصمم عطا کن تا با محبت و احترام از احکام تو پیروی کنم، همان‌طور که پسرت با وفاداری هر آنچه را که تو امر کردی به جا آورد. می‌خواهم خواست تو مرکز زندگی‌ام شود و دلم در خشنود ساختن تو بالاتر از هر چیز دیگر شاد باشد. مرا در این مسیر رشد هدایت کن تا نه تنها تو را بشناسم، بلکه در مشارکت حقیقی با تو قدم بردارم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا خود را از کسانی که با صداقت تو را می‌جویند پنهان نمی‌کنی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو مانند رودخانه‌ای از آب‌های پاک است که جانم را می‌شوید، تازه می‌کند و هدایت می‌نماید. احکام تو همچون ستارگانی در آسمان تاریک‌اند که با وفاداری مسیر را به من نشان می‌دهند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«به من بیاموز چگونه زندگی کنم، ای خداوند؛ مرا در راه درست هدایت فرما» (مزامیر ۲۷:۱۱).

خدا کاملاً قدوس است و همچون پدری مهربان و حکیم، او دقیقاً می‌داند چگونه هر یک از فرزندان خود را در راه قدوسیت هدایت کند. هیچ چیز در وجود تو بر او پوشیده نیست — نه عمیق‌ترین افکارت و نه خاموش‌ترین مبارزاتت. او به‌طور کامل موانعی را که با آن‌ها روبه‌رو هستی، امیالی که نیاز به شکل‌گیری دارند و بخش‌هایی از قلبت را که هنوز باید دگرگون شوند، درک می‌کند. خدا به‌صورت تصادفی عمل نمی‌کند؛ او با دقت، با محبت و با هدف شکل می‌دهد و هر موقعیت، هر آزمایش و هر وسوسه را به‌عنوان ابزاری برای کامل ساختن جان به کار می‌برد.

نقش تو در این فرآیند روشن است: با شادی و احترام، شریعت شگفت‌انگیز و قدرتمند خدا را بپذیر. تنها از طریق اطاعت از دستورات مقدس اوست که قدوسیت حقیقی حاصل می‌شود. بدون اطاعت، قدوسیتی وجود ندارد — و این باید برای همه آشکار باشد. با این حال، بسیاری با تعالیمی فریب خورده‌اند که قدوسیت را بدون تسلیم و بدون تعهد به شریعت خداوند ارائه می‌دهند. اما چنین قدوسیتی خیالی، پوچ و بی‌ثمر است و به نجات منتهی نمی‌شود.

کسانی که اطاعت را انتخاب می‌کنند، در عوض وارد راهی حقیقی و زنده با خدا می‌شوند. آن‌ها بصیرت روحانی می‌یابند، از فریب‌های دنیا رهایی می‌یابند، برکاتی را که همراه پارسایان است دریافت می‌کنند و از همه باارزش‌تر: توسط خود پدر به سوی پسر هدایت می‌شوند. این وعده‌ای ابدی است — که مطیعان نه تنها در قدوسیت گام برمی‌دارند، بلکه به سوی نجات‌دهنده، مسیح عیسی، هدایت می‌شوند؛ جایی که نجات، مشارکت و حیات جاودان را می‌یابند. پس اطاعت، آغاز هر آن چیزی است که خدا می‌خواهد در تو به انجام رساند. -اقتباس از ژان نیکولا گرو. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت این است که اغلب فراموش می‌کنم تو پدری قدوس و حکیم هستی که از هر جزئیات جانم آگاهی داری. هیچ چیز در من بر تو پوشیده نیست — نه افکاری که پنهان می‌کنم و نه مبارزاتی که به سختی می‌توانم بیان کنم. و با این حال، تو با محبت و شکیبایی مرا هدایت می‌کنی. هر آزمایش و هر سختی، بخشی از نقشه تو برای شکل دادن قلب من است. وقتی به یاد می‌آورم که شریعت تو اساس راه قدوسیت است، درمی‌یابم که کار تو در من نه گیج‌کننده و نه تصادفی، بلکه کامل و سرشار از هدف است.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که دلی مطیع و شاد به من عطا کنی. نمی‌خواهم قدوسیتی سطحی را بجویم که فقط بر احساسات یا ظاهر استوار باشد. به من بیاموز که دستورات مقدس تو را ارج نهم و دوست بدارم، زیرا می‌دانم بدون اطاعت، دگرگونی حقیقی وجود ندارد. مرا از فریب‌های این دنیا که می‌کوشند قدوسیت را از وفاداری به کلامت جدا کنند، رهایی بخش. مرا در راستی هدایت کن و زندگیم را مطابق معیارهای جاودان تو شکل بده تا حقیقتاً مورد رضایت تو باشم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم، زیرا قدوسیت تو کامل است و راه‌هایت عادلانه‌اند. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون آتشی است که پاک می‌سازد و همچون آینه‌ای که حقیقت وجودم را آشکار می‌کند. فرامین تو راهی امن برای ترسندگان تو و بنیانی استوار برای جویندگان صادق توست. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«عزیزان، اگر وجدان ما ما را محکوم نکند، می‌توانیم با اطمینان کامل نزد خدا برویم» (۱ یوحنا ۳:۲۱).

