«پس، نگران فردا نباشید، زیرا فردا نگرانی‌های خود را خواهد داشت؛ هر روز را مشکلات خودش کافی است.» (متی ۶:۳۴)

بیایید بیاموزیم که به طور کامل در زمان حال زندگی کنیم و در برابر وسوسهٔ رها کردن ذهن به نگرانی دربارهٔ آینده مقاومت نماییم. آینده هنوز متعلق به ما نیست — و شاید هرگز نباشد. وقتی می‌کوشیم نقشهٔ خدا را پیش‌بینی کنیم و برای موقعیت‌هایی که شاید هرگز رخ ندهند، راهبردهایی بسازیم، خود را در زمینی خطرناک قرار می‌دهیم، نگرانی‌های بیهوده می‌آفرینیم و درهایی را به روی وسوسه‌هایی می‌گشاییم که نیازی به وجودشان نبود. اگر چیزی پیش بیاید، خدا در زمان مناسب، نیرو و نوری را که نیاز داریم عطا خواهد کرد — نه زودتر و نه دیرتر.

پس چرا خود را با دشواری‌هایی که شاید هرگز نیایند، سنگین کنیم؟ چرا امروز برای فردایی نامعلوم رنج بکشیم، به‌ویژه وقتی هنوز نه نیرو و نه راهنمایی لازم برای روبه‌رو شدن با آن را دریافت نکرده‌ایم؟ در عوض، توجه ما باید به زمان حال معطوف باشد — به وفاداری روزانهٔ ما به هر آنچه خدا از طریق پیامبران و عیسی به روشنی به ما آموخته است. شریعت قدرتمند خدا در برابر ماست، زنده و در دسترس، تا با فروتنی و پایداری از آن اطاعت کنیم.

اگر با این شریعت مقدس و ابدی هماهنگ باشیم، واقعاً دلیلی برای ترس از آینده نداریم. آیندهٔ کسی که با خدا گام برمی‌دارد، در امان است. اما برای کسانی که آشکارا نسبت به احکام آفریننده نافرمانی می‌کنند، آینده واقعاً جای نگرانی دارد. آرامش و امنیت در دانستن آنچه فردا رخ خواهد داد نیست — بلکه در این است که امروز با خدا در صلح باشیم و با صداقت از ارادهٔ او اطاعت کنیم. همین ما را از ترس می‌رهاند و امید را تضمین می‌کند. -برگرفته از ف. فنلون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که به من نشان می‌دهی زمان حال تنها زمانی است که واقعاً می‌توانم تو را خدمت کنم. تو مرا فرا نمی‌خوانی که فردا را کنترل کنم، بلکه می‌خواهی امروز را با وفاداری زندگی کنم و اطمینان داشته باشم که در زمان مناسب، نیرو و نوری را که نیاز دارم به من خواهی داد. سپاسگزارم که مرا نسبت به خطر ذهن نگران که همواره سناریوهای آینده را می‌سازد، هشدار می‌دهی — سناریوهایی که شاید هرگز وجود نداشته باشند.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من کمک کنی تا در برابر وسوسهٔ اسیر شدن در آینده مقاومت کنم. دلی هشیار نسبت به شریعت قدرتمندت به من عطا کن، وفادار در تصمیمات کوچک روزمره. بگذار ذهنم بر آنچه از طریق پیامبران و عیسی به من آموخته‌ای متمرکز باشد و زندگیم بازتابی همیشگی از این اطاعت باشد. مگذار گرفتار نگرانی‌هایی شوم که به من تعلق ندارند، بلکه به من بیاموز که اعتماد کنم اگر چیزی پیش بیاید، تو با من خواهی بود و مرا حمایت خواهی کرد.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا در تو آرامشی می‌یابم که فردا نمی‌تواند به من بدهد. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهندهٔ جاودان من است. شریعت قدرتمندت همچون صخره‌ای استوار زیر پای من است که حتی وقتی آینده نامعلوم است، امنیت می‌بخشد. احکامت همچون نوری همیشگی مرا در امروز هدایت می‌کند و قلبم را برای هر آنچه پیش آید آماده می‌سازد. در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«برخیزید، ای دروازه‌های جاودان، تا پادشاه جلال وارد شود» (مزامیر ۲۴:۹).

تو باید درک کنی که جان تو ذاتاً مرکزی مقدس است — سکونتی که خداوند آن را آماده ساخته، پادشاهی بالقوه که خود پادشاه آرزو دارد در آن ساکن شود. اما برای اینکه این پادشاه واقعاً بتواند بر این تخت بنشیند، لازم است که تو با غیرت از این مکان مراقبت کنی. جان تو باید از گناهان اعتراف‌نشده پاک باشد، در برابر ترس‌ها آرامش داشته باشد و در وسوسه‌ها و آزمایش‌ها استوار بماند. این پاکی درونی، این آرامش پایدار، نه از جهان می‌آید و نه از تلاش‌های انسانی — بلکه از چیزی بسیار والاتر و قدرتمندتر سرچشمه می‌گیرد.

