“قوم من مرا فراموش کرده‌اند” (ارمیا 18:15).

فراموش کردن کسی بدترین توهینی است که می‌توانیم مرتکب شویم، و با این حال، دقیقاً همین است که خدا درباره ما می‌گوید: “قوم من مرا فراموش کرده‌اند”. خوب فکر کنید: می‌توانیم با کسی مخالفت کنیم، به او آسیب بزنیم، او را نادیده بگیریم، اما فراموشش کنیم؟ این اوج بی‌احترامی است. و با این حال، ما این کار را با خداوند انجام می‌دهیم. نعمت‌های او را فراموش می‌کنیم، زندگی می‌کنیم گویی که او وجود ندارد، گویی که مرده است. این یک خطر واقعی است، زیرا فراموشی ناگهانی رخ نمی‌دهد — به تدریج اتفاق می‌افتد، وقتی که مراقب نباشیم، وقتی که آرام می‌گیریم و خود را به جریان زندگی می‌سپاریم.

پس، چگونه از این فاجعه فرار کنیم؟ پاسخ ساده است، اما نیاز به عمل دارد: “مراقب خود باش!” هوشیار بودن به معنای نگه داشتن چشمان بر روی جاده، دست‌ها بر روی فرمان، دانستن اینکه به کجا می‌روید. این نیست که ما عمداً خدا را فراموش می‌کنیم، بلکه بی‌دقتی از او دور می‌شویم، تا اینکه او تبدیل به یک خاطره دور می‌شود. و اینجا یک محافظت قوی در برابر این فراموشی وجود دارد: اطاعت از خدا. وقتی که شما از صمیم قلب تصمیم می‌گیرید که بر اساس کلام او زندگی کنید، خود را در جایی قرار می‌دهید که خود خدا از شما مراقبت می‌کند، تضمین می‌کند که هیچ دوری‌ای رخ ندهد.

و اینجا وعده شگفت‌انگیز است: برای کسانی که از قانون قدرتمند خدا اطاعت می‌کنند، فراموشی ساده‌ای رخ نمی‌دهد. چرا؟ زیرا این مسئولیت از شما برداشته می‌شود و به خالقی که هرگز شکست نمی‌خورد، واگذار می‌شود. وقتی که شما در اطاعت زندگی می‌کنید، خدا شما را نزدیک نگه می‌دارد، شعله رابطه را روشن نگه می‌دارد. پس، امروز تصمیم بگیرید: دیگر به حال خود رها نشوید، اطاعت کنید، و به خدا اعتماد کنید که شما را محکم نگه دارد، تا هرگز او را فراموش نکنید و او هرگز شما را رها نکند. -اقتباس از J. Jowett. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، اغلب در خطر فراموشی می‌افتم، زندگی می‌کنم گویی که وجود نداری، گویی که نعمت‌هایت واقعی نیستند، تو را توهین می‌کنم، همانطور که کلامت می‌گوید: “قوم من مرا فراموش کرده‌اند”. اعتراف می‌کنم که اغلب این فراموشی به تدریج می‌آید، وقتی که آرام می‌گیرم و خود را به جریان زندگی می‌سپارم، تا اینکه تبدیل به یک خاطره دور می‌شوی.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من فیض هوشیاری بدهی، مراقب خودم باشم، تا از تو دور نشوم و در فاجعه فراموشی نیفتم. به من بیاموز که بر اساس قانون شگفت‌انگیزت زندگی کنم، زیرا می‌دانم که این تنها محافظت در برابر دوری است. از تو می‌خواهم که مرا راهنمایی کنی تا تصمیم بگیرم بر اساس اراده تو زندگی کنم، با اعتماد به اینکه با انجام این کار، خود تو از من مراقبت خواهی کرد، تضمین می‌کنی که نزدیکی ما هرگز از دست نرود.

ای خدای قدوس، تو را پرستش و ستایش می‌کنم به خاطر اینکه وعده داده‌ای که برای کسانی که از اراده تو اطاعت می‌کنند، فراموشی رخ نمی‌دهد، زیرا تو که هرگز شکست نمی‌خوری، مسئولیت نگه داشتن ما را بر عهده می‌گیری، شعله رابطه را روشن نگه می‌داری. پسر عزیزت پرنس و نجات‌دهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو فانوسی است که مرا به سوی تو بازمی‌گرداند، نوری که حافظه مرا روشن می‌کند. فرمان‌های تو طناب‌هایی هستند که مرا محکم نگه می‌دارند، سرودی که در روح من طنین‌انداز می‌شود. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«همه چیز برای کسی که ایمان دارد، ممکن است» (مرقس ۹:۲۳).

تصور کنید که شنیدن اینکه «همه چیز برای کسی که ایمان دارد، ممکن است» چه معنایی دارد. به نظر ساده می‌آید، اما همیشه درخواست کردن و دریافت کردن نیست، زیرا خدا بیشتر به آموزش راه ایمان به شما علاقه‌مند است تا فقط دادن آنچه می‌خواهید. و در این آموزش ایمان، لحظات آزمایش، انضباط، صبر و شجاعت وجود دارد، مراحلی که باید پیش از دیدن پیروزی ایمان طی کنید. خدا از هر مرحله برای شکل دادن به شما، تقویت شما، نشان دادن اینکه ایمان واقعی نه تنها درباره نتیجه، بلکه درباره فرآیند اعتماد به او، حتی زمانی که همه چیز غیرممکن به نظر می‌رسد، استفاده می‌کند.

به تأخیرهایی که با آنها روبرو می‌شوید فکر کنید. اغلب، خدا به عمد تأخیر می‌اندازد، و این تأخیر به اندازه برکتی که در نهایت می‌رسد، پاسخ به دعای شماست. او به شما می‌آموزد که وفادار باشید، به کلام او اعتماد کنید، حتی زمانی که آنچه می‌بینید یا احساس می‌کنید سعی دارد شما را از مسیر منحرف کند. در این لحظات است که باید به فرمان‌های خداوند چنگ بزنید، استوار بمانید، بدون اینکه تکان بخورید. هر بار که انتخاب می‌کنید اعتماد کنید، قدرت بیشتری، تجربه بیشتری، مقاومت بیشتری برای مواجهه با آنچه پیش می‌آید، به دست می‌آورید.