هیچ چیز ذهن را در میان آشوب و چالش‌های زندگی بیشتر از آن آرام نمی‌کند که چشمان خود را بالاتر از شرایط برداریم و فراتر از آن‌ها نگاه کنیم: به بالا، به دست محکم، وفادار و حاکم خدا که همه چیز را با حکمت کنترل می‌کند؛ و به فراتر، به نتیجه زیبایی که او در سکوت برای کسانی که او را دوست دارند آماده می‌سازد. وقتی تمرکز خود را از مشکل برداشته و به مشیت الهی اعتماد می‌کنیم، قلب ما شروع به آرامش می‌کند، حتی اگر همه چیز اطرافمان نامطمئن به نظر برسد.

اگر می‌خواهید با اطمینان، جسارت و شادی واقعی زندگی کنید، تمرکز خود را بر زندگی پاک و مقدس در حضور خداوند بگذارید. بر اطاعت با غیرت از هر یک از احکام او تمرکز کنید، حتی اگر این کار برخلاف آن چیزی باشد که اکثریت انجام می‌دهند یا از آن دفاع می‌کنند. اطاعت هرگز راهی محبوب نبوده است — اما همیشه راه درست بوده است. هر جان برای خودش حساب پس خواهد داد و رابطه شما با خدا باید بر پایه وفاداری به شریعت قدرتمندی باشد که او خود بر ما آشکار ساخته است. این وفاداری همان چیزی است که پل میان آسمان و قلب انسان را استوار نگاه می‌دارد.

و هنگامی که در این مسیر اطاعت پایداری می‌کنید، متوجه چیز فوق‌العاده‌ای خواهید شد: مشکلات، هرچقدر هم بزرگ باشند، شروع به مرتب شدن، از بین رفتن یا از دست دادن قدرت خود می‌کنند. صلح خدا — همان صلح واقعی، عمیق و پایدار — آغاز به سلطنت در زندگی شما می‌کند. و این صلح فقط نصیب کسانی می‌شود که با پدر در صلح هستند و در اطاعت از اراده مقدس و جاودان او با او در عهد زندگی می‌کنند. -اقتباس از رابرت لیتون. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت این است که اغلب اجازه می‌دهم شرایط زندگی بلندتر از حاکمیت تو سخن بگوید. وقتی همه چیز به هم ریخته به نظر می‌رسد، وقتی چالش‌ها فشار می‌آورند، ذهنم آشفته و قلبم خسته می‌شود. اما امروز، یک بار دیگر، چشمانم را به سوی تو بلند می‌کنم. تو وفادار، حکیم و حاکم بر همه چیز هستی. هیچ چیز از کنترل تو خارج نیست. و هنگامی که تصمیم می‌گیرم به تو اعتماد کنم و احکام تو را همچون لنگر جانم به یاد آورم، آرامش بازمی‌گردد، حتی اگر شرایط اطرافم هنوز تغییر نکرده باشد.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که روحم را تقویت کنی تا با جسارت، شادی و پاکی در حضورت زندگی کنم. به من شجاعت بده تا با غیرت اطاعت کنم، حتی اگر این اطاعت مرا از اکثریت جدا کند. می‌خواهم زندگی‌ام با وفاداری به راه‌های تو مشخص شود، نه با نظرات این جهان. به من بیاموز که در آنچه تو قبلاً آشکار ساخته‌ای با استواری پایداری کنم، زیرا می‌دانم تنها در این صورت رابطه‌ام با تو استوار، حقیقی و سرشار از آرامش خواهد بود. شریعت تو پیوندی است که مرا به تو متصل می‌کند — و من نمی‌خواهم این پیوند را به هیچ قیمتی سست کنم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا حضورت هر طوفانی را آرام می‌سازد. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون بنیادی نامرئی است که جانم را در میان طوفان حفظ می‌کند. احکام تو همچون طناب‌های ایمنی‌اند که مانع سقوط من می‌شوند، حتی در سخت‌ترین روزها. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«به من روی آور و بر من رحم کن؛ نیروی خود را به بنده‌ات عطا فرما» (مزامیر ۸۶:۱۶).

