«زیرا خداوند حکمت می‌بخشد؛ از دهان او معرفت و فهم بیرون می‌آید» (امثال ۲:۶).

یک زندگی کاملاً هموار و بدون چالش، هر انسانی را نابود می‌کند. کامیابی پیوسته و بی‌وقفه، باعث هلاکت او می‌شود. بسیاری می‌توانند سختی‌ها را تحمل کنند، اما معدودی قادر به تحمل سنگینی موفقیت هستند. ما افرادی را می‌شناسیم که بسیار کامیاب شدند — اما تقریباً همیشه، همراه با این کامیابی، پارسایی خود را از دست دادند، نگاه ابدی را فراموش کردند و شهر آسمانی که سازنده‌اش خداست را از یاد بردند. امور زمینی به آسانی دل انسان را از امور آسمانی دور می‌کند.

دقیقاً به همین دلیل است که شریعت باشکوه خدا و فرامین عظیم او بیش از پیش ضروری می‌شوند. اطاعت، دل را در ابدیت لنگر می‌اندازد، نه در امور گذرا. همه خادمان وفادار — انبیا، رسولان و شاگردان — آموختند که کامیابی می‌تواند فریبنده باشد، اما شریعت خدا محافظ و راهنماست. پدر فقط نقشه‌های خود را بر مطیعان آشکار می‌سازد و تنها آنان به سوی پسر فرستاده می‌شوند تا آمرزش و نجات یابند. کسی که در فرامین زندگی می‌کند، با ثروت گمراه نمی‌شود، زیرا می‌داند میراث حقیقی‌اش در پادشاهی است.

پس، هنگامی که اوضاع خوب است، دل خود را مراقبت کن. بگذار اطاعت، زیربنای تو باشد، نه شرایط زندگی. بدین‌سان، حتی در ایام کامیابی، محبتت استوار می‌ماند، اولویت‌هایت منظم و جانت در دستان خدا ایمن خواهد بود. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، دل مرا محافظت کن تا کامیابی هرگز مرا از راه تو منحرف نسازد. به من بیاموز تا آنچه ابدی است را از آنچه گذراست تشخیص دهم.

خدای من، مرا تقویت کن تا در وفاداری زندگی کنم، فارغ از آنچه دارم یا ندارم. بگذار چشمانم همیشه به سوی شهر آسمانی که تو آماده کرده‌ای دوخته باشد.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌کنم زیرا اطاعت، مرا از فریب‌های این زندگی محافظت می‌کند. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت پرقدرت تو ستون استوار جان من است. فرامین تو قطب‌نمایی است که دل مرا در راه درست نگاه می‌دارد. من به نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«تو کسی را که فکرش بر تو ثابت مانده است، در سلامتی نگاه خواهی داشت» (اشعیا ۲۶:۳).

هنگامی که یک خدمتگزار خداوند دوران رنجی را پشت سر می‌گذارد و به سوی دیگر آن می‌رسد، چیزی در درون او باید به گونه‌ای متفاوت بدرخشد. درد، انسان را تصفیه می‌کند، عمق می‌بخشد و جایی برای درخششی نو در چشمان، لمسی مهربان‌تر، صدایی شیرین‌تر و امیدی تازه باز می‌کند. ما فراخوانده نشده‌ایم که در سایه‌های رنج بمانیم، بلکه باید از آن‌ها بیرون آییم، قوی‌تر شده و آماده برای انجام هدفی که خداوند پیش روی ما نهاده است. تسلی‌ای که خدا بر مطیعان خود می‌ریزد، همواره رشد، بلوغ و آرامش به همراه دارد.

و این تازگی به شیوه‌ای عمیق‌تر زمانی رخ می‌دهد که ما تصمیم می‌گیریم از شریعت عظیم خداوند و احکام شگفت‌انگیز او پیروی کنیم. در مسیر اطاعت است که پدر ما را تقویت می‌کند، شفا می‌بخشد و آماده می‌سازد تا با استواری به پیش برویم. خادمان وفادار می‌دانند که خدا فقط نقشه‌های خود را به کسانی آشکار می‌کند که به دستوراتش احترام می‌گذارند؛ به همین ترتیب او جان‌ها را به سوی پسر می‌فرستد و آمرزش، هدایت و پیروزی عطا می‌کند. رنج، مطیع را نابود نمی‌کند — بلکه او را تصفیه می‌نماید.