و اینجا کلید پیروزی است: در کلام خدا استوار بمانید، به فرمان‌های او اطاعت کنید، بدون توجه به شرایط. پیروزی ایمان برای کسانی که تسلیم می‌شوند یا به دنبال میانبرها هستند نمی‌آید، بلکه برای کسانی است که پایداری می‌کنند، با اعتماد به اینکه خدا در حال کار است، حتی در تأخیر. پس، از آنچه به نظر طولانی یا دشوار می‌آید، ناامید نشوید. به ایمان آوردن ادامه دهید، به اطاعت ادامه دهید، و خواهید دید که «همه چیز» واقعاً ممکن است، زیرا خدا هرگز با کسانی که به او وفادار می‌مانند، ناکام نمی‌شود. -اقتباس از لتی بی. کاومن. تا فردا، اگر خداوند به ما اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، اعتراف می‌کنم که اغلب در لحظات آزمایش، انضباط، صبر و شجاعت ناامید می‌شوم، فراموش می‌کنم که هر مرحله بخشی از آموزش تو برای شکل دادن و تقویت من است. امروز، می‌پذیرم که ایمان واقعی نه تنها درباره نتیجه، بلکه درباره فرآیند اعتماد به تو، حتی زمانی که همه چیز غیرممکن به نظر می‌رسد، است.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من نیرو بدهی تا مراحل آموزش ایمان تو را طی کنم، به ویژه در تأخیرهایی که با آنها روبرو می‌شوم، درک کنم که هر تأخیر پاسخی به دعای من است، همان‌طور که برکت نهایی. به من بیاموز که وفادار باشم، به کلام تو اعتماد کنم، حتی زمانی که آنچه می‌بینم یا احساس می‌کنم سعی دارد مرا از مسیر منحرف کند، و به فرمان‌های تو با استواری چنگ بزنم، بدون اینکه تکان بخورم. از تو می‌خواهم که به من کمک کنی تا قدرت بیشتری، تجربه بیشتری و مقاومت بیشتری به دست آورم، با انتخاب اعتماد به تو در هر لحظه، با دانستن اینکه تو در حال کار هستی، حتی در سکوت.

ای خدای مقدس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم به خاطر اینکه وعده داده‌ای که «همه چیز» برای کسانی که ایمان دارند و به تو وفادار می‌مانند، ممکن است، با اطاعت از اراده تو، با اعتماد به اینکه تو هرگز با کسانی که بدون جستجوی میانبرها پایداری می‌کنند، ناکام نمی‌شوی. پسر محبوب تو پرنس و نجات‌دهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو پایه‌ای است که مرا در انتظار نگه می‌دارد، نوری درخشان که ایمان مرا راهنمایی می‌کند. فرمان‌های تو لنگرهایی هستند که مرا استوار نگه می‌دارند، سرود پیروزی که در روح من طنین‌انداز می‌شود. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

“آنچه در تاریکی به شما می‌گویم، در روشنایی بگویید؛ و آنچه به گوش شما می‌رسد، بر بام‌ها بانگ دهید” (متی ۱۰:۲۷).

در نظر بگیرید که گاهی خدا از تاریکی برای آموزش شنیدن واقعی شما استفاده می‌کند. این مانند پرندگان است که در تاریکی آواز خواندن را می‌آموزند، یا مانند ما که در سایه دست خدا قرار می‌گیریم تا به او گوش دهیم. هنگامی که در تاریکی هستید — چه در شرایط زندگی و چه در رابطه با خدا — بهترین کار این است که ساکت بمانید. صحبت نکنید، شکایت نکنید، غر نزنید. تاریکی زمان صحبت با نگرش نادرست نیست؛ زمان شنیدن آنچه خدا می‌خواهد بگوید است.

و آیا می‌دانید خدا در این زمان‌ها چه می‌گوید؟ او پیامی روشن برای همه ما دارد، به ویژه هنگامی که در تاریکی هستیم. او ما را به توجه به اطاعت فرا می‌خواند، تا بر اساس فرمان‌های او زندگی کنیم. گویی او می‌گوید: “من از دردهای شما آگاه هستم، من شما را می‌شناسم، زیرا من کسی هستم که شما را آفریده‌ام. اگر به من اعتماد کنید و بر اساس اراده من راه بروید، من شما را از تاریکی بیرون خواهم آورد، شما را به راه‌های امن هدایت خواهم کرد و آرامشی که جستجو می‌کنید به شما خواهم داد.” خدا از تاریکی برای آموزش وابستگی به او استفاده می‌کند، تا به شما نشان دهد که او کافی است، حتی زمانی که همه چیز گیج‌کننده به نظر می‌رسد.

پس، این دعوت را بپذیرید: هنگامی که در تاریکی هستید، صدای خدا را بشنوید و اطاعت کنید. ناامید نشوید، سعی نکنید همه چیز را به تنهایی حل کنید. ساکت بمانید و اعتماد کنید که خدا در حال صحبت، هدایت و شکل‌دهی به شما است. او وعده داده است که شما را از تاریکی بیرون بیاورد و به روشنایی ببرد، اما این زمانی اتفاق می‌افتد که شما تصمیم بگیرید بر اساس قانون او راه بروید، با اعتماد به اینکه او بهترین را برای شما می‌داند. اطاعت کنید، گوش دهید و ببینید چگونه خدا تاریکی را به راه‌های صلح و امنیت تبدیل می‌کند. -اقتباس از O. Chambers. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب خود را در ترس از تاریکی می‌یابم، چه در شرایط زندگی و چه در رابطه با تو، بدون اینکه متوجه شوم که تو از آن برای آموزش شنیدن واقعی من استفاده می‌کنی. اعتراف می‌کنم که در تاریکی، واکنش اولیه من صحبت کردن، شکایت کردن یا غر زدن است، به جای اینکه ساکت بمانم و به آنچه می‌خواهی به من بگویی گوش دهم.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من قلبی ساکت و مطیع بدهی، تا بتوانم پیام روشن تو را بشنوم، به ویژه در تاریکی، و بر اساس فرمان‌های تو زندگی کنم. به من بیاموز که به تو اعتماد کنم، بدانم که تو از دردهای من آگاه هستی و مرا آفریده‌ای، و اگر بر اساس اراده تو راه بروم، مرا از تاریکی بیرون خواهی آورد و به راه‌های امن هدایت خواهی کرد و آرامشی که جستجو می‌کنم به من خواهی داد. از تو می‌خواهم که از این لحظات تاریک برای آموزش وابستگی به تو استفاده کنی، به من نشان دهی که تو کافی هستی، حتی زمانی که همه چیز گیج‌کننده به نظر می‌رسد.

