«راه‌های خود را به من بشناسان، ای خداوند؛ مرا به راه‌های خود تعلیم ده. مرا در حقیقت خود هدایت کن و تعلیم ده» (مزامیر ۲۵:۴-۵).

حقیقت الهی تنها با سخنان انسانی آموخته نمی‌شود، بلکه از طریق مشارکت مداوم با خود عیسی حاصل می‌گردد. هنگامی که کار می‌کنیم، استراحت می‌کنیم یا با چالش‌ها روبرو می‌شویم، می‌توانیم دل خود را در دعا بلند کنیم و از خداوند بخواهیم که مستقیماً از تخت رحمت خود به ما تعلیم دهد. آنچه از او می‌آموزیم عمیقاً در جان ما حک می‌شود – هیچ چیز نمی‌تواند آنچه را که به دست‌های او نوشته شده پاک کند. درس‌هایی که از انسان‌ها می‌آید ممکن است فراموش شود، اما آنچه پسر خدا تعلیم می‌دهد تا ابد باقی می‌ماند.

و با اطاعت از شریعت باشکوه خدا، همان احکام درخشانی که عیسی و شاگردانش با وفاداری از آن پیروی کردند، دل خود را برای دریافت این تعلیم زنده باز می‌کنیم. شریعت خداوند ما را نسبت به صدای او حساس می‌سازد و دل را برای درک حقیقت در تمام پاکی‌اش تطهیر می‌کند. خدا اسرار خود را بر مطیعان آشکار می‌سازد، زیرا آنان کسانی هستند که می‌خواهند مستقیماً از استاد الهی بیاموزند.

پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و آنان را نزد پسر برای آمرزش و نجات می‌فرستد. امروز به سوی عیسی در دعا بازگردید، بخواهید که خود او به شما تعلیم دهد – و حکمت آسمانی دل شما را از نور و فهم پر خواهد کرد. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای عیسی خداوند، به من بیاموز که صدای تو را بالاتر از همه صداها بشنوم. چشمانم را باز کن تا حقیقت را همان‌گونه که تو آشکار می‌کنی ببینم و کلمات جاودان تو را در قلبم حک کن.

مرا از اعتماد صرف به انسان‌ها برهان و یاری‌ام کن تا در همه چیز به تو تکیه کنم. بگذار روح‌القدس تو راهنمای همیشگی من در هر تصمیم زندگی باشد.

ای پدر محبوب، تو را شکر می‌کنم که این امتیاز را به من عطا کردی تا از پسرت بیاموزم. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو کتاب زنده حکمت توست. احکام تو حروف نوری هستند که در جان من حک شده‌اند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«زیرا هر جا گنج شما باشد، دل شما نیز همان‌جا خواهد بود» (متی ۶:۲۱).

تشخیص اینکه دل یک انسان کجاست، کار دشواری نیست. تنها چند دقیقه گفتگو کافی است تا بفهمیم واقعاً چه چیزی او را به حرکت درمی‌آورد. برخی با صحبت درباره پول هیجان‌زده می‌شوند، برخی دیگر درباره قدرت یا جایگاه. اما وقتی یک خدمتگزار وفادار درباره پادشاهی خدا سخن می‌گوید، چشمانش می‌درخشد – زیرا آسمان خانه اوست و وعده‌های ابدی گنج واقعی او. آنچه دوست داریم، نشان می‌دهد که کی هستیم و به چه کسی خدمت می‌کنیم.

و این با اطاعت از شریعت باشکوه خدا، همان فرمان‌های درخشانی که عیسی و شاگردانش از آن پیروی کردند، است که می‌آموزیم دل خود را به امور آسمانی بسپاریم. اطاعت ما را از فریب این جهان آزاد می‌سازد و به ما می‌آموزد که در چیزی سرمایه‌گذاری کنیم که هرگز فاسد نمی‌شود. خدا نقشه‌های خود را فقط به مطیعان آشکار می‌کند، زیرا آنان کسانی هستند که چشمانشان را به پاداش‌های ابدی دوخته‌اند، نه به بیهودگی‌های گذرا.