بنابراین، پس از هر دردی که بر آن غلبه می‌کنی، بار دیگر خود را به مسیر اطاعت بسپار. اجازه بده رنجی که با وفاداری کامل شده است، نور بیشتر، محبت افزون‌تر و نیروی تازه‌ای در زندگی‌ات به بار آورد. پدر، کسانی را که در پیروی از احکامش پافشاری می‌کنند، گرامی می‌دارد و خود آنان را به سوی پسر هدایت می‌کند تا آرامش و حیات جاودان را بیابند. اقتباس از جی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، سپاسگزارم که هر درد را به فرصتی برای رشد تبدیل می‌کنی. به من بیاموز تا از سایه‌ها با قلبی تازه بیرون آیم.

خدای من، یاری‌ام کن تا اجازه دهم رنج، اطاعت، محبت و آمادگی مرا برای خدمت به تو عمیق‌تر کند. باشد که هر رنجی مرا به راه‌های تو نزدیک‌تر سازد.

ای خداوند محبوب، تو را شکر می‌گویم زیرا تسلی تو مطیعان را تقویت می‌کند. پسر عزیز تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو نوری است که پس از هر نبرد مرا بازسازی می‌کند. احکام تو راهی امن است که در آن آرامش و هدایت می‌یابم. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«در پی صلح با همه و تقدسی باشید که بدون آن هیچ‌کس خداوند را نخواهد دید» (عبرانیان ۱۲:۱۴).

آسمان مکانی است آماده برای مردمی آماده. در آنجا همه چیز مقدس است — محیط، خادمان و حتی خود شادی حضور خدا. بنابراین، هر کس آرزوی سکونت در ابدیت را دارد، باید همین حالا، در این زندگی، دگرگون شود. این روح‌القدس است که به ما می‌آموزد، ما را پاک می‌سازد و شکل می‌دهد تا شایسته میراث آسمانی باشیم. اگر این تقدس را در اینجا تجربه نکنیم، نمی‌توانیم در جلالی که در انتظار مقدسین است، سهیم شویم.

اما این آمادگی با اطاعت از شریعت باشکوه خدا آغاز می‌شود، همان احکام درخشانی که عیسی و شاگردانش با وفاداری از آن پیروی کردند. این شریعت خداوند است که مقدس را از ناپاک جدا می‌سازد و ما را برای زیستن در رفاقت با او تربیت می‌کند. خدا نقشه‌های خود را بر مطیعان آشکار می‌سازد و آنان را برای پادشاهی شایسته می‌سازد، دل را پاک می‌سازد و طبیعتی نو و آسمانی به ایشان عطا می‌کند.

پدر مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را نزد پسر می‌فرستد تا آمرزش و نجات یابند. امروز چون شهروند آسمان زندگی کن — اطاعت کن، خود را پاک ساز و اجازه بده روح‌القدس تو را برای سکونت ابدی حضرت اعلی آماده کند. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، مرا برای پادشاهی‌ات آماده ساز. مرا پاک گردان و شریک طبیعت مقدس و آسمانی که از توست، بساز.

به من بیاموز که در این جهان با دلی متوجه آسمان زندگی کنم، با وفاداری به اراده تو اطاعت نمایم و از روح‌القدس تو بیاموزم.

ای پدر عزیز، تو را شکر می‌کنم که مرا برای ابدیت آماده می‌سازی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودانی من است. شریعت پرقدرت تو راهی است که به منزلگاه صالحان می‌برد. احکام تو کلیدهای نوری هستند که درهای آسمان را می‌گشایند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«اما تسلی‌دهنده، یعنی روح‌القدس که پدر به نام من خواهد فرستاد، او همه چیز را به شما تعلیم خواهد داد و شما را به یاد هر آنچه من به شما گفتم خواهد انداخت» (یوحنا ۱۴:۲۶).