و چگونه می‌توانیم در دنیایی چنین آشفته، که دشمن بر دل‌های بسیاری سلطه دارد، به این آرامش دست یابیم؟ پاسخ ساده‌تر از آن است که بسیاری می‌پندارند، هرچند وفاداری می‌طلبد: کافی است تصمیم بگیری از شریعت قدرتمند خداوند اطاعت کنی. در آن راز ثبات روحانی نهفته است. در احکام خداوند قدرتی واقعی و فعال وجود دارد — قدرتی که دگرگون می‌سازد، تقویت می‌کند و محافظت می‌نماید. اما این قدرت را تنها کسانی می‌شناسند که با صداقت و پایداری خود را واقعاً تسلیم اراده خدا می‌کنند.

در اطاعت است که هر آنچه نیکوست و آفریدگار برای مخلوقاتش کنار گذاشته، می‌یابیم: آرامش، هدایت، تسلی، امنیت و از همه مهم‌تر، مشارکت با او. متأسفانه بسیاری، فریب خورده توسط توهمات دشمن، این راه را رد می‌کنند و برکات شگفت‌انگیزی را که با اطاعت همراه است، از دست می‌دهند. اما تو می‌توانی انتخابی متفاوت داشته باشی. تو می‌توانی همین امروز تصمیم بگیری جانت را مکانی شایسته برای حضور پادشاه بسازی، تنها با اطاعت از شریعت او — استوار، جاودان و سرشار از زندگی. -اقتباس از میگل مولینوس. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که به من آشکار ساختی جانم مکانی مقدس است که برای سکونت تو آفریده شده است. اما برای اینکه این امر تحقق یابد، باید با غیرت از این مکان مراقبت کنم — گناهان را پاک کنم، با ایمان با ترس‌ها روبرو شوم و در وسوسه‌ها استوار بمانم. سپاسگزارم که مرا در این وظیفه تنها نمی‌گذاری، بلکه راهی روشن و قدرتمند پیش پایم می‌گذاری تا جانم شایسته حضور تو گردد.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم روحی وفادار و پایدار در من بکاری که با تمام دل بخواهد از شریعت قدرتمند تو اطاعت کند. به من بیاموز تا آن آرامش حقیقی را که تنها در اطاعت یافت می‌شود، بجویم و کمکم کن تا توهمات این جهان که می‌کوشد توجهم را از تو منحرف سازد، رد کنم. جانم به وسیله احکام تو تقویت شود، به اراده تو پاک گردد و با حضور تو استوار بماند. به من شجاعت بده تا در این راه استوار گام بردارم، حتی زمانی که دشوار است، و درونم را به تختی شایسته پادشاه پادشاهان تبدیل کن.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم که جانم را با هدف آفریدی و راز مشارکت حقیقی با خودت را به من آشکار ساختی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون رودی از حیات است که می‌شوید، پاک می‌کند و قلبم را از آرامش و هدایت لبریز می‌سازد. احکام تو همچون دیوارهایی از نورند که جانم را محافظت می‌کنند و آن را استوار، ایمن و سرشار از حضور تو می‌سازند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خداوند تو را پیوسته هدایت خواهد کرد، جانت را حتی در سرزمین‌های خشک سیراب خواهد ساخت و استخوان‌هایت را نیرومند خواهد کرد؛ تو مانند باغی سیراب و چون چشمه‌ای خواهی بود که آب‌هایش هرگز خشک نمی‌شوند» (اشعیا ۵۸:۱۱).

خود را کاملاً به مراقبت و هدایت خداوند بسپار، همان‌گونه که گوسفندی به شبان خود اعتماد کامل دارد. تمام اعتماد خود را بی‌هیچ تردیدی به او بسپار. حتی اگر امروز احساس می‌کنی در بیابانی هستی—جایی خشک، خالی، بی‌نشانه‌ای از زندگی یا امید، چه در درونت و چه در اطرافت—بدان که شبان ما قدرت دارد حتی خشک‌ترین زمین را به چراگاه‌های سبز تبدیل کند. آنچه به چشم ما بی‌حاصل می‌آید، در نظر خدا تنها زمینی است آماده تا زیر دستان او شکوفا شود.

شاید تصور کنی هنوز فاصله زیادی تا رسیدن به شادی، آرامش و فراوانی داری. اما خداوند می‌تواند همین جایی که امروز هستی را دقیقاً به همین چیزها تبدیل کند: باغی زنده، پر از زیبایی، هدف و نوسازی. او قادر است بیابان را همچون گل سرخ شکوفا سازد، حتی اگر همه چیز از دست رفته به نظر برسد. این قدرت خدای ماست—آوردن زندگی به جایی که پیش از آن فقط گرد و غبار و تنهایی بود. و راز تجربه این دگرگونی چیست؟ در اطاعت از شریعت نیرومند و بی‌خطای خداست.