ای خدای مقدس، من تو را پرستش و ستایش می‌کنم به خاطر اینکه وعده داده‌ای تاریکی را به روشنایی تبدیل کنی، مرا هدایت و شکل دهی، در حالی که به تو اعتماد می‌کنم و به اراده تو اطاعت می‌کنم، با دانستن اینکه تو بهترین را برای من می‌دانی. پسر عزیز تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو قطب‌نمایی است که در تاریکی مرا راهنمایی می‌کند، شعله‌ای درخشان که راه من را روشن می‌کند. فرمان‌های تو ستارگانی هستند که در تاریکی می‌درخشند، سرودی از صلح که روح من را هدایت می‌کند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«و این است اعتمادی که به او داریم: که اگر چیزی بر طبق اراده او بخواهیم، او ما را می‌شنود» (اول یوحنا ۵:۱۴).

آیا می‌دانید که وقتی خدا به چیزی که می‌خواهیم «نه» می‌گوید، در آن همانقدر عشق وجود دارد که وقتی «بله» می‌گوید؟ آسان است که فکر کنیم عشق فقط دادن آنچه می‌خواهیم است، اما عشق واقعی همچنین آنچه را که به ما آسیب می‌رساند، دریغ می‌کند. اگر در کوری خود چیزهایی را بخواهیم که در دستان ما به غم و رنج تبدیل شود، آیا پدر ما به خاطر عشقش آن را از ما دریغ نخواهد کرد؟ به این فکر کنید: همان عشقی که خوبی را می‌دهد، بدی را نیز نگه می‌دارد. خدا ما را بهتر از خودمان می‌شناسد و او همیشه برای خیر ما عمل می‌کند، حتی وقتی که نمی‌فهمیم.

این است آنچه وقتی به صمیمیت عمیقی با خدا از طریق زندگی مطیع به کلام او می‌رسید، اتفاق می‌افتد: همه چیز تغییر می‌کند. شما دیگر «این یا آن» را نمی‌خواهید و شروع به اعتماد ساده به اینکه او از شما مراقبت خواهد کرد، می‌کنید – و او واقعاً مراقبت می‌کند! وقتی به روشی که خدا دستور می‌دهد زندگی می‌کنید، او از هر جزئیات زندگی شما مراقبت می‌کند. این فقط دریافت برکات نیست، بلکه تجربه حفاظت مداوم در همه زمینه‌ها است، با دانستن اینکه خدا کنترل را در دست دارد و هر قدم شما را هدایت می‌کند.

و حالا بخش شگفت‌انگیزتر: کسی که به قانون قدرتمند خدا اطاعت می‌کند، نه تنها زیر این حفاظت زندگی می‌کند، بلکه اطمینان بی‌تزلزلی دارد که با عیسی به ابدیت خواهد رفت. چیزی مهم‌تر از این نیست! وقتی تصمیم به اطاعت می‌گیرید، دیگر نیازی نیست که نگران آنچه بخواهید یا دریافت کنید باشید، زیرا خدا از همه چیز مراقبت می‌کند. پس، تلاش برای کنترل را متوقف کنید و شروع به اعتماد کنید. در اطاعت زندگی کنید، کاملاً تسلیم شوید و ببینید که خدا چگونه زندگی شما را اینجا تغییر می‌دهد و ابدیت را با او برای شما تضمین می‌کند. -اقتباس از H. E. Manning. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب خود را در این فکر می‌یابم که عشق تو تنها زمانی آشکار می‌شود که به درخواست‌های من «بله» می‌گویی، بدون اینکه متوجه شوم که در «نه» تو همانقدر عشق وجود دارد که در «بله» تو. اعتراف می‌کنم که اغلب در کوری خود چیزهایی را می‌خواهم که ممکن است غم و رنج به همراه آورد، اما امروز می‌پذیرم که به خاطر عشق تو، تو آنچه را که به من آسیب می‌رساند، دریغ می‌کنی و همیشه برای خیر من عمل می‌کنی، حتی وقتی که نمی‌فهمم. به من کمک کن تا اعتماد کنم که تو مرا بهتر از خودم می‌شناسی و هر تصمیم تو از روی عشق و مراقبت است.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من قلبی مطیع و مطمئن بدهی، تا بتوانم به صمیمیت عمیقی با تو برسم، با زندگی بر طبق کلام تو و توقف درخواست «این یا آن». به من بیاموز که به سادگی اعتماد کنم که تو از من مراقبت خواهی کرد، از هر جزئیات زندگی من مراقبت کنی، گام‌های مرا هدایت کنی و در همه زمینه‌ها از من محافظت کنی. از تو می‌خواهم که به من کمک کنی تا به روشی که تو دستور می‌دهی زندگی کنم، تا تجربه حفاظت مداوم تو و آرامش دانستن اینکه تو کنترل همه چیز را در دست داری، داشته باشم.

ای خدای قدوس، من تو را پرستش و ستایش می‌کنم به خاطر اینکه وعده داده‌ای نه تنها از من در اینجا مراقبت کنی، بلکه به من اطمینان بی‌تزلزلی داده‌ای که با عیسی به ابدیت خواهم رفت، که برای کسانی که به اراده تو اطاعت می‌کنند، محفوظ است. پسر محبوب تو پادشاه و نجات‌دهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو سپری است که مرا در امنیت نگه می‌دارد، نوری ثابت که راه مرا روشن می‌کند. فرمان‌های تو زنجیرهای عشقی هستند که مرا به تو متصل می‌کنند، سرودی از اعتماد که در روح من طنین‌انداز است. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«هر آنچه انجام می‌دهید، از صمیم قلب انجام دهید، چنان‌که برای خداوند انجام می‌دهید، نه برای انسان‌ها» (کولسیان ۳:۲۳).