زمانی که دل ما با اشتیاقی عمیق و بی‌وقفه برای داشتن خدا به عنوان آغاز و پایان همه چیز ــ دلیل هر سخن، هر عمل و هر تصمیم از سپیده‌دم تا شامگاه ــ سرشار می‌شود، اتفاقی شگفت‌انگیز در درون ما رخ می‌دهد. وقتی بزرگ‌ترین آرزوی ما خشنود ساختن آن کسی است که ما را آفریده، و انتخاب می‌کنیم که با تمرکزی همیشگی بر اطاعت از شریعت شگفت‌انگیز او زندگی کنیم، همان‌گونه که فرشتگان آسمان برای انجام بی‌درنگ اوامر او زندگی می‌کنند، آنگاه ما نیز به قربانی زنده‌ای برای روح‌القدس تبدیل می‌شویم.

این تسلیم کامل ما را به مشارکتی واقعی و دائمی با خدا می‌رساند. و از این مشارکت، نیرو در لحظات ضعف، تسلی در ساعات اندوه و حفاظت در سراسر این سفر گذرا در دنیا می‌جوشد. روح خدا گام‌های ما را با وضوح هدایت می‌کند، زیرا دل ما دیگر در پی خشنود ساختن خود نیست، بلکه در پی رضایت پدر است. اطاعت از شریعت او به لذتی بدل می‌شود ــ ابراز طبیعی محبت و احترام ما به او.

چنین زیستن، عبور از این جهان گذرا با امنیت است، حتی در میان نبردها و چالش‌ها، به سوی ثروت‌های جاودانی که خداوند برای خاصان خود مهیا ساخته است. این تجربه‌ای از بهشت در همین زمین است، زیرا جان مطیع، هم‌اکنون در مسیر جلال گام برمی‌دارد. و همه چیز با همین اشتیاق سوزان آغاز می‌شود: خشنود ساختن خدا در همه چیز، با زندگی در اطاعت کامل از شریعت مقدس، عادلانه و قدرتمند او. -اقتباس از ویلیام لاو. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت این است که اغلب با چیزهای گذرا حواسم پرت می‌شود و از اولویت دادن به آنچه واقعاً اهمیت دارد بازمی‌مانم: زیستن برای خشنودی تو. بارها در جستجوی حضورت هستم، اما تو را مرکز هر سخن، هر عمل و هر تصمیم روزانه‌ام قرار نمی‌دهم. فراموش می‌کنم که هدف حقیقی وجودم این است که قربانی زنده‌ای برای تو باشم ــ مطیع، تسلیم و وقف‌شده. وقتی با صداقت به شریعت شگفت‌انگیز تو بازمی‌گردم، درمی‌یابم که دلم با دل تو هماهنگ می‌شود و همه چیز درونم نظم، آرامش و جهت می‌یابد.

ای پدرم، امروز از تو می‌خواهم که این اشتیاق عمیق را در من برافروزی تا در همه چیز تو را خشنود سازم. بگذار تمرکز جانم بر خشنود ساختن خودم نباشد، بلکه نام تو را در هر گام سفرم جلال دهم. می‌خواهم در مشارکتی واقعی با تو زندگی کنم، نیروی تو را در ضعف‌هایم احساس کنم و حتی در ساکت‌ترین روزها صدای تو را بشنوم. راه‌های تو را به من بیاموز تا اطاعت کنم، زیرا دلم در کلام و احکام تو لذت یافته است. پایداری عطا کن، ای خداوند، تا این تسلیم هر روزه، صادقانه و کامل باشد.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم، زیرا تو همه چیز منی ــ آغاز، میانه و پایان وجودم. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون عسل برای جان و استواری برای گام‌های لرزان من است. احکام تو شادی دوستدارانت و محافظت وفادارانت است. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«انسان همیشه همان چیزی را درو خواهد کرد که می‌کارد» (غلاطیان ۶:۷).