پدر مطیعان را برکت می‌دهد و آنان را نزد پسر برای آمرزش و نجات می‌فرستد. باشد که دل شما کاملاً به خداوند سپرده شود و هر انتخاب شما گامی به سوی گنجی باشد که هرگز از دست نمی‌رود – یعنی حیات جاودان با خدا. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، به من بیاموز که دلم را بر وعده‌های تو بگذارم و نه بر چیزهای این جهان. باشد که اراده تو بزرگ‌ترین لذت من و پادشاهی‌ات خانه حقیقی من باشد.

مرا از حواس‌پرتی‌هایی که مرا از تو دور می‌کند رهایی بخش و میل اطاعت از تو را در همه چیز در من تقویت کن. باشد که زندگی من ارزش ابدی حقایق تو را منعکس کند.

ای خداوند عزیز، تو را شکر می‌کنم که به من آموختی گنج واقعی کجاست. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو نقشه‌ای است که به میراث آسمانی راه می‌نماید. فرمان‌های تو مرواریدهای گرانبهایی هستند که جان مرا تا ابد غنی می‌سازند. من به نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«از این راه همه خواهند دانست که شما شاگردان من هستید، اگر به یکدیگر محبت داشته باشید» (یوحنا ۱۳:۳۵).

محبت کردن مانند عیسی، چالشی روزانه است. او از ما نخواست که فقط به دوست‌داشتنی‌ها محبت کنیم، بلکه حتی به کسانی که دوست داشتنشان دشوار است – کسانی که سخنان تند دارند، رفتارشان بی‌صبرانه است و دل‌های زخمی دارند. محبت حقیقی شیرین، صبور و سرشار از فیض است حتی زمانی که آزمایش می‌شود. در روابط پیچیده است که میزان دگرگونی قلب ما به شباهت مسیح سنجیده می‌شود.

و این دگرگونی فقط زمانی رخ می‌دهد که تصمیم بگیریم از شریعت باشکوه خدا اطاعت کنیم و از فرمان‌های پرشکوه پدر پیروی نماییم، همان‌گونه که عیسی و شاگردانش اطاعت می‌کردند. از طریق اطاعت است که می‌آموزیم به‌راستی محبت کنیم، نه بر اساس احساس، بلکه بر اساس تصمیم. شریعت خدا شخصیت ما را شکل می‌دهد و محبت را به عملی همیشگی تبدیل می‌کند، نه صرفاً احساسی گذرا.

پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را نزد پسر می‌فرستد تا بخشش و نجات بیابند. محبت کردن را انتخاب کن، حتی زمانی که دشوار است، و خداوند محبتی عمیق در تو خواهد ریخت که هر سختی را مغلوب ساخته و قلبت را دگرگون خواهد کرد. اقتباس از جِی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر عزیز، به من بیاموز که همچون پسرت محبت کنم. قلبی فروتن و فهمیده به من عطا کن تا بتوانم فراتر از ضعف‌ها را ببینم و در جایی که زخم است، محبت ببخشم.

کمکم کن تا بر غرور و بی‌صبری غلبه کنم. بگذار هر رفتارم بازتاب‌دهنده نیکویی تو باشد و در هماهنگی با همه کسانی که در اطرافم قرار می‌دهی زندگی کنم.

ای خدای محبوب، تو را شکر می‌کنم که از طریق اطاعت، محبت کردن را به من آموختی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو چون رودی است که قلبم را پاک می‌سازد. فرمان‌های تو گل‌های زنده‌ای هستند که عطر محبتت را در زندگی‌ام می‌پراکنند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«دنیا را دوست مدارید و نه آنچه در دنیاست. اگر کسی دنیا را دوست بدارد، محبت پدر در او نیست» (اول یوحنا ۲:۱۵).

بسیاری می‌خواهند به خدا خدمت کنند، اما همچنان در زنجیرهای این دنیا اسیر مانده‌اند. درخشش چیزهای زمینی هنوز آن‌ها را جذب می‌کند و دلشان میان میل به خشنود ساختن خداوند و خواست رضایت مردم تقسیم شده است. روابط، معاملات، جاه‌طلبی‌ها و عادات، در نهایت به بندهایی تبدیل می‌شوند که مانع تسلیم کامل آن‌ها می‌گردد. و تا زمانی که دنیا جذابیت خود را از دست ندهد، دل نمی‌تواند آزادی کامل را که از اطاعت حاصل می‌شود، تجربه کند.