چرا کارهای کوچک روزمره، آن‌هایی که در دسترس شما هستند، به اندازه لحظات بزرگ برای رشد در تقدس مهم هستند؟ آسان است که فکر کنیم تنها لحظات برجسته اهمیت دارند، اما حقیقت این است که وفاداری در جزئیات کوچک، نشانه‌ای قدرتمند از تعهد و عشق به خدا است. این را هدف خود قرار دهید: خداوند را در امور ساده به طور کامل خشنود کنید، با روحی فروتن، مانند یک کودک، کاملاً به او وابسته باشید. هنگامی که شروع به کنار گذاشتن خودپسندی و اعتماد به نفس می‌کنید و اراده خود را به اراده خدا تسلیم می‌کنید، موانعی که به نظر غول‌آسا می‌آمدند شروع به ناپدید شدن می‌کنند و شما آزادی‌ای را تجربه می‌کنید که هرگز تصور نمی‌کردید.

به کتاب مقدس نگاه کنید و زندگی مطیعان به خدا را ببینید. یک چیز واضح است: خدا هرگز چیز خوبی را از وفاداران خود دریغ نمی‌کند. او برکات، آزادی و در نهایت ما را به سوی عیسی برای بخشش و نجات می‌برد. اما همه این‌ها برای کسانی است که تصمیم می‌گیرند وفادار باشند، به ویژه در امور کوچک. خود را فریب ندهید: خشنود کردن خدا در جزئیات روزمره است که زندگی تقدس را می‌سازد و درها را به روی وعده‌های او می‌گشاید. پس چرا امروز تصمیم نگیرید که به کلام او وفادار باشید، آن‌طور که او دستور می‌دهد زندگی کنید و ببینید که او چه می‌تواند برای شما انجام دهد؟

و این دعوتی است که نمی‌توانید نادیده بگیرید: تصمیم بگیرید که به شریعت قدرتمند خدا وفادار باشید، از امور کوچک شروع کنید و ببینید که زندگی شما متحول می‌شود. هنگامی که با صداقت به دنبال خشنود کردن خدا هستید، حتی در ساده‌ترین کارها، او شما را راهنمایی می‌کند، تقویت می‌کند و به روش‌هایی که هرگز تصور نمی‌کردید برکت می‌دهد. منتظر لحظه‌ای بزرگ برای شروع نباشید – اکنون شروع کنید، با آنچه در دسترس شماست، و به خدا اعتماد کنید که وفاداری شما را گرامی خواهد داشت. این کار را امروز انجام دهید و تحولی را که از قلبی کاملاً تسلیم به خداوند می‌آید تجربه کنید. -اقتباس از J. N. Grou. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب خود را در حال ارزش دادن به لحظات بزرگ می‌یابم و فکر می‌کنم که آن‌ها هستند که تقدس مرا تعریف می‌کنند، در حالی که کارهای کوچک روزمره که در دسترس من هستند را نادیده می‌گیرم. اعتراف می‌کنم که اغلب وفاداری در جزئیات را کنار می‌گذارم و فراموش می‌کنم که در آن‌ها است که عشق و تعهد خود را به تو نشان می‌دهم. امروز، می‌پذیرم که خشنود کردن تو در امور ساده، با روحی فروتن مانند یک کودک، راهی برای غلبه بر موانع و تجربه آزادی است که از تسلیم کردن اراده خود به اراده تو می‌آید.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من قلبی وفادار و فروتن بدهی تا در هر جزئیات کوچک زندگی‌ام به دنبال خشنود کردن تو باشم، کاملاً به تو وابسته باشم و خودپسندی و اعتماد به نفس را کنار بگذارم. به من بیاموز که کارهای ساده را به عنوان فرصت‌هایی برای زندگی در تقدس و ساختن زندگی‌ای که تجلی جلال تو باشد ببینم. از تو می‌خواهم که مرا راهنمایی کنی تا به کلام تو وفادار باشم، آن‌طور که تو دستور می‌دهی زندگی کنم، به ویژه در امور کوچک، تا بتوانم درها را به روی برکات، آزادی و وعده‌های تو بگشایم، با اعتماد به اینکه تو هرگز چیز خوبی را از وفاداران خود دریغ نمی‌کنی.

ای خدای قدوس، تو را پرستش و ستایش می‌کنم به خاطر اینکه وعده داده‌ای که کسانی را که تصمیم می‌گیرند به اراده تو وفادار باشند، از امور کوچک شروع کنند، راهنمایی، تقویت و برکت می‌دهی و مرا به سوی عیسی برای بخشش و نجات می‌بری. پسر محبوب تو پادشاه و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو است که هر قدم فروتن را پشتیبانی می‌کند، نوری ملایم که جزئیات روز من را روشن می‌کند. فرمان‌های تو بذرهای تقدس هستند که در قلب من کاشته شده‌اند، سرودی از وفاداری که در روح من طنین‌انداز است. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«شنیدن این سخن، جوان از آنجا دور شد و غمگین بود، زیرا دارایی‌های زیادی داشت» (متی ۱۹:۲۲).

تسلیم شدن واقعی به خداوند به چه معناست، همانند آن جوان ثروتمند که در کتاب مقدس به او برخورد می‌کنیم؟ او حتی آماده بود که بخشی را تقدیس کند، سانتی‌متر را مقدس کند، اما وقتی عیسی کل متر را خواست، عقب نشست. و اینجاست که خطری که هر یک از ما را تهدید می‌کند: فکر می‌کنیم می‌توانیم تقریباً همه چیز را به خدا بدهیم، اما برخی از نواحی را برای خود نگه داریم. خانه را تسلیم می‌کنیم، اما برخی از اتاق‌ها را به عنوان «خصوصی» علامت‌گذاری می‌کنیم. این مانند کشیشی است که اعتراف کرد زندگی مسیحی او به دلیل اینکه از دسته کلیدی که به خداوند داده بود، یک کلید را نگه داشته بود، آسیب دیده است. یک کلید ممکن است کم به نظر برسد، اما تفاوت زیادی ایجاد می‌کند.