دقیقاً به همین دلیل است که آفریننده، احکام خود را به ما داده است: تا راه خوشبختی را در این جهان با وضوح بشناسیم. ما گمراه یا بی‌هدف نیستیم—ما راهنمایی مطمئن داریم. شریعت خدا همچون نقشه‌ای قابل اعتماد در جهانی بی‌نظم است. کسی که از آن پیروی می‌کند، حتی در زمان‌های دشوار آرامش حقیقی می‌یابد. و در پایان این سفر، این راه اطاعت ما را به تاج جاودان در مسیح عیسی می‌رساند، پاداشی که به همه کسانی وعده داده شده که برای خشنودی پدر زندگی می‌کنند. -اقتباس از هانا ویتال اسمیت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا می‌توانم کاملاً در مراقبت‌های تو آرام بگیرم. حتی زمانی که جانم خود را در بیابانی بی‌جان یا بی‌امید می‌یابد، تو همچنان شبان وفادار من هستی. تو فراتر از محدودیت‌های من می‌بینی و خشک‌ترین زمین را به چراگاه‌های سبز تبدیل می‌کنی. آنچه برای من از دست رفته به نظر می‌رسد، برای تو تنها آغاز کاری پرجلال است.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که کمکم کنی بیشتر اعتماد کنم، با استواری بیشتری اطاعت کنم و کاملاً خود را به هدایت تو بسپارم. بگذار نه به راست و نه به چپ منحرف شوم، بلکه با وفاداری راهی را که از طریق شریعت نیرومندت آشکار کرده‌ای، دنبال کنم. به من بیاموز حتی در میان خشکی‌ها، بذرهایی را که تو کاشته‌ای ببینم و دلی عطا کن که منتظر، مطمئن و مطیع باشد. می‌دانم که حتی در همین جایی که اکنون هستم، تو می‌توانی شادی، آرامش و زندگی فراوان را شکوفا سازی.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا هرگز مرا بی‌هدایت نمی‌گذاری. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت نیرومند تو همچون چشمه‌ای است که در میان بیابان می‌جوشد و تازگی، زیبایی و هدف را به جان خسته‌ام می‌بخشد. احکام تو همچون راه‌های امنی هستند که روز به روز مرا هدایت می‌کنند تا به تاج جاودانی که برای دوست‌داران خود آماده کرده‌ای، برسم. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خداوند نقشه‌های خود را برای زندگی من به انجام خواهد رساند» (مزامیر ۱۳۸:۸).

چرا این‌قدر نگران آینده هستیم، در حالی که آن تحت کنترل ما نیست؟ وقتی با اضطراب سعی می‌کنیم آنچه را که پیش روست شکل دهیم و سناریوهای خوب یا بد را مطابق میل خود تصور کنیم، در واقع وارد قلمرویی می‌شویم که فقط به خدا تعلق دارد. این کار نه تنها بی‌فایده است، بلکه نوعی بی‌اعتمادی پنهان نیز هست. خداوند نقشه‌ای کامل دارد، و تلاش ما برای پیش‌بینی یا کنترل این نقشه فقط ما را از آرامشی که او می‌خواهد به ما بدهد دور می‌کند. با این کار، از زمان حال منحرف می‌شویم، همان جایی که خداوند در زندگی ما عمل می‌کند.

این بی‌قراری نسبت به فردا، ارزشمندترین چیز را از ما می‌گیرد: حضور خدا در امروز. و با از دست دادن این تمرکز، خود را با نگرانی‌هایی بار می‌کنیم که برای حمل آن‌ها آفریده نشده‌ایم. آرامش حقیقی فقط زمانی تجربه می‌شود که در اطمینان از اینکه آینده در دستان آفریننده است، آرام بگیریم. و یک راه مطمئن برای تضمین اینکه این آینده نیکو خواهد بود — هم در این زمین و هم تا ابدیت — این است که با فروتنی قوانین زندگی را که او قبلاً به ما آشکار کرده است، بپذیریم؛ همان احکامی که در شریعت قدرتمند او آمده است.

اگر قرار است نگران چیزی باشیم، بگذار نگران اطاعت خود باشیم. غیرت ما باید در این باشد که هر فرمانی را که خدا از طریق پیامبرانش و از طریق عیسی در اناجیل به ما داده است، با وفاداری زندگی کنیم. این تنها نگرانی‌ای است که ارزش حمل کردن دارد، زیرا همه چیز به آن وابسته است: آرامش، قدرت، هدف و در نهایت نجات ما. آینده متعلق به خداست، اما حال، فرصت ما برای انتخاب اطاعت است. -اقتباس از ویلیام الری چانینگ. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که به من یادآوری می‌کنی آینده در دستان من نیست، بلکه در دستان توست. چه بسیار بارها که گذاشتم اضطراب بر من غلبه کند، چون سعی داشتم آنچه را که پیش روست کنترل کنم و فراموش کردم که تو نقشه‌ای کامل برای من داری. تو در زمان حال عمل می‌کنی و اینجاست، در این روز، که باید با ایمان، اعتماد و اطاعت زندگی کنم.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که بار نگرانی نسبت به فردا را از من برداری و در قلبم غیرتی عمیق برای اطاعت از اراده‌ات قرار دهی. به من بیاموز که در اطمینان از اینکه آینده نزد تو امن است، آرام بگیرم و مسئولیت واقعی خود را در این بدانم که اکنون با وفاداری زندگی کنم و احکام تو را با شادی و احترام نگاه دارم. بگذار هر تصمیم من با نور شریعت قدرتمند تو هدایت شود تا در ترس‌های آنچه هنوز نیامده، گم نشوم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا آرامش حقیقی را زمانی به من می‌بخشی که انتخاب می‌کنم اعتماد کنم و اطاعت نمایم. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون لنگری استوار است که مرا در حالی که جهان در بی‌ثباتی می‌چرخد، ثابت نگه می‌دارد. احکام تو همچون شعله‌های زنده‌ای هستند که حال را روشن می‌کنند و با اطمینان به سوی آینده پرشکوهی که آماده ساخته‌ای، راه می‌نمایند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خدا وفادار است و اجازه نمی‌دهد که بیش از توانتان آزموده شوید» (اول قرنتیان ۱۰:۱۳).