نگرش‌ها، امیال و تمایلات روح ما که روزی در آسمان کامل خواهند شد، ناگهان به‌عنوان چیزی جدید و ناشناخته ظاهر نمی‌شوند. آن‌ها باید در طول تمام زندگی ما در این زمین رشد داده شوند، تغذیه شوند و تمرین شوند. درک این حقیقت اساسی است: کمال مقدسین در ابدیت به معنای یک دگرگونی جادویی به موجودی دیگر نیست، بلکه به معنای تکمیل فرایندی است که همین‌جا آغاز شده، زمانی که روح تصمیم گرفت خود را به خدا بسپارد و از شریعت مقدس و شگفت‌انگیز او اطاعت کند.

نقطه شروع این دگرگونی، اطاعت است. وقتی روحی که پیش‌تر نافرمان بود، در برابر خالق فروتن می‌شود و تصمیم می‌گیرد طبق فرمان‌های او زندگی کند، خدا شروع به عمل عمیق و پیوسته می‌کند. او نزدیک می‌شود، تعلیم می‌دهد، قوت می‌بخشد و آن روح را در مسیری از رفاقت و قداست رو به رشد هدایت می‌کند. اطاعت به خاک حاصلخیزی تبدیل می‌شود که روح خدا در آن با آزادی عمل می‌کند، شخصیت را شکل می‌دهد و عواطف را مطابق اراده خود پالایش می‌کند.

پس زمانی که سرانجام به آسمان برسیم، چیزی جدید را آغاز نمی‌کنیم، بلکه فقط مسیری را ادامه می‌دهیم که همین‌جا آغاز شده است—مسیری که از لحظه‌ای شروع شد که تصمیم گرفتیم از شریعت قدرتمند، مهربان و جاودان خدا اطاعت کنیم. قداست کامل آسمان، سپس، شکوفایی باشکوه وفاداری زیسته‌شده در زمین خواهد بود. بنابراین، زمانی برای از دست دادن نیست: هر گام اطاعت امروز، گامی نزدیک‌تر به جلال ابدی فرداست. – اقتباس از هنری ادوارد منینگ. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، از تو سپاسگزارم که به من آشکار می‌کنی کمالی که در آسمان انتظارم را می‌کشد، چیزی بیگانه یا دور نیست، بلکه ادامه زندگی تسلیم‌شده‌ای است که همین حالا، در همین لحظه آغاز می‌شود. تو انتظار نداری که در پایان سفر به موجودی دیگر تبدیل شوم، بلکه می‌خواهی اجازه دهم روح تو مرا گام‌به‌گام دگرگون کند، در حالی که انتخاب می‌کنم از شریعت مقدس و شگفت‌انگیز تو اطاعت کنم. سپاسگزارم که هر رفتار وفادارانه در این زمین، بخشی از فرایندی است که روحم را برای جلال ابدی آماده می‌کند.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که میل دائمی اطاعت از تو را در من بکاری. مبادا این انتخاب را به تعویق بیندازم یا ارزش اعمال کوچک وفاداری را ناچیز بشمارم. کمکم کن بفهمم که در اطاعت است که روح تو با آزادی عمل می‌کند، شخصیت مرا شکل می‌دهد و عواطفم را مطابق اراده‌ات پالایش می‌کند. مرا تقویت کن تا حتی در میان نبردها، در مسیر شریعت تو ثابت‌قدم بمانم، زیرا می‌دانم که در همین خاک است که دگرگونی حقیقی رخ می‌دهد.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا از همین حالا مرا برای آنچه ابدی است آماده می‌کنی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون جاده‌ای از نور است که مرا با مهربانی و استواری به سوی قداست کامل هدایت می‌کند. فرمان‌های تو همچون دانه‌های الهی هستند که در دل کاشته می‌شوند، اینجا شکوفا می‌گردند و در ابدیت کامل می‌شوند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«در هر چیز شکرگزار باشید، زیرا این اراده خدا در مسیح عیسی برای شماست» (اول تسالونیکیان ۵:۱۸).