اکنون، به نام‌های بزرگ کتاب مقدس نگاه کنید — ابراهیم، داوود، مریم. چه چیزی مشترک بین آنها بود؟ آنها هیچ ذخیره‌ای نگه نداشتند. آنها بدون نگه داشتن هیچ چیز برای خود، به خدا اطاعت کردند، بدون اینکه بگویند «تا اینجا می‌روم، اما نه بیشتر». و این دقیقاً همان چیزی است که خدا از ما انتظار دارد. خود را فریب ندهید: اگر می‌خواهید رابطه‌ای صمیمی با او داشته باشید، نمی‌تواند نیمه‌کاره باشد. خدا تسلیم شدن جزئی، قلبی تقسیم شده را نمی‌پذیرد. او همه چیز را می‌خواهد — هر سانتی‌متر، هر اتاق، هر کلید. و این ممکن است هزینه زیادی داشته باشد، ممکن است به معنای دست کشیدن از آنچه بیشتر دوست دارید باشد، اما تنها راه برای تجربه کردن کامل آنچه خدا برای شما دارد، همین است.

و اینجا نکته‌ای است که باید درک کنید: رابطه‌ای مبارک با خدا نیاز به اطاعت محکم و دائمی دارد. جایی برای ذخیره‌ها، برای نواحی مخفی که از خداوند پنهان می‌کنید، نیست. اگر می‌خواهید واقعاً با خدا قدم بزنید، باید امروز تصمیم بگیرید که او کنترل کامل را داشته باشد، هر چقدر هم که هزینه داشته باشد. وقتی این کار را انجام می‌دهید، وقتی همه کلیدها را بدون نگه داشتن هیچ یک تسلیم می‌کنید، درها را به روی برکت‌ها، هدایت و صمیمیتی که قیمت ندارند، باز می‌کنید. پس، دست از ارائه تنها بخشی بردارید و شروع به ارائه همه چیز کنید. این گونه است که طرح کامل خدا برای زندگی خود را زندگی خواهید کرد. -اقتباس از جی. جوت. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب خود را در حالی می‌یابم که می‌خواهم تنها بخشی از خود را به تو تسلیم کنم، همانند آن جوان ثروتمند که سانتی‌متر را مقدس کرد، اما وقتی تو کل متر را خواستی، عقب نشست. اعتراف می‌کنم که اغلب اتاق‌هایی از زندگی خود را به عنوان «خصوصی» علامت‌گذاری می‌کنم، تقریباً همه چیز را به تو تسلیم می‌کنم، اما برخی از کلیدها را برای خود نگه می‌دارم، فکر می‌کنم که یک ذخیره کوچک تفاوتی ایجاد نمی‌کند. امروز، خطر تسلیم شدن جزئی و اینکه چقدر این امر رابطه من با تو را آسیب می‌زند، می‌شناسم و از تو می‌خواهم که به من کمک کنی تا از همه کنترل دست بکشم، با اعتماد به اینکه تنها در تو کاملیت را می‌یابم.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من شجاعت بدهی تا از نمونه ابراهیم، داوود و مریم پیروی کنم، کسانی که بدون ذخیره‌ای اطاعت کردند، بدون اینکه چیزی برای خود نگه دارند. به من بیاموز که قلب خود را تقسیم نکنم، بلکه هر سانتی‌متر، هر اتاق، هر کلید زندگی خود را به تو تسلیم کنم، حتی اگر این به معنای دست کشیدن از آنچه بیشتر دوست دارم باشد. از تو می‌خواهم که مرا به سوی اطاعت از اراده تو بدون محدودیت راهنمایی کنی، تا بتوانم رابطه‌ای صمیمی و واقعی با تو تجربه کنم، بدون نواحی مخفی یا ذخیره‌های پنهان، با اعتماد به اینکه تو بهترین را برای من می‌خواهی.

ای خدای قدوس، تو را پرستش و ستایش می‌کنم که به کسانی که با استواری همه چیز را به تو تسلیم می‌کنند، برکت، هدایت و صمیمیت وعده داده‌ای، در اطاعت محکم و دائمی زندگی می‌کنند، بدون اینکه چیزی را برگردانند. پسر محبوب تو پادشاه ابدی و نجات‌دهنده من است. قانون قدرتمند تو نوری است که هر گوشه تاریک قلب من را آشکار می‌کند، آتشی پاک‌کننده که ذخیره‌های مرا می‌سوزاند. فرمان‌های تو درهای باز به سوی حضور تو هستند، آوازی از آزادی که در روح من طنین‌انداز می‌شود. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«از آتش و آب گذشتیم، اما تو ما را به جایی از فراوانی آوردی» (مزامیر ۶۶:۱۲).

صلح واقعی اغلب تنها پس از درگیری می‌آید. می‌دانم که این یک پارادوکس به نظر می‌رسد، اما این حقیقت محض است. سکوت شکننده پیش از طوفان نیست که آرامش می‌آورد، بلکه آرامش آرامی است که پس از آن می‌آید. مردی که هرگز رنج نکشیده است ممکن است قوی به نظر برسد، اما نیروی او هرگز آزمایش نشده است. اما امن‌ترین دریانورد کسی است که طوفان را تجربه کرده، کشتی را آزمایش کرده و قوی‌تر بیرون آمده است. خدا طوفان‌ها را اجازه می‌دهد نه برای نابودی تو، بلکه برای آموزش تو: بدون او، صلح واقعی وجود ندارد.

بیایید عملی باشیم. خدا اجازه می‌دهد که تو طوفان‌ها را تجربه کنی تا به تو نشان دهد که بدون رابطه‌ای صمیمی با او، هیچ تسکینی وجود ندارد. و این رابطه با زندگی در هم‌راستایی با خالق ساخته می‌شود. خود را فریب نده: تو صلح را با تکیه بر نیروهای خود یا جهان پیدا نخواهی کرد. نیروی واقعی از نزدیک شدن به خدای پدر و عیسی می‌آید، با زندگی به روشی که او دستور می‌دهد. به این ترتیب، طوفان‌ها به فرصت‌هایی برای رشد در ایمان و وابستگی به خداوند تبدیل می‌شوند.