رهایی فقط زمانی رخ می‌دهد که تصمیم بگیریم مطابق شریعت باشکوه خدا زندگی کنیم، همان احکام درخشانی که عیسی و شاگردانش با وفاداری اطاعت کردند. این دستورالعمل‌های مقدس بندهای دنیا را می‌شکنند و به ما می‌آموزند برای آنچه جاودانه است زندگی کنیم. اطاعت از شریعت خداوند، زیان نیست بلکه پیروزی است – انتخابی است برای آزاد شدن از توهماتی که روح را به بند می‌کشد و در مشارکت با آفریدگار گام برداشتن.

پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را نزد پسر می‌فرستد تا آمرزش و نجات یابند. باشد که امروز انتخاب کنید هر آنچه شما را به زمین بسته است رها سازید و سبکبال، به سوی پادشاهی جاودان، هدایت‌شده توسط اراده خدا، گام بردارید. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، مرا از هر آنچه مرا به این دنیا بسته است، رهایی بخش. مبادا هیچ بند، میل یا رابطه‌ای مرا از حضورت دور سازد.

به من بیاموز تا چیزهای آسمانی را بجویم و از اطاعت تو لذت ببرم. بگذار با دلی آزاد و کاملاً متعلق به تو زندگی کنم.

ای پدر عزیز، از تو سپاسگزارم که مرا از زنجیرهای این دنیا آزاد ساختی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو کلیدی است که درهای آزادی حقیقی را می‌گشاید. احکام تو همچون بال‌هایی است که جانم را به سوی تو بلند می‌کند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«چرا مرا ‘خداوند، خداوند’ می‌خوانید و آنچه می‌گویم انجام نمی‌دهید؟» (لوقا ۶:۴۶).

مهم‌ترین سؤالی که هر کسی می‌تواند بپرسد این است: «چه باید بکنم تا نجات یابم؟» این، اساس تمام زندگی روحانی است. بسیاری می‌گویند به عیسی ایمان دارند، می‌پذیرند که او پسر خداست و آمده تا گناهکاران را نجات دهد – اما این به تنهایی ایمان حقیقی نیست. حتی شیاطین نیز ایمان دارند و می‌لرزند، اما همچنان در سرکشی باقی می‌مانند. ایمان حقیقی یعنی پیروی از آنچه عیسی تعلیم داد، زیستن به شیوه‌ای که او زیست و اطاعت از پدر همان‌گونه که او اطاعت کرد.

نجات یک احساس نیست، بلکه راهی از اطاعت نسبت به شریعت باشکوه خدا و احکام پرشکوه پدر است، همان‌هایی که عیسی و رسولانش با وفاداری نگاه داشتند. از طریق این اطاعت است که ایمان زنده می‌شود و دل دگرگون می‌گردد. خدا نقشه‌های خود را بر مطیعان آشکار می‌سازد و همه کسانی را که در راه‌های عادلانه او گام برمی‌دارند، به سوی پسر هدایت می‌کند.

پدر مطیعان را برکت می‌دهد و آنان را برای آمرزش و نجات نزد پسر می‌فرستد. اگر می‌خواهید نجات یابید، فقط نگویید که ایمان دارید – همانند عیسی زندگی کنید، آنچه او تعلیم داد به جا آورید و با شادی اراده پدر را دنبال کنید. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند اراده فرماید.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، به من کمک کن تا معنای حقیقی ایمان به تو را درک کنم. بگذار ایمانم فقط در کلام نباشد، بلکه در هر قدمی که برمی‌دارم اطاعت باشد.

به من نیرو بده تا در راه‌های تو گام بردارم و شهامت عطا فرما تا آنچه پسرت به ما آموخت به عمل آورم. بگذار هرگز در ایمانی پوچ آرام نگیرم، بلکه در حضور تو همواره دگرگون شوم.