وسوسه‌ها هرگز بزرگ‌تر از آنچه می‌توانیم تحمل کنیم نیستند. خداوند، در حکمت و رحمت خود، محدودیت‌های ما را می‌داند و هرگز اجازه نمی‌دهد که بیش از ظرفیت‌مان آزموده شویم. اگر همه آزمایش‌های زندگی یک‌باره بر ما وارد می‌شد، ما را خرد می‌کردند. اما خداوند، همچون پدری مهربان، اجازه می‌دهد که هر بار یکی از آن‌ها بیاید — ابتدا یکی، سپس دیگری، و گاهی آن را با سومی که شاید دشوارتر باشد جایگزین می‌کند، اما همیشه در حد توان ما. او هر آزمایش را با دقت می‌سنجد و حتی زمانی که زخمی می‌شویم، نابود نمی‌شویم. او هرگز نی را که شکسته است نمی‌شکند.

اما آیا ما می‌توانیم کاری انجام دهیم تا بهتر با این وسوسه‌ها روبرو شویم؟ بله، می‌توانیم. و پاسخ در اطاعت است. هرچه بیشتر خود را وقف پیروی از شریعت قدرتمند خدا کنیم، خداوند بیشتر ما را توانمند می‌سازد تا مقاومت کنیم. وسوسه شروع به از دست دادن قدرت خود می‌کند و با گذشت زمان، کمتر و ضعیف‌تر می‌شود. این اتفاق می‌افتد زیرا با اطاعت، جایی برای سکونت دائمی روح‌القدس در خود باز می‌کنیم. حضور او ما را تقویت، محافظت و هوشیار نگه می‌دارد.

شریعت خدا نه تنها ما را راهنمایی می‌کند، بلکه ما را نگه می‌دارد. ما را در جایگاهی روحانی، استوار و در مشارکت و آرامش با پدر قرار می‌دهد. و در همین جایگاه است که وسوسه‌ها فضای کمتری، صدای کمتری و قدرت کمتری دارند. اطاعت ما را محافظت می‌کند. ما را از درون دگرگون می‌سازد و به سوی زندگی‌ای از هوشیاری، تعادل و آزادی حقیقی در خدا هدایت می‌کند. – اقتباس از ه. ا. منینگ. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا پدری مهربان و دانا هستی که هرگز اجازه نمی‌دهی بیش از توانم وسوسه شوم. تو محدودیت‌هایم را می‌دانی و هر آزمایش را با دقت می‌سنجی و اجازه می‌دهی هر بار یکی از آن‌ها، در زمان مناسب، با هدف و محبت بیاید. حتی زمانی که زخمی می‌شوم، تو مرا نگه می‌داری و اجازه نمی‌دهی نابود شوم. سپاسگزارم که با چنین صبری از من مراقبت می‌کنی و نشان می‌دهی که حتی در مبارزات، مرا شکل می‌دهی و تقویت می‌کنی.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که کمکم کنی با هوشیاری و استواری بیشتری با وسوسه‌ها روبرو شوم. به من بیاموز تا نیرویی را که از اطاعت شریعت قدرتمندت می‌آید بجویم. بگذار به صدای ضعف تسلیم نشوم و در برابر گناه بی‌تفاوت نباشم، بلکه هر روز زندگی در وفاداری را انتخاب کنم. قلبی مصمم و آماده برای اطاعت به من عطا کن تا روح‌القدس تو پیوسته در من ساکن باشد و مرا هوشیار، محافظت‌شده و تقویت‌شده نگه دارد.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا راهی امن برای پیروزی بر شر به من عطا می‌کنی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمندت همچون سپری روحانی مرا در نبردهای جان محافظت می‌کند و بر صخره‌ای استوارم می‌سازد. احکام تو همچون دیوارهای نوری مرا احاطه کرده و به سوی زندگی‌ای از تعادل، هوشیاری و آزادی حقیقی در تو هدایت می‌کنند. من به نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

“

«تو را تعلیم خواهم داد و راهی را که باید بروی به تو نشان خواهم داد؛ و زیر نظر خود، به تو مشورت خواهم داد» (مزامیر ۳۲:۸).