روح خدا فرستاده شده است تا ما را به تمامی حقیقت هدایت کند. اگر خود را به راهنمایی او بسپاریم و بگذاریم قدم‌های ما را هدایت کند، در تاریکی گام نخواهیم زد. بسیاری از دردها و ناامیدی‌ها می‌توانستند اجتناب شوند اگر فقط به صدای او گوش می‌دادیم و از دستوراتش اطاعت می‌کردیم. نبود این تسلیم بود که بسیاری، مانند لوط و داوود، را به راه‌های اندوه کشاند – نه به این دلیل که خدا آن‌ها را ترک کرد، بلکه چون آن‌ها از پیروی راهنمای کامل که خداوند فرستاده بود، بازماندند.

اطاعت از شریعت باشکوه خدا – همان فرمان‌های درخشانی که عیسی و شاگردانش نگاه داشتند – راه را برای عمل روح‌القدس باز می‌کند. روح در قلب سرکش ساکن نمی‌شود، بلکه در جان کسی که دستورات مقدس پدر را دوست دارد و به آن‌ها عمل می‌کند. از طریق اطاعت است که می‌آموزیم صدای او را تشخیص دهیم و با اطمینان گام برداریم، بی‌آنکه در دام‌های دشمن بیفتیم.

پدر مطیعان را برکت می‌دهد و آن‌ها را نزد پسر برای آمرزش و نجات می‌فرستد. بگذار روح‌القدس مشاور روزانه تو باشد، آنگاه در هر قدم با حکمت، نور و پیروزی گام خواهی زد. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، به من بیاموز که صدای روح تو را بشنوم و با وفاداری از راهنمایی تو پیروی کنم. نمی‌خواهم مطابق خواست خودم گام بردارم، بلکه طبق مشورت تو.

مرا از راه‌هایی که مرا از تو دور می‌کند رهایی بخش و قلبم را از بصیرت و اطاعت سرشار ساز. بگذار روح تو مرا به تمامی حقیقت هدایت کند و در احکام تو استوار نگه دارد.

ای پدر عزیز، تو را شکر می‌کنم که روح‌القدس خود را به عنوان راهنما و مشاور به من عطا کردی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو نقشه کامل راه زندگی است. فرمان‌های تو چراغ‌های ابدی‌اند که هر گام مرا روشن می‌کنند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«شایسته است که او رشد کند و من کم شوم» (یوحنا ۳:۳۰).

ما باید مردم را دوست بداریم و آرزوی نجات ایشان را داشته باشیم، اما محبت ما به مسیح باید از هر چیز دیگری بزرگ‌تر باشد. محبت حقیقی به جان‌ها از محبتی که نسبت به نجات‌دهنده داریم سرچشمه می‌گیرد – زیرا او ایشان را دوست دارد و جان خود را برای آنان فدا کرد. جلب جان‌ها به معنای کسب محبت یا شناخت نیست، بلکه هدایت دل‌ها به سوی عیسی است. خادم وفادار در پی دیده شدن نیست، بلکه می‌کوشد تا مسیح در هر سخن و عمل او جلال یابد.

و این پاکی نیت تنها در زندگی کسانی شکوفا می‌شود که از شریعت باشکوه خدا اطاعت می‌کنند، همان فرمان‌های درخشانی که عیسی و شاگردانش با وفاداری از آن‌ها پیروی کردند. اطاعت، غرور و خودخواهی را می‌زداید و اجازه می‌دهد روح‌القدس ما را به عنوان ابزارهای حقیقی به کار گیرد. وقتی «من» را کنار می‌گذاریم، خدا نقشه‌های خود را آشکار می‌سازد و کار خود را با قدرت و فیض از طریق ما انجام می‌دهد.

پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را به سوی پسر برای بخشش و نجات می‌فرستد. با فروتنی به خداوند خدمت کن، بی‌آنکه در پی افتخار برای خود باشی، و او خدمت تو را به نوری تبدیل خواهد کرد که بسیاری را به حضور نجات‌دهنده هدایت می‌کند. اقتباس از ج. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، به من بیاموز که بدون جستجوی شناخت خدمت کنم. بگذار قلبم فقط آرزو کند که نام تو جلال یابد.

مرا از غرور و نیت‌های پنهانی که کار تو را آلوده می‌کند، رهایی بخش. مرا به عنوان ابزاری پاک به کار گیر تا دیگران تو را بشناسند و دوست بدارند.