ای پدر عزیز، تو را شکر می‌کنم که راه نجات را به من نشان دادی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو راهی امن است که به حیات جاودان می‌انجامد. احکام تو چراغ‌های درخشانی هستند که جانم را به سوی تو هدایت می‌کنند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«به من راهت را بیاموز، ای خداوند، تا در حقیقت تو گام بردارم؛ دل مرا متحد ساز تا از نام تو بترسم» (مزامیر ۸۶:۱۱).

عظمت واقعی روحانی با شهرت یا شناخته شدن سنجیده نمی‌شود، بلکه با زیبایی روحی که توسط خدا شکل گرفته است. شخصیت تقدیس‌شده، قلبی دگرگون‌شده و زندگی‌ای که بازتاب‌دهنده آفریدگار است، گنجینه‌هایی ابدی هستند. بسیاری دلسرد می‌شوند چون پیشرفت سریعی نمی‌بینند – همان خلق‌وخوها، همان ضعف‌ها و شکست‌ها باقی می‌مانند. اما مسیح آموزگاری شکیباست: او بارها و بارها با مهربانی تعلیم می‌دهد تا زمانی که راه پیروزی را بیاموزیم.

در همین روند است که یاد می‌گیریم از شریعت باشکوه خدا اطاعت کنیم، همان فرمان‌هایی که عیسی و شاگردانش با وفاداری پیروی می‌کردند. او می‌خواهد در ما قلبی بسازد که از انجام اراده پدر شادمان شود و مطابق دستورالعمل‌های باشکوه او گام بردارد. اطاعت از شریعت اوست که ما را از طبیعت کهنه آزاد می‌کند و به سوی دگرگونی واقعی هدایت می‌نماید.

پدر مطیعان را برکت می‌دهد و آنان را نزد پسر برای بخشش و نجات می‌فرستد. در پیروی از فرمان‌های عظیم خداوند پایداری کن، و خواهی دید که دست او شخصیت تو را به چیزی زیبا و ابدی شکل می‌دهد – بازتابی زنده از خود خدا. اقتباس از جِی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، به من بیاموز که در حضور تو ثابت‌قدم باشم. بگذار در برابر ضعف‌هایم دلسرد نشوم، بلکه به شکیبایی و قدرت دگرگون‌کننده تو اعتماد کنم.

مرا یاری کن تا هر درسی را که در مسیرم قرار می‌دهی بیاموزم. فروتنی عطا کن تا همچون شاگردانت به دست تو شکل بگیرم، همان‌گونه که آنان به دست پسر محبوبت شکل گرفتند.

ای پدر عزیز، تو را شکر می‌گویم که از من دست نمی‌کشی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو نردبانی است که جانم را به قداست تو بالا می‌برد. فرمان‌هایت نور و نیرویی هستند که مرا به سوی کمال تو هدایت می‌کنند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«و آن مسحی که از او یافته‌اید در شما می‌ماند و نیازی ندارید که کسی به شما تعلیم دهد؛ بلکه همان مسح او همه چیز را به شما تعلیم می‌دهد و راست است…» (اول یوحنا ۲:۲۷).

تنها یک قطره از مسح الهی کافی است تا زندگی را به طور کامل دگرگون سازد. همان‌گونه که موسی خیمه اجتماع و هر ظرف را تنها با یک لمس از روغن مقدس تقدیس کرد، یک قطره از محبت و قدرت خدا کافی است تا دل را تقدیس کند و آن را به ابزاری برای خداوند تبدیل نماید. هنگامی که این قطره آسمانی جان را لمس می‌کند، آن را نرم می‌سازد، شفا می‌بخشد، روشن می‌کند و سرشار از حیات روحانی می‌گرداند.

اما این مسح بر کسانی می‌آید که در اطاعت از شریعت باشکوه خدا گام برمی‌دارند؛ همان فرمان‌های درخشانی که عیسی و شاگردانش با وفاداری از آن پیروی کردند. اطاعت، زمینی پاک است که روغن روح بر آن قرار می‌گیرد؛ این اطاعت است که ما را برای خدمت مقدس جدا می‌سازد و شایسته مشارکت در میراث جاودان می‌نماید. خدا اسرار خود را بر مطیعان آشکار می‌سازد و ایشان را مسح می‌کند تا به شیوه‌ای مقدس و پربار در حضور او زندگی کنند. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را نزد پسر می‌فرستد تا آمرزش و نجات یابند. اجازه بدهید قطره‌ای از مسح الهی امروز دل شما را لمس کند – و هرگز همان نخواهید بود، زیرا برای همیشه به خدمت حضرت اعلی تقدیس خواهید شد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، مسح مقدس خود را بر من فرو ریز. بگذار تنها یک قطره از محبت تو در دل من نفوذ کند و آن را کاملاً به تو تقدیم نماید.