یک زندگی روحانی واقعاً سالم فقط زمانی ممکن است که با وفاداری از هدایت روح‌القدس پیروی کنیم، همان که ما را گام به گام و روز به روز راهنمایی می‌کند. او همه چیز را یک‌باره آشکار نمی‌سازد، بلکه با حکمت، ما را از طریق موقعیت‌های ساده و معمول زندگی هدایت می‌کند. تنها چیزی که او از ما می‌خواهد، تسلیم شدن است — تسلیمی صادقانه به راهنمایی او، حتی زمانی که همه چیز را فوراً درک نمی‌کنیم. اگر در هر لحظه احساس بی‌قراری یا تردید کردی، بدان: این می‌تواند صدای خداوند باشد که به آرامی قلبت را لمس می‌کند و تو را دوباره به مسیر درست فرا می‌خواند.

وقتی این لمس را احساس می‌کنیم، بهترین پاسخ اطاعت فوری است. با شادی تسلیم اراده خدا شدن، نشانه‌ای از ایمان زنده و اعتماد واقعی به رهبری اوست. و این هدایت چگونه رخ می‌دهد؟ نه از طریق احساسات گذرا یا هیجانات انسانی، همان‌طور که بسیاری تصور می‌کنند، بلکه از طریق شریعت قدرتمند خدا — که به‌وضوح توسط پیامبران در کتاب‌مقدس آشکار شده و توسط عیسی تأیید گردیده است. کلام خدا معیار و سنجشی است که روح‌القدس با آن عمل می‌کند: او ما را تقویت می‌کند، اصلاح می‌کند و هنگامی که شروع به انحراف می‌کنیم، هشدار می‌دهد و همواره ما را به راه حقیقت بازمی‌گرداند.

اطاعت از احکام مقدس و جاودان خدا تنها راه مطمئن برای حفظ سلامت، پاکی و استواری جان است. جایگزینی برای اطاعت وجود ندارد. آزادی واقعی، آرامش و رشد روحانی تنها زمانی شکوفا می‌شود که انتخاب کنیم در نور شریعت خدا گام برداریم. و هنگامی که در این راه وفادار می‌مانیم، نه تنها در اینجا زندگی کاملی را تجربه می‌کنیم، بلکه با اطمینان به سوی مقصد نهایی خود گام برمی‌داریم: حیات جاودان در کنار پدر، در مسیح عیسی. – اقتباس از هانا وایتال اسمیت. تا فردا، اگر خداوند اجازه دهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که راهی روشن و مطمئن برای داشتن یک زندگی روحانی سالم به من عطا می‌کنی. تو مرا سردرگم یا گمراه رها نمی‌کنی، بلکه با صبر، روز به روز، از طریق روح‌القدس خود مرا هدایت می‌کنی. حتی در ساده‌ترین موقعیت‌های زندگی، حضور داری و با حکمت و محبت مرا راهنمایی می‌کنی. سپاسگزارم که به من نشان می‌دهی آنچه از من می‌خواهی، تسلیم شدن است — تسلیمی صادقانه، حتی زمانی که هنوز همه چیز را نمی‌فهمم. وقتی آن لمس آرام را در قلبم احساس می‌کنم، می‌دانم که تو هستی که مرا دوباره به راه درست فرا می‌خوانی.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که به من حساسیت عطا کنی تا صدای تو را بشنوم و آمادگی برای اطاعت فوری داشته باشم. بگذار به احساسات یا هیجانات انسانی خود تکیه نکنم، بلکه بر شریعت قدرتمند تو که در کتاب‌مقدس آشکار شده و توسط پسر محبوبت تأیید گردیده است، استوار بمانم. مرا تقویت کن، اصلاحم کن و هرگز مگذار از راه حقیقت منحرف شوم. بگذار زندگی من بیانگر ایمانی زنده باشد که با اطاعت شاد و پیوسته از اراده تو مشخص می‌شود.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا به من نشان می‌دهی که آزادی واقعی و رشد روحانی حقیقی فقط زمانی وجود دارد که در نور شریعت تو گام بردارم. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون راهی نورانی است که در هر قدم جانم را پاک و تقویت می‌کند. احکام تو همچون ستون‌های جاودانی‌اند که زندگی مرا در این جهان نگاه می‌دارند و با اطمینان مرا تا خانه آسمانی هدایت می‌کنند. من در نام گرانبهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«قوم من در سکونتگاه‌های صلح‌آمیز ساکن خواهند شد، در مکان‌هایی امن و در جاهایی آرام و ساکت» (اشعیا ۳۲:۱۸).

مهم نیست کجا هستیم یا شرایطمان چگونه است — آنچه واقعاً اهمیت دارد وفاداری ما به خالقمان است. کسانی که حوزه نفوذ وسیعی دارند و می‌توانند کارهای بزرگی از شفقت انجام دهند، بی‌تردید برکت یافته‌اند. اما به همان اندازه برکت یافته‌اند کسانی که در مکان‌های ساکت، با انجام وظایف ساده و اغلب نادیده گرفته‌شده، با فروتنی و محبت به خدا خدمت می‌کنند. خداوند ارزش یک زندگی را با موقعیت یا تشویق‌هایی که دریافت می‌کند نمی‌سنجد، بلکه با وفاداری‌ای که آن زندگی در حضور او زیسته می‌شود، می‌سنجد.

