بایگانی دسته: Articles

0009 – پست دربارهٔ شریعت خدا: در کلیساها، بسیاری از نافرمانی اسرائیل و پادشاهانش…

0009 - پست دربارهٔ شریعت خدا: در کلیساها، بسیاری از نافرمانی اسرائیل و پادشاهانش...

در کلیساها، بسیاری از نافرمانی اسرائیل و پادشاهانش و مجازات‌های شدیدی که در طول تاریخ از خدا دریافت کردند، شگفت‌زده می‌شوند. با این حال، این آیات را چنان می‌خوانند که گویی از بیرون به آن نگاه می‌کنند، فراموش می‌کنند که ادعا دارند همان خدای اسرائیل را می‌پرستند. آموزه‌های باطل آنها را به این باور رسانده‌اند که چون عیسی به جهان آمد، خدایی که پیش‌تر وفاداری به احکامش را طلب می‌کرد، دیگر چنین انتظاری ندارد. اما واقعیت غم‌انگیز این است که این آموزه‌ها هیچ پایه‌ای در سخنان عیسی در چهار انجیل ندارند. هیچ غیریهودی‌ای بدون تلاش برای پیروی از همان قوانینی که به اسرائیل سپرده شده بود، قوانینی که خود عیسی و حواریونش رعایت می‌کردند، بالا نخواهد رفت. تنها به این دلیل که اکثریت هستند، از آنها پیروی نکنید. | «تو احکام خود را فرمان دادی تا آنها را به‌دقت اجرا کنیم.» (مزامیر ۱۱۹:۴)


در کار خدا سهم داشته باشید. این پیام را به اشتراک بگذارید!

➡️ پست بعدی  |  پست قبلی ⬅️

0008 – پست دربارهٔ شریعت خدا: هیچ غیریهودی‌ای به عیسی نمی‌رسد مگر اینکه از سوی پدر…

0008 - پست دربارهٔ شریعت خدا: هیچ غیریهودی‌ای به عیسی نمی‌رسد مگر اینکه از سوی پدر...

هیچ غیریهودی‌ای به عیسی نمی‌رسد مگر اینکه از سوی پدر تأیید شود. عیسی این را به‌وضوح بیان کرد: پدر روح را به سوی او می‌فرستد، و عیسی از آن مراقبت می‌کند، از شر شیطان محافظتش می‌کند و خون خود را بر آن می‌ریزد، و آن را به پدر بازمی‌گرداند («هیچ‌کس نزد پدر نمی‌رود مگر به‌واسطه‌ی من»). این پدر است که تصمیم می‌گیرد چه کسی برای نجات به سوی پسر فرستاده شود. اگر پدر از کسی خشنود نباشد، خون مسیح نمی‌تواند گناهانش را پاک کند. و چه کسی پدر را خشنود می‌کند؟ نه غیریهودی‌ای که آشکارا در نافرمانی از قوانین او در عهد عتیق زندگی می‌کند، بلکه کسانی که از همان قوانینی پیروی می‌کنند که عیسی و حواریونش رعایت می‌کردند. نجات فردی است. تنها به این دلیل که اکثریت هستند، از آنها پیروی نکنید. پایان فرا رسیده است! تا زمانی که زنده هستید، اطاعت کنید. | «غیریهودی‌ای که به خداوند بپیوندد تا او را خدمت کند و بدین ترتیب بنده‌ی او باشد… و در پیمان من استوار بماند، او را نیز به کوه مقدس خود خواهم برد.» (اشعیا ۵۶:۶-۷)


در کار خدا سهم داشته باشید. این پیام را به اشتراک بگذارید!

➡️ پست بعدی  |  پست قبلی ⬅️

0007 – پست دربارهٔ شریعت خدا: خدا در بهشت نیازی به غیریهودیان ندارد. کسانی که او…

0007 - پست دربارهٔ شریعت خدا: خدا در بهشت نیازی به غیریهودیان ندارد. کسانی که او...