و اینجا نکته اصلی است: صلح، نیرو و کمک تنها برای کسی می‌آید که با قاطعیت تصمیم بگیرد که به قانون قدرتمند خدا اطاعت کند. بدون درگیری، آرامش نمی‌خواهید، و بدون اطاعت، کمک نخواهید داشت. مرد خردمند با خدا هم‌راستا می‌شود، به کلام او اطاعت می‌کند و کمکی را که نیاز دارد پیدا می‌کند. وقتی تو این تصمیم را بدون هیچ میانه‌رویی می‌گیری، خدا به تو صلح، نیرو و کمک می‌دهد، صرف نظر از طوفان. پس، درگیری‌ها را با خدا در کنار خود، با اطاعت از اراده او، مواجه کن. این چنین است که تو آرامش را پیدا می‌کنی. -اقتباس از لتی بی. کاومن. تا فردا، اگر خداوند به ما اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب به دنبال صلحی آسان، بدون مبارزه هستم، بدون اینکه بفهمم صلح واقعی، آن که از تو می‌آید، اغلب پس از درگیری ظاهر می‌شود. اعتراف می‌کنم که از طوفان‌های زندگی می‌ترسم، به دنبال نیرویی هستم که هرگز آزمایش نشده است، به جای اینکه طوفان‌هایی را که به من می‌آموزند به تو تکیه کنم، در آغوش بگیرم. امروز، می‌پذیرم که هر دشواری فرصتی برای رشد در ایمان و یافتن صلح تو است که همه فهم را در بر می‌گیرد.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من شجاعت دهی تا طوفان‌ها را مواجه کنم، بدانم که آنها مرا به تو نزدیک می‌کنند و رابطه‌ای صمیمی با تو می‌سازند. به من بیاموز که به نیروهای خود یا جهان اعتماد نکنم، بلکه با اراده تو زندگی کنم، به دنبال نیرویی باشم که از تو و عیسی می‌آید. از تو می‌خواهم که مرا راهنمایی کنی تا به کلام تو اطاعت کنم، تا هر چالشی را به فرصتی برای ایمان و تسکین تبدیل کنم.

ای خدای قدوس، تو را پرستش و ستایش می‌کنم به خاطر اینکه صلح، نیرو و کمک را به کسانی که در اطاعت از اراده تو زندگی می‌کنند، وعده داده‌ای، با اطمینان از اینکه با من هستی. پسر محبوب تو پادشاه ابدی و نجات‌دهنده من است. قانون قدرتمند تو لنگری است که مرا ثابت نگه می‌دارد، نوری که کشتی مرا راهنمایی می‌کند. فرمان‌های تو بادبان‌هایی هستند که مرا به آرامش تو می‌برند، سرودی که در روح من طنین‌انداز می‌شود. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«در چراگاه‌های سبز مرا می‌خواباند، به آرامی مرا به کنار آب‌های آرام می‌برد» (مزامیر ۲۳:۲).

معنای هدایت شدن توسط خداوند چیست؟ این درباره زندگی بدون مشکل نیست، بلکه درباره اعتمادی عمیق به خداست که حتی در سخت‌ترین لحظات، می‌دانید که او کنترل را در دست دارد. این اعتماد از هیچ جا نمی‌آید — از ایمانی معمولی سرچشمه می‌گیرد که روز به روز، از طریق پرستش و تسلیم کامل به او ساخته می‌شود. وقتی تصمیم می‌گیرید به این شکل زندگی کنید، خداوند، حتی اگر نامرئی باشد، در هر جزئیات زندگی شما واقعی می‌شود. او شما را به راهی امن هدایت می‌کند، حتی اگر دشوار باشد، حتی اگر سایه‌های تاریک در طول مسیر وجود داشته باشند. و می‌دانید چه چیزی شگفت‌انگیزتر است؟ او وعده داده است که در هر قدم با شما باشد، تا شما را به خانه، به آرامش ابدی ببرد.

شاید شما از آزمایش‌هایی عبور کنید که شما را خسته کنند، از ترس‌هایی که قلب شما را فشار می‌دهند، از غم‌هایی که کسی نمی‌بیند، یا از بارهایی که حتی نزدیک‌ترین افراد نمی‌توانند تصور کنند. اما اینجا خبر خوبی وجود دارد: خدا برای همه این‌ها کافی است. او چوپانی است که هرگز شکست نمی‌خورد. اگر شما فرمان‌بردار و ملایم باشید، او با چشمان مهربان و صدای نرم خود شما را هدایت خواهد کرد. اما اگر لجباز یا سرکش باشید، او از عصا و چوبدستی استفاده خواهد کرد تا شما را به راه درست بازگرداند. به هر حال، او شما را به آرامشی که وعده داده است خواهد برد. و راز تجربه این هدایت مداوم خدا، صرف نظر از آنچه که با آن روبرو هستید، در زندگی با پرستش و اعتماد است، دانستن اینکه او از هر مشکلی بزرگ‌تر است.

و اینجا نکته‌ای است که نمی‌توانید نادیده بگیرید: هدایت خدا برای کسانی که با استواری تصمیم به اطاعت از قانون قدرتمند او می‌گیرند، تضمین شده است. به دنبال صلح چراگاه‌های سبز یا امنیت آب‌های آرام بودن بی‌فایده است اگر شما آماده زندگی به روشی که خدا دستور می‌دهد نباشید. وقتی این تصمیم را می‌گیرید — و من درباره تصمیمی جدی، بدون میانه‌روی صحبت می‌کنم — حضور خداوند در زندگی شما ثابت می‌شود، صرف نظر از آنچه در اطراف شما اتفاق می‌افتد. مهم نیست که روز آفتابی باشد یا طوفانی، اگر شما در حال مواجهه با تنهایی یا رنج هستید، خدا شما را هدایت خواهد کرد، پشتیبانی خواهد کرد و در نهایت شما را به خانه خواهد برد. پس، از مقاومت دست بردارید و شروع به اطاعت کنید. این چنین است که شما هدایت و مراقبت پدر را در هر لحظه از سفر خود تجربه خواهید کرد. -اقتباس از H. E. Manning. تا فردا، اگر خداوند به ما اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب خود را در جستجوی زندگی بدون مشکل می‌یابم، فکر می‌کنم که هدایت شدن توسط تو به معنای نبود مشکلات است، در حالی که در واقع، آنچه تو به من پیشنهاد می‌دهی اعتمادی عمیق است که مرا به استراحت در تو وادار می‌کند، حتی در تاریک‌ترین لحظات. اعتراف می‌کنم که اغلب ایمان من متزلزل می‌شود و من سعی می‌کنم امنیت را در چیزهای مرئی پیدا کنم، به جای اینکه ایمانی معمولی را روز به روز بسازم.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من بیاموزی چگونه زندگی‌ای با اعتماد کامل به تو داشته باشم، تا بتوانم هدایت مداوم تو را تجربه کنم، صرف نظر از آنچه با آن روبرو می‌شوم — آزمایش‌هایی که مرا خسته می‌کنند، ترس‌هایی که قلبم را فشار می‌دهند، غم‌های پنهان یا بارهای نامرئی. از تو می‌خواهم که به من قلبی ملایم و فرمان‌بردار بدهی، تا صدای نرم تو را بشنوم و چشمان مهربان تو را دنبال کنم. بالاتر از همه، به من کمک کن تا با استواری و بدون میانه‌روی به قانون قدرتمند تو اطاعت کنم، تا بتوانم زیر مراقبت تو زندگی کنم و صلح چراگاه‌های سبز و امنیت آب‌های آرام را بیابم.