مرا پاک ساز، تعلیمم ده و از روح خود سرشارم کن. بگذار در اطاعت همیشگی زندگی کنم و ظرفی مفید در دستان تو باشم.

ای پدر عزیز، برای مسحی که جانم را تازه می‌سازد تو را شکر می‌کنم. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو روغن مقدسی است که دل مرا مهر می‌زند. فرمان‌های تو همچون مرهمی لطیف است که سراسر زندگی مرا معطر و تقدیس می‌کند. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«گنج‌ها را بر زمین نیندوزید، جایی که بید و زنگ آنها را می‌خورند و دزدان نقب می‌زنند و می‌دزدند؛ بلکه گنج‌ها را در آسمان بیندوزید» (متی ۶:۱۹-۲۰).

جلال این دنیا گذراست و کسی که در پی آن زندگی می‌کند، درون خود را تهی می‌سازد. هر آنچه غرور انسانی بنا می‌کند، با گذر زمان از بین می‌رود. اما کسی که برای خدا و ابدیت زندگی می‌کند، هرگز عمر خود را هدر نمی‌دهد. نجات یک جان برای خداوند – چه با کلام، چه با رفتار یا الگو – ارزشمندتر از هر دستاورد زمینی است. حتی یک عمل وفاداری به خدا میراثی ایجاد می‌کند که هرگز از بین نمی‌رود.

و این با اطاعت از شریعت باشکوه خدا، همان احکامی که عیسی و شاگردانش با وفاداری از آنها پیروی کردند، است که می‌آموزیم برای آنچه واقعاً اهمیت دارد زندگی کنیم. دستورات عالی پدر ما را از خودخواهی بیرون می‌آورد و ما را ابزاری می‌سازد تا با قدرت حقیقت، جان‌ها را لمس کنیم. اطاعت از شریعت، سرمایه‌گذاری برای ابدیت است، زیرا هر عمل اطاعت ثمری می‌آورد که تا ابد باقی می‌ماند.

پدر، مطیعان را برکت می‌دهد و آنان را نزد پسر برای بخشش و نجات می‌فرستد. امروز چنان زندگی کن که آسمان از انتخاب‌هایت شاد شود – و نامت در میان کسانی که به خاطر وفاداری به خداوند درخشیدند، یاد شود. اقتباس از دی. ال. مودی. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای خداوند محبوب، به من بیاموز که جلال گذرای این دنیا را ناچیز بشمارم و آنچه را که ارزش ابدی دارد بجویم. بگذار زندگی‌ام هدف تو را در هر آنچه انجام می‌دهم منعکس کند.

مرا ابزار خود بساز تا بتوانم جان‌ها را لمس کنم و دل‌ها را به سوی تو هدایت نمایم. بگذار هر کلام و عمل من بذر حقیقت و نور تو را بکارد.

ای پدر عزیز، از تو سپاسگزارم که ارزش ابدیت را به من آموختی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو مشعلی است که مرا در مسیرهای زندگی هدایت می‌کند. احکام تو گنجینه‌های آسمانی هستند که هرگز خاموش نمی‌شوند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«با تمام دل خود به خداوند توکل کن و بر فهم خود تکیه مکن؛ او را در همه راه‌های خود بشناس، و او راه‌هایت را هموار خواهد ساخت» (امثال ۳:‏۵-۶).

اغلب با شدت دعا می‌کنیم، اما آنچه می‌خواهیم این است که اراده ما انجام شود، نه اراده خدا. می‌خواهیم او برنامه‌های ما را تأیید کند، به جای آنکه جویای آنچه او از پیش مقرر کرده باشیم. فرزند حقیقی خداوند می‌آموزد که در همه چیز توکل و تسلیم داشته باشد. قدرتمندترین دعا، دعایی است که تسلیم می‌شود و می‌پذیرد که تنها خالق می‌داند چه چیزی برای ما بهتر است.