مهم نیست که دانا یا ساده باشی، دانش وسیع داشته باشی یا فهمی محدود. مهم نیست که جهان کارهایت را ببیند یا روزهایت بی‌توجه بگذرد. تنها چیزی که واقعاً ارزش ابدی دارد، داشتن مُهر خدای زنده بر زندگی‌ات است — زیستن در اطاعت، با قلبی تسلیم و وفادار. وفاداری به خدا پلی است که هر کسی را به خوشبختی حقیقی می‌رساند، خوشبختی‌ای که وابسته به شرایط بیرونی نیست، بلکه از رفاقت با پدر سرچشمه می‌گیرد.

و این رفاقت فقط از طریق اطاعت از شریعت قدرتمند خدا ممکن است. خارج از اطاعت، چیزی جز توهم و اندوه وجود ندارد، هرچند دنیا تلاش کند آن را با وعده‌های پوچ بزک کند. اما وقتی تصمیم به اطاعت می‌گیریم، حتی اگر در ابتدا با تردید باشد، آسمان بر ما گشوده می‌شود. خدا نزدیک می‌شود، جان از نور پر می‌گردد و قلب به آرامش می‌رسد. چرا بیشتر صبر کنیم؟ همین امروز اطاعت از خدایت را با فروتنی آغاز کن — این نخستین گام به سوی شادی‌ای است که هرگز پایان نمی‌یابد. – اقتباس از هنری ادوارد منینگ. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که به من نشان دادی ارزش زندگی‌ام نه در موقعیتی است که دارم و نه در تشویق‌هایی که دریافت می‌کنم، بلکه در وفاداری‌ای است که با آن به تو خدمت می‌کنم. تو قلب‌ها را می‌بینی و از کسانی که حتی در سکوت با محبت از تو اطاعت می‌کنند، شاد می‌شوی. چه افتخاری است که بدانم هر کجا باشم، اگر با قلبی وفادار زندگی کنم، می‌توانم تو را خشنود سازم. سپاسگزارم که به من یادآوری کردی هیچ چیز از نگاهت پنهان نیست و هر عمل اطاعتی، هرچند کوچک به نظر برسد، در حضور تو ارزش ابدی دارد.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که زندگی‌ام را با حضورت مُهر بزنی و مرا برای زیستن در اطاعت، چه در کارهای ساده و چه در چالش‌های بزرگ‌تر، تقویت کنی. نمی‌خواهم ظاهرسازی کنم یا به دنبال تأیید انسان‌ها باشم — می‌خواهم در نگاه تو وفادار باشم. به من قلبی فروتن، تسلیم و استوار در راه‌هایت عطا کن، حتی اگر قدم‌هایم هنوز کوچک باشد. می‌دانم که خوشبختی حقیقی از رفاقت با تو زاده می‌شود و این رفاقت فقط زمانی ممکن است که مطابق شریعت قدرتمند تو زندگی کنم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم، زیرا به کسانی که با صداقت تصمیم به اطاعت از تو می‌گیرند، نزدیک می‌شوی. پسر محبوبت شاهزاده و نجات‌دهنده ابدی من است. شریعت قدرتمند تو همچون مُهری الهی بر جان من است که مرا در میان دنیایی پر از توهم متمایز و محافظت می‌کند. احکام تو همچون پله‌های نورند که مرا از تاریکی به کمال شادی تو بالا می‌برند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«خداوند ساده‌دلان را محافظت می‌کند؛ زمانی که من دیگر ناتوان بودم، او مرا نجات داد» (مزامیر ۱۱۶:۶).

رهایی جان از تمام نگرانی‌های خودخواهانه، اضطراب‌آور و غیرضروری، چنان آرامش عمیق و آزادی سبکی به ارمغان می‌آورد که توصیف آن دشوار است. این همان سادگی حقیقی روحانی است: زیستن با قلبی پاک، آزاد از پیچیدگی‌هایی که «من» ایجاد می‌کند. هنگامی که خود را کاملاً به اراده خدا تسلیم می‌کنیم و آن را در هر جزئیات زندگی می‌پذیریم، وارد حالتی از آزادی می‌شویم که تنها او می‌تواند عطا کند. و از این آزادی، سادگی خالصی می‌جوشد که به ما اجازه می‌دهد با سبکی و وضوح زندگی کنیم.

جانی که دیگر به دنبال منافع خود نیست، بلکه فقط می‌خواهد خدا را خشنود سازد، شفاف می‌شود — بدون نقاب، بدون کشمکش‌های درونی زندگی می‌کند. او بدون بند و زنجیر گام برمی‌دارد و با هر قدمی که در اطاعت برمی‌دارد، راه پیش رویش روشن‌تر و نورانی‌تر می‌شود. این راه روزانه جان‌هایی است که تصمیم گرفته‌اند از شریعت قدرتمند خدا اطاعت کنند، حتی اگر این امر مستلزم فداکاری باشد. ممکن است در ابتدا شخص احساس ضعف کند، اما به محض آغاز اطاعت، نیرویی ماورایی او را در بر می‌گیرد — و درمی‌یابد که این نیرو از خود خداوند است.