ای خدای مقدس، من تو را پرستش و ستایش می‌کنم به خاطر اینکه چوپانی هستی که هرگز شکست نمی‌خورد، به خاطر اینکه وعده داده‌ای که در هر قدم با من باشی، مرا در روزهای آفتابی یا طوفانی پشتیبانی کنی، از طریق تنهایی و رنج هدایت کنی، تا مرا به خانه، به آرامش ابدی ببری. پسر محبوب تو پرنس و نجات‌دهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو قطب‌نمایی است که سفر من را هدایت می‌کند، نوری آرام که تاریکی را پراکنده می‌کند. فرمان‌های تو طناب‌های عشق هستند که مرا محکم نگه می‌دارند، ترانه‌ای از صلح که روح من را آرام می‌کند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«به خدای بلندمرتبه فریاد خواهم کرد، به خدایی که برای من همه چیز را انجام می‌دهد. او از آسمان به من کمک می‌فرستد و مرا نجات می‌دهد» (مزامیر ۵۷:۲-۳).

به این حقیقت نگاه کنید: خدا بود که شما را تا به این لحظه آورد. نه شما، نه شانس، و قطعاً نه دشمن. او، خداوند، بود که شما را در این زمان و این مکان قرار داد. و اگر شما آماده نباشید تا با آنچه خدا برای شما در حال حاضر آماده کرده است روبرو شوید، بدانید که برای هیچ چیز دیگری که فکر می‌کنید بهتر است نیز آماده نخواهید بود. بی‌فایده است که بخواهید به عقب برگردید، آرزو کنید که زمان به عقب برگردد، یا به روزهای آسان‌تر بیندیشید. خدا شما را به این لحظه آورد تا شما را شکل دهد، تا به شما بیاموزد که به او تکیه کنید، نه به خودتان.

بیایید درباره اینکه این در عمل به چه معناست صحبت کنیم. اگر روزهای آسان گذشته‌اند، به این دلیل است که خدا می‌خواهد از زمان‌های سخت برای جدی‌تر کردن شما، متمرکزتر کردن شما، و وابسته‌تر کردن شما به او استفاده کند. اما اینجا حقیقتی است که بسیاری تلاش می‌کنند نادیده بگیرند: شما نمی‌توانید در طرح کامل خدا زندگی کنید اگر آماده نباشید که به کلام او اطاعت کنید. این درباره آنچه شما فکر می‌کنید درست یا مناسب است نیست؛ این درباره آنچه خدا در کتاب مقدس آشکار کرده است می‌باشد. او فرمان‌ها را به وضوح بیان کرده است، اما اکثر ما به سادگی آنها را نادیده می‌گیریم و فکر می‌کنیم می‌توانیم راه خود را بسازیم. خود را فریب ندهید: زمان‌های سخت فرصتی برای شما هستند تا بیاموزید که به خدا اعتماد کنید، اما این اعتماد تنها زمانی می‌آید که تصمیم بگیرید به روشی که او می‌گوید زندگی کنید.

و اینجا مهم‌ترین نکته است: بدون اطاعت، ارتباط با خدا وجود ندارد. بی‌فایده است که بخواهید برکات، حفاظت یا راهنمایی خدا را بدون اینکه آماده باشید که به قانون او دقیقاً همانطور که داده شده است اطاعت کنید، داشته باشید. خدا مذاکره نمی‌کند، او انعطاف‌پذیر نیست، او نیمه‌راه را نمی‌پذیرد. اگر می‌خواهید در طرح کاملی که او برای شما دارد زندگی کنید، باید از نادیده گرفتن فرمان‌ها دست بردارید و شروع به اطاعت از آنها کنید، هر چقدر هم که هزینه داشته باشد. وقتی این کار را انجام می‌دهید، نه تنها با شجاعت با چالش‌های این زمان روبرو می‌شوید، بلکه یک صمیمیت با خدا را تجربه می‌کنید که نافرمان نخواهد شناخت. پس امروز تصمیم بگیرید: از آنچه خدا شما را برای زندگی فراخوانده است دوری نکنید و شروع به اطاعت از کلام او کنید. اینگونه است که شما نیرو، هدف و ارتباط واقعی با خداوند را خواهید یافت. -اقتباس از جی. دی. موریس. تا فردا، اگر خداوند به ما اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب خود را در حال پرسش از اینکه چگونه به این لحظه رسیده‌ام می‌یابم، اغلب فکر می‌کنم که به دلیل نیروی خودم، شانس یا حتی اشتباه بوده است. اما امروز می‌پذیرم که تو، و تنها تو، بودی که مرا تا اینجا، در این زمان، در این لحظه، برای انجام هدفت در زندگی من آوردی. اعتراف می‌کنم که گاهی آرزوی بازگشت به عقب، رویاپردازی درباره روزهای آسان‌تر یا تصور اینکه برای چیز دیگری آماده‌تر بودم را دارم، اما اکنون می‌فهمم که این لحظه هدیه تو برای شکل دادن به من، برای آموزش به من برای تکیه بر تو و نه بر خودم است.

پدرم، امروز از تو می‌خواهم که به من حکمت و نیرو بدهی تا چالش‌های این زمان را در آغوش بگیرم، درک کنم که روزهای سخت ابزار تو برای جدی‌تر کردن من، متمرکزتر کردن من و وابسته‌تر کردن من به تو هستند. به من بیاموز که در طرح کامل تو زندگی کنم، بدانم که این نیاز به اطاعت وفادارانه از کلام تو دارد، نه از ایده‌ها یا راحتی‌های خودم. از تو می‌خواهم که ارزش پیروی از فرمان‌هایت را به من نشان دهی، بدون اینکه آنها را نادیده بگیرم یا تلاش کنم راه خودم را بسازم، تا بتوانم با تمام قلبم به تو اعتماد کنم.