ای پدر عزیز، تو را شکر می‌کنم که ارزش فروتنی در خدمت را به من آموختی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو آینه قداست و محبت توست. فرمان‌های تو چراغ‌هایی هستند که مرا به خدمت با پاکی و راستی هدایت می‌کنند. من به نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«وقتی از میان آب‌ها بگذری، من با تو خواهم بود؛ و هنگامی که از میان رودها عبور کنی، تو را غرق نخواهند کرد؛ وقتی از میان آتش بگذری، نسوخته و شعله بر تو نخواهد گرفت» (اشعیا ۴۳:۲).

کار روح‌القدس ابدی و شکست‌ناپذیر است، همان‌گونه که کار خود مسیح نیز چنین است. آنچه روح در جان می‌کارد—محبت، صبر، فروتنی و تسلیم—حتی شدیدترین شعله‌ها نیز نمی‌توانند آن را نابود کنند. آزمایش‌ها فقط ناخالصی‌ها را می‌زدایند و آنچه الهی است را در وجود ما خالص‌تر و درخشان‌تر می‌سازند. هیچ آتشی قادر به نابودی آنچه خدا آفریده نیست؛ بلکه فقط قدرت و زیبایی ایمان حقیقی را آشکار می‌سازد.

و این نیرو به‌طور کامل در زندگی کسانی که از شریعت باشکوه خدا اطاعت می‌کنند، ظاهر می‌شود؛ همان احکام باشکوهی که عیسی و شاگردانش با وفاداری نگاه داشتند. اطاعت، فضایل برآمده از روح‌القدس را حفظ می‌کند و دل را در برابر طوفان‌ها استوار و فسادناپذیر می‌سازد. خدا نقشه‌های خود را بر مطیعان آشکار می‌سازد و آنان را حتی در میان سوزان‌ترین آتش‌ها سالم نگه می‌دارد.

پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و آنان را نزد پسر برای آمرزش و نجات می‌فرستد. وفادار بمان و از شعله‌ها مترس—روحی که در تو ساکن است، تو را استوار می‌سازد و در حضور خداوند درخشنده‌ترت می‌کند. اقتباس از جی. سی. فیلپات. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، مرا در لحظات آزمایش با روح خودت حمایت کن. بگذار شعله‌های رنج فقط مرا پاک سازند و هرگز آنچه را که در من کاشته‌ای نابود نسازند.

نیروی خود را در من تازه کن و محبت، صبر و فروتنی‌ای که از توست، در قلبم حفظ فرما. بگذار ایمانم تا پایان زنده و استوار بماند.

ای پدر عزیز، برای عمل فنا‌ناپذیر روح تو در زندگی‌ام تو را شکر می‌کنم. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت نیرومندت سپری است که آنچه مقدس است را در من محافظت می‌کند. احکام تو شعله‌های پاکی هستند که مرا با جلالت درخشان می‌سازند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«اینک خدای ما که او را عبادت می‌کنیم، قادر است ما را نجات دهد؛ و اگر نه، ای پادشاه، بدان که ما خدایان تو را عبادت نخواهیم کرد» (دانیال ۳:‏۱۷-۱۸).

سه عبرانی در برابر نبوکدنصر ایمانی استوار از خود نشان دادند. آنان می‌دانستند که خدا قادر است ایشان را از کوره آتش نجات دهد، اما آماده بودند حتی اگر نجاتی حاصل نشود، همچنان وفادار بمانند. این اعتماد، نشانه حقیقی قلبی مطیع است؛ ایمانی که به شرایط وابسته نیست، بلکه بر یقین استوار است. آنان ترجیح دادند با آتش روبرو شوند تا این که از فرمان خدا سرپیچی کنند.

این وفاداری از اطاعت نسبت به شریعت باشکوه خدا زاده می‌شود؛ همان شریعتی که عیسی و شاگردانش با غیرت و محبت آن را نگاه داشتند. وقتی مطابق با احکام عالی پدر زندگی می‌کنیم، ترس قدرت خود را از دست می‌دهد و دل ما از شجاعت برای ایستادگی حتی در برابر آزار و اذیت پر می‌شود. خدا نقشه‌های خود را بر مطیعان آشکار می‌سازد و کسانی را که در برابر بت‌های دنیا خم نمی‌شوند، تقویت می‌کند.

پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را به سوی پسر برای بخشش و نجات می‌فرستد. باشد که ایمان شما مانند ایمان آن سه خادم باشد – استوار، قاطع و غیرقابل معامله – آماده برای اطاعت از خدا حتی اگر آتش فرا رسد. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، شجاعت خادمان وفادارت را به من عطا فرما. باشد که در برابر آزمایش‌ها، نام تو را انکار نکنم، بلکه در حقیقت تو استوار بمانم.

ایمانم را تقویت کن تا چه نجات حاصل شود و چه کوره آتش بیاید، به تو اعتماد کنم. باشد که دلم هرگز در برابر خدایان دروغین این جهان خم نشود.

ای پدر عزیز، تو را شکر می‌کنم که به من آموختی در میان شعله‌ها وفادار بمانم. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت پرقدرت تو صخره‌ای است که ایمان مرا استوار می‌سازد. احکام تو همچون آتشی پاک هستند که ترس را می‌سوزانند و شجاعت آسمانی را در من شعله‌ور می‌سازند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«و هنگامی که دعا می‌کنید، اگر چیزی علیه کسی دارید، او را ببخشید تا پدر شما که در آسمان است، خطاهای شما را نیز ببخشد» (مرقس ۱۱:۲۵).

عیسی به ما آموخت که بخششی که از خدا می‌خواهیم، مستقیماً به بخششی که به دیگران می‌کنیم، وابسته است. نمی‌توانیم برای لغزش‌های خود طلب رحمت کنیم و در عین حال، کینه و رنجش را در دل نگه داریم. بخشش واقعی یک انتخاب روزانه است: رها کردن بار تلخی و اجازه دادن به محبت خدا تا جای زخم را پر کند. وقتی به چیزهای خوب فکر می‌کنیم و بدی‌ها را پشت سر می‌گذاریم، دل سبک می‌شود و دعا صادقانه.

اطاعت از شریعت باشکوه خدا این راه بخشش را به ما می‌آموزد. عیسی و شاگردانش با وفاداری به این دستورات عالی زندگی کردند و نشان دادند که محبت و بخشش بخشی از همان فرمان الهی است. شریعت خداوند فقط درباره مراسم نیست، بلکه درباره دلی است که با اطاعت دگرگون شده است. خدا نقشه‌های خود را برای کسانی آشکار می‌کند که بدون کینه زندگی می‌کنند و پاکی را که از انجام خواسته او می‌آید، می‌جویند.

پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را نزد پسر برای بخشش و نجات می‌فرستد. امروز بخشش را آزاد کن تا خداوند جانت را آزاد سازد – و دلت را شایسته لمس رحمت اعلی گرداند. اقتباس از جی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خداوندا، به من بیاموز که همان‌گونه که تو مرا می‌بخشی، من نیز ببخشم. مبادا کینه‌ای در دلم نگه دارم، بلکه همواره راه صلح و شفقت را انتخاب کنم.

ای پدر، مرا به یاد کارهای نیک مردم بینداز و کمکم کن تا خطاها را فراموش کنم. بگذار با همه در هماهنگی زندگی کنم و با دلی پاک تو را خدمت نمایم.

ای خدای محبوب، تو را شکر می‌کنم که ارزش بخشش را به من آموختی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت پرقدرت تو آینه عدالت و نیکویی توست. فرمان‌هایت راه‌های صلح‌اند که قلب مرا بازسازی می‌کنند. در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«اینک تو را تصفیه کردم، اما نه مانند نقره؛ تو را در کورهٔ رنج آزمودم» (اشعیا ۴۸:۱۰).

در میان آزمایش‌ها و ترس‌ها، ممکن است چنین به نظر برسد که محبت خداوند دور شده است، اما او هرگز کسانی را که از آنِ او هستند ترک نمی‌کند. ایمان حقیقی در آتش نابود نمی‌شود – بلکه تصفیه می‌گردد. همان‌گونه که طلا با شعله از ناخالصی‌ها جدا می‌شود، دل پارسا نیز با مبارزات و دردها پاک می‌گردد. هر آزمایشی آنچه را که گذراست دور می‌سازد و آنچه را که جاودان است تقویت می‌کند. هیچ طوفانی نمی‌تواند ایمان و امیدی را که خود خدا در وجودت کاشته خاموش کند.