خدا برای زندگی شما نقشه‌ای دارد — در این هیچ شکی نیست. اما مهم است که به یاد داشته باشید: این نقشه از آنِ اوست، نه شما. و تا زمانی که سعی می‌کنید این نقشه را با خواسته‌های خودتان تطبیق دهید، همواره در تضاد با اراده خالق خواهید بود. به همین دلیل است که بسیاری از مسیحیان دچار ناامیدی می‌شوند: دعا می‌کنند، روزه می‌گیرند، برنامه‌ریزی می‌کنند، اما هیچ چیز پیش نمی‌رود. زیرا در اعماق وجودشان هنوز می‌خواهند خدا تصمیماتی را که بدون مشورت با او گرفته‌اند، برکت دهد. آرامش فقط زمانی می‌آید که دست از مقاومت برداریم و نقشه خدا را همان‌گونه که او طراحی کرده است، بپذیریم.

شاید بگویید: «اما اگر فقط می‌دانستم نقشه خدا چیست، آن را می‌پذیرفتم!» و این همان نکته‌ای است که بسیاری نادیده می‌گیرند: خدا علاقه‌ای به آشکار ساختن جزئیات نقشه‌اش برای کسانی که تمایلی به اطاعت ندارند، ندارد. اراده خدا یک راز دست‌نیافتنی نیست — مشکل این است که تعداد کمی حاضرند آنچه را که قبلاً آشکار شده، انجام دهند. پیش از آنکه به دنبال هدایت، مأموریت یا هدف باشید، باید به آنچه که قبلاً روشن شده، اطاعت کنید. و چه چیزی روشن است؟ شریعت قدرتمند، حکیمانه و جاودان خدا که در عهد عتیق ثبت شده و توسط عیسی در چهار انجیل تأیید شده است.

اطاعت همیشه پیش از آشکارسازی می‌آید. فقط زمانی که خود را تسلیم اراده پدر می‌کنیم و به احکام او متعهد می‌شویم، او شروع به نشان دادن گام بعدی می‌کند. و با آشکارسازی، مأموریت، برکات و در نهایت نجات در مسیح نیز می‌آید. هیچ راه میان‌بری وجود ندارد. پدر، سرکش‌ها را هدایت نمی‌کند. او مطیعان را هدایت می‌کند. می‌خواهید نقشه خدا را برای زندگی خود بدانید؟ همین امروز شروع کنید به اطاعت از هر آنچه او قبلاً فرمان داده است. بقیه در زمان مناسب افزوده خواهد شد — با وضوح، با هدایت و با حضور زنده روح او. – اقتباس از جِی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب وقتی نمی‌فهمم در زندگی‌ام چه می‌کنی، ناامید می‌شوم. سعی می‌کنم تو را بجویم، اما هنوز می‌خواهم همه چیز در زمان و به روش من اتفاق بیفتد. وقتی برنامه‌هایم موفق نمی‌شوند، وسوسه می‌شوم فکر کنم تو دور هستی، در حالی که در واقع این من هستم که اصرار دارم راه‌هایی را بروم که مورد تأیید تو نیست. تو از طریق احکامت به روشنی نشان داده‌ای چگونه باید زندگی کنم، اما بارها آنچه را که آشکار شده نادیده می‌گیرم و منتظر پاسخ‌های جدید هستم، در حالی که آنچه نیاز دارم، اطاعت از آن چیزی است که قبلاً می‌دانم.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که هر آرزوی کنترل آینده را از من بزدایی و در من قلبی مطیع بکاری. دیگر نمی‌خواهم به دنبال آشکارسازی‌های جدید باشم در حالی که اساس ایمان، یعنی اطاعت از آنچه تو قبلاً فرمان داده‌ای، را کنار می‌گذارم. به من بیاموز آنچه را که نوشته شده ارزش بگذارم، راه‌های تو را دوست بدارم و تعالیمی را که دریافت کرده‌ام، بدون تأخیر به کار بندم. می‌دانم که تو سرکش‌ها را هدایت نمی‌کنی، بلکه کسانی را که با وفاداری تو را گرامی می‌دارند، هدایت می‌کنی. ای خداوند، به من بصیرت عطا کن تا زندگی‌ام با حقیقت تو شکل بگیرد.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا هرگز در نشان دادن راه درست به کسانی که با صداقت تو را می‌جویند، شکست نمی‌خوری. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو جاده‌ای استوار است که به زندگی می‌انجامد، حتی زمانی که همه چیز در اطراف نامطمئن به نظر می‌رسد. احکام تو همچون مشعل‌های زنده‌ای هستند که در میان تاریکی می‌درخشند، شخصیت تو را آشکار می‌کنند و به جان من جهت می‌بخشند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.