هیچ چیز با آرامش و شادی‌ای که هنگام زندگی در هماهنگی با فرامین آفریدگار پدید می‌آید، قابل مقایسه نیست. جان، بهشت را همین‌جا روی زمین تجربه می‌کند و این رفاقت هر روز عمیق‌تر می‌شود. و مقصد نهایی این راه سادگی، آزادی و اطاعت، باشکوه است: حیات جاودان در مسیح عیسی، جایی که دیگر نه اشکی خواهد بود و نه جنگی، فقط حضور ابدی پدر با کسانی که او را دوست داشتند و شریعتش را نگاه داشتند. -اقتباس از ف. فنلون. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم زیرا به جان من آزادی‌ای عطا می‌کنی که جهان نمی‌تواند بدهد. وقتی نگرانی‌های خودخواهانه و اضطراب‌آور را کنار می‌گذارم و کاملاً به اراده تو تسلیم می‌شوم، آرامشی چنان عمیق می‌یابم که کلمات قادر به توصیف آن نیستند. این سادگی روحانی — زیستن با قلبی پاک و آزاد از سنگینی «من» — هدیه‌ای از سوی توست و من ارزش عظیم این آزادی سبک و خالص را که فقط از تو می‌آید، درمی‌یابم.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که روحی مطیع و بی‌دلبستگی به من عطا کنی، روحی که به دنبال منافع خود نباشد، بلکه تنها آرزویش خشنود ساختن تو باشد. بگذار بدون نقاب، بدون کشمکش‌های درونی، با قلبی صادق و چشمانی دوخته به نور تو گام بردارم. حتی اگر آغاز اطاعت برایم دشوار باشد، مرا با نیروی ماورایی خودت حمایت کن. بگذار هر قدمی که به سوی تو برمی‌دارم، راه را روشن‌تر کند و مرا به رفاقت کامل با تو نزدیک‌تر سازد.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا هیچ چیز با آرامش و شادی‌ای که از اطاعت اراده مقدس تو می‌جوشد، قابل مقایسه نیست. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون رودی آرام در درون من جاری است که به جان خسته‌ام زندگی و آرامش می‌بخشد. فرامین تو مانند پرتوهای خورشید هستند که گام‌هایم را گرم و روشن می‌کنند و مرا با امنیت تا مقصد باشکوه حیات جاودان با تو هدایت می‌کنند. من به نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«پادشاهی خدا در درون شماست» (لوقا ۱۷:۲۱).

وظیفه‌ای که خدا به هر جان سپرده، این است که زندگی روحانی را در درون خود پرورش دهد، فارغ از شرایط پیرامون. هر محیطی که داشته باشیم، مأموریت ما این است که حوزه شخصی خود را به یک پادشاهی واقعی خدا تبدیل کنیم و اجازه دهیم روح‌القدس بر افکار، احساسات و اعمال ما تسلط کامل داشته باشد. این تعهد باید همیشگی باشد — چه در روزهای شادی و چه در روزهای اندوه — زیرا پایداری واقعی جان به احساسات ما بستگی ندارد، بلکه به پیوند ما با آفریدگار وابسته است.

شادی یا اندوهی که در درون خود حمل می‌کنیم، عمیقاً به کیفیت رابطه ما با خدا مرتبط است. جانی که دستورات خداوند را که توسط پیامبران و عیسی ارائه شده، رد می‌کند، هرگز به آرامش واقعی دست نخواهد یافت. شاید خوشبختی را در امور بیرونی جستجو کند، اما هرگز کامل نخواهد بود. تا زمانی که در برابر اراده خدا مقاومت می‌کنیم، یافتن آرامش غیرممکن است، زیرا ما برای زندگی در مشارکت و اطاعت از او آفریده شده‌ایم.

از سوی دیگر، وقتی اطاعت از شریعت قدرتمند خدا به بخشی طبیعی از زندگی روزمره ما تبدیل می‌شود، اتفاقی باشکوه رخ می‌دهد: به تخت الهی دسترسی پیدا می‌کنیم. و از همین تخت است که آرامش واقعی، رهایی عمیق، وضوح هدف و بالاتر از همه، نجاتی که جان‌های ما مشتاق آن هستند، جاری می‌شود. اطاعت، درهای آسمان را به روی ما می‌گشاید و کسی که در این راه گام برمی‌دارد، دیگر هرگز احساس گم‌گشتگی نمی‌کند — بلکه با نور جاودان محبت پدر هدایت می‌شود. – اقتباس از جان همیلتون تام. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، تو را شکر می‌کنم که به من یادآوری می‌کنی مهم‌ترین وظیفه‌ای که به من سپرده‌ای، پرورش یک زندگی روحانی استوار و زنده است، صرف‌نظر از آنچه در اطرافم رخ می‌دهد. تو مرا فرا می‌خوانی تا حوزه شخصی خود را به پادشاهی واقعی تو تبدیل کنم و اجازه دهم روح‌القدس تو بر افکار، احساسات و اعمالم تسلط کامل داشته باشد.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که در من تعهدی صادقانه به اراده‌ات بکاری تا اطاعت از شریعت قدرتمند تو به بخشی طبیعی از زندگی روزمره‌ام تبدیل شود. دیگر نمی‌خواهم شادی را در منابع بیرونی جستجو کنم یا به دعوت تو مقاومت کنم. می‌دانم که آرامش واقعی، رهایی و وضوح هدف فقط از تخت تو جاری می‌شود و تنها راه استواری من، زیستن در مشارکت و اطاعت کامل از توست. ای خداوند، مرا تقویت کن تا نه به راست و نه به چپ منحرف نشوم.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا در تو نوری را یافته‌ام که راه مرا هدایت می‌کند و حقیقتی که جانم را استوار می‌سازد. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون چشمه‌ای پاک است که بیابان درون را سیراب می‌کند و در جایی که خشکی بود، زندگی می‌رویاند. فرمان‌های تو همچون جویبارهای نورند که مرا گام به گام به سوی آرامش واقعی و شادی جاودان که برای مطیعان تو آماده شده، هدایت می‌کنند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.