وقتی این را درک می‌کنیم، دل‌های ما به اطاعت از شریعت باشکوه خدا بازمی‌گردد، همان شریعتی که بر پیامبران آشکار شد و توسط عیسی تأیید گردید. جان تسلیم‌شده از پیروی از احکام شگفت‌انگیز خداوند که به حیات می‌انجامد، لذت می‌برد. خداوند نقشه‌های خود را فقط بر مطیعان آشکار می‌سازد، کسانی که انتخاب می‌کنند در نور حکمت باشکوه او گام بردارند.

پدر مطیعان را برکت می‌دهد و ایشان را نزد پسر می‌فرستد تا آمرزش و نجات یابند. باشد که امروز روزی باشد که تصمیم بگیرید با شادی اطاعت کنید، بدانید که این تسلیم شما را به قلب عیسی نزدیک‌تر می‌کند. اقتباس از جی. آر. میلر. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: ای پدر عزیز، به من بیاموز که خواست تو را بالاتر از خواست خود بخواهم. دلی فروتن و تسلیم به من عطا کن تا با اعتماد، مطیع تو باشم.

یاری‌ام کن تا تشخیص دهم چه زمانی فقط برای خواسته‌های خود دعا می‌کنم. باشد که هر دعای من به عملی از تسلیم بدل شود و نام تو در همه چیز جلال یابد.

ای خدای محبوب، تو را شکر می‌کنم که ارزش اطاعت را به من آموختی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو چراغی است که قدم‌هایم را هدایت می‌کند. احکام تو گنجینه‌های گرانبهایی هستند که مرا در وفاداری استوار می‌سازند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«در میان سال‌ها کار خود را زنده کن؛ آن را در میان سال‌ها شناسان» (حبقوق ۳:۲).

گاه لحظاتی پیش می‌آید که دل از دعا خالی به نظر می‌رسد — گویی آتش نیایش خاموش شده است. جان احساس سردی و دوری می‌کند و دیگر نمی‌تواند چون گذشته فریاد برآورد یا محبت نماید. با این حال، روح خداوند کسانی را که از آن او هستند، رها نمی‌کند. او زمان‌هایی از سکوت را اجازه می‌دهد تا در مهربانی خود، بار دیگر بر دل بوزد و شعله‌ای را که گم‌شده می‌نمود، دوباره روشن کند. زیر فشار آزمایش‌ها، ایماندار درمی‌یابد که مذبح درون هنوز زنده است و خاکسترها آتشی را پنهان کرده‌اند که هرگز خاموش نشده است.

این شعله الهی زمانی پایدار می‌ماند که ما انتخاب می‌کنیم در اطاعت از احکام باشکوه حضرت اعلی قدم برداریم. وفاداری سوخت روح است — هر عمل اطاعت آتش دعا را تغذیه می‌کند و محبت به خدا را زنده می‌سازد. پدری که در دل فروتنان ساکن است، بر کسانی که با صداقت در جستجوی او هستند، حیاتی تازه می‌دمد و سردی را به حرارت و سکوت را به ستایش تبدیل می‌کند.

پس اگر روح دعا در تو خفته به نظر می‌رسد، ناامید مشو. به تخت فیض برو و منتظر دمیدن حضرت اعلی باش. او با نفس خود شعله را دوباره روشن خواهد کرد تا هر دعا به ستایش و هر التماس به پرستش جاودان تبدیل شود. اقتباس از J.C. Philpot. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: ای پدر محبوب، تو را می‌ستایم زیرا حتی زمانی که آتش دعا ضعیف به نظر می‌رسد، روح تو در من زنده است. بر جانم بوز و مرا تازه کن.

ای خداوند، یاریم ده تا بر طبق احکام باشکوه تو زندگی کنم تا وفاداری من تو را خشنود سازد و شعله دعا و محبت را در من روشن نگاه دارد.

ای خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که نمی‌گذاری آتش تو در قلبم خاموش شود. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت پرقدرت تو بادی است که جانم را زنده می‌کند. احکام تو هیزم مقدسی است که شعله ایمان را پایدار می‌سازد. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.