خدا در بهشت نیازی به غیریهودیان ندارد. کسانی که او پیش‌تر مهر تأیید بر آنها زده است، کافی هستند، زیرا خدا، به‌عنوان خالق قادر مطلق، به هیچ انسانی نیاز ندارد. اگر غیریهودیان این حقیقت را بپذیرند، چیزی شگفت‌انگیز در کلیساها رخ خواهد داد: آنها این خودپسندی متورم را از دست می‌دادند، فروتن می‌شدند، از سال‌ها نافرمانی آشکار توبه می‌کردند و شروع به جستجوی اطاعت وفادارانه از تمامی قوانینی می‌کردند که خدا به پیامبران عهد عتیق و به عیسی در اناجیل سپرده است. خداوند آنها را شفا می‌داد و به سوی پسر برای بخشش و نجات می‌فرستاد. نجات فردی است. تنها به این دلیل که اکثریت هستند، از آنها پیروی نکنید. پایان فرا رسیده است! تا زمانی که زنده هستید، اطاعت کنید. | «غیریهودی‌ای که به خداوند بپیوندد تا او را خدمت کند و بدین ترتیب بنده‌ی او باشد… و در پیمان من استوار بماند، او را نیز به کوه مقدس خود خواهم برد.» (اشعیا ۵۶:۶-۷)


در کار خدا سهم داشته باشید. این پیام را به اشتراک بگذارید!

➡️ پست بعدی  |  پست قبلی ⬅️

0006 – پست دربارهٔ شریعت خدا: پیشگویی‌های عهد عتیق تأیید می‌کنند که عیسی همان مسیح…

0006 - پست دربارهٔ شریعت خدا: پیشگویی‌های عهد عتیق تأیید می‌کنند که عیسی همان مسیح...

پیشگویی‌های عهد عتیق تأیید می‌کنند که عیسی همان مسیح است، و از طریق این پیشگویی‌ها، همراه با نشانه‌ها و معجزات، بسیاری تصمیم گرفتند که از مسیح پیروی کنند. با این حال، هیچ پیشگویی‌ای درباره‌ی کسی که پس از مسیح بیاید و تعالیم جدیدی درباره‌ی نجات غیریهودیان بیاورد، چه در داخل کتاب مقدس و چه خارج از آن، وجود ندارد. تنها تعالیم عیسی درباره‌ی نجات کافی است، و او به‌وضوح گفت که این پدر است که روح‌ها را به سوی پسر می‌فرستد. هیچ اساسی در نوشته‌های پیامبران یا در چهار انجیل وجود ندارد که باور کنیم پدر افرادی را می‌فرستد که آشکارا در نافرمانی از احکامی که در عهد عتیق داده شده‌اند زندگی می‌کنند، همان احکامی که عیسی و حواریونش از آنها پیروی می‌کردند. | «غیریهودی‌ای که به خداوند بپیوندد تا او را خدمت کند و بدین ترتیب بنده‌ی او باشد… و در پیمان من استوار بماند، او را نیز به کوه مقدس خود خواهم برد.» (اشعیا ۵۶:۶-۷)


در کار خدا سهم داشته باشید. این پیام را به اشتراک بگذارید!

➡️ پست بعدی  |  پست قبلی ⬅️

0005 – پست دربارهٔ شریعت خدا: هرگز در تاریخ نژاد بشر چنین چیزی رخ نداده است. غیریهودیان…

0005 - پست دربارهٔ شریعت خدا: هرگز در تاریخ نژاد بشر چنین چیزی رخ نداده است. غیریهودیان...

هرگز در تاریخ نژاد بشر چنین چیزی رخ نداده است. غیریهودیان ادعا می‌کنند که خدای کتب مقدس را می‌پرستند، اما حتی تلاشی برای پنهان کردن این واقعیت که از قوانین او اطاعت نمی‌کنند، نمی‌کنند. و حتی فراتر می‌روند: اگر کسی تصمیم بگیرد از قوانین پدر پیروی کند، متهم به رد کردن پسر می‌شود و بنابراین محکوم تلقی می‌گردد. گویی عیسی مرده است تا یاغیان را نجات دهد. در این فریب گرفتار نشوید! پدر تنها غیریهودیانی را به سوی پسر می‌فرستد که از همان قوانینی پیروی کنند که به ملتی که با پیمانی ابدی برای خود جدا کرده بود، داده شده است. پدر ایمان و شجاعت آن غیریهودی را می‌بیند، با وجود چالش‌ها. او محبت خود را بر او می‌ریزد، او را به اسرائیل می‌پیوندد و به سوی پسر برای بخشش و نجات هدایت می‌کند. این طرح نجاتی است که معقول است زیرا حقیقی است. | «هر که را پدر به من دهد، نزد من خواهد آمد؛ و کسی که نزد من آید، او را به هیچ‌وجه بیرون نخواهم کرد.» (یوحنا ۶:۳۷)


در کار خدا سهم داشته باشید. این پیام را به اشتراک بگذارید!