«هر یک از نقشه‌های خداوند استوار است» (ارمیا ۵۱:۲۹).

ما فراخوانده نشده‌ایم که راه‌های خود را انتخاب کنیم، بلکه باید با صبر منتظر راهنمایی‌ای باشیم که از جانب خدا می‌آید. مانند کودکان خردسال، ما از مسیرهایی عبور داده می‌شویم که اغلب به طور کامل آن‌ها را درک نمی‌کنیم. تلاش برای فرار از مأموریتی که خدا به ما داده بیهوده است، با این تصور که اگر خواسته‌های خود را دنبال کنیم، برکات بیشتری خواهیم یافت. این وظیفه ما نیست که تعیین کنیم کجا حضور کامل الهی را خواهیم یافت — این حضور همواره در اطاعت فروتنانه از آنچه خدا قبلاً به ما آشکار کرده، یافت می‌شود.

برکات حقیقی، آرامش واقعی و حضور دائمی خدا زمانی حاصل نمی‌شود که به دنبال آنچه خودمان بهتر می‌دانیم برویم. این‌ها زمانی شکوفا می‌شوند که با وفاداری و سادگی، راهی را که او به ما نشان می‌دهد دنبال کنیم، حتی اگر مسیر به نظر ما دشوار یا بی‌معنا باشد. خوشبختی ثمره اراده ما نیست، بلکه حاصل هماهنگی ما با اراده کامل پدر است. در همان مسیری که او ترسیم کرده است، جان انسان آرامش و هدف را می‌یابد.

و خداوند، در نیکویی خود، ما را در تاریکی نسبت به آنچه از ما انتظار دارد رها نکرده است. او شریعت قدرتمند خود را — روشن، استوار و سرشار از حیات — به ما عطا کرده تا راهنمایی مطمئن برای مسیر زندگی‌مان باشد. کسی که تصمیم به اطاعت از این شریعت می‌گیرد، بی‌خطا راه درست را به سوی خوشبختی حقیقی، آرامش پایدار و در نهایت، حیات جاودان می‌یابد. هیچ راهی مطمئن‌تر، پربرکت‌تر و درست‌تر از راهی که در اطاعت از آفریدگار پیموده می‌شود وجود ندارد. -اقتباس از جورج الیوت. تا فردا، اگر خداوند بخواهد.

با من دعا کنید: خدای عزیز، از تو سپاسگزارم که به من می‌آموزی فراخوانده نشده‌ام تا راه‌های خود را دنبال کنم، بلکه باید با صبر به راهنمایی‌ای که از تو می‌آید اعتماد کنم. مانند کودکی که به دست پدر نیاز دارد، اعتراف می‌کنم که اغلب نقشه تو را به طور کامل درک نمی‌کنم، اما می‌توانم آرام بگیرم چون می‌دانم تو همیشه بهتر می‌دانی.

ای پدر من، امروز از تو می‌خواهم که قلبی صبور و مطیع به من عطا کنی تا بتوانم بدون اضطراب و سرکشی منتظر هدایت تو باشم. بگذار به دنبال خواسته‌های خود نروم، بلکه با وفاداری راهی را که تو برایم ترسیم کرده‌ای دنبال کنم. مرا تقویت کن تا حتی زمانی که مسیر به نظر من دشوار یا بی‌معناست، استوار بمانم، زیرا می‌دانم که در هماهنگی با شریعت قدرتمند تو، آرامش حقیقی و خوشبختی پایدار شکوفا می‌شود.

ای خدای قدوس، تو را می‌پرستم و ستایش می‌کنم زیرا مرا در تاریکی رها نکردی، بلکه احکام شگفت‌انگیزت را به عنوان راهنمایی مطمئن برای هر گامم به من دادی. پسر محبوب تو شاهزاده و نجات‌دهنده جاودان من است. شریعت قدرتمند تو همچون مشعلی افروخته در تاریکی است که هر راهی را که باید بروم روشن می‌کند. احکام تو همچون سرودی جاودان از حکمت و حیات است که مرا با محبت و استواری به آرامش جان و وعده حیات جاودان رهبری می‌کند. من در نام گران‌بهای عیسی دعا می‌کنم، آمین.