اما با اطاعت از شریعت باشکوه خدا، همان احکام درخشانی که عیسی و شاگردانش پیروی کردند، می‌آموزیم حتی در کورهٔ آزمایش نیز استوار بمانیم. اطاعت، دل را از ناامیدی محافظت می‌کند و شعلهٔ امید را زنده نگه می‌دارد. خدا نقشه‌های خود را بر مطیعان آشکار می‌سازد و آنان را با نیرو و آرامش حمایت می‌کند، حتی زمانی که آتش آزمایش پیرامونشان شعله‌ور است. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را نزد پسر برای آمرزش و نجات می‌فرستد. اعتماد کن، پایداری نما و اطاعت کن – زیرا آتش طلا را نابود نمی‌کند، بلکه آن را در برابر نگاه آفریننده با درخشندگی بیشتری نمایان می‌سازد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، ایمان مرا در ساعات رنج تقویت کن. بگذار هرگز به محبت تو شک نکنم، حتی زمانی که آتش آزمایش مرا احاطه کرده است.

مرا پاک گردان، ای پدر، و زندگی‌ام را به شهادتی از وفاداری تو بدل کن. بگذار هر درد فرصتی باشد تا تو را با اشتیاق بیشتری حرمت نهم و اطاعت کنم.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌گویم زیرا آزمایش‌ها تنها قدرت تو را در من آشکار می‌سازند. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهندهٔ ابدی من است. شریعت قدرتمند تو آتش مقدسی است که دل مرا تصفیه و تقویت می‌کند. احکام تو طلای جاودانی است که در برابر همهٔ طوفان‌ها پایدار می‌ماند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«اگر در دل خود به گناه توجه کنم، خداوند مرا نخواهد شنید» (مزامیر ۶۶:۱۸).

فکر کردن به این موضوع که بسیاری از دعاها نزد خدا مکروه هستند، بسیار جدی است. اما حقیقت این است که اگر کسی در گناهی که بر آن آگاه است زندگی کند و از ترک آن امتناع ورزد، خداوند از شنیدن صدای او خشنود نمی‌شود. گناه اعتراف‌نشده، مانعی میان انسان و خالق است. خداوند از دعای قلب شکسته خوشنود می‌شود، اما گوش‌های خود را بر نافرمانی که بر سرکشی اصرار می‌ورزد، می‌بندد. دعای حقیقی از صداقت، توبه و اشتیاق به راه رفتن در راستی زاده می‌شود.

اطاعت از شریعت باشکوه خدا – همان شریعتی که عیسی و شاگردانش با وفاداری نگاه داشتند – راهی است که مشارکت ما با پدر را بازسازی می‌کند. احکام پرشکوه خداوند ما را پاک می‌سازند و به ما می‌آموزند که چگونه زندگی کنیم تا دعاهایمان همچون عطری خوشبو به حضور او برسد. خدا فقط نقشه‌های خود را بر کسانی آشکار می‌کند و برکت می‌دهد که کاملاً به اراده او بازمی‌گردند و راه‌های مقدس او را برای زندگی برمی‌گزینند.

پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را نزد پسر برای آمرزش و نجات می‌فرستد. امروز قلب خود را بیازمایید، آنچه را باید رها کنید اعتراف نمایید و دوباره به اطاعت از خداوند بازگردید. آنگاه دعاهای شما به سرودی ملایم در گوش‌های خدا تبدیل خواهد شد. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، قلب مرا تفتیش کن و هر آنچه را که هنوز نیاز به پاک شدن دارد به من نشان بده. نمی‌خواهم در نافرمانی زندگی کنم، بلکه می‌خواهم در قدوسیت در حضور تو گام بردارم.

به من شجاعت بده تا گناه را ترک کنم و نیرویی عطا کن تا استوار در راه‌های تو قدم بردارم. بگذار هر دعای من از قلبی پاک و مطیع برخیزد.

ای پدر عزیز، از تو سپاسگزارم که ارزش پاکی در حضورت را به من آموختی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو آینه قدوسیت توست. احکام تو همچون رودهای پاکی هستند که جان مرا شستشو داده و تازه می‌کنند. من به نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.