➡️ پست بعدی  |  پست قبلی ⬅️

0004 – پست دربارهٔ شریعت خدا: گفتن اینکه اطاعت از قانون پدر عیسی برابر با رد کردن…

0004 - پست دربارهٔ شریعت خدا: گفتن اینکه اطاعت از قانون پدر عیسی برابر با رد کردن...

گفتن اینکه اطاعت از قانون پدر عیسی برابر با رد کردن عیسی است، یکی از توهین‌آمیزترین اظهارات ممکن است و با این حال، یکی از اصطلاحات مورد علاقه‌ی مدافعان آموزه‌ی باطل «مهربانی بی‌استحقاق» است. این جمله پوچ و گمراه‌کننده است، اما بسیاری آن را دوست دارند زیرا نافرمانی از قوانین خدا را تشویق می‌کند، در حالی که این تصور نادرست را ایجاد می‌کند که آنها خدا را خشنود می‌سازند. در این دروغ مار گرفتار نشوید، که هدفش از زمان عدن همیشه یکسان بوده است: وادار کردن انسان به نافرمانی از خدا. آنچه عیسی آموخت این است که این پدر است که ما را به سوی پسر می‌فرستد، و پدر تنها کسانی را می‌فرستد که از همان قوانینی پیروی کنند که به ملتی که با پیمانی ابدی برای خود جدا کرده بود، داده شده است. خدا نافرمانان را به سوی پسرش نمی‌فرستد. | «هیچ‌کس نمی‌تواند نزد من آید مگر اینکه پدر، که مرا فرستاده است، او را بیاورد؛ و من او را در روز آخر برخیزانم.» (یوحنا ۶:۴۴)


در کار خدا سهم داشته باشید. این پیام را به اشتراک بگذارید!

➡️ پست بعدی  |  پست قبلی ⬅️

0003 – پست دربارهٔ شریعت خدا: هرگاه در چهار انجیل می‌خوانیم که برای نجات یافتن باید…

0003 - پست دربارهٔ شریعت خدا: هرگاه در چهار انجیل می‌خوانیم که برای نجات یافتن باید...

هرگاه در چهار انجیل می‌خوانیم که برای نجات یافتن باید به عیسی ایمان آورد، شنوندگان یهودیانی بودند که پیش‌تر قوانین خدا را که به پیامبران عهد عتیق سپرده شده بود، رعایت می‌کردند. آنها ختنه شده بودند، روز سبت را نگاه می‌داشتند، تس تس را به کار می‌بردند، ریش خود را نگه می‌داشتند و غذاهای ناپاک نمی‌خوردند. آنچه به آنها کم بود، ایمان به این بود که عیسی همان مسیح فرستاده شده از سوی پدر است. عیسی هیچ‌گاه نیاموخت که با ایمان به او، شخص می‌تواند از قوانین مقدس پدرش نافرمانی کند و با این حال زندگی ابدی را به ارث ببرد. این آموزه‌ی باطل توسط مردانی ساخته شده است که از مار الهام گرفته‌اند. هیچ غیریهودی‌ای بدون تلاش برای پیروی از همان قوانینی که عیسی و حواریونش رعایت می‌کردند، به بهشت برده نخواهد شد. تنها به این دلیل که اکثریت هستند، از آنها پیروی نکنید. پایان فرا رسیده است! تا زمانی که حیات هست، اطاعت کنید. | «به احکامی که به شما می‌دهم، چیزی نیفزایید و چیزی از آن کم نکنید. فقط از احکام خداوند، خدای خود، اطاعت کنید.» (تثنیه ۴:۲)


در کار خدا سهم داشته باشید. این پیام را به اشتراک بگذارید!

➡️ پست بعدی  |  پست قبلی ⬅️

0002 – پست دربارهٔ شریعت خدا: اگر خدا شایستگی افراد را برای بردنشان به بهشت در نظر…

0002 - پست دربارهٔ شریعت خدا: اگر خدا شایستگی افراد را برای بردنشان به بهشت در نظر...

اگر خدا شایستگی افراد را برای بردنشان به بهشت در نظر نمی‌گیرد، معیار او چیست؟ خون مسیح بر چه کسانی اعمال می‌شود، اگر بر روح‌هایی که لذت‌های دنیا را برای پیروی از او قربانی کرده‌اند، نباشد؟ آیا این همان چیزی نیست که عیسی به ما فرمان داد؟ که زندگی خود را در این دنیا از دست بدهیم تا آن را در بهشت بیابیم؟ آموزه‌ی «مهربانی بی‌استحقاق» حتی یک قطره پشتیبانی از سخنان عیسی ندارد و بنابراین باطل است، هرچند که قدیمی و محبوب باشد. این بدعت از مردانی سرچشمه می‌گیرد که از مار الهام گرفته‌اند، با هدف متقاعد کردن غیریهودیان به نافرمانی از قوانین خدا که به پیامبرانش در عهد عتیق و به عیسی سپرده شده است. از زمان عدن، این تمرکز شیطان بوده است. نجات فردی است. تنها به این دلیل که اکثریت هستند، از آنها پیروی نکنید. تا زمانی که زنده هستید، اطاعت کنید. | «تو احکام خود را فرمان دادی تا آنها را به‌دقت اجرا کنیم.» (مزامیر ۱۱۹:۴)


در کار خدا سهم داشته باشید. این پیام را به اشتراک بگذارید!

➡️ پست بعدی  |  پست قبلی ⬅️

0001 – پست دربارهٔ شریعت خدا: خدا می‌داند که هیچ موجود انسانی نمی‌تواند به‌طور کامل…

0001 - پست دربارهٔ شریعت خدا: خدا می‌داند که هیچ موجود انسانی نمی‌تواند به‌طور کامل...

خدا می‌داند که هیچ موجود انسانی نمی‌تواند به‌طور کامل به قوانین او بدون گناه کردن پایبند بماند. به همین دلیل، از زمان عدن، از طریق سینا و پایان در کالواری، قربانی کفاره بخشی از طرح بازسازی بشریت بوده است. دفاع از پیروان مکتب «مهربانی بی‌استحقاق»، که می‌گویند نیازی به اطاعت از قوانین عهد عتیق نیست زیرا کسی نمی‌تواند، کاملاً بی‌اساس است. خون بره برای کسانی محفوظ است که، هرچند صادقانه سعی در پیروی از قوانین خدا دارند، سقوط می‌کنند و به بخشش نیاز دارند. هیچ قطره‌ای از خون مسیح به کسانی که آشکارا قانون مقدس و ابدی پروردگار را نادیده می‌گیرند، تعلق نخواهد گرفت. | «تو احکام خود را فرمان دادی تا آنها را به‌دقت اجرا کنیم.» (مزامیر ۱۱۹:۴)


در کار خدا سهم داشته باشید. این پیام را به اشتراک بگذارید!

ضمیمه ۷d: پرسش و پاسخ — باکره‌ها، بیوه‌ها و زنان مطلقه

به این مطالعه گوش دهید یا آن را به‌صورت صوتی دانلود کنید
00:00
00:00دانلود

این صفحه بخشی از مجموعه‌ای دربارهٔ پیوندهایی است که خدا می‌پذیرد و ترتیب آن به این صورت است:

  1. ضمیمه ۷a: باکره‌ها، بیوه‌ها و زنان مطلقه: ازدواج‌هایی که خدا می‌پذیرد.
  2. ضمیمه ۷b: نامه طلاق — حقایق و افسانه‌ها.
  3. ضمیمه ۷c: مرقس ۱۰:۱۱-۱۲ و برابری دروغین در زنا.
  4. ضمیمه ۷d: پرسش و پاسخ — باکره‌ها، بیوه‌ها و زنان مطلقه (صفحه کنونی).

ازدواج چیست، بر اساس تعریف خدا؟

از آغاز، کتب مقدس آشکار می‌سازند که ازدواج به‌وسیلهٔ مراسم، سوگندها یا نهادهای انسانی تعریف نمی‌شود، بلکه به لحظه‌ای تعریف می‌شود که زنی — خواه باکره باشد یا بیوه — با مردی رابطهٔ جنسی برقرار می‌کند. این نخستین آمیزش همان چیزی است که خودِ خدا اتحادِ دو جان را در یک تن می‌شمارد. کتاب‌مقدس پیوسته نشان می‌دهد که تنها از طریق همین پیوندِ جنسی است که زن به مرد پیوسته می‌شود، و تا هنگامِ مرگِ او به وی بسته می‌ماند. بر همین بنیاد — که از کتاب‌مقدس روشن است — به پرسش‌های رایج دربارهٔ باکره‌ها، بیوه‌ها و زنان مطلّقه می‌پردازیم و تحریف‌هایی را که به‌سببِ فشارِ جامعه پدید آمده است برملا می‌کنیم.

در اینجا برخی از رایج‌ترین پرسش‌ها دربارهٔ آنچه کتاب‌مقدس واقعاً دربارهٔ ازدواج، زنا و طلاق تعلیم می‌دهد گردآوری شده است. هدف ما بر پایهٔ کتاب‌مقدس، روشن‌کردن برداشت‌های نادرستی است که در گذر زمان رواج یافته و اغلب مستقیماً با فرامین خدا در تضاد بوده‌اند. همهٔ پاسخ‌ها از دیدگاهی کتابی پیروی می‌کنند که سازگاریِ میان عهد عتیق و عهد جدید را حفظ می‌کند.

پرسش: دربارهٔ راحاب چه؟ او زن بدکاره‌ای بود، با این حال ازدواج کرد و در نسبِ عیسی است!

«هر چه در آن شهر بود، همگی را به دمِ شمشیر به کلی نابود کردند — هم مردان و هم زنان، خرد و کلان، نیز گاوان و گوسفندان و درازگوشان» (یوشع ۶:۲۱). راحاب بیوه بود هنگامی که به اسرائیلیان پیوست. یوشع هرگز اجازه نمی‌داد یهودی با زنِ غیریهودیِ غیرباکره ازدواج کند، مگر آن‌که او ایمان آورده و بیوه می‌بود؛ تنها در آن صورت، طبق شریعت خدا، او برای پیوند با مردی دیگر آزاد می‌شد.

پرسش: مگر عیسی برای آمرزشِ گناهانِ ما نیامد؟

بله، عملاً همهٔ گناهان، از جمله زنا، وقتی که جان توبه کند و به سوی عیسی بگردد آمرزیده می‌شود. امّا پس از آمرزش، آن شخص باید رابطهٔ زناکارانه‌ای را که در آن است ترک کند. این در موردِ همهٔ گناهان صادق است: دزد باید دزدی را رها کند، دروغ‌گو باید دروغ گفتن را ترک کند، هتّاک باید هتاکی را کنار بگذارد، و غیره. به همین قیاس، زناکار نمی‌تواند در رابطهٔ زناکارانه بماند و انتظار داشته باشد که گناهِ زنا دیگر وجود نداشته باشد.

تا زمانی که شوهرِ نخستِ زن زنده است، جانِ او به جانِ وی پیوسته است. وقتی او بمیرد، جانش نزد خدا بازمی‌گردد (جامعه ۱۲:۷) و تنها آنگاه جانِ زن آزاد است که اگر بخواهد با جانِ مردی دیگر پیوند بخورد (رومیان ۷:۳). خدا گناهانِ آینده را نمی‌آمرزد — فقط گناهانِ بالفعل را. اگر کسی در کلیسا طلبِ آمرزش کند و آمرزیده شود، امّا همان شب با کسی که طبق نظرِ خدا همسرِ او نیست هم‌بستر شود، دوباره مرتکبِ زنا شده است.

پرسش: مگر کتاب‌مقدس به تازه‌ایمان می‌گوید: «اینک همه چیز نو شد»؟ آیا این یعنی می‌توانم از صفر شروع کنم؟

خیر. آیاتی که از زندگیِ تازهٔ شخصِ توبه‌کار سخن می‌گویند، دربارهٔ چگونگیِ زیستنِ او پس از آمرزشِ گناهان است و به این معنا نیست که پیامدهای خطاهای گذشتهٔ او پاک شده است.

بله، رسول پولس در آیهٔ ۱۷ از دوم قرنتیان ۵ نوشت: «پس اگر کسی در مسیح باشد، خلقتی تازه است؛ چیزهای کهنه گذشت، اینک همه چیز نو شده است» و این را نتیجهٔ سخنش در دو آیهٔ پیش‌تر (آیهٔ ۱۵) قرار داد: «و او برای همه مرد، تا آنان که زندگی می‌کنند دیگر برای خود زندگی نکنند بلکه برای او که برای ایشان مرد و برخاست.» این هیچ ربطی به این ندارد که خدا به زن اجازه دهد زندگیِ عاطفیِ خود را از صفر آغاز کند، چنان‌که بسیاری از رهبرانِ دنیوی تعلیم می‌دهند.

پرسش: مگر کتاب‌مقدس نمی‌گوید خدا «اعصارِ نادانی» را نادیده می‌گرفت؟

عبارتِ «اَعصارِ نادانی» (اعمال ۱۷:۳۰) را پولس هنگامی گفت که از یونان می‌گذشت و با مردمی بت‌پرست سخن می‌گفت که هرگز دربارهٔ خدای اسرائیل، کتاب‌مقدس یا عیسی نشنیده بودند. هیچ‌یک از کسانی که این متن را می‌خوانند پیش از ایمان آوردن نسبت به این امور ناآگاه نبودند.

علاوه بر این، این بخش به توبه و آمرزشِ گناهان مربوط است. کلام حتی اشاره هم نمی‌کند که برای گناهِ زنا آمرزشی نیست. مسئله این است که بسیاری فقط آمرزشِ زناهای انجام‌شده را نمی‌خواهند؛ بلکه می‌خواهند در رابطهٔ زناکارانه نیز ادامه دهند — و خدا این را، چه از مرد و چه از زن، نمی‌پذیرد.

پرسش: چرا دربارهٔ مردان چیزی گفته نمی‌شود؟ مگر مردان زنا نمی‌کنند؟

چرا، مردان نیز زنا می‌کنند و کیفرِ آن در روزگارِ کتاب‌مقدس برای هر دو یکسان بود. امّا خدا چگونگیِ وقوعِ زنا را برای هر یک به‌گونه‌ای متفاوت در نظر می‌گیرد. میان باکرگیِ مرد و پیوندِ زناشویی هیچ ارتباطی وجود ندارد. این زن است نه مرد که تعیین می‌کند آیا رابطه‌ای زنا است یا نه.

بر اساسِ کتاب‌مقدس، مردی ـ چه متأهل و چه مجرد ـ هرگاه با زنی که نه باکره است و نه بیوه، رابطه برقرار کند مرتکبِ زنا می‌شود. برای نمونه، اگر مردی ۲۵ ساله و باکره با دخترِ ۲۳ ساله‌ای که باکره نیست هم‌بستر شود، آن مرد مرتکبِ زنا می‌شود؛ زیرا آن زن طبق نظرِ خدا، همسرِ مردِ دیگری است (متی ۵:۳۲؛ رومیان ۷:۳؛ لاویان ۲۰:۱۰؛ تثنیه ۲۲:۲۲-۲۴).

باکره‌ها، بیوه‌ها و زنانِ غیرباکره در جنگ
مرجع دستور
اعداد ۳۱:۱۷-۱۸ همهٔ مردان و زنانِ غیرباکره را نابود کنید. باکره‌ها زنده نگاه داشته شوند.
داوران ۲۱:۱۱ همهٔ مردان و زنانِ غیرباکره را نابود کنید. باکره‌ها زنده نگاه داشته شوند.
تثنیه ۲۰:۱۳-۱۴ همهٔ مردانِ بالغ را نابود کنید. زنانِ باقی‌مانده، بیوه‌ها و باکره‌ها هستند.

پرسش: پس زنِ مطلّقه/جداشده تا وقتی شوهرِ سابقش زنده است نمی‌تواند ازدواج کند، امّا مرد نیازی ندارد منتظر بماند تا همسرِ سابقش بمیرد؟

نه، نیازی ندارد. طبق شریعتِ خدا، مردی که به دلایلِ کتابی از همسرش جدا می‌شود (نگاه کنید به متی ۵:۳۲) می‌تواند با باکره یا بیوه ازدواج کند. امّا واقعیت این است که امروزه در تقریباً همهٔ موارد، مرد از همسرش جدا می‌شود و با زنِ مطلّقه/جداشده ازدواج می‌کند و آنگاه در زناست؛ زیرا از نظرِ خدا، همسرِ تازهٔ او به مردِ دیگری تعلق دارد.

پرسش: از آن‌جا که مرد با ازدواج با باکره‌ها یا بیوه‌ها مرتکبِ زنا نمی‌شود، آیا این یعنی خدا امروز چندهمسری را می‌پذیرد؟

خیر. چندهمسری در روزگارِ ما به‌سببِ انجیلِ عیسی و کاربردِ سخت‌گیرانه‌ترِ شریعتِ پدر مجاز نیست. «حرفِ شریعت» که از آغازِ آفرینش عطا شد (τὸ γράμμα τοῦ νόμουto grámma tou nómou) بیان می‌کند که جانِ زن فقط به یک مرد بسته است، امّا بیان نمی‌کند که جانِ مرد فقط به یک زن بسته است. به همین دلیل است که در کتاب‌مقدس، زنا همواره به‌منزلهٔ گناهی علیهِ شوهرِ زن شناخته می‌شود. از این‌رو خدا هرگز نگفت پدرسالاران و پادشاهان زناکار بودند، چون همسرانشان هنگامِ ازدواج باکره یا بیوه بودند.

امّا با آمدنِ مسیح، «روحِ شریعت» را به‌تمامی دریافت کردیم (τὸ πνεῦμα τοῦ νόμουto pneûma tou nómou). عیسی، یگانه سخنگویی که از آسمان آمد (یوحنا ۳:۱۳؛ یوحنا ۱۲:۴۸-۵۰؛ متی ۱۷:۵)، تعلیم داد که همهٔ فرامینِ خدا بر محبت و خیرِ مخلوقاتش بنا شده است. حرفِ شریعت، صورتِ ظاهری است؛ روحِ شریعت، ذات و مقصودِ آن است.

در موضوعِ زنا، هرچند حرفِ شریعت، بودنِ مرد با بیش از یک زن را — به شرطِ آن‌که آنان باکره یا بیوه باشند — صریحاً منع نمی‌کند، روحِ شریعت چنین کاری را روا نمی‌دارد. چرا؟ زیرا امروز برای همهٔ طرف‌ها رنج و آشفتگی به بار می‌آورد — و محبت به همسایه همچون خویشتنْ دومین فرمانِ بزرگ است (لاویان ۱۹:۱۸؛ متی ۲۲:۳۹). در روزگارِ کتاب‌مقدس، این امری پذیرفته و موردِ انتظارِ فرهنگی بود؛ در روزگارِ ما، از هر جهت ناپذیرفتنی است.

پرسش: اگر زوجِ جداشده تصمیم بگیرند آشتی کنند و ازدواج را بازسازی نمایند، آیا اشکالی دارد؟

بله، زوج می‌توانند آشتی کنند، به شرطِ آن‌که:

  1. شوهر واقعاً نخستین مردِ زن بوده باشد، وگرنه حتی پیش از جدایی نیز آن ازدواج معتبر نبوده است.
  2. زن در دورهٔ جدایی با مردِ دیگری هم‌بستر نشده باشد (تثنیه ۲۴:۱-۴؛ ارمیا ۳:۱).

این پاسخ‌ها تأکید می‌کند که تعلیمِ کتابی دربارهٔ ازدواج و زنا از آغاز تا انجامِ کتاب‌مقدس منسجم و سازگار است. با پیرویِ وفادارانه از آنچه خدا تعیین کرده است، از کژفهمی‌های آموزه‌ای پرهیز می‌کنیم و قداستِ پیوندی را که او برقرار کرده محفوظ می‌داریم.