ای خدای مقدس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که مرا به یک صمیمیت عمیق با تو فراخوانده‌ای، که برای کسانی که انتخاب می‌کنند به اراده تو اطاعت کنند، محفوظ است، با نیرو، هدف و ارتباط واقعی با چالش‌ها روبرو می‌شوند. پسر عزیز تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. قانون قدرتمند تو بنیانی است که مرا استوار نگه می‌دارد، نوری ابدی که گام‌هایم را راهنمایی می‌کند. فرمان‌های تو زنجیرهای عشقی هستند که مرا به تو متصل می‌کنند، ملودی عدالتی که در روح من می‌خواند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«چشمانم را به کوه‌ها بلند می‌کنم و می‌پرسم: از کجا کمک من خواهد آمد؟ کمک من از سوی خداوند می‌آید، که آسمان و زمین را آفرید» (مزامیر ۱۲۱:۱-۲).

آیا تا به حال خود را در حال نگاه کردن به “کوه‌های” زندگی خود یافته‌اید و پرسیده‌اید: “از کجا کمک من خواهد آمد؟” شاید چشمان شما به چیزی که به نظر بزرگ، قوی و قدرتمند می‌آید خیره شده باشد — چه پول، افراد تأثیرگذار، یا نیروی خودتان. می‌دانم، طبیعی است که بخواهید در آنچه به نظر جامد می‌آید به دنبال کمک بگردید. اما اینجا حقیقت است: همه این کوه‌ها در برابر خداوند تمام زمین مانند موم ذوب خواهند شد. به آنچه گذرا است، به آنچه امروز کوه است و فردا دره، اعتماد کردن بی‌فایده است. خدا به شما می‌گوید: “از نگاه کردن به اطراف دست بردار و به من نگاه کن! من منبع واقعی کمک شما، نیروی استوار شما هستم.”

حالا، به این فکر کنید که این در عمل چه معنایی دارد. بله، ما به کمک نیاز داریم — برای روح، برای بدن، برای چالش‌های روزانه. اما این کمک از کجا خواهد آمد؟ نه از بزرگان زمین، نه از ثروت، نه از آنچه به نظر تأثیرگذار می‌آید. همه اینها شکننده و موقتی هستند. کمک واقعی، که هرگز ناکام نمی‌ماند، از سوی خداوند، خالق آسمان و زمین می‌آید. و اینجا جزئیاتی است که تفاوت ایجاد می‌کند: این کمک، این برکت‌ها و حفاظت برای کسانی که به او وفادار هستند، که انتخاب می‌کنند بر طبق اراده او زندگی کنند، قطعی است. اعتماد به خدا فقط احساس نیست، موضع‌گیری است، تصمیم گرفتن است که او تنها کسی است که شما امید خود را به او می‌سپارید.

و می‌دانید چه اتفاقی می‌افتد وقتی که شما از “کوه‌ها” دست بردارید و به خدا چنگ بزنید؟ شما صلحی را تجربه می‌کنید که توضیح‌ناپذیر است، امنیتی که به شرایط وابسته نیست. خدا وعده داده است که نیازهای شما را در اینجا بر روی زمین تأمین کند و شما را از طریق عیسی، نجات‌دهنده ما، به آسمان ببرد. اما این وعده برای خدمتگزاران وفادار است، کسانی که بر کلام او استوار هستند و به قانون او اطاعت می‌کنند. بی‌فایده است که بخواهید برکت‌ها را بدون زندگی کردن به روشی که او دستور داده است، به دست آورید. پس، امروز، یک انتخاب کنید: از اعتماد به چیزهای گذرا دست بردارید و تصمیم بگیرید فقط به خداوند اعتماد کنید. به کلام او اطاعت کنید، و خواهید دید که کمک از سوی خدایی می‌آید که از هر کوهی بزرگ‌تر است. -اقتباس از H. Müller. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، حقیقت دارد که اغلب از خود می‌پرسم: “از کجا کمک من خواهد آمد؟” اعتراف می‌کنم که اغلب چشمانم به آنچه بزرگ و جامد به نظر می‌رسد، به آنچه به نظر راه‌حل چالش‌های من است، خیره می‌شود. اما امروز می‌پذیرم که همه این کوه‌ها شکننده و موقتی هستند، آماده‌اند تا مانند موم در برابر تو، خداوند تمام زمین، ذوب شوند. به من بیاموز که از جستجوی کمک در آنچه گذرا است دست بردارم و فقط به تو، منبع واقعی کمک و نیروی استوار من، نگاه کنم.

پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من کمک کنی تا اعتماد خود را دوباره هدایت کنم، چشمانم را از آنچه شکننده و موقتی است بردارم و به تو بگذارم. به من حکمت بده تا بفهمم که کمک واقعی — برای روح من، بدن من و چالش‌های روزانه من — نه از بزرگان این جهان، بلکه از تو می‌آید، که هرگز ناکام نمی‌مانی. از تو می‌خواهم که مرا تقویت کنی تا انتخاب کنم که بر طبق اراده تو زندگی کنم، خود را به عنوان خدمتگزار وفادار تو قرار دهم، تا بتوانم برکت‌ها و حفاظت تو را دریافت کنم. به من بیاموز که نه تنها با احساسات، بلکه با اعمال استوار اطاعت از قانون قدرتمند تو به تو اعتماد کنم.

ای خدای مقدس‌ترین، من تو را پرستش و ستایش می‌کنم که به من وعده صلحی داده‌ای که توضیح‌ناپذیر است و امنیتی که به شرایط وابسته نیست، نیازهای من را در اینجا بر روی زمین تأمین می‌کنی و مرا از طریق عیسی، امید من، به آسمان هدایت می‌کنی. پسر محبوب تو پادشاه ابدی و نجات‌دهنده من است. قانون قدرتمند تو پایه‌ای است که امید من را نگه می‌دارد، شعله‌ای زنده که راه من را روشن می‌کند. فرمان‌های تو ریسمان‌های عشق هستند که مرا به نزدیکی تو می‌کشند، سمفونی نعمتی که در روح من طنین‌انداز می‌